Indignatie redactie 
HIER een link naar een artikel op Roddel-Fabriek NU.NL, waarin de redactie een correcte bewering als ‘onwaar’ bestempelt, omdat zekere data, volgens de redactie, terecht zijn ‘weggeredeneerd’. De bewering dat het KNMI vóór 2016 veel meer ‘hittegolven’ in de boeken had staan, is onweerlegbaar juist.
Maar, zoals het artikel aangeeft, is het KNMI op enig moment overgegaan op een fysiek ander meetstation, was het vergeten om onderzoek te doen naar de consequenties, waardoor ze er daarna een slag naar moesten slaan, waarbij ze aannamen dat data vergaard in het Groningse Eelde goed vergelijkbaar waren met die in het Utrechtse de Bilt. Daardoor sneuvelden de meeste hittegolven in een bepaalde kritische periode voor wie daar belang aan hecht in de ‘Klimaatdiscussie’.
Nou is de hele definitie van een ‘hittegolf’ al volkomen arbitrair, en zegt het helemaal niets over de ‘kwaliteit’ van een zomer, of de vraag of de aarde opwarmt of afkoelt.
Al helemaal niet als je één lokatie op aarde uitkiest als referentie. Het is daarbij evident zo dat allerlei zeer lokale ontwikkelingen invloed hebben op het weer, waaronder ‘inpoldering’, de ‘Deltawerken’, stedelijke bebouwing en ‘asfalt’, de aard van agrarische producten, en of je in een polder gewassen verbouwt, of er ‘datacenters’ plaatst die je koelt met regenwater, waardoor verkoelend water aan de grond onttrokken wordt. En alle ‘Groene‘ energie daaraan opgaat.
Complexe systemen laten zich al lastig in kaart brengen, maar als je ook nog gaat ‘rotzooien’ met de data die je verzamelt, kun je niet eens meer pretenderen dat je bezig bent met wetenschap.
De mens is beïnvloedbaar, maar naarmate de pijn toeneemt wordt men kritischer. ‘Factcheckers’ hebben tot taak dat kritische denken om zeep te helpen voor het van invloed wordt op het beleid. Elk mens heeft een sluimerend ‘Bullshit-filter’, dat in slaap gesust kan worden door de waarschuwingen die het genereert te overschreeuwen met ‘het oordeel van experts’.
Totdat de dam breekt, en dan zijn de rapen pas écht gaar. Dan krijgt het wantrouwen de overhand, en verdwijnt ook de nuance uit het denken. Ik hoop dat u het met mij eens bent dat het een ramp is.
‘Wij beoordelen dit als niet waar’ is hier, en in nagenoeg alle gevallen waarin ‘Factcheckers’ gemobiliseerd worden om ons terug te trappen in het gareel, onjuist. Het is genuanceerd, waarbij degenen die de data ‘geveegd’ hebben menen dat ze daar goede redenen voor hadden, maar daarmee is het ‘vegen’ nog steeds waar.
En als dat gebeurd is op basis van ’natte vinger werk’, met substituties en aannames, wordt het al heel snel: ‘Trust us! We’re the government!’. Dat gaat mis op het moment dat de bevolking steeds beter begrijpt dat de ‘government’ niet voor hen werkt, maar voor ‘Belangen’.
Berichten over de moordende inflatie, en bijbehorende dodelijke energierekeningen, waarin wordt gesteld dat de ‘government’ in actie zal moeten komen, terwijl diezelfde ‘government’ verantwoordelijk is voor die ontwikkelingen, werkt ook alleen maar als je probeert ‘Dumb and Dumber’ rustig te houden.
Wat niet zozeer een oordeel is over de gemiddelde intelligentie van de burger, maar eerder te maken heeft met zijn of haar interesse. Het is niet zo dat die burger te dom is om het te begrijpen, maar eerder dat hij of zij ‘dom gehouden’ wordt door volop afleiding te bieden. Dat lukt verbazingwekkend goed zolang de pijngrens niet wordt overschreden. Zolang de schade bescheiden is. De ’Schaaftechniek’. Kleine stapjes. ’Nudging’.
Maar op enig moment wordt de tolerantiegrens bereikt, en het is niet eenvoudig te bepalen wanneer dat is. ‘Genoeg met die Bullshit!. En dan aan komen dragen met ‘goede bedoelingen’ werkt eerder als een rode lap op een stier. ‘Maar ik zei toch ’sorry’!?’. Niet genoeg. Sorry. Maar je bent volkomen onbetrouwbaar, NU.NL. Toedels!
NU.NL is hoe dan ook al veel langer meer een ‘Roddel-Fabriek’ dan een journalistiek product, maar dat geldt voor de meeste reguliere media die ons land rijk is. Ik geef grif toe dat we er ook zelf debet aan zijn, omdat we sensatie en ophef zochten, en saaie, genuanceerde beschouwingen lieten voor wat ze waren: Saai. Daarbij riepen ze niet zelden meer vragen op, dan ze beantwoordden.
En plak er dan de ’Soap’ van een ‘Kijkcijferkanon’ tegenaan, die met elke nieuwe aflevering van die feuilleton extremer uit zijn of haar slof moet schieten om zelf niet te worden afgeserveerd, en de zwakke magneet van het ’Saaie’ nieuws legt het af. De narigheid is echter dat daarover al is, en wordt nagedacht door mensen met minder frisse bedoelingen die ons ‘huis’ leegroven terwijl we niet los kunnen komen van ‘Fake’.
Als we dan wakker schrikken wanneer we in de keuken komen om even een ‘snackje’ te scoren, en de voorraadkast blijkt leeggehaald, waarna we verdwaasd terugkeren naar de kamer waar de televisie stond, waar we net nog naar zaten te kijken, en die blijkt nu ook gestolen, dan kun je ‘Factchecken’ wat je wil, maar willen mensen hun ‘oude leven’ terug. Niet dat leven van ‘Beeldbuisklever’ en ‘Factcheck’-verslaafde, maar het leven van weldenkend mens die niet langer genoegen neemt met ‘Bullshit’.
