Indignatie redactie 
Vluchtelingen die in de Republiek Belarus (Wit-Rusland) aankomen, worden direct doorgelaten naar de Europese Unie. Daar houden de rechtse regeringen van met name Polen en Litouwen niet van. Christelijke Belarussen die de dictatuur van Alexander Lukashenko ontvluchten zijn welkom, maar islamitische Afghanen, Irakezen en andere niet-Europese volkeren weer niet. Om de islamitische vluchtelingen tegen te houden die door Belarus in de EU worden gelaten, bouwen Polen en Litouwen nu een nieuwe Berlijnse Muur. Want de kapitalistische regimes in die landen willen kost wat kost voorkomen dat mensen die oorlog, geweld en armoede ontvluchten aan komen in de Europese Unie. Want dan moeten de lidstaten verantwoording nemen en dat willen rechtse regeringen niet!
Om de rechtse regeringen van Europa een hak te zetten, laat Alexander Lukashenko veel vluchtelingen los op Europa. Rechtse politici spreken van een invasie van asielzoekers die door de Belarussische staat los gelaten worden. Rechts wil direct actie, Europa moet een fort worden en dus bouwt men aan een nieuwe Berlijnse Muur. Polen en Litouwen zijn begonnen met de bouw van een ijzeren hekwerk aan de grens met Belarus. Dat hek moet vluchtelingen tegenhouden en aan