De oorlog in Oekraïne kende een lange, lange aanloop, met een weelde aan mogelijkheden om deze ontknoping te voorkomen. Maar voor velen komt hij desondanks als een ‘donderslag bij heldere hemel’, omdat hun politieke leiders en de media die hen op de hoogte stelden van de ontwikkelingen in de wereld de in- en aanleiding voor hen verborgen hielden. Doelbewust, om de burger om de tuin te leiden, opdat ze geen roet in het eten zouden gooien, of omdat die politici en media zelf ook misleid werden. Of die politici en journalisten waren niet geschikt voor de functie die zij hadden weten te bemachtigen.
De regelmatige lezer van dit blog behoort tot de eerste categorie, die de oorlog al van ver aan zag komen, maar niet het exacte moment. Daarmee vormen ze nog geen collectief. Ze kunnen, zoals ondergetekende, alles binnen hun (bescheiden) vermogen in het werk hebben gesteld om die oorlog te voorkomen. Ze kunnen er gaandeweg van overtuigd zijn geraakt dat het totaal nutteloos was, en een houding hebben aangenomen van ‘Laat maar gebeuren’. Wellicht ook hebben ze geschoven met ‘assets’ in hun ‘portefeuille’ om er beter van te worden, anticiperend op een bepaalde uitkomst. En dan is er de derde categorie die het ook zag, en er zelfs actief aan bijdroeg, omdat men meende dat het een ‘rechtvaardige’ oorlog was. Die laatste categorie bestaat uit supporters van de NAVO-insteek, maar ook degenen die meenden dat het goed was als Rusland de NAVO een ‘lesje zou leren’.
Als ‘blogger’, ‘columnist’ of ‘commentator’ heb je geen grip op wat je lezers met je bijdrage aan een discussie doen. Bepaalde lezers informeren zich eenzijdig, en die groep zal eerder tegen complete verrassingen aanlopen. Al zien we tegelijk hoe beïnvloedbaar veel mensen zijn, waardoor ze complete ‘U-bochten’ in hun eigen denken moeiteloos nemen, aan de hand van hun favoriete ‘herder’, waardoor ze eigenlijk vooral zichzelf voortdurend in de weg zitten. Voor die categorie is dit blog een kwelling. Maar er zullen zeker ook mensen zijn die met ‘valse plannetjes’ rondlopen, en artikelen lezen van auteurs die nog wél zelf denken, en zich breed informeren, om wegen te vinden om hen de pas af te snijden. Om maatschappelijke ontwikkelingen in gang te zetten om hen te ‘cancellen’, hun ‘blog’ te laten zakken in de ‘Google-rating’, uit beeld te drukken door censuur op de ‘sociale media’, of middels openlijke, formele censuur, en vervolgens door die lastpakken met grof geweld het zwijgen op te leggen.
Niet alle oorlogen vergen de totale repressie van kritiek. Sterker nog, bepaalde oorlogen vergen eerder dat er ‘discussie’ over die oorlogen is, omdat het de illusie geeft van invloed op de besluitvorming, wat dienstig is om grote groepen in slaap te sussen. Ze participeren niet in die discussie, want ze hebben belangrijker dingen aan hun hoofd. Wat eten we vanavond? Wie brengt de kinderen naar school? Hoe gaat het met de familie Borsato? Wat voor weer wordt het morgen? Welke afspraken moet ik verzetten om bij het euthanasie-feestje van mijn gedeprimeerde nichtje te zijn? Kunnen we dat nog verzetten? Wie moet je daarvoor benaderen? Hoe pak je dat aan? Is daar een handleiding voor? Een YouTube-tutorial wellicht? Hoe krijg ik een laadpaal voor mijn elektrische auto voor de deur?
