Rust vandaag. Binnenkort beginnen we met het opruimen van de wrakstukken van Trump.

De nederlaag van Donald Trump door Joe Biden is een absoluut, naadloos goed. Niet vanwege Joe Biden of de Democraten of iets anders dan dit: als er een tumor is, knip je die er eerst uit en maak je je later zorgen over de genezing.

Hoewel hij van plan is aanwezig te zijn in ons leven totdat we sterven of hij sterft, is de Trump-tumor weggesneden uit een gekozen ambt. Hier is niets, absoluut niets slechts aan. De mogelijkheid tot genezing is een voorrecht dat alleen wordt geboden door zijn afwezigheid. Meer mensen dan ooit in de geschiedenis hebben voor dat voorrecht gestemd, en nu is het nabij.

Ook dit: de verkiezing van 2020 vond plaats te midden van een verscheurende pandemie die overal om ons heen toeneemt, en met een malafide president die zo vastbesloten was om die verkiezing te verstoren dat hij zijn aanhangers opdroeg stembureaus lastig te vallen en te intimideren terwijl hij zelf actief probeerde de verkiezingen te vernietigen. Post van de Verenigde Staten. De malafide president faalde, de USPS ging door als de stille helden die ze zijn, en een van de meest opmerkelijke, wrijvingsvrije verkiezingen sinds mensenheugenis vond plaats.

Hoewel de Democraten verrassend tekort kwamen aan hun doelen in het Huis en de Senaat, trotseerden 74 miljoen mensen de pest en de verstoringen om de heer Trump te vertellen: tot nu toe, niet verder. Trump moet nog toegeven, en zal dat waarschijnlijk nooit doen, en het maakt niet uit.

De komende weken zullen waarschijnlijk worden gedomineerd door nieuwsverhalen over Trumps vruchteloze, hopeloze juridische uitdagingen terwijl hij zichzelf en de Republikeinse Partij tot poeder woedt. Hij bekleedt de uitvoerende macht tot het middaguur van de inauguratiedag, dus hij zal waarschijnlijk een paar meer delicate en onschatbare dingen vernietigen in een perfectie van zijn prikkelbaarheid.

Er zijn nieuwe helden verschenen, geen levendiger dan Stacey Abrams en de legioenen onbaatzuchtige organisatoren die samenkwamen om de ongebreidelde onderdrukking van kiezers in Georgië aan te vechten. Brian Kemp stal de race van de gouverneur van Georgië van Abrams in 2018 door zijn bevoegdheden als toenmalige staatssecretaris te gebruiken om ongeveer 300.000 stemmen uit het raam te blazen. Abrams slikte hard en richtte vervolgens Fair Fight en het New Georgia Project op, en twee jaar later werd Georgia blauw dankzij de activisten die zich achter haar vlag schaarden.

Beide senaatszetels in Georgië gaan naar een tweede ronde die in januari zal worden vastgesteld. Als de Democraten beide zetels winnen, zullen ze de meerderheid van de senaat veroveren en Mitch McConnell naar de kleine kant van de kamer sturen. Het is een lange weg, maar Abrams, Fair Fight en het New Georgia Project zijn allemaal binnen. Het is vroeg, maar ik zou niet tegen hen wedden. Het feit dat de mogelijkheid van massale progressieve verandering afhangt van Georgië en het werk van vrouwen als Abrams is op zichzelf al geschiedenis van de hoogovens.

En: voor het eerst in 28 jaar braken de kiezers de mal en sloegen een zittende president uit zijn ambt. Donald Trump heeft zichzelf altijd gezien als een man met geschiedenis. Nou, dat heeft hij tenminste bereikt. Ik kan niet wachten om de rondleiding door zijn bibliotheek te doen: hier is de kamer waar je kunt zien hoe hij wordt afgezet, hier is de kamer waar je kunt zien of je in een kooi past, en hier is de kamer waar je COVID-19 kunt vangen, maar ga alsjeblieft niet naar die kamer. Sorry voor de korte tour, het was maar één term.

