Terwijl zelfbenoemde klimaatbeschermers, vooral in de Europese Unie, het klimaat willen redden met de meest absurde ideeën, zijn andere landen niet in het minst bezorgd over dergelijke dingen. Omdat er een enorme vraag is naar kolen, exporteert Rusland bijvoorbeeld zijn energie in grote hoeveelheden. Alle inspanningen van de EU worden een farce.
“Tiempo de actuar” [“Tijd om te handelen”]. Dit is het motto van de 25e VN-conferentie over klimaatverandering (COP 25) die van 2 tot 13 december in Madrid wordt gehouden. Klimaatbeschermers hopen op duidelijke signalen van de deelnemende staten om hun uitstoot van koolstofdioxide drastisch te verminderen, wat zij beschuldigen van het opwarmen van de aarde. De inspanningen uit het verleden waren verre van voldoende om het in het Klimaatakkoord van Parijs overeengekomen doel te bereiken om de opwarming van de aarde tegen 2100 te beperken tot “ruim onder twee graden” in vergelijking met pre-industriële niveaus.
Als het IPCC niet meer werkt, zal het wereldwijde klimaat tot de eeuwwisseling met bijna vier graden toenemen, wat catastrofale gevolgen zou hebben voor mens en milieu. Het Duitse federale milieuagentschap, een ondergeschikte autoriteit van het door SPD geleide ministerie van Milieu, waarschuwt alarmief “voor de grootste natuurramp in Duitsland in de afgelopen 50 jaar”, die zal leiden tot hitte, overstromingen en Ernetausfälle.
Beperkt door grote emittenten
Een jaar vóór de officiële inwerkingtreding van het Klimaatakkoord van Parijs zijn echter slechts 66 van de resterende 196 ondertekenende staten overeengekomen hun klimaatdoelstellingen te verbeteren. Deze landen zijn goed voor slechts acht procent van de wereldwijde CO2-productie. China , de grootste emittent , en India (derde plaats) houden beloften. De Verenigde Staten (2e plaats) hebben de overeenkomst beëindigd. De hoop van de VN richt zich daarom op de Europese Unie, die als student in het klimaatbeleid de geschiedenisboeken wil ingaan.
Vorige week kondigde het Europees Parlement de “klimaatnoodsituatie” voor Europa aan. Tegelijkertijd verkondigde de nieuwe EU-commissie, onder leiding van Deutsche Ursula von der Leyen, het doel om van Europa het eerste “klimaatneutrale continent” te maken tegen 2050, met miljarden euro’s – grotendeels gefinancierd uit de zakken van Europa belastingbetalers.
Het is echter de vraag of de EU haar ambitieuze doel zal bereiken. Er is al weerstand in de gelederen van de lidstaten tegen de plannen van de commissie. Bovendien wordt in het huidige debat nogmaals voorbijgegaan aan het feit dat het Europese continent niet alleen de EU omvat, maar ook andere landen, waaronder Rusland.
Rusland is de derde grootste exporteur van steenkool
Met een aandeel van 4,6 procent zijn de Russen niet alleen de vierde grootste uitstoot van kooldioxide wereldwijd, maar ook de derde grootste exporteur van steenkool, de energiedrager die wordt veroordeeld als de belangrijkste “klimaatmoordenaar”. Terwijl Duitsland heeft besloten zich uiterlijk in 2038 volledig uit de kolengestookte elektriciteitsproductie terug te trekken en even later de bruinkoolmijnen te staken, wil Rusland meer kolen produceren en exporteren om zijn positie op de wereldmarkt te vergroten.
President Poetin heeft dit in 2018 aangekondigd. Daartoe wordt de steenkoolexport door de staat gesubsidieerd met ongeveer 30 miljard euro. Dit maakt het gebruik van deze grondstof voor energieopwekking voor de klanten aantrekkelijk geprijsd. De goedkope kolen in Rusland leveren een belangrijke bijdrage aan het wekelijks verzekeren van nieuwe kolencentrales in Azië. Ongeveer 80 procent van de kolenproductie in de wereld wordt verbrand in Aziatische landen. Ter vergelijking, in de EU, nog steeds het sterkste economische gebied ter wereld, is het slechts 5 procent.
Met zijn agressieve exportbeleid egaliseert Rusland de volledige hoeveelheid CO2 die door de Duitse kolenexport binnen een jaar wordt bespaard. Tegelijkertijd belemmert goedkope Russische steenkool de omschakeling naar de relatief dure alternatieve energieën van zon en wind in Azië. Het is onwaarschijnlijk dat de Russische regering haar strategie voor klimaatbescherming zal veranderen. Het land heeft gigantische reserves van zowel steenkool als bruinkool. De opbrengst van de verkoop van deze mineralen is een belangrijke bouwsteen voor het bereiken van de politieke en economische onafhankelijkheid van Moskou ten opzichte van het Westen als reactie op de sancties die zijn opgelegd na de annexatie van de Krim.
Wereldwijd 1600 nieuwe kolencentrales
Maar Rusland is slechts één speler in de wereldwijde kolenindustrie. De grootste exporteur van steenkool is Australië, gevolgd door Indonesië, dat samen goed is voor bijna 55 procent van de export. De verkoop groeit sterk: volgens het International Energy Agency (IAE) breiden 20 landen in het Midden-Oosten, Midden-Amerika, Azië en Afrika hun kolencentrales uit. Wereldwijd zijn er 1.600 nieuwe kolencentrales in aanbouw of in planning. Alleen al in China is de capaciteit van de elektriciteitscentrale sinds januari 2018 met ongeveer 40 gigawatt toegenomen, wat overeenkomt met de output die tegen 2038 zal worden uitgeschakeld vanwege de Duitse kolenafval. Nog eens 120 gigawatt worden gebouwd in het Middenrijk. Dit is slechts marginaal minder dan de totale capaciteit die momenteel beschikbaar is in de Europese Unie.
Deze cijfers maken duidelijk dat een “klimaatneutraal” EU-Europa, dat in 2050 de politiek in Brussel en Berlijn wil voeren met vreselijke uitgaven aan fondsen en ongeacht de gegroeide industriële structuren, de opwarming van de aarde niet zal stoppen, zelfs de temperatuur op onze planeet zelfs niet merkbaar zal beïnvloeden – als u zich zelfs houdt aan de theorie dat klimaatverandering grotendeels te wijten is aan mensen en hun activiteiten. Deze theorie wordt echter door steeds meer wetenschappers en publicisten uitgedaagd met serieuze argumenten.
Andere landen zullen ook niet volgen als de EU het goede voorbeeld geeft in het klimaatbeleid “als voorbeeld”, aangezien de elites in Brussel en Berlijn overmoedig zijn. Europa, politiek verdeeld en economisch in verval, is niet langer de navel van de wereld en geen rolmodel voor de opkomende landen van Azië en Afrika, maar eerder een afschrikmiddel. De krankzinnige koers die de EU-commissie onder Ursula von der Leyen heeft genomen met de steun van de Duitse Merkel-regering in het klimaatbeleid zal de achteruitgang van het oude continent versnellen!