Singapore aan de Theems – begin van een nieuw tijdperk

Waar sommigen nog nooit in hadden geloofd, is nu uitgekomen: Groot-Brittannië verlaat de Europese Unie en het is waarschijnlijk de belangrijkste historische gebeurtenis sinds de val van de Berlijnse muur. Europa, met name de EU, zal zichzelf opnieuw moeten uitvinden. Van de euforie die ons continent trof in 1989, namelijk het Westen en het Oosten, is er weinig meer over. De Verenigde Staten van Europa – omdat dit doel in het begin van de jaren negentig binnen handbereik leek te zijn – gebeurden niet zo snel. Business as usual blijft de overhand.

De meeste politici, journalisten en sommige bedrijfsleiders zijn zich niet bewust van de reikwijdte van dit moedige Britse referendum. Ze gaan ervan uit dat de EU gewoon blijft bestaan, ze denken dat het VK vooral wordt beïnvloed door haar besluit, ze denken dat de tijden nauwelijks zijn veranderd – afgezien van het feit dat er iets rommelt aan de randen van het politieke spectrum, piept en rommelt. Barbaren kruipen rond en oproer, klimaatjongeren slaan school over en praten brutaal, anders niets nieuws in het Westen. Je hebt het mis. Ze kijken uit op het aanbreken van een nieuw tijdperk.

Kernenergie met een intact leger

Groot-Brittannië is de op een na grootste economie van Europa en tegelijkertijd de belangrijkste handelspartner voor de EU buiten de confederatie van staten.Het land is ook een kernenergie en heeft een van de weinige serieuze, nog steeds gebruiksklare legers. Zonder Groot-Brittannië weten EU-politici dat elke Europese poging om zichzelf te emanciperen van de Verenigde Staten in termen van veiligheidsbeleid de charme van een grap heeft.

Londen is ook een van de belangrijkste financiële centra ter wereld. Volgens de Global Financial Centers Index is alleen New York van groter belang, Frankfurt, Parijs of Amsterdam, zelfs Zürich, en een stad buiten de EU loopt ver achter, is belangrijker dan de EU financiële centra. Zürich in klein Zwitserland staat op de zesde plaats – voor Frankfurt in groot Duitsland. Bijna geen enkel Europees bedrijf kan voorbij Londen komen als het op zoek is naar financiering. Groot-Brittannië heeft tenslotte zeven van de veertig beste universiteiten ter wereld, terwijl de EU er geen heeft en Zwitserland er twee.

Dus als de EU-Commissie zich verbeeldt dat de onderhandelingen met de Britten haar vanuit een sterke positie hebben geleid, terwijl de eilandbewoners blij moeten zijn dat ze überhaupt zaken met hen willen doen, dan hebben ze het mis. De Commissie moet Boris Johnson ook niet onderschatten. De Britse premier, waar je lang om lachte als een clown, hoewel je beter wist, heeft zojuist een meerderheid bereikt op een schaal die geen van de huidige regeringsleiders in de EU ooit zal ervaren

Merkel, een uitgeputte geest

De Duitser Angela Merkel loopt door de gangen van haar kantoor als een uitgeputte geest, een kanselier die haar politieke dood lang heeft overleefd; Emmanuel Macron, de Franse, wordt binnenkort vervangen door Marine Le Pen, de rechtse populist, tenzij hij snel hervormingen doorvoert zoals de laatste van Napoleon Bonaparte. Het ziet er slecht uit.

Jaren van zelfbedrog. Waar zijn de Britten voor belachelijk gemaakt en hun democratie, een van de oudste ter wereld, dood verklaard, hoe groot was de verwachting van het debacle dat verondersteld werd hun economie te bedreigen: helemaal verkeerd. Immers, een of twee journalisten werden wakker. De Frankfurter Allgemeine schrijft : “De catastrofe profeteert over de Brexit-stemming drie en een half jaar geleden die voorspelde dat een economische neergang fout was. Integendeel: de werkloosheid daalde, er werden een miljoen nieuwe banen gecreëerd: “Het zou nog beter moeten worden

Men hoort dat “Singapore aan de Theems” de nachtmerrie van de Eurocraten betekent, dat wil zeggen het idee dat Groot-Brittannië zichzelf zal bevrijden van alle EU-voorschriften die van weinig nut zijn gebleken om rijkdom te creëren. De concurrentie van de systemen, dat weten wij als Zwitsers maar al te goed, de commissarissen in Brussel schuwen het heilige water als de duivel. Niemand mag opmerken hoe ellendig ze regeren. Michel Barnier, de belangrijkste onderhandelaar van de EU, heeft dit zojuist benadrukt: je kunt Londen nooit toestaan ​​je over te geven aan het toepassen van andere, dat wil zeggen, meer bedrijfsvriendelijke voorschriften. Net als de katholieke kerk kunt u de EU nooit verlaten, zelfs niet als u deze heeft verlaten.

Verscheen voor het eerst in de Zwitserse zondagkrant