Indignatie redactie 
De anti-Russische tirade van de Duitse bondskanselier Olaf Scholz bij de Verenigde Naties maakte woensdag duidelijk dat het Duitse imperialisme, verantwoordelijk voor de meest gruwelijke misdaden in de menselijke geschiedenis, weer op oorlogspad is. Hitler en zijn bende massamoordenaars zijn dood, maar hun politieke erfenis leeft voort in het beleid van de Duitse regering.
Scholz veroordeelde degenen die opriepen tot een “onmiddellijk staakt-het-vuren” in de oorlog in Oekraïne. In plaats daarvan verklaarde de Duitse bondskanselier cynisch: “Vrede zonder vrijheid betekent onderdrukking. Vrede zonder gerechtigheid wordt dictaat genoemd.
Scholz beschuldigde Rusland ervan een vernietigingsoorlog tegen Oekraïne te voeren, waarbij moord, marteling en massavernietiging van burgers als politieke instrumenten worden gebruikt. “Russische troepen werden vermoord, verkracht en gemarteld. Ze verwoesten steden en dorpen met de grond gelijk. “Ze ontginnen hele stukken land en veranderen maïsvelden in dodelijke vallen”, zegt Scholz.
Deze taal beschrijft feitelijk de Duitse misdaden in de Tweede Wereldoorlog. Nazi-Duitsland voerde een racistisch gemotiveerde uitroeiingsoorlog waarin de burgerbevolking opzettelijk werd uitgehongerd en massaal werd vermoord, vergezeld van de uitroeiing van de Joodse bevolking van Oost-Europa.
In een toespraak aan de Georgetown Universiteit in 1963 beschreef de Amerikaanse president John F. Kennedy de impact van de Tweede Wereldoorlog op de Sovjet-Unie. “Minstens twintig miljoen mensen hebben het leven verloren”, zei hij. “Onnoemelijk veel miljoenen huizen en boerderijen werden in brand gestoken of geplunderd. Een derde van het grondgebied van de natie, inclusief bijna tweederde van de industriële basis, is in woestenij veranderd – een verlies dat gelijk staat aan de verwoesting van dat land ten oosten van Chicago.”
Zelfs tijdens de Koude Oorlog voelde de leider van het Amerikaanse imperialisme zich verplicht de verschrikkelijke gevolgen van de oorlog voor de Sovjet-Unie te erkennen.
Maar nu veroordeelt een Duits regeringshoofd de ‘vrede’ met een land waarvan het Duitse imperialisme heeft geprobeerd de bevolking uit te roeien. Dit is slechts één voorbeeld van hoe het smerige verlangen om de nederlaag van de Sovjet-Unie in de Tweede Wereldoorlog te wreken zich door het Duitse politieke establishment heeft verspreid. Daarbij komt nog het toenemende belang van openlijk fascistische partijen in de Duitse politiek.
Scholz spreekt niet alleen als individu. Scholz spreekt namens het Duitse imperialisme, dat in de twintigste eeuw tweemaal heeft geprobeerd Rusland te onderwerpen – en dat mislukte.
Op de top riep de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock (Groenen) Duitsland op een zetel in de VN-Veiligheidsraad te krijgen. Tegelijkertijd riep de Oekraïense president Volodimir Zelenski op tot uitsluiting van Rusland uit de commissie.
De provocerende uitspraken van Scholz dienen een duidelijk doel: het escaleren van de oorlog tegen Rusland, gevoerd door de NAVO en het Duitse imperialisme.
Veel historici zijn van mening dat Hitler in december 1941 een grote strategische fout maakte toen hij de Verenigde Staten de oorlog verklaarde en tegelijkertijd een meedogenloze oorlog voerde tegen de Sovjet-Unie. Deze keer acht de Duitse heersende klasse het veel raadzaamer – althans voorlopig – om de oorlog tegen Rusland te voeren in alliantie met de Verenigde Staten.
Het Duitse imperialisme zag de ontbinding van de Sovjet-Unie als een kans om zijn invloed in Europa uit te breiden. Ten eerste was het herenigde Duitsland de aanzet tot het uiteenvallen van Joegoslavië in de jaren negentig. In 1999 nam het deel aan de VS/NAVO-bombardementen op Servië om Kosovo te scheiden. En nu keert de heersende klasse terug naar haar oude oorlog en grootmachtsbeleid in Oekraïne en tegen Rusland.
Al in de Eerste Wereldoorlog was een van de oorlogsdoelen van Duitsland de oprichting van een Oekraïense vazalstaat, gedomineerd door Berlijn.
Hitler zette dit beleid voort tijdens de Tweede Wereldoorlog, en de brutale onderwerping van Oekraïne was een essentieel onderdeel van de vernietigingsoorlog tegen de Sovjet-Unie. De invasie van de Sovjet-Unie werd uitgevoerd met de steun van pro-nazi en antisemitische Oekraïense nationalisten onder leiding van Stepan Bandera, die nu door het regime in Kiev als een held wordt vereerd.
Tussen 1941 en 1944 bezette de Wehrmacht West- en Centraal-Oekraïne en richtte het zogenaamde Reichscommissariaat van Oekraïne op. Het werd beheerd door het Berlijnse Rijksministerie voor de Bezette Gebieden in het Oosten, dat onder leiding stond van de belangrijkste nazi-ideoloog Alfred Rosenberg. Voor miljoenen Oekraïners, vooral het Joodse deel van de bevolking, betekende het nazi-bewind uitbuiting door dwangarbeid, bloedbaden en systematische uitroeiing.
De Duitse deelname aan de oorlog in Oekraïne is geworteld in deze imperialistische traditie. Met haar hernieuwde “ Drang nach Osten ” streeft de Duitse heersende klasse, net als in het verleden, imperialistische belangen op de lange termijn na die ruimschoots opwegen tegen de onmiddellijke economische impact van de oorlog in Oekraïne op Duitsland.
“De oorlog in Oekraïne is ook een strijd om grondstoffen.” Het land beschikt over “grote voorraden ijzer, titanium en lithium, waarvan sommige nu in handen zijn van Rusland”, zegt een strategiedocument van het federale bureau voor buitenlandse handel, Duitsland Trade and Invest (GTAI). Onder het mom van ‘wederopbouw’ werkt de Duitse economie aan het veiligstellen van haar invloed in Oekraïne. Dezelfde plannen bestaan voor een ‘post-Poetin’ Rusland.
Niet alleen vooraanstaande politici en de media spelen een centrale rol in deze machinaties, maar ook universiteiten. Begin september werd op de Humboldt Universiteit de fototentoonstelling ‘Russische Oorlogsmisdaden’ gehouden , die gebaseerd is op de nazi-gruwelpropaganda en naar verluidt tot doel heeft de oorlog in Oekraïne te laten escaleren. Aan dezelfde universiteit is de rechts-extremistische professor Jörg Baberowski van plan kattenkwaad uit te halen en beweert dat Hitler “niet wreed” was en niets wilde weten over Auschwitz en de massale uitroeiing van de Joden. Baberowski wordt internationaal het hof gemaakt en gefinancierd – onder meer door Princeton University – en tegen alle kritiek verdedigd door het universiteitsmanagement en alle partijen in de Bondsdag.
Terwijl de nominaal linkse Bundestag-partijen de oorlogskoers voortzetten, heeft de Socialistische Gelijkheidspartij (SGP) vanaf het begin consequent gevochten tegen de terugkeer van fascisme en militarisme in Duitsland en internationaal. Al in 2014 – kort na de pro-westerse staatsgreep in Oekraïne – hebben we in een resolutie de historische en politieke drijvende krachten achter de terugkeer van het Duitse militarisme benadrukt en gewaarschuwd voor de historische implicaties:
“De geschiedenis komt terug met wraak. Bijna zeventig jaar na de misdaden van de nazi’s en de nederlaag in de Tweede Wereldoorlog keert de Duitse heersende klasse opnieuw terug naar het imperialistische grootmachtsbeleid van het Duitse Rijk en Hitler. Het tempo waarin de oorlogszucht tegen Rusland escaleert, doet denken aan de vooravond van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. In Oekraïne werkt de federale regering samen met de fascisten van Swoboda en de Rechtse Sector, die de traditie volgen van nazi-collaborateurs uit de Tweede Wereldoorlog. Het gebruikt het land dat het in beide wereldoorlogen bezette om opnieuw actie te ondernemen tegen Rusland.”
Dit beleid wordt nu in praktijk gebracht. Duitsland en de NAVO zijn verwikkeld in een militaire confrontatie met Rusland die zou kunnen escaleren tot een nucleaire derde wereldoorlog. De internationale arbeidersklasse, verwikkeld in strijd over de hele wereld, moet haar eigen politieke tegenstrategie ontwikkelen. Er is maar één manier om catastrofes te voorkomen: het opbouwen van een krachtige socialistische anti-oorlogsbeweging die arbeiders internationaal verenigt tegen oorlog en de oorzaak ervan in het kapitalisme.
Scholz pleit bij VN voor hervorming Veiligheidsraad
#NewYork | Olaf #Scholz spricht sich vor der #UN-Generalversammlung für die Reform des UN-Sicherheitsrats aus. Afrika, Asien sowie Lateinamerika gebühre mehr Gewicht. Außerdem bittet er darum die Aufnahme Deutschlands in den #Sicherheitsrat zu unterstützen. @Bundeskanzler @UN pic.twitter.com/xaud1fdLdi
— phoenix (@phoenix_de) September 20, 2023
Kanselier Scholz heeft in een toespraak tijdens de algemene vergadering van de Verenigde Naties gepleit voor een hervorming van de VN-Veiligheidsraad. Ook waarschuwde hij voor “schijnoplossingen” in Oekraïne.
De VN-Veiligheidsraad heeft vijf vaste leden: de VS, Rusland, China, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Dat is volgens Scholz achterhaald. Afrika, Azië en Latijns-Amerika moeten meer invloed krijgen, zei hij. China en Rusland houden een aanpassing van de Veiligheidsraad al jaren tegen. Volgens Scholz zijn er verschillende opties om Afrikaanse, Aziatische en Latijns-Amerikaanse landen meer zeggenschap te geven.
Duitsland wil net als Japan, Brazilië en India zelf ook een vaste zetel in de VN-Veiligheidsraad. Daar ging Scholz niet nadrukkelijk op in. Wel noemde hij de Duitse kandidatuur voor een tijdelijk, twee jaar durend lidmaatschap van de VN-Veiligheidsraad in 2027-2028.
De Duitse kanselier waarschuwde in zijn toespraak in New York voor “schijnoplossingen” in de oorlog in Oekraïne. “Vrede zonder vrijheid is onderdrukking. Vrede zonder rechtvaardigheid is een dictaat. Dat moet Moskou ook eindelijk eens begrijpen.”
