Eind januari organiseerde een groep vrolijke mannen (en vrouwen) zich via Reddit en andere internetfora om het aan The Man te houden. Ze begonnen aandelen te kopen van de falende winkelketen GameStop om de aandelenkoers op te drijven.
Hun doel: de hedgefondsen van Wall Street die zich bezighouden met de tactiek om de aandelen van GameStop te “shorten”.
Hun belangrijkste wapen: Robinhood, een app waarmee vrijwel iedereen in kleine hoeveelheden aandelen kan kopen. De verklaarde missie is om “financiën voor iedereen te democratiseren”.
U hebt nu waarschijnlijk 20 verklaringen van “shorten” gelezen, dus ik zal het simpel houden: “shorten” betekent wedden dat de prijs zal dalen.
Hedgefondsen zetten zwaar in tegen – “shorted” – GameStop. Robinhood’s bende van vrolijke mannen en vrouwen wedt voor GameStop door aandelen te kopen, waardoor de prijs omhoog gaat. De hedgefondsen verloren miljarden.
Natuurlijk huilden die hedgefondsen. En Robinhood koos de kant van het geld in plaats van de kant van zijn gebruikers. Het sloot de mogelijkheid van zijn gebruikers om Gamestop-aandelen te kopen af, waardoor de prijs weer omlaag ging.
De servicevoorwaarden van Robinhood specificeren dat het “naar eigen goeddunken de handel in effecten mag verbieden of beperken”. Die clausule kan in juridische zin al dan niet voldoende betrekking hebben op het posterieure van de onderneming. Maar in deze toepassing liegt het tegen de naam van het bedrijf en de veronderstelde missie.
Met zijn aanval op zijn eigen gebruikers steelt Robinhood van de armen (of in ieder geval de armen) om aan de rijken te geven.
In theorie gaat de aandelenmarkt over het kapitaliseren van bedrijven die goederen of diensten aanbieden, winst maken en dividend uitkeren aan hun aandeelhouders. In werkelijkheid behandelen veel traders (inclusief grote institutionele traders) de aandelenmarkt als een casino, plaatsen ze korte termijn weddenschappen, incasseren ze hun winsten of verliezen en gaan ze verder met de volgende draai aan het roulettewiel.
Dat is prima, denk ik, behalve dat de high rollers, naast het optreden als spelers, zichzelf als ‘het huis’ beschouwen. Het huis wint altijd op de lange termijn, maar in plaats van zelfs dit enkele verlies te slikken en in de toekomst slimmer in te zetten, leunden ze op de kassierkooi (Robinhood) om te stoppen met het verkopen van fiches aan kleinere spelers die op een winning streak zaten. dwing die spelers weg van de tafel.
Tot zijn eeuwige schaamte hielp Robinhood “het huis” bij zijn bedrog. Naast enige wettelijke of regelgevende prijs die het betaalt voor zijn verraderlijkheid, heeft het ook zijn eigen beweringen over financiële “democratisering” als een misleidende hype naar voren gebracht.