De gebeurtenissen in Washington van afgelopen woensdag benadrukken de verdieping van de crisis in de Amerikaanse democratie. Ze moeten worden opgevat als een hernieuwde waarschuwing voor het groeiende gevaar van fascisme en dictatuur.

De Republikeinse leider van de House Minority, Kevin McCarthy, trok al zijn vijf nominaties in voor de onderzoekscommissie naar de bestorming van het Amerikaanse Capitool op 6 januari. Rechts-extremistische Trump-aanhangers, die waren opgehitst door de toenmalige president, probeerden destijds te voorkomen dat het Congres de uitslag van de verkiezingen van 2020 zou bevestigen. Uit de resultaten bleek dat Trump de verkiezingen met een duidelijke marge had verloren van de Democraat Joe Biden.

Maandag nomineerde McCarthy drie Republikeinen voor de commissie die hadden geprobeerd de bevestiging van de verkiezingsoverwinning van Biden te blokkeren, waaronder Jim Jordan, een van de naaste mede-samenzweerders van Trump in het Congres.

Jordan maakte onmiddellijk duidelijk dat hij gebruik zou maken van een positie in de commissie om beweringen naar voren te brengen dat de opstand een legitieme reactie was op “geweld” door linkse demonstranten. Jordan verklaarde: “Ik denk dat het belangrijk is om erop te wijzen dat de Democraten dit klimaat hebben gecreëerd – een soort normalisering van rellen, normalisering van plunderingen, normalisering van anarchie in de zomer van 2020 – en ik denk dat dat belangrijke informatie is die men moet onderzoeken.”

Als reactie sprak Huisvoorzitter-democraat Nancy Pelosi zijn veto uit over de nominaties van Jim Banks, vertegenwoordiger van Jordan en Indiana. Banks is nog een andere verdediger van Trumps “grote leugen” over een zogenaamd gestolen verkiezing.

De benoeming van Jordanië en de daaropvolgende terugtrekking van de Republikeinse kandidaten tonen de mate aan waarin de Republikeinse Partij de poging tot staatsgreep van 6 januari omarmde als onderdeel van haar transformatie tot een fascistische partij.

Deze Republikeinse bewegingen kwamen aan het einde van een tumultueuze week die werd gedomineerd door onthullingen uit een aantal nieuw gepubliceerde boeken over de regering-Trump. Daarin beschrijven insiders uit de topadviseurs van Trump de sympathie van de voormalige president voor het nazisme, hun angst dat hij zou proberen de verkiezingen van 2020 te annuleren, en de bezorgdheid onder hoge militaire functionarissen na de verkiezingsnederlaag van Trump dat de voormalige president zou proberen om door een militaire staatsgreep ondersteund door fascistische militiegroepen om aan de macht te blijven.

Volgens een van de boeken vertelde de voorzitter van de Generale Staf, generaal Mark Milley, aan zijn collega’s dat Trump 6 januari zag als zijn “Reichstag-moment”. Hitler gebruikte de “Reichstag-brand” in 1933 om dictatoriale bevoegdheden in Duitsland te krijgen.

Slechts 12 dagen geleden, in zijn toespraak op de Conservative Political Action Conference (CPAC) in Dallas, deed Trump uitspraken die neerkwamen op directe en onvoorwaardelijke steun voor de poging tot staatsgreep op 6 januari. Hij herhaalde zijn leugens over verkiezingsfraude in 2020 en verdubbelde zijn tirades tegen socialisten die “ons Amerikaanse erfgoed stalen”. Hij eiste ook dat iedereen in de Republikeinse Partij die zijn leiderschap in twijfel trekt, zou worden uitgezet, vooral degenen die hem verantwoordelijk hielden voor de aanval op het Capitool.

