Indignatie redactie 
De Ku Klux Klan blijft de meest herkenbare burgerwacht van Amerika. Spencer Platt / Getty Images
De situatie wordt niet alleen erger in de VS: geweld, moorden, plunderingen en massale rellen – toenemende armoede en het gebrek aan vooruitzichten voor miljoenen mensen verergeren de situatie. Een soortgelijke explosiebron heeft zich ook ontwikkeld in buurland Frankrijk. Bovendien woedt daar de islamitische terreur en zijn hele districten omgevallen, gemuteerd in rechtenloze zones. Veiligheidsexperts en hoge militaire functionarissen in Frankrijk waarschuwen al lang voor een burgeroorlog.
De meest recente escalatie in de VS is nog maar een paar dagen oud. Op 13 december braken er gewelddadige schermutselingen uit in Washington.
De fronten liepen in de Amerikaanse hoofdstad tussen de rechtse pro-Trump-militie Proud Boys en de radicale linkse Antifa en militanten van de Black Lives Matter-beweging.
Het is bijna nutteloos om de reden voor de hernieuwde escalatie van geweld te noemen, want de vijandige groepen hebben geen expliciete trigger meer nodig, een simpele botsing van beide kampen is voldoende. Dit keer veroorzaakte het ontslag van het Amerikaanse Hooggerechtshof tegen de verkiezingsuitslag echter onrust op straat.
Vier mensen werden doodgestoken in directe botsingen tussen de twee groepen.
Als je kijkt naar enkele vechtscènes die de betrokkenen op Twitter hebben gepost, wordt de opgewonden, agressieve stemming in de VS schrikbarend duidelijk.
This is #TrumpsAmerica
Proud boys ruthlessly breathing a non-combative couple at a "Stop the Steal" playdate in Washington DC. pic.twitter.com/EkvkobR8Ih— v.for.vincent (@VinnyboyXI) December 13, 2020
At least one proud boy stabbed after random lone protester fights with multiple proud boys. This protester was the only one around in a mob of a few hundred pb’s and fought with one prior to this video starting and him brandishing a knife pic.twitter.com/OeK3Zwp9cv
— Elad Eliahu (@elaadeliahu) December 13, 2020
Frankrijk: voormalig stafchef van het leger waarschuwt voor burgeroorlog
De Franse beweging voor gele hesjes organiseert sinds eind november 2018 massaprotesten tegen de regering. In tegenstelling tot de Duitsers, die tot nu toe de immense belastingdruk en de linksgroene dure waanzin, zoals de zogenaamde energieomslag, zonder weerstand hebben aanvaard, wakkerde een forse verhoging van de belastingen op dieselbrandstof de revolutionaire geest van de Fransen aan.
Eerst werden snelwegen geblokkeerd, daarna werden de gehate tolstations in brand gestoken en tenslotte werd het protest naar de stadscentra gevoerd. Later volgden verdere eisen, zoals verlaging van “alle belastingen”, verhoging van het minimumloon en verhoging van de pensioenen. De gele hesjesprotesten in Frankrijk zijn vergelijkbaar met de grondrechtendemonstraties door laterale denkers. Ook daar gingen zowel de middenklasse als de burgers die rechts van een linkse Macron stonden de straat op.
In beide landen gebruikten politie-eenheden onevenredig veel geweld tegen demonstrerende burgers. Binnen dit middenrechtse middenrechtse milieu heeft de politie tot dusver de grootste steun en erkenning gekregen.
Terwijl het linkse groene politieke milieu haar haat tegen de politie, zoals onlangs in Berlijn gebeurde, zelfs schrijft in een juridische tekst, de zogenaamde State Anti-Discrimination Act, vernietigt de politie nu hun reputatie bij brede delen van de bevolking door hun brutale acties, die ze tot nu toe altijd hebben verdedigd.
De talrijke escalaties van geweld in Frankrijk zijn gebaseerd op verschillende oorzaken. Allereerst moeten “religieuze spanningen” worden genoemd. In duidelijke taal betekenen “religieuze spanningen” de steeds gewelddadiger islamisering van Frankrijk. Dit bedreigt de veiligheidssituatie en de sociale vrede voor de bevolking in het algemeen, maar vooral voor vrouwen, joden, christenen en alle andere “ongelovigen”.
Dit alleen al dreigt de veiligheidssituatie permanent en drastisch te verslechteren. Bovendien sloegen de BLM-protesten en -rellen over van de VS naar Frankrijk. In hun schaduw zwierven niet alleen linkse radicale groeperingen door Parijs en andere grote steden, maar ook door de migrantenbendes. Deze vielen uit de buitenwijken, waar jarenlang geen winkels waren die de moeite van het plunderen waard waren, Parijs in en veranderden de boulevards in strijdgebieden.
Maar dat is niet alles, talloze gevallen van – werkelijk – politiegeweld gingen viraal op sociale netwerken en veroorzaakten een grote golf van verontwaardiging. Toen een zeer controversiële “veiligheidswet” werd aangenomen, brak het geweld weer uit. Eind november werden Parijs en vele andere Franse steden opnieuw het toneel van straatgevechten, brandstichting en straatgevechten vergelijkbaar met een burgeroorlog.
Een angstaanjagende wolk van dikke rook en schadelijke rook hing boven het centrum van Parijs, veroorzaakt door brandende banken en ontstoken auto’s, evenals door de politie in overvloed afgevuurde traangasgranaten. Vuurwerk dat door de razende menigte op politieagenten werd afgevuurd, explodeerde ook tijdens straatgevechten. In dit geval werd aangenomen dat anarchisten en linkse radicalen van het zwarte blok de onrust veroorzaakten.
Frankrijk bevindt zich in een meer dan gespannen situatie: gele hesjes, rechtse groeperingen, linkse radicalen, anarchisten, BLM-militanten en ook migranten- en drugsbendes uit de buitenwijken. Daarnaast is er een toenemend islamistisch terrorisme dat tot dusver meer dan 250 mensen heeft vermoord. Deze situatie heeft de voormalige chef-staf van het Franse leger, Pierre de Villiers, ertoe aangezet een dramatische waarschuwing te geven. Hij is bang voor een burgeroorlog in de straten van Frankrijk. Hij vermoedt dat de oorlog tegen de radicale islam de trigger is:
“Er is een ‘autoriteitscrisis’ in de strijd tegen de radicale islam. Wanneer leraren worden onthoofd en degenen die bidden worden vermoord in de kerk, willen mensen daden zien in plaats van lege zinnen. “
Villiers beschreef in een interview met Le Parisien ook “het sociale klimaat was lang voor de coronapandemie gespannen”. Hij constateert overal toenemende armoede en woede. Bovendien wordt Frankrijk geconfronteerd met grote crises op niet minder dan zes beleidsterreinen: veiligheid, gezondheid, economie, financiën, evenals geostrategische en ernstige binnenlandse politieke crises.
‘Eén vonk is genoeg’, zei de voormalige chef-staf van het Franse leger, ‘en Frankrijk staat op ontploffen.’
