Wanneer prinses Amalia dit jaar 18 jaar wordt, ontvangt zij een grondwettelijke uitkering van maar liefst 268.000 euro met daarbovenop nog eens 1,25 miljoen voor haar huishouding en dat allemaal belastingvrij. Voor de gewone burger zijn dat ondenkbare getallen,die een contrast schetsen tussen de bevolking en haar afgescheiden koningshuis. Laat staan dat onze monarchie een prijskaartje draagt van 60 miljoen. Daarom zou men zich moeten afvragen: is het nu dan geen tijd om het Koningshuis volledige belasting te laten betalen in plaats van een klein beetje zoals dat nu gaat? Een meerderheid van de bevolking en een Kamermeerderheid vindt dat de tijd meer dan rijp is voor verandering.
Ten eerste, de torenhoge kosten die wij als Nederlands burger moeten betalen is een van de belangrijkste redenen voor het belasten van het Koningshuis. Zo omvatte het kostenplaatje van het Koningshuis in 2017 een bedrag van 41,4 miljoen euro. Hiermee zou onze monarchie de op twee na duurste van de wereld zijn. Dit inclusief de grondwettelijke uitkering van 926.000 euro voor Willem-Alexander, 367.000 euro voor Maxima en 523.000 euro voor prinses Beatrix. Daarnaast worden er nog kosten toegerekend aan bijvoorbeeld onderhoud van de Groene Draeck: de lemsteraak van prinses Beatrix maar ook aan personeel, de rijtuigen en het reguliere onderhoud van de paleizen. Hiervoor krijgen de Oranjes nog eens 27 miljoen.Uitgaven zoals rijtuigen en andere luxe zouden zij van eigen kapitaal moeten betalen.
Overigens wordt zelfs het kleine beetje belasting wat de Oranjes moeten afdragen gecompenseerd. Het privévermogen van het Koninklijk huis wordt geschat op 12 miljard wat verdiend zou zijn met aandelen in Shell en ABN Amro. Volgens de wet is het Koninklijk Huis verplicht belasting te betalen over de rendementen van hun vermogen zoals hun spaargeld en hun aandelen waaronder de 12 miljard. Echter is er ook een vergoeding – een compensatie – die ze krijgen voor het betalen van de belasting waardoor ze nog steeds geen belasting betalen.
Dus eigenlijk laat de staat ons als burger opdraaien voor de kosten van het Koningshuis.
Wanneer we verder kijken naar het kostenplaatje zien we duidelijk dat naast de bevolking ook de politiek het idee deelt dat het Koningshuis belasting moet betalen.
Zo wordt in de kamer al jaren gepraat over de omstreden Oranje-regeling. PvdA, D66, PVV, SP en GroenLinks zijn van mening dat er wat moet gebeuren. PvdA streeft naar een herziening van de fiscale vrijstellingen. Iedereen moet immers inkomsten en vermogensbelasting betalen, dus ook de koning en zijn familie.
Vaak argumenteert men dat belastingvrijstelling van het Koninklijk Huis van belang is voor de economie en dat het koningshuis vele lucratieve handelscontracten mogelijk maakt. Uit een door Regioplan uitgevoerd onderzoek in 2011 naar de effectiviteit van economische missies, kwam naar voren dat circa de helft van bedrijven aangaf voordeel te hebben gehad aan de economische missies. Tweederde deel geeft aan dat dit komt door hun netwerk met de Nederlandse bewindslieden. Echter wordt er hierbij niet specifiek verwezen naar het Koninklijk Huis. Hieruit valt dus te concluderen dat economische stimulering een kwestie is van politieke connecties en niet van het Koningshuis.
Verpleegkundige HARTENKREET: De zorg is ziek
Hartenkreet van verpleegkundige met hart voor de zorg. Lees en huiver.
Eind jaren zeventig ging ik als jonge knul de gezondheidszorg in. Een tijd waarin je ’s morgens eerst met waskommen de zalen opliep om mensen te wassen. Na de opleiding een specialisatie gevolgd en gewerkt als leidinggevende om uiteindelijk weer terug te komen bij mijn eerste specialisatie. In dat vakgebied heb ik de zorg met grote stappen zien veranderen. Van de verpleegkundige die eerst naar de patiënten toe ging zie ik nu mijn collega’s eerst een tijd achter de computer zitten zodat ze duidelijk krijgen wat ze bij welke patiënt moeten doen. Scorelijsten bijhouden, toe te dienen infusen en/of andere medicatie enz. Het wassen van de patiënt wordt niet meer gedaan, of je moet de natte doekjes die je opwarmt in een magnetron waarmee de patiënt opgefrist wordt wassen willen noemen.