Trump verdedigde botweg degenen die betrokken waren bij de aanval van 6 januari en betreurde de dood van Ashlii Babbitt, die werd doodgeschoten terwijl hij een groep relschoppers naar het Huis van Afgevaardigden leidde. De CPAC-conferentie verwelkomde deelnemers van de fascistische militiegroepen Proud Boys, Oath Keepers en Three Percenters die de aanval op het Capitool leidden.

Met betrekking tot het belang van de toespraak van Trump op de CPAC waarschuwde de WSWS : “Donald Trump consolideert zijn macht over de Republikeinse Partij en transformeert deze van een conservatieve burgerlijke partij in een fascistische partij met een leiderscultus en een paramilitaire vleugel.”

De gebeurtenissen van woensdag markeerden een nieuwe stap in het proces, waarbij de Republikeinse Partij steeds meer optrad als een direct verlengstuk van de ex-president. McCarthy nomineerde maandag de vijf Republikeinse vertegenwoordigers voor de speciale commissie na een bezoek aan Trump op zijn landgoed in Bedminster, New Jersey om de beslissing met zijn leider te verduidelijken.

McCarthy en Trump hebben de beste manier gevonden om het onderzoek te ondermijnen. In plaats van hen vanaf het begin openlijk te boycotten, zouden ze doen alsof ze het onderzoek actief steunen en vervolgens Republikeinen zoals Jordanië en Banks nomineren om de commissie te gebruiken als platform om Trump te verdedigen en linkse demonstranten aan te vallen.

Aanvankelijk leek het erop dat Pelosi de benoemingen van McCarthy zou accepteren. Nadat hij had uitgelegd dat drie van McCarthy’s nominaties, waaronder Jordan en Banks, stemden om de verkiezing van Biden te blokkeren, slechts enkele uren nadat de relschoppers op het Capitool rellen, zei Pelosi: “Laat me duidelijk zijn: zoals iemand die de verkiezing van Joe Biden bevestigt, geen criterium is voor dienstbaarheid . Dat maakt niet uit.”

Maar op dinsdagavond publiceerde de Washington Post – een al lang bestaande grote voorstander van de campagne “tweeledige samenwerking” – een redactioneel artikel waarin Pelosi werd aangespoord om Banks en Jordan af te wijzen. De krant beschreef de Republikeinse nominaties als “Kevin McCarthy’s cynische zet om het onderzoek van 6 januari te dwarsbomen.”

Ten slotte legde Pelosi woensdag een korte verklaring af waarin hij de nominatie van Banks en Jordan ontkende. Er was geen Democratische persconferentie of poging om het publiek het provocerende karakter van de Republikeinse actie uit te leggen.

McCarthy en de vijf Republikeinen riepen onmiddellijk een persconferentie bijeen en maakten duidelijk dat ze zich zouden verzetten tegen elk onderzoek naar de omstandigheden en oorzaken van de ongekende aanval op de Amerikaanse regeringszetel. De enige vraag die ze wilden onderzoeken was waarom de politie van het Capitool zo onvoorbereid was op de aanval – een mislukking die ze volledig aan de Democratische voorzitter van het Huis de schuld gaven.

Deze ontwikkelingen zijn een verder bewijs van de nutteloosheid van de Democratische Partij en de regering van Biden om te proberen de echte betekenis van 6 januari te verdoezelen.

Met betrekking tot het onderzoek naar de aanval op het Capitool heeft Pelosi de ene na de andere terugtocht gemaakt in een poging de Republikeinen tegemoet te komen. Trouw aan de mantra van de regering Biden van “tweepartijensamenwerking” en “solidariteit” met “onze Republikeinse collega’s”, saboteerden de Democraten hun eigen afzettingsprocedure na de poging tot staatsgreep op 6 januari. Ze weigerden getuigen op te roepen in de afzettingsprocedure van de Senaat tegen de regerende staatsgreepleider Trump.

In haar poging om een ​​onafhankelijke commissie op te richten, vergelijkbaar met die na de terroristische aanslagen van 11 september 2001, gaf ze toe aan de eis van de Republikeinse minderheidsleider McCarthy voor een commissie bestaande uit een gelijk aantal vertegenwoordigers van beide partijen. Pelosi voldeed ook aan het verzoek van McCarthy dat beide partijen gelijke rechten hebben om getuigen op te roepen.

Pas toen McCarthy vorig jaar om de opdracht van de Commissie vroeg om protesten tegen politiegeweld op te nemen – een voor de hand liggende poging om 6 januari volledig te negeren – kromp Pelosi eindelijk ineen. Vervolgens diende ze een wetsvoorstel in om een ​​commissie in te stellen, die de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden verwierpen en uiteindelijk door de Republikeinen in de Senaat omver werden geworpen met een filibuster-speech.

De Democratische Partij, die zowel de Houses of Congress als het Witte Huis controleert, heeft geweigerd Trump en zijn Republikeinse mede-samenzweerders te vervolgen. Het heeft ook geprobeerd de medeplichtigheid van de FBI, de politie en het ministerie van Defensie aan de staatsgreep te verdoezelen, die meer dan zes maanden sinds de poging tot staatsgreep tijdens individuele hoorzittingen in het Congres aan het licht waren gekomen.

Het Witte Huis reageerde woensdag op de stappen van Pelosi met een oppervlakkige verklaring dat ze het volledige vertrouwen van de regering had en verzuimde enige schijnbare poging van Republikeinen om het onderzoek te saboteren te suggereren. Van zijn kant zoekt Biden opnieuw naar “tweeledige samenwerking” bij zijn inspanningen om Republikeinse steun te krijgen voor een wetsvoorstel om infrastructuurprogramma’s te financieren. Een Republikeinse filibuster in de Senaat blokkeerde woensdag het debat over het wetsvoorstel.

Er zijn fundamentele oorzaken, geworteld in klassenverhoudingen, voor de wanhopige verzoeken om samenwerking tussen twee partijen en voor de weigering om de Republikeinse Partij te noemen wat ze is: een partij van fascistisch autoritarisme. De Democraten zijn, net als de Republikeinen, een politiek instrument van de heersende financiële aristocratie. De kapitalistische klasse heeft lang haar heerschappij behouden door afwisselende Democratische en Republikeinse regeringen, waarbij de “andere” partij klaarstaat wanneer de onvrede van het volk met de regerende partij tot gevaarlijke hoogten stijgt.

In de huidige situatie is de heersende klasse zich terdege bewust van de groeiende vijandigheid van werkende mensen tegenover beide politieke partijen. Er is massale vervreemding in het licht van de dalende levensstandaard, duizelingwekkende sociale ongelijkheid, aanvallen op democratische rechten en de pandemische nachtmerrie die voor onbepaalde tijd wordt verlengd door het beleid van winst voor leven.

De enige factie van de heersende klasse die Trump belichaamt, is zijn toevlucht nemen tot de brute middelen van dictatuur. De andere factie, die bang is voor de uitkomst van een conflict dat zou uitbreken, probeert de massale oppositie te onderdrukken door te vertrouwen op de vakbonden en de identiteitspolitiek van de middenklasse, terwijl ze tegelijkertijd het leger en het inlichtingenapparaat in reserve houdt.

De arbeidersklasse kan geen van beide facties van de heersende elite steunen. De dreiging die uitgaat van het fascisme kan niet worden bestreden door te vertrouwen op die delen van het grootbedrijf die zich nog niet in het kamp van de dictatuur bevinden, maar zullen zich erbij aansluiten zodra zij dat nodig achten. Het verdedigen van democratische rechten vereist het opbouwen van een revolutionaire massabeweging van de arbeidersklasse op basis van een socialistisch en anti-oorlogsprogramma. Dus sluit je aan bij de Socialist Equality Party, de enige partij die vecht voor een dergelijk programma, en help mee om het op te bouwen.