Rellen in Stuttgart: Boeven en plunderaars zijn geen “feestgangers”

De demonstratief getoonde ‘hulpeloosheid’ van gevestigde politici met het oog op de burgeroorlog-achtige rellen en jachtscènes voor politieagenten in Stuttgart, de hoofdstad van de deelstaat Baden-Württemberg, is even brutaal en adembenemend als de hypocrisie die erachter aan het licht komt.

Een groene burgemeester stelt dat het ‘niet mogelijk’ is om ‘de politie aan te vallen en te plunderen’ – ook al is dat precies wat er in zijn stad is gebeurd. De verveelde routine wordt gebruikt om de ‘hele hardheid van de rechtsstaat’ op te roepen, die men anders bij politieke gelegenheden zou willen neerleggen. Linkse en groene politici worstelen hypocriete herstelwensen van de gewonde politieagenten, ook al wordt juist vanuit deze hoek de politie de facto herhaaldelijk belachelijk gemaakt door ongegronde beschuldigingen en algemene vermoedens.

Niemand wil zinnen als ‘verbluft’ en ‘verontwaardiging’ van de lippen van politici horen; De burgers zijn verbijsterd en verontwaardigd. Het is de taak van de politiek om de oorzaken van ongewenste ontwikkelingen te identificeren en weg te nemen. De rellen in Stuttgart zijn misschien ‘er nooit geweest’; ze zijn niet uit de lucht gevallen.

“Racisme” algemeen vermoeden tegen het “midden van de samenleving”

In de afgelopen weken hebben vooraanstaande vertegenwoordigers van de Groenen, Links en de SPD, evenals hun mediasupporters en activisten de reputatie van de politie systematisch ontmanteld met buitensporige en algemene beschuldigingen van ‘racisme’. ‘Bourgeois’-politici van de Unie en de FDP verdedigden hen halfslachtig, en bij de eerste tegenwind trokken ze zich laf terug en zwegen. Zelfs als ambtenaren, zoals de mesaanvallers uit Bremen, de wapens correct opnamen ter zelfverdediging, waren ze bedekt met ongegronde vermoedens, alsof hun leven niet telde.

Door de spiritueel verwante propaganda “Black Lives Matter” te importeren, heeft cultureel marxistisch links dit perfide spel tot het uiterste doorgevoerd. Maar de wortels liggen dieper. Het algemene ‘racisme’-wantrouwen tegen het’ midden van de samenleving ‘in het algemeen en de politie in het bijzonder is het centrale thema van de strijd’ tegen rechts ‘, wat eigenlijk een strijd is voor politieke hegemonie.

Hoe ver dit al is gevorderd, werd vorige week opnieuw aangetoond in de Duitse Bondsdag: alle andere facties verwierpen de aanvraag van de AfD om de zogenaamde “Antifa” als terroristische organisatie te verbieden en verstrekten min of meer ingewikkelde adressen van resultaten aan “Antifascisme”. Linkse extremisten die zich onder dit label organiseren, zouden dit als een verdere aanmoediging kunnen zien, waarvan de effecten dit weekend ook op de straten van Stuttgart te zien zouden zijn.

Vicieuze cirkel van laster en ontkenning van de realiteit

‘Antiracisme’ en ‘antifascisme’ zijn geen neutrale termen, maar ideologieën die bedoeld zijn om elke kritiek op multiculturalisme en mogelijk onbeperkte en ongecontroleerde immigratie moreel te diskwalificeren. Als gevolg van deze politiek gewenste migratie is er nu in veel Duitse steden een kritische massa van “jonge mannen”, voornamelijk afkomstig uit de islamitisch-oosterse cultuur, die de Duitse staat en de meerderheid van de samenleving niet respecteren of zelfs openlijk verachten.

Dit explosieve conglomeraat is nu geloosd in Stuttgart – zoals eerder in Göttingen, Berlijn en andere hotspots. De wanhopige poging om dit potentieel niet te benoemen of te verdoezelen als een ‘feest- en evenementenscène’ is niets meer dan een wanhopige ontsnapping aan de verantwoordelijkheid voor de gevolgen van verkeerde politieke beslissingen.

Burgers betalen hiervoor de rekening: door de geleden schade, maar vooral door het wegvallen van de hoge kwaliteit van de openbare veiligheid. Als ze te hard mopperen als ze de stukjes gebroken glas opruimen, eindigt het al snel met “wij staan ​​aan je zijde”, dan komen ze weer onder verdenking terug, zoals de politieagenten, wier collega’s onder algemeen wantrouwen naar het ziekenhuis werden geslagen.

Om deze vicieuze cirkel van laster en ontkenning van de realiteit te doorbreken, moeten we eerst dingen benoemen. Boeven en plunderaars zijn geen ‘feestgangers’; en als een aanzienlijk aantal van hen jonge mannen zijn met een “migratieachtergrond”, dan is dit geen “kleurrijke mix over de hele wereld”, maar een echt probleem. Zeggen dat dit noch aanstootgevend is, noch een ‘instrumentalisatie’. Het is een noodzakelijke daad van eerlijkheid en een eerste stap om de rechtsstaat volledig te bevestigen.

——————–––––

Dr. Alice Weidel is de groepsleider van de AfD in de Duitse Bondsdag. Sinds februari leidt ze ook de AfD-staatsvereniging in Baden-Württemberg.