Nepnieuws -Volgens het World Economic Forum is verkeerde informatie het grootste risico waarmee de samenleving de komende twee jaar wordt geconfronteerd. Nu er dit jaar belangrijke verkiezingen plaatsvinden in de VS, Groot-Brittannië en vele andere landen, kan een stortvloed aan politieke desinformatie worden verwacht.
Nepnieuws Een deel van dit materiaal wordt verspreid via betaalde advertenties op sociale media, zoals de door AI gegenereerde ‘deep fake’-video’s van de Britse premier Rishi Sunak die de ronde doen. We weten echter dat een groot deel van de verspreiding van vals materiaal te wijten is aan de acties van individuele gebruikers van sociale media.
Veel mensen delen politiek nieuws online. Het is onvermijdelijk dat een deel van dat nieuws vals is. Nep-politiek nieuws is immers gebruikelijk. Het is niet ongebruikelijk om dit te zien terwijl u door uw sociale media-feeds bladert.
Een van de belangrijkste manieren waarop nepnieuws zich verspreidt, is wanneer mensen het delen op hun eigen sociale netwerken. Sommigen geloven oprecht dat het verhaal waar is en delen het per ongeluk. We hebben ontdekt dat ongeveer 20% van de mensen aangeeft een verhaal te hebben gedeeld waarvan ze later ontdekten dat het niet waar was.
Maar net als andere onderzoekers constateren we ook dat ongeveer één op de tien mensen toegeeft politieke informatie te delen waarvan ze op dat moment wisten dat die niet waar was.
Waarom zouden deze mensen opzettelijk leugens verspreiden? Zijn ze er doelbewust op uit om schade aan te richten? Of denken ze misschien dat het acceptabel is om te verspreiden omdat het ideeën ondersteunt waar ze sterk aan vasthouden en “net zo goed waar kunnen zijn” ?
Goed bedoeld, slecht bedoeld
Slechts een minderheid van de mensen deelt valse informatie, maar gezien de enorme omvang van sociale-mediaplatforms kan zelfs dat ertoe leiden dat nepverhalen zich als een lopend vuurtje verspreiden. Dit maakt het moeilijker voor mensen om nieuws te krijgen dat ze kunnen vertrouwen en zorgt ervoor dat mensen dingen gaan geloven die gewoon niet waar zijn.
Uit ons onderzoek bleek dat sommige mensen nepverhalen deelden omdat ze dachten dat ze grappig waren (een zei bijvoorbeeld dat ze het “belachelijk” vonden). Anderen deelden de verkeerde informatie specifiek om te benadrukken dat deze vals was. Anderen minimaliseerden de schade die ze aanrichtten door te suggereren dat het eigenlijk niet zo ernstig was als ze nepnieuws deelden.
Uit onze bevindingen blijkt dat sommige mensen zich op een asociale manier gedragen als het gaat om nepnieuws, waarbij ze opzettelijk valse informatie delen om een persoonlijk doel te bereiken, zelfs als dat betekent dat ze andere mensen moeten aanvallen of proberen te manipuleren. Het op deze manier delen van valse verhalen kan bijvoorbeeld worden gebruikt om de politieke opvattingen van mensen te beïnvloeden, bijvoorbeeld door een lastercampagne tegen een politicus te steunen of door de invloed van een politicus te vergroten.
Mensen die door dergelijke redenen worden gedreven, lijken zich er niet druk over te maken of het nieuws dat zij delen waar of niet waar is, en kunnen het delen van nieuws zelfs als een manier van manipulatie beschouwen. Deze mensen zijn op zijn minst onverschillig voor de schadelijke gevolgen van hun daden.
In schril contrast hiermee delen sommige mensen politiek nieuws, waar of onwaar, met de beste bedoelingen. Ze lijken het delen van nepnieuws te zien als een manier om de wereld beter te maken.
‘Goede’ redenen om te delen kunnen een weerspiegeling zijn van de wens om anderen te beschermen (bijvoorbeeld door hen te waarschuwen voor potentiële gevaren), om mensen aan te moedigen ‘het goede te doen’, of zelfs om sociaal of politiek betrokken te raken. Andere mensen kunnen het delen van nieuws gebruiken als een positieve kracht door erop te wijzen dat een bepaald verhaal vals is. Ironisch genoeg betekent dit echter dat het valse verhaal zich nog verder kan verspreiden.
Omgaan met nepnieuws
Mensen kunnen heftig reageren als ze zien dat een vriend of familielid materiaal deelt waarvan ze weten dat het niet waar is. Dit is geen grote verrassing, omdat verkeerde informatie vaak berust op negatief sentiment en een beroep doet op onze moraal . Het zijn de verhalen die ons emotioneel maken (bijvoorbeeld door ons bang te maken) die in de eerste plaats viraal gaan.
Maar de volgende keer dat je iemand een verhaal ziet vertellen waarvan je weet dat het vals is, en je erover nadenkt om hem of haar een mening te geven of hem of haar te blokkeren, bedenk dan dat hij/zij zich er misschien niet van bewust is dat hij of zij schade aanrichtte en misschien zelfs geprobeerd heeft om dat te doen. goed doen. Het kan zijn dat ze alleen aan zichzelf dachten, maar het kan ook zijn dat ze dat verhaal hebben gedeeld in de veronderstelling dat anderen daar baat bij hebben.
Het delen van valse verhalen, zelfs als dit met de beste bedoelingen gebeurt, kan gevolgen hebben die verder gaan dan de persoonlijke doelstellingen van mensen om ze te delen. Wanneer mensen anderen blootstellen aan desinformatie om deze te ontkrachten, riskeren ze mogelijk onbedoelde politieke gevolgen , zoals een toenemende cynische perceptie ten aanzien van verkiezingscampagnes en politici.
Eén manier om dit risico te verkleinen en de strijd tegen desinformatie te ondersteunen, is het volgen van richtlijnen voor het melden van valse verhalen , bijvoorbeeld door ze op het platform als vals te markeren.
En als u zelf in de verleiding komt om materiaal te delen dat misschien niet waar is – om welke reden dan ook – kunt u het beste andere manieren vinden om uw boodschap over te brengen.