Werkdruk neemt hand over hand toe waarbij we steeds minder tijd hebben voor patiënten, er moet productie gedraaid worden. De tijd waarin een patiënt opgenomen is, moet verkort en resterende zorg moet overgenomen worden door of huisartsen of thuiszorg die op hun beurt het ook niet meer kunnen bijbenen. Van veel verpleegkundigen wordt verwacht dat ze lid zijn van werkgroepen op de afdeling waar zij werken. Dingen die er allemaal maar bij horen, er staat geen compensatie in wat voor zin dan ook tegenover. Ik zie mijn jonge collega’s opbranden en doe maar een paar stappen meer om al het werk gedaan te krijgen maar eerlijk gezegd, ik hou het op de manier waarop het nu gaat ook niet meer vol. Ik kijk om me heen wetend dat als ik óók de pijp aan Maarten geef de collega’s die wél blijven nóg harder moeten lopen. Kortom, de zorg zit in een spagaat.
Zorgverzekeraars sluiten contracten af met zorgverleners, er mag zo en zoveel zorg worden verleend tegenover zus en zoveel geld. Maar ziekenhuizen hebben hun zorgplicht. Meer verleende zorg dan overeengekomen met de zorgverzekeraar moet uit eigen middelen worden betaald. De ziekenhuizen zitten in een spagaat.
We moeten voldoen aan normen onder het mom van kwaliteit. Certificaten halen zoals JCI, NIAZ, HKZ en zo zijn er meerdere. Toetsingen en (twee)jaarlijkse audits die omgerekend 3000 euro per ziekenhuis bed per jaar kosten. Dit als eis van de ziektekostenverzekering die kwaliteitszorg wil. Ik vraag me zo langzamerhand af of de certificaten niet een doel op zich zijn geworden.
En staken? Dat kan eenvoudig weg niet, dat zit ons als verpleegkundigen ook niet in het bloed. We wéten dat als we het toch zouden doen er slachtoffers vallen en we zijn te trost op ons werk om dat te laten gebeuren. En dan nog, wat zou het staken oplossen? De werkdruk gaat weg? We krijgen een salaris wat past bij onze verantwoordelijkheden? Dat vertrouwen heb ik niet. Ik vertrouw deze regering niet en ik vertrouw mijn baas niet. Dus we blijven rond draaien in een cirkel waar managers steeds meer denken te moeten beslissen hoe de zorg wél verleend moet worden. Verpleegkundigen worden poppetjes, formatie eenheden waarbij er geen rekening gehouden wordt tussen jonge of oudere verpleegkundige. Een generatiebeleid? Dat is er in de zorg niet, of onvoldoende uitgewerkt door de afdelingen HRM van de ziekenhuizen.
We hebben een keuze. Of doorgaan tot je minstens 67 bent of langdurig in de ziektewet belanden omdat je het simpelweg niet meer trekt. Dus eigenlijk hebben we geen keuze dankzij dit kabinet. Doorgaan totdat je er dood bij neervalt.
De zorg is ziek. Heel erg ziek.
Je kan nu wel veronderstellen dat het Koninklijk Huis belasting zou moeten betalen net zoals elke andere Nederlander. Naast een meerderheid onder de burgers dragen de partijen in de eerste en tweede kamer dezelfde mening. De wet die voor de belastingcompensatie zorgt moet worden aangepast, opdat het Koningshuis geen compensatie meer ontvangt voor hun belastingafdracht. Iedereen moet immers belasting betalen hierbij zou het Koninklijk Huis geen uitzondering moeten zijn.
DIT IS ECHT EEN SCHANDE Koning 926.000 euro, Maxima 367.000, Beatrix 523.000 Amalia zakgeld 268.000 plus 43,3 miljoen totale kosten BELASTING VRIJ TERWIJL ZIJ MULTIMILJONAIRS ZIJN, MAAR GEEN TEGENWOORD VAN DE BURGERS. VREEMD HEEL VREEMD!