Ja, ze komen voor de sociale zekerheid:
Sociale zekerheid – De regering van Trump bereidt een plan voor dat het voor oudere Amerikanen moeilijker maakt om in aanmerking te komen voor een uitkering voor arbeidsongeschiktheid van de Sociale Verzekeringsbank. Dit is onderdeel van een herziening van het federale vangnet voor arme, oudere en gehandicapte mensen. Volgens mensen die bekend zijn met de plannen, zou dit ertoe kunnen leiden dat honderdduizenden mensen hun uitkering verliezen.
De Social Security Administration beoordeelt aanvragen voor arbeidsongeschiktheid op basis van leeftijd, werkervaring en opleiding om te bepalen of iemand zich kan aanpassen aan andere soorten werk. Oudere aanvragers, meestal ouder dan 50, hebben een grotere kans om in aanmerking te komen, omdat leeftijd als een beperking wordt beschouwd bij de aanpassing aan veel banen.
Maar nu overwegen de autoriteiten om de leeftijdsgrens helemaal uit te sluiten of de drempel te verhogen naar 60 jaar, aldus drie personen die bekend zijn met de plannen. Zij spraken op voorwaarde van anonimiteit om privégesprekken te kunnen voeren.
En hier werd ons verteld dat Donald Trump nooit aan de sociale zekerheid zou komen.
Russ Vought heeft er een groot punt van gemaakt dat hij niet achter de sociale zekerheid aan zit. Maar dat doet hij natuurlijk wel. Hij was te slim om het in een verkiezingsjaar in Project 2025 te stoppen. Maar dat project kwam niet uit de lucht vallen. Het werd gesponsord en gerund door de Heritage Foundation, de al lang bestaande conservatieve denktank.
In 2022 investeerden ze 22 miljoen dollar in het aannemen van mensen van verschillende organisaties om het project op te zetten. Een van hen was Vought, die sinds 2010 verbonden is aan Heritage. (Hij werkte van 2010 tot en met 2017 als vicepresident bij hun lobbytak Heritage Action.)
De Heritage Foundation loopt al tientallen jaren voorop in de strijd tegen de afschaffing van sociale zekerheid en Medicare, en ze zijn nog steeds niet van gedachten veranderd. En als je niet gelooft dat een bezuinigings- en brandgek als Vought daar niet voor is, dan luister je niet goed.
Hier is een fragment uit een gesprek tussen Heritage-president Kevin Roberts en Vought uit 2023:
Kevin Roberts: Dank daarvoor. Een gerelateerde vraag. En dat gaat over sociale zekerheid en Medicare, daar ben ik het helemaal mee eens, dat maakt nu geen deel uit van het gesprek. Maar voor ons publiek dat het een beetje frustrerend vindt, en voor sommigen zelfs meer dan een beetje frustrerend, dat we er op dit moment niet eens over mogen praten. Leg de tactiek daarachter eens uit, maar ook op welk punt denk je dat de conservatieve beweging vanuit politiek en beleid hierover moet praten?
Vought: Zeker. En ik zou gewoon willen zeggen dat ik al deze hervormingen heb gesteund. Ik heb meegewerkt aan het opstellen ervan voor senatoren en Congresleden. Dus het is niet zo dat ik denk dat ze geen probleem vormen, het is dat politiek kapitaal een eindige hulpbron is, en dat we verliezen, en ik denk dat we al vele, vele decennia verliezen, omdat we niet zorgvuldig zijn geweest in het beheer van politiek kapitaal en niet goed hebben nagedacht over de gevechten die we willen voeren, en die we als staatslieden moeten voeren, voor de meest cruciale gevechten die we nodig hebben.
Dus we stelden een begroting op, die was gebaseerd op onze begrotingen bij de OMB, waar we 9 biljoen dollar aan bezuinigingen hebben. Een derde daarvan is discretionair, woke en gewapende bureaucratie, en twee derde is verplicht. We raken de sociale zekerheid en Medicare niet aan, niet omdat ze feitelijk niet ondeugdelijk zijn (en dat zijn ze wel), maar omdat ik echt het punt wil bereiken waarop we die ooit kunnen hervormen, omdat het Amerikaanse volk is gekomen en heeft meegewerkt aan de bezuinigingen op de makkelijke dingen, vervolgens op de minder makkelijke, dan op de enigszins moeilijke, en ten slotte op de dingen waarover veel overleg nodig is.
En mijn visie is precies die van het restaurant. Ik ben de zoon van vakbondsleden en dus verwerk ik alles politiek vanuit het restaurant. Je gaat me nu vertellen dat, nadat ik tientallen jaren heb bijgedragen aan de sociale zekerheid en de federale overheid een overschot heb gegeven, je me gaat vertellen dat dát het eerste is waar we op bezuinigen, in tegenstelling tot de Bob Dylan-wet in Mozambique of de LGBT-activist in Senegal? Is dat echt het eerste waar je op uit bent?
Omdat ze niet opletten op de dagelijkse gang van zaken. Ze zien het verhaal. Waar gaat het over om op tv te komen? Waar wordt er in dat restaurant over gesproken? En ze vragen: “Geeft Washington DC om mij?” En ze zeggen: “Na het overschot heb je verspild aan de bureaucratie. Je hebt het niet in beleggingsrekeningen gestopt in 2000, je hebt het gestopt bij het ministerie van Landbouw, bij de buitenlandse hulp van het ministerie van Buitenlandse Zaken. En daar begin je dan?”
En dus is mijn visie dat je begint waar de dreiging het grootst is en dan een cultuur van bezuinigingen en terughoudendheid opbouwt. Je zorgt ervoor dat mensen zich committeren aan het doel van begrotingsevenwicht, en dan bereik je een punt waarop je daadwerkelijk met deze grote, onwrikbare uitgaven kunt omgaan. Ik bekijk het zoals een gezin dat doet. Als je een financieel overschot hebt binnen je gezin, begin je niet met de grote uitgaven. Je begint met het entertainment en het budget voor uit eten gaan. En dan begin je na te denken over: oké, laten we de hypotheek herfinancieren.
Ik denk dat dat een geloofwaardige politieke strategie is waarmee we volgens mij meer succes zouden hebben. En uiteindelijk zou ik gewoon zeggen dat de andere kant het al geprobeerd heeft, mijn kant nog nooit. Kunnen we gewoon iets anders proberen dat ons niet in een financieel doodlopende weg heeft gebracht?
Roberts: En het lijkt erop dat je opmerking over het eindige karakter van politiek kapitaal, die zo waar is, hier klopt. Als je deze chronologische aanpak volgt, is het stapsgewijs, maar elke stap is steeds moeilijker. We bouwen niet alleen als beweging, maar ook als land, en ik denk dat je smeekt om de spierkracht van het voeren van deze vervolgens moeilijkere gesprekken.
Maar de politieke leiders rechts die bereid zijn om daarover te communiceren en echt op die manier te regeren, terwijl hun politieke kapitaal eindig is als ze het gewoon op de plank leggen, omdat er een halfwaardetijd is, kunnen juist meer opbouwen door het toenemende vertrouwen van het Amerikaanse volk en hun collega’s. Dat hebben we ook niet geprobeerd.
Vought: Klopt. Nee, en ik denk niet dat mensen moeten stoppen met werken aan deze dingen. We hebben overal een paradigmaverschuiving in beleid nodig. De vraag is voor degenen die betrokken zijn bij een live-oefening met betrekking tot de schuldenlimiet, en ik stel voor dat we daar prioriteit aan geven.
Hij stelt gewoon prioriteiten, zie je. Zodra mensen de glorieuze christelijk-nationalistische feniks uit de as van de Amerikaanse republiek zien herrijzen, zullen ze dolgraag hun uitkeringen willen afschaffen.
Ja, echt. De realiteit is dat hij ervan uitgaat dat zodra hij de presidentiële macht heeft verstevigd om alles te doen wat ze willen (inclusief het handhaven van die macht met alle mogelijke middelen), ze eindelijk elk overheidsprogramma dat mensen ten goede komt, kunnen beëindigen. En een deel van die machtsgreep is om het Amerikaanse volk volledig te verlammen door hen elk gevoel van zeggenschap over wat er met hen gebeurt te ontnemen.
Geloof je me niet? Hier is dat beroemde citaat nog een keer:
“We willen dat de bureaucraten traumatisch worden getroffen… Als ze ‘s ochtends wakker worden, willen we dat ze niet meer naar hun werk willen, omdat ze steeds meer als de slechteriken worden gezien… We willen dat hun financiering wordt stopgezet, zodat de EPA niet alle regels tegen onze energiesector kan toepassen, omdat ze daar financieel niet toe in staat zijn. We willen ze traumatisch maken.”
Het gaat niet alleen om de bureaucraten. Hij wil dat het Amerikaanse volk traumatisch wordt getroffen, zodat we eraan ten onder gaan. Hij is een wrede, sadistische man in een regering vol bureaucraten.
