Indignatie redactie 
Southport is voor mij het eindpunt, vrees ik. Ik weiger dit spelletje nog langer te spelen. Dus “Nee” premier Starmer, u spreekt niet namens mij – ik ben niet in de verste verte “geschokt” dat de karavaan van massaslachting een ongeplande stop heeft gemaakt in Southport. “Au contraire,” Uwe Majesteiten, ik vind het niet moeilijk om “me voor te stellen wat de families, vrienden en geliefden doormaken” (en ongetwijfeld, met de tijd, de rest van u ook niet).
Southport En het is ook “Uh-uh” voor u, minister van Binnenlandse Zaken Cooper, mijn “gedachten en gebeden” hebben al een eerdere afspraak; berustend in de hoop dat de “vluchtelingen welkom” sluwe klootzakken zoals u op een dag verantwoordelijk worden gehouden voor het bloed aan uw handen. Ik ben het allemaal zat, maar ik ben het vooral zat dat de onschuldige mensen de rekening betalen voor de multiculturele zuippartij waar ze de toegang tot werd ontzegd.
Zoals de telling er nu voorstaat , zijn er drie prachtige prinsessen dood en nog eens negen ernstig gewond door toedoen van een onbekende barbaar. De daders van deze onheilige daden richten zich niet alleen op politici. Het zijn onschuldige kinderen die ze steevast bevoordelen – hoe jonger en puurder hoe beter. Het doorsnijden van de keel van peuters was ongeveer de grootste uitdaging die de Syrische “vluchteling” Abdalmasih Hanoun in juni vorig jaar in Annecy kon verdragen . De Algerijn Riad Bouchaker maakte ongeveer dezelfde berekening in Parnell Square, Dublin vorig jaar november. Tot nu toe is vrijwel alles wat we weten over het bloedbad in Stockport dat we absoluut niets weten .
We weten dit omdat de media en de autoriteiten ons hebben verzekerd van hun volstrekte onnieuwsgierigheid. Het verste dat de politie van Merseyside bereid was te gaan, was een “17-jarige jongen uit het dorp Banks.” Voor de duidelijkheid voegden ze het volgende toe:
De jongeman, wiens naam om juridische redenen niet genoemd mag worden en die oorspronkelijk uit Cardiff komt, verhuisde op zesjarige leeftijd met zijn Rwandese ouders naar de wijk Southport.
Grappig genoeg hebben alle Llewelyn Jones die ik ken een opvallend vergelijkbaar verhaal.
Hoofdcommissaris Serena Kennedy trakteerde ons op de volledige routine van “Ik weet dat het op terrorisme lijkt, maar we willen niet dat u denkt dat het terrorisme is – ook al denken wij dat het terrorisme is”:
Het onderzoek bevindt zich nog in een vroeg stadium en de motivatie voor het incident is nog onduidelijk. De Counter-Terrorism Police North West heeft echter hun steun aangeboden aan de Merseyside Police, aangezien de volledige omstandigheden van wat er is gebeurd, worden vastgesteld. Op dit moment wordt het onderzoek niet behandeld als terrorismegerelateerd.
https://twitter.com/TalkTV/status/1817983665751666771?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1817983665751666771%7Ctwgr%5E7aee6ef25f4de6627aef9d826b72f6d76e42ae04%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Feuropeanconservative.com%2Farticles%2Fcommentary%2Fsouthport-the-end-of-the-line%2F
Om niet overtroffen te worden, ging raadslid Marion Atkinson over tot ouderwets gaslighting:
We weten dat dit tot bezorgdheid en onrust in de lokale gemeenschap heeft geleid. Hoewel er geen direct gevaar is voor de bevolking, zullen we de komende dagen en weken hulp en ondersteuning bieden.
‘Bezorgdheid en boosheid’ Marion? ‘Geen directe bedreiging’? Nou, ik veronderstel dat die jongen eerst uit de gevangenis moet komen, toch?
Ondertussen beleefde de media een feestdag. “Twee kinderen sterven en negen raken gewond na ‘woeste’ mesaanval in Southport,” grijnsde The Guardian , alsof het adjectief “woeste” een beetje pikant was voor een poging tot bloedbad. De BBC deed nog een stapje verder: “Twee kinderen dood en negen gewond in dansworkshop van Taylor Swift” (het “steken”-gedeelte is helaas te lang voor de webpagina om op te nemen), waardoor het leek alsof de workshop zelf verantwoordelijk was voor het bloedbad.
Daniel Sandford , correspondent Binnenlandse Zaken bij BBC News, was daar niet tevreden mee en kon zich geen raad meer zeggen toen hem werd gevraagd naar recente massale steekpartijen in Groot-Brittannië (Reading, Streatham, London Bridge?). Hij moest terug naar Dunblane in 1996. Het was weliswaar een massaschietpartij en geen steekpartij, maar in ieder geval had hij de favoriete blanke mannelijke dader in de hoofdrol:
Dunblane wasn't a mass stabbing @BBCDanielS , Dunblane was a mass shooting!
Please get your facts right and stop the speculation on fatalities and number of fatalities!https://t.co/8lQ8TVORvD pic.twitter.com/NjZsqILL4U
— Andrew Roberts 💬🏳️🌈🏳️⚧️ (@AndyMRoberts) July 29, 2024
Als het een blanke Brit in Southport was geweest, hadden we zijn naam, zijn leeftijd en de Reform UK-lidmaatschapskaart van zijn moeder al voor theetijd gehad. Natuurlijk is er altijd het gevaar dat het publiek overdreven reageert en ongevoelig bezwaar maakt tegen de slachting of verminking van hun dochters. Gelukkig drong de doorgewinterde pro en burgemeester van Liverpool City Region, Steve Rotheram, er bij hen op aan om geen “onbevestigde speculaties en valse informatie” te verspreiden.
Vraag: Hoe weten ze dat het “vals” is als ze nog niet weten wat het is?
Berichten op sociale media moeten natuurlijk met een korreltje zout worden genomen. Maar er komt een punt waarop de officiële lijn zo corrupt is dat er naar alternatieven moet worden gekeken. De Spectator- schrijver Steven Barrett beweert dat de politie contact met hem heeft opgenomen om te zeggen dat hun prioriteit met betrekking tot de steekpartijen is dat “onze reactie wordt beheerd”. Ik vind dat spectaculair gemakkelijk te geloven.
Het liberale antwoord heeft daarentegen geen management nodig: het is identiek, hoe uiteenlopend de feiten ook zijn. Stel dat de aanvaller “Gareth Thomas” blijkt te zijn, geboren en getogen in Valleys. In dat geval is hij sneller een betalend lid van extreemrechts dan je “Nigel Farage” kunt zeggen. Als hij daarentegen een asielzoeker, illegale immigrant of moslim blijkt te zijn, dan is het extreemrechts dat hem radicaliseerde. Win-win!
Maar zelfs als we bij de officiële lijn blijven, hebben we een enorm probleem. De 17-jarige in kwestie is geboren in Groot-Brittannië. Dat is niet helemaal het “eigen” dat links denkt dat het is. Niet alleen is het multiculturalisme dan mislukt, zoals onze ultra-liberale leiders ons blijven vertellen, het is een agressieve kanker die uitzaait. Het feit is dat immigranten van de tweede en derde generatie in Groot-Brittannië radicaler zijn dan hun ouders, wat betekent dat de tijdbom tikt en dodelijker wordt naarmate je hem langer laat liggen.
Hoe zijn we hier terechtgekomen? Zelfs in mijn leven is Groot-Brittannië onherkenbaar geworden, en dan bedoel ik niet alleen de demografie. De politie beschermt nu je voornaamwoorden, maar niet je persoon; Tommy Robinson zal eerder op zijn donder krijgen dan Anjem Choudary; en de architecten van de ondergang van Groot-Brittannië, de Labour Party, zijn net herkozen met de grootste meerderheid in hun geschiedenis. Er moet iets gebeuren.
Links kan misschien sussend zeggen: “Dit is geen tijd voor knie-reflexreacties.” Maar ze hebben het natuurlijk mis. Knie-reflexreacties worden op z’n best al onderschat, maar als reactie op de poging tot massaslachting van kleine meisjes, zou ik geneigd zijn om eerst te schieten en pas heel, heel veel later vragen te stellen.
Dit is wat er nu met onmiddellijke ingang in Groot-Brittannië moet gebeuren:
- De Kanaalmigrantenklucht moet vandaag eindigen; geen mitsen en maren. Geen enkele illegale migrant mag het strand van Dover bereiken voordat hij weer in zijn roeibootje wordt gegooid en terug naar het vasteland van Frankrijk wordt gesleept.
- Het wegwerken van de asielachterstand is een prioriteit. Ongeveer 95% van de aanvragen wordt afgewezen in plaats van geaccepteerd.
- De geschatte 1,2 miljoen illegale migranten in Groot-Brittannië (dit zijn de ‘officiële’ cijfers) moeten worden opgepakt en gedeporteerd.
- De orde moet worden hersteld op onze straten, en dat betekent een einde aan de twee-lagenpolitie. Het leger kan worden ingezet als dat nodig is.
- Elk getto, elke moskee en elke madrassa waar extremisme lijkt te ontstaan, moet worden onderzocht, radicaal worden gerenoveerd of indien nodig worden gesloten.
- Alle resterende vijanden van Groot-Brittannië die criminele daden willen plegen, kunnen vrijelijk wegkwijnen naar het welbehagen van Zijne Majesteit. Gevangenissen verminderen criminaliteit en redden levens; er kunnen er meer worden gebouwd.
- De kosten hiervan zijn uiteraard niet van belang, gezien de levens die hiermee gered zullen worden en de toch al schokkende mate van verspilling in de staatskas, maar we zouden zeker een begin kunnen maken met het budget van £15 miljard voor buitenlandse hulp, de £11,6 miljard van Ed Milliband voor klimaathulp en de “£3 miljard per jaar voor Oekraïne, zolang het duurt.”
Ongetwijfeld zullen een paar linkse advocaten, NGO’s, wereldleiders en het ECHR bezwaar maken tegen dit soort beleid. Nou en? Wat gaan ze doen, ons binnenvallen?!
Als nieuwe, aantredende premier heeft Keir Starmer nu een gouden kans om hard op te treden tegen terrorisme en het land weer op de rails te krijgen, te beginnen met het bovenstaande als een absoluut minimum. Hij zal natuurlijk niets van dat alles doen, en daarom is een burgeroorlog helaas onvermijdelijk.
Ik bedoel niet de burgeroorlog over tien jaar; ik bedoel de oorlog die al jaren woedt. Het is alleen zo dat onze leiders ons hebben overtuigd om de andere kant op te kijken, en er is maar één partij die vecht. Overal waar je kijkt op de straten van Groot-Brittannië is er onrust: of het nu pro-Palestina-geweld is of de rellen in Leicester en Leeds. Het verschil is dat er plotseling een tastbaar gevoel is dat de Britten er genoeg van hebben.
De vreedzame “We want our country back”-demonstratie van dit weekend op Trafalgar Square was misschien wel de stilte voor de storm. Laten we hopen dat onze politici de gewoonte van hun leven doorbreken en prioriteit gaan geven aan de veiligheid van het Britse volk. Als ze dat niet doen, dan gaat het heel snel heel erg mis.