HIER een interview met Sergei Karaganov waarin hij geduldig uitlegt hoe ‘het Kremlin’ tegen de NAVO en de EU aankijkt, en waarom ‘Nazisme’ niks te maken heeft met ‘anti-semitisme’, iets wat regelmatige lezers van dit blog bekend in de oren zal klinken. Maar op de één of andere wijze is het de NAVO-voorvechters gelukt om daar onderling uitwisselbare begrippen van te maken, waardoor het zicht op waar de Nazi-ideologie écht voor staat volledig aan het zicht onttrokken is in ons deel van de wereld. En het zich nu dus opnieuw meester heeft kunnen maken van ons ‘denken’ en ‘doen’. Met alle afgrijselijke consequenties van dien. Enig ‘Herren Volk’ dat niet meer wil praten met de rest van de wereld, door anderen die niet voldoen aan bepaalde etnische, culturele, of andere arbitraire ‘diskwalificerende’ norm, louter nog met ‘sancties’ tegemoet te treden, om vervolgens bevangen te worden door het idee dat men die anderen moet ‘bevrijden’ of onderwerpen, voor hun eigen bestwil, spiegelt zich aan de leer waar Hitler zijn reputatie mee vestigde. De afkondiging van Rusland dat ‘Feestneus‘ Johnson, zijn slecht onderlegde minister van buitenlandse zaken, en de Britse minister van defensie Rusland niet meer inkomen, werd op ‘Teletekst‘ uitgelegd als een ‘reactie‘ op eerdere Britse sancties. Zelf heb ik het idee dat het eerder te maken heeft met de actieve betrokkenheid van de Britten bij de strijd in Oekraïne die volgens de Russen beduidend verder gaat dan het sturen van wapens. En als Johnson op de 11e april specifiek wapensystemen beloofd om marineschepen tot zinken te brengen, en direct daarna wordt de Moskva getroffen, dan zou dat ook zomaar een Brits wapen geweest kunnen zijn, afgevuurd door Britse militairen, en niet een ‘Neptun‘ van de strijdmacht van Oekraïne. Een Nederlands konvooi met ‘Patriot‘ luchtafweer had in elk geval geen vijand nodig, want het schakelde zichzelf uit.
Ook dat verhaal over landen die zichzelf ‘Gods Gift to Mankind‘ wanen, terwijl ze amper vrij van hun knietjes kunnen plassen, kan voor de regelmatige lezer hier geen verrassing zijn, waar ik tal van bijdragen schreef over ‘exceptionele’, ‘onmisbare’, of ‘uitverkoren’ volkeren met hun superieure cultuur, en het gif van de ‘goede bedoelingen’ die ons het idee hebben gegeven dat we volkeren elders onze ‘verheven’ normen met geweld op moeten dringen. Terwijl we verloederen en meer en meer parasiteren op de natuurlijke rijkdommen en het producerende vermogen elders. Die ‘Neo-Feodale’ bevlieging, zo waarschuwde ik hier, gaat ons op een verschrikkelijke manier opbreken. Maar het is geen harmonieuze, uniforme doctrine. Het draait binnen de Nazi-ideologie om ‘macht’, en verder niks. Het verwijst, ironisch genoeg, naar het idee dat wordt toegeschreven aan de grondlegger van de Britse bankiersdynastie van de familie Rothschild: ‘Give me control of a nation’s money and I care not who makes it’s laws’. De tragiek is ook daar dat alleen al de verwijzing naar dat citaat je in een ‘zekere hoek’ plaatst, zonder verdere discussie. Maar of Mayer Amschel Rothschild het daadwerkelijk heeft gezegd is helemaal niet zeker, en bovendien sprak hij, als hij het gezegd heeft, namens zichzelf, en niet namens een ras, of zelfs maar namens de familie, of namens bankiers in het algemeen. Ik heb dat citaat op mijn blog al veel vaker aangehaald, maar louter en alleen om mensen de ogen te openen voor de vraag of het waar is dat als je de controle over het geld hebt, het niet uitmaakt wie er de wetten schrijft?
