Indignatie redactie 
De Bijdragen Van Malcolm X Aan De Afrikaanse Bevrijding Kunnen Niet Worden Onderschat.
Met de recente viering van de 99e verjaardag van Malcolm X vindt de Ujima People’s Progress Party dit een goed moment om na te denken over zijn nalatenschap en hedendaagse impact.
Malcolm X Toegegeven, dit kan niet volledig tot zijn recht komen in één column. Ons doel hier is om eenvoudigweg een paar dingen uit zijn nalatenschap te benadrukken waarvan wij denken dat ze bijdragen aan zijn ideologische afkomst, die in niet geringe mate heeft geleid tot de vorming van onze partij.
Malcolm X was in de eerste plaats een panafrikanist en als zodanig was de eenwording van alle mensen van Afrikaanse afkomst van de allergrootste urgentie. Het voornaamste urgente doel was toen en is vandaag de dag nog steeds het heroveren van het thuisland Afrika, en het veiligstellen van haar economische en culturele hulpbronnen, eerst ten behoeve van de Afrikaanse bevolking en vervolgens van de rest van de wereld in nood.
Dit was het centrale doel bij de vorming van de Organisatie voor Afro-Amerikaanse Eenheid, die zijn steeds evoluerende pan-Afrikanistische ideologische ontwikkeling weerspiegelde. Het was ook een model voor wat we vandaag de dag proberen te bouwen als een voertuig om de Afrikaanse bevolking over de hele wereld te verbinden in een poging om onze gemeenschappelijke vijanden het hoofd te bieden, of het nu mensen, structuren of systemen zijn.
De strijd voor de Palestijnse bevrijding is een ander gebied dat zowel toen als nu de stempel van Malcolm X draagt. In 1964 schreef Malcolm tijdens zijn bezoek aan de regio een column met de titel ‘Zionistische Logica’, die werd gepubliceerd in de Egyptische Gazette. In het opiniestuk legt Malcolm X de flagrante tegenstrijdigheden bloot in de gemeenschappelijke verhalen die de oprichting rechtvaardigen van de natie die we vandaag de dag kennen als Israël.
Het volgende is een voorbeeld: “Deze Israëlische zionisten geloven religieus dat hun Joodse God hen heeft uitgekozen om het verouderde Europese kolonialisme te vervangen door een nieuwe vorm van kolonialisme, zo goed vermomd dat het hen in staat zal stellen de Afrikaanse massa’s te misleiden om zich vrijwillig te onderwerpen aan hun “ goddelijke” autoriteit en leiding, zonder dat de Afrikaanse massa’s zich ervan bewust zijn dat ze nog steeds gekoloniseerd zijn.”
Zelfs in 1964 zag Malcolm X de zionistische entiteit voor wat ze toen was en wat ze nu is: slechts een andere vorm van kolonialisme, kolonisten om precies te zijn, die selectieve bijbelinterpretatie gebruikt om de verplaatsing van het Palestijnse volk te rechtvaardigen.
Tegenwoordig gebruikt men dezelfde rechtvaardiging om de slachting van diezelfde mensen te bagatelliseren.
Hij wees er verder op dat de Moren uit Noord-Afrika honderden jaren op het Iberisch schiereiland verbleven. Zouden ze dan het wettelijke recht hebben om Spanje of Portugal op te eisen?
Zijn analyse was toen kristalhelder en is dat nog steeds.
In eigen land erkende Malcolm X dat noch de Democratische noch de Republikeinse partij ooit echt de ambities van de Afrikaanse massa in de Verenigde Staten zou kunnen vertegenwoordigen. Dit was in een tijd waarin de zwarte stem een historische verschuiving zou maken en beslist democratisch zou worden als gevolg van de weigering van de Republikeinse Partij om de Civil Rights Act van 1964 te steunen. Sindsdien is de stem meer dan 80 procent in de Democratische Partij gebleven. Ondanks dat de menigte de ene kant op ging, was het Malcolm X duidelijk dat we een andere kant op moesten. En die kant was die van het pan-Afrikanisme.
Zijn analyse was toen kristalhelder en is nog steeds relevant.
Een andere blijvende conclusie van Malcolm was: “Laat mij een kapitalist zien en ik zal jou een bloedzuiger laten zien!” Nogmaals, corrigeer toen en corrigeer nu en alle oproepen voor het zwarte kapitalisme zullen die realiteit niet veranderen.
Het zou moeilijk zijn om vandaag de dag een pan-Afrikaanse of zwart-nationalistische organisatie te noemen die haar wortels en ideologische voorkeuren niet terugvoert op Malcolm X. Dit is geen geringe prestatie gezien de onderlinge verhoudingen tussen de twee.
Een deel van zijn impact op de dagelijkse werkende zwarte mensen kan worden toegeschreven aan zijn ideologische wortels, die sterk werden beïnvloed door de Marcus Garvey-beweging, die destijds de grootste in zijn soort ter wereld was en grotendeels een beroep deed op zwarte mensen uit de arbeidersklasse. Een andere factor was de tijd dat hij in de gevangenis zat, iets waar maar al te veel van onze mensen zich mee kunnen identificeren in het moderne criminele industriële complex. Van George Jackson tot Mumia Abu Jamal, Malcolm was het model voor echte revolutionaire rehabilitatie terwijl hij in de buik van het beest zat.
Een van de vele fascinerende dingen aan Malcolm X is zijn vermogen om na zijn dood letterlijk een grotere impact te hebben dan toen hij nog leefde. Dat wil zeggen dat hoe krachtig en impactvol hij ook was, er kan worden gesteld dat zijn ideologische ontwikkeling nog steeds ruimte voor groei had. Dat zal volgend jaar zeker tot uiting komen wanneer de viering van zijn 100ste verjaardag serieus zal plaatsvinden.
De overleden grote acteur en Malcolms lofzanger Ozzie Davis sloot zijn lofrede af met deze woorden: ‘En we zullen hem dan kennen voor wat hij was en is: een prins, onze eigen zwart glanzende prins! – die niet aarzelde om te sterven, omdat hij zoveel van ons hield.”
Davis had toen gelijk over Malcolm en dat klopt vandaag de dag nog steeds.
Opmerking: De Ujima People’s Progress Party bedankt professor Peter Bailey, die assistent was van Malcolm X en die heeft bijgedragen aan dit essay.
De Maryland UJIMA People’s Progress Party (UPP) is een door zwarte arbeiders geleide onafhankelijke politieke actiepartij die de economische, politieke en sociale onderdrukking en uitbuiting wil aanpakken waarmee onderdrukte zwarte mensen en arbeiders uit de arbeidersklasse in Maryland worden geconfronteerd.