* * * *

Wanneer een gewoon persoon in het openbaar masturbeert, worden ze opgepakt en meegenomen door de autoriteiten. Donald Trump bracht vier jaar door met flagrant masturberen in het bijzijn van iedereen – krachtige streken van het ego, de wrok, de kleine wraakzucht, het opscheppen over onzichtbare peilingsaantallen en fictieve overwinningen, oh ik oh mijn oh ik mij mij meeeeee … en de ‘autoriteiten’ in de Republikeinse Partij, samen met een verbazingwekkend groot deel van de bevolking, deed een stap achteruit en zei: “Ja, meneer de president, u bent de beste, meer alstublieft!”

Nu is hij klaar, of komt het binnenkort, en weet je wat? Ik ben verdoofd.

Hoe piek is dat godverdomme 2020, toch? Ik had door de straten moeten rennen en dansen met de mensenmenigten die in de verfrissende lucht kookten om hun treurende opluchting naar de hemel te schreeuwen. Ik had vrienden en familie moeten bellen en berichten moeten schrijven om dit torenhoge moment te vieren, want voor de allereerste keer in zeer lange tijd had deze grillige, met dood doorzeefde tijdlijn eindelijk gelijk.

Ik zag hoe CNN de race voor Joe Biden riep en zag het in realtime. Ik was eigenlijk het huis sinds dinsdag niet meer uit geweest omdat ik die aankondiging wilde zien, ik verdiende het te zien, ik verdiende tenminste zoveel … en het zou niet komen, dagenlang zou het niet komen, om zeer goede redenen het zou niet komen, en toen was het daar. Nadat het was gekomen, om 11:38 uur Eastern Time op mijn wacht, kroop ik in bed, trok de dekens over mijn hoofd, huilde een storm in mijn kussens en sliep. Eindelijk, eindelijk geslapen.

Vier jaar eerder, bijna op de dag, zag ik hoe Donald Trump Hillary Clinton versloeg en op mijn 45e verjaardag de 45e president werd. Ik wist maar al te goed wat hij vertegenwoordigde, en ik ging zitten om diezelfde avond te schrijven over wat ik zag aankomen :

De kinderen van immigranten overal in de Verenigde Staten werden vanmorgen wakker in een land dat binnenkort zal worden geleid door een onbeschaamde xenofoob die dreigt met massale deportatie, en Amerikaanse moslims ontwaakten in een tijdperk van geïntensiveerde islamofobie die wegen kan inslaan die we nog niet hebben bedacht … En we kunnen ons alleen maar voorstellen hoe de voortdurende oorlog tegen zwarte mannen, vrouwen en kinderen zal blijven verslechteren onder deze autoritaire leider, allemaal in de naam van die koude stalen vuist genaamd “Law and Order.”

De heer Trump vormde zijn hele campagne rond haat, wraak en geweld. Daarbij ontketende hij een monsterlijke vloed. De mensen die demonstranten en oudere vrouwen met zuurstoftanks sloegen, die schreeuwden “Sluit haar op” terwijl ze hemden droegen met de tekst “Grijp haar bij het poesje” bij bijeenkomsten, en die mensen van kleur bedreigden die probeerden te stemmen – zij zijn waar meester nu.

Ik ben geen profeet. Hij zei dat hij al deze dingen zou doen tijdens die campagne, en ik geloofde hem volkomen. Toen stopte ik met slapen.

Tussen COVID’s verovering van het land en de economie, Trump’s schaamteloze omhelzing van racisme en gewapend blank nationalisme, het verbrijzelen van internationale betrekkingen, de totale minachting voor flagrante klimaatwetenschap, de kinderen in kooien die wees zijn geworden door ICE, de slopende nood van Trump van minuut tot minuut om elke dag de hoogste krantenkoppen te zijn, zelfs als die koppen een waarschuwing geven over zijn autoritaire bedoelingen om de grondwet te ondermijnen, dit alles en nog veel meer hebben van deze natie een huis in brand gemaakt van binnenuit.

Dit moet allemaal hardop gezegd worden, keer op keer, want zo’n 70 miljoen mensen zagen dezelfde vier jaar als ik en besloten de man nog een term te geven. Die kiezers namen geen vlieger over de nieuwe man zoals in ’16. Ze reden dezelfde vier jaar slechte weg als ik, keken naar het alternatief vertegenwoordigd door Joe Biden en zeiden: “Nee, ik heb seconden, alstublieft.” Als ik lang genoeg leef om de sterren te zien opbranden, zal ik het nog steeds nooit helemaal begrijpen.

Dat is de reden waarom ik vandaag voel me verdoofd. Ik ben ook volkomen uitgeput. Donald Trump heeft me niet verslagen, maar Heer, het was dichtbij. Het was alsof je vier jaar lang een aardbevingskreet in je oor had om dit Witte Huis te dekken. Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik zou hebben gedaan als hij had gewonnen, en als hij in 2024 weer als bedreigd rent, ga ik serieus overwegen om in een boom te leven en eekhoorn te leren spreken totdat hij weer weggaat.

Trump heeft de intentie om voor altijd in onze gezichten te zijn, en aangezien hij de Living God Emperor van de Republikeinse Partij is, in de Oval of anderszins, heeft hij 70 miljoen zakken te plukken met een nieuwe media-onderneming of wat de volgende grift ook zal zijn.

Dat wil zeggen, tenzij de wetten die hij in de loop der jaren zo brutaal heeft overtreden, hem inhalen. Trump is een wezen van reality-tv, en het zeer reële potentieel voor een “Trump: Trial of the Century” -spektakel in de staat New York op een dag vanwege fraude en belastingontduiking zou hem zeker in ons collectieve bewustzijn houden, maar om veel smakelijkere redenen. AG Letitia James en DA Cyrus Vance , uw tafels zijn bijna klaar.

Er moet zoveel gebeuren om de schade van de afgelopen vier jaar te herstellen. Ik ben er klaar voor, meer dan klaar, maar ik ga hier zitten en een beetje ademen totdat ik me niet meer raar voel over zo’n goede dag. Het was een goede dag, historisch, maar de kilometers die we moeten afleggen voordat we slapen zijn ontmoedigend, en het is geen schande om je batterijen op te laden.

Comedian Chris Rock zei het het beste op zijn Instagram-account: “Vreemd genoeg heb ik geen zin om iets te vieren. Ik voel me als Tom Hanks tegen het einde van Cast Away . Ik ben erg blij dat het schip is gekomen, maar ik wil niet feesten. Ik wil gewoon douchen, mijn haar knippen, een garnaal eten, zoek Helen Hunt mijn laatste pakje af en bedenk de rest van mijn leven. ”

Barack Obama won een Nobelprijs voor de vrede omdat hij geen George W. Bush was. Als de maatstaf klopt, zou Joe Biden twee Nobelprijzen en een Oscar moeten winnen omdat hij niet Donald Trump is. Hij heeft ook stevige werkhandschoenen nodig, een Carhartt-jas en -laarzen, en een geweldige grote schop. De man heeft een verbazingwekkende baan voor zich en miljoenen mensen zullen eraan werken om ervoor te zorgen dat hij faalt.

Daar moeten we naar uitkijken, vrienden en buren. Daarom vier ik het nog niet, hoewel God weet dat ik dat wil. Het absolute goed is bereikt, en de rest is aan ons. Alles wat we hebben gedaan, is de kans winnen en misschien de democratie in de VS redden. Ik troost mezelf met deze waarheid: het zou moeilijk moeten zijn.

Rust uit. Herstellen. Keer terug. Alles wat hij van ons heeft afgepakt, gaan we proberen terug te nemen.