Geen gebrek aan bijdragen van mijn hand waarin ik uw aandacht vroeg voor de status en functie van de ‘Dollar’, en dat nagenoeg elke oorlog in de laatste vijftig jaar is terug te voeren op pogingen de macht van de ‘Petro-Dollar’ uit te breiden, en meer recent om te voorkomen dat de erosie van die ‘munt’ doorzet. Tegelijk wees ik op het gegeven dat de nog altijd groeiende chaos in het westen onderstreepte dat degenen die de lijnen uitzetten geen begin van interesse hebben in de vraag naar welke wetten u prefereert, en of die coherent in een systeem passen. Zolang u maar niet aan hun recht om het geld voor de wereldeconomie te ‘drukken’ komt. Jihadisten, Nazi’s, Satanisten, Pedoseksuelen, Criminelen, Drugsverslaafden, Anti-Semieten, Racisten, Vrouwenhaters, Mannenhaters, Feestneuzen, Clowns op buitenlandse zaken, het is hen om het even. Zolang ze maar geld bij hen lenen, en niet bij een ander. En zij de vrije hand hebben in het bijdrukken van geld voor de wapens die ze nodig hebben zodat de concurrentie buiten de deur wordt gehouden. ‘Davos’ was het plan om de macht om het geld te drukken wereldwijd te centraliseren, en toe te wijzen aan een ‘financiële elite’, met de NAVO als ‘politiemacht’ in dienst van die ‘financiële elite’.
De roep van Poetin, en van Xi, om een andere ‘veiligheidsstructuur’, juist gebaseerd op wetten die voor alle landen hetzelfde zouden zijn, met een orgaan zoals de ‘Veiligheidsraad’ als alternatief voor de ‘financiële elite’, was voor het westen onbespreekbaar. En nu staat u op het punt om de wapens op te nemen ten bate van die ‘financiële elite’, die in ‘doodsnood’ verkeert omdat het beleid van Poetin en Xi hun macht bedreigt. Dat is niet slim. Ook al omdat het systeem dat die ‘financiële elite’ heeft opgebouwd lucht hapt, en geen genoegen kan nemen met het verdedigen van de eigen invloedssfeer. Het heeft, net als Nazi-Duitsland eind dertiger jaren, die expansie nodig, anders gaat de boel failliet, en dan zijn daar altijd weer de Britten die het mogelijk maken. Het ‘Perfide Albion‘.
Als ik dan verwijs naar de strategen die hun licht laten schijnen over de ontwikkelingen in Oekraïne, dan gaat het bij allen over het winnen van die strijd. Geen van hen wil dat dit de eerste ‘schermutselingen’ zijn in de ‘Derde Wereldoorlog’, die dan onvermijdelijk in een nucleaire holocaust eindigt. Dus als Scott Ritter zegt dat de ‘volwassenen’ in het Pentagon op de rem zullen gaan staan voordat het uit de klauw giert, en dat hij hoopt op een succesvolle ‘Nacht van de Lange Messen’ in Kiev om Oekraïne van de ondergang te redden, dan begrijp ik dat, en ik denk dat het ook de calculus was in het ‘Kremlin’ bij de aftrap van de ‘Speciale Operatie’. De ‘Klap op de Tafel’. Maar als de NAVO vervolgens alleen maar verder escaleert, en daar heeft het op dit moment alle schijn van, dan komt ook die oorlog in Oekraïne in een volkomen ander licht te staan, en verandert de strategie van Rusland ook. Het belang van Oekraïne valt dan weg tegen het veel grotere belang van overleven. Maar is er leven na een nucleaire confrontatie? Wat heb je aan de macht over de drukpers waarmee geld wordt gecreëerd, als er geen mensheid meer is? Is het hoe dan ook niet onvermijdelijk dat we terugkeren naar wetten, voor iedereen gelijk, het respect voor bodemschatten, en het ‘stroomlijnen’ van de productie, terwijl we ons concentreren op hoe je kernfusie realiseert, bijvoorbeeld? Wat is dat voor een perverse obsessie voor jachten en geld? En geld? Was dat niet ooit ‘uitgestelde betaling’ voor geleverde producten of diensten, dus voor arbeid? Welk product, of welke dienst levert een bankier die geld creëert uit ‘ijle lucht’, op grond van een ‘licentie’? Ook nog gedekt door de belastingbetaler als het mis gaat? Zeker, ik ben economisch conservatief in die zin dat ik meen dat het recht om geld bij te drukken helemaal niet weggegeven kan worden aan een particulier. En dat de macht berust bij het volk, en niet bij een obscure organisatie als de NAVO, de particuliere lijfwacht van een ‘financiële elite’ die is neergestreken in ‘Davos’, die zaken doet met allerlei obscure particuliere organisaties die huurlingen in de aanbieding hebben, waarvan de Russen op 14 april rond de dertig Polen elimineerden die bij Izyumskoye aan de strijd deelnemen. De ouders van een Britse huurling die in Marioepol meevocht, al sinds 2018 in dienst van het leger van Oekraïne, nu krijgsgevangene is, en zingt als een ‘kanarie‘, vroegen de Russen om clementie. Overigens las ik dat de Russen claimen dat er inmiddels tegen de 24.000 militairen, para-militairen en huurlingen in dienst van Oekraïne gesneuveld zijn. Alleen al in Marieopol 4.000 ‘Azov‘-militanten en huurlingen. Dat komt mij waarschijnlijker voor dan een totaal van 2.500 waar Zelensky tegenover CNN over repte.
Begin nou eens met kijken naar het traject dat leidde naar deze oorlog in Oekraïne. Hoe hier, tenminste acht jaar lang, zorgvuldig naartoe is gewerkt door de NAVO, en feitelijk langer. Hoe ze een straatarm, en tevens tot op het bot verdeeld land hebben gegijzeld door een uitgekookt spel ‘Verdeel en Heers’, waardoor extreem rechts het daar voor het zeggen kreeg. Straatarm, maar wel in staat om de modernste wapens te bemachtigen, en huurlingen uit rijke westerse landen in dienst te nemen, in voorbereiding op een oorlog tegen de ‘Donbas‘, en tegen Rusland om de Krim te veroveren, waarvan de bevolking zelf gekozen heeft voor afscheiding na die gewelddadige, anti-democratische coup van 2014. Kom niet aan met excuses als de geringe vertegenwoordiging van extreem rechts en een Joodse president in de huidige volksvertegenwoordiging, want daar worden alleen maar wetten geproduceerd, in het gunstigste geval, die toch niet worden nageleefd. En wie de wetten schrijft, dat interesseert de ‘Rules Based’-elite niet. Het gaat erom wie het geld drukt, en wie de wapens vasthoudt. De rest is ‘gelul’. Spin, propaganda, reclame, ‘Infotainment’, slechts bruikbaar om de blinden een loer te draaien die oorlogen nog niet zien aankomen als ze er al middenin zitten. Extreem rechts in Oekraïne gaat niet naar de stembus, en naar wie er wel naar de stembus gaan wordt niet geluisterd. Mij gaat het er niet om u te vertellen wat u moet. Maar om u te waarschuwen voor wat u beslist niet moet doen. Pal onder de oppervlakte van uw gemakzuchtige ‘consensus‘-standpunt zit het besef dat er iets vreselijk mis dreigt te gaan. Dat u zelf, en uw kinderen, en de generaties na u het wel kunnen stellen zonder bankiers, ‘financiële elites’ en een haven vol gestolen megajachten, maar niet zonder gas, olie, energie, voedsel en grondstoffen die we uit andere landen moeten importeren. Waarom zou u dan sterven voor die ‘financiële elite’ en hun wisselende collectie fanatieke huurlingen die formeel, of informeel in dienst zijn van de NAVO, met wapens waarvoor u krom moet liggen? Keuzes hebben consequenties. Maar u heeft niks te kiezen. Deze oorlog in Oekraïne is niet uitgebroken, maar uitgelokt.