(indignatie.nl) Het is officieel – glyfosaat, het actieve ingrediënt in de onkruidverdelger Roundup, is officieel gekoppeld aan de groei van kankercellen.
Afgelopen zomer reikte een jury $ 289 miljoen uit aan een schoolmeester voor de rol van Roundup in zijn non-Hodgkin-lymfoom – en honderden rechtszaken lopen nog. Nu onthult onderzoek een verbluffende – en gevaarlijke – draai in het verhaal van deze giftige chemische stof: de “inactieve” ingrediënten in Roundup zijn duizenden malen meer toxisch dan glyfosaat zelf .
Als het meest gebruikte herbicide ter wereld, wordt glyfosaat routinematig verspoten op voedselgewassen, grasvelden, bermen, parken en speeltuinen in de Verenigde Staten. Hoewel het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) een mandaat heeft om het milieu te beschermen, zeggen natuurlijke gezondheidsexperts dat de gebruikelijke methode van het bureau om producten als Roundup te bestuderen, niettoelaat om alle risico’s volledig te administreren.
Glyfosaat is niet het enige probleem: “Inert” ingrediënten in pesticiden zijn giftiger dan de meeste mensen denken
Onder FIFRA (de Federale Insecticide, Fungicide en Rodenticide Act) moet de EPA elk pesticide goedkeuren voordat het in de Verenigde Staten kan worden verkocht of gedistribueerd. En het kan de chemicaliën alleen goedkeuren als het gebruik ervan geen “onredelijke negatieve effecten” op het milieu veroorzaakt.
Klinkt geruststellend, toch?
Dit is de vangst: de EPA heeft de neiging om hele formuleringen en mengsels te reguleren, in plaats van geïsoleerde ingrediënten. Dus, terwijl de EPA glyfosaat als een actief principe van Roundup test, bevat de formulering ook “inactieve” of “inerte” ingrediënten.
Wist je dat? De lever is het belangrijkste ontgiftende orgaan in het lichaam. Wanneer de lever toxinen niet effectief kan neutraliseren en verwijderen, hopen ze zich op in het lichaam. Twee essentiële voedingsstoffen voor een gezonde leverfunctie zijn mariadistel en glutathion. Deze twee ingrediënten – plus nog veel meer – zijn nu beschikbaar in een geavanceerde leverondersteuningsformule. Klik hier voor meer informatie .
En deze zijn niet zo onschuldig als ze klinken.
Uit een peer-reviewed onderzoek in 2006 bleek dat meer dan 500 producten die in sommige producten als “inert” worden vermeld, feitelijk fungeren als het “hoofdingrediënt” in andere producten – en gevaarlijk zijn voor de menselijke gezondheid.
En, het meest schokkende van allemaal – de inerte ingrediënten hoeven niet op het productetiket te worden vermeld.
Schokkende studie: testen op enkelvoudige pesticiden is ‘onvoldoende’
In een studie uit 2013, gepubliceerd in Biomedical Research International , ontdekten onderzoekers dat sommige Roundup-additieven bijna 10.000 keer meer toxisch zijn (9.661 keer om precies te zijn) voor menselijke cellen dan glyfosaat.
De onderzoekers maten mitochondriale activiteiten en membraanafbraak om celbeschadiging vast te stellen – en stelden vast dat Roundup een van de meest toxische was van de 9 verschillende geteste chemicaliën.
Het is verontrustend dat de gebruikelijke berekening van de aanvaardbare dagelijkse inname, of ADI (het blootstellingsniveau waarvan beweerd wordt dat het veilig is voor de mens op de lange termijn) alleen gebaseerd is op het actieve bestanddeel, of ‘hoofdingrediënt’.
Het is duidelijk dat deze methode niet nauwkeurig de risico’s van chemische formuleringen laat zien.
Of, in de woorden van de onderzoekers: “Chronische tests op pesticiden geven mogelijk niet de relevante milieublootstelling weer als slechts één ingrediënt van deze mengsels alleen wordt getest.”
Het synergetische effect: een nieuwe – en gevaarlijke – rimpel voor de toxiciteit van “onschadelijke” chemicaliën
Niet alleen zijn veel inerte ingrediënten potentieel schadelijk, maar hun gevaren worden vermenigvuldigd met het synergetisch principe – waarbij de effecten van één stof worden versterkt door de effecten van een ander.
Synergie wordt nog angstaanjagender als men bedenkt dat het hele doel van adjuvantia (additieven) is om de actieve ingrediënten krachtiger te maken.
En synergie lijkt een vrij verkoopargument te zijn als het gaat om het aanwerven van de effectiviteit van onkruidverdelgers zoals Roundup.
Een rapport uit 2016, uitgegeven door het Centre for Biological Diversity, zocht naar octrooiaanvragen en ontdekte dat 69 procent van de recentelijk goedgekeurde pesticide-octrooiaanvragen synergie tussen ingrediënten in het product claimde of aantoonde .
En 72 procent van de toepassingen die synergie claimen of aantonen, omvatte enkele van de meest gebruikte chemicaliën in de Verenigde Staten, waaronder glyfosaat, 2,4-D, atrazine, dicamba en het neonicotinoïde pesticide imidacloprid.
Beyond Pesticides , een milieuorganisatie zonder winstoogmerk, wijst erop dat de EPA geen volledige formuleringen voor ontwikkelings- of reproductietoxiciteit test.
Bijna ongelooflijk – chronische toxiciteit, neurotoxiciteit, carcinogeniteit (potentieel om kanker te veroorzaken) neurotoxiciteit, subchronische orale toxiciteit en toxiciteit bij inademing zijn onder andere gezondheidseffecten. De EPA is niet verplicht om mengsels voor te testen.
De omgeving is ook in gevaar. Beyond Pesticides beweert dat de EPA de toxiciteit van hele pesticidenproducten voor vogels, waterdieren of honingbijen niet test.
Is het zo verrassend dat de colony collapse disorder de honingbijpopulatie wereldwijd doet decimeren?
VN-blockbuster-rapport: “catastrofaal” gebruik van pesticiden veroorzaakt tot 41 miljoen ongewenste reacties en 200.000 doden wereldwijd elk jaar
Overvloedig bewijs bestaat al over de schade veroorzaakt door herbiciden en pesticiden.
In een rapport dat op 8 maart 2017 vóór de VN-Mensenrechtenraad werd afgeleverd, beschrijven de auteurs de negatieve effecten van chronische blootstelling aan pesticiden – met inbegrip van links naar kanker, de ziekte van Parkinson en Alzheimer, hormoonverstoring, ontwikkelingsstoornissen en steriliteit.
Medeauteur Hilal Elver, een gerenommeerd onderzoekshoogleraar en een speciale VN-onderzoeker, karakteriseert het gebruik van pesticiden als “catastrofaal” en zegt dat vertrouwen erop een oplossing voor de korte termijn is die het recht op adequate voeding en gezondheid bedreigt.
Opgemerkt moet worden dat 99 procent van de vergiftigingen plaatsvond in ontwikkelingslanden , die geen bescherming bieden voor landarbeiders.
Het rapport constateerde het schandelijke feit dat kinderen – vaak op jonge leeftijd gedwongen om te werken – bijzonder kwetsbaar zijn voor de gevolgen van pesticidenbesmetting van voedsel, met 23 sterfgevallen gemeld in India en 39 in China alleen al in 2014.
Het onophoudelijke rapport beweert botweg dat de wereldwijde markt voor bestrijdingsmiddelen / herbiciden, een industrie van $ 50 miljard dollar per jaar, agrochemische bedrijven een “ongekende macht” biedt over regeringen en de wetenschappelijke gemeenschap – en gebruikt “agressieve en onethische” marketingtactieken om de waarheid over zijn gevaren.
Terwijl voorstanders volhouden dat deze chemicaliën nodig zijn om de wereldwijde honger te bestrijden, schiet Helver dat neer als een ‘mythe’.
Het probleem is niet een productie, constateert Helver, maar van armoede, ongelijkheid en ongepaste verdeling.
Toch haalt Jay Feldman, uitvoerend directeur van Beyond Pesticides , de biologische voedselindustrie van $ 43 miljard aan als bewijs dat toxische chemicaliën niet nodig zijn om mensen te voeden .
Terwijl de strijd tegen giftige herbiciden en pesticiden voortduurt, is één ding overduidelijk.
Commerciële landbouwproducten – een echt “heksenbrouwsel” van giftige chemicaliën – worden niet goed getest door de EPA, het agentschap dat door de federale wet verplicht is om het milieu en de menselijke gezondheid te beschermen.
En totdat individuele ingrediënten in deze toxische producten zijn getest, zal deze gevaarlijke situatie zich voortzetten.
Bronnen voor dit artikel omvatten:
BeyondPesticides.org
USAToday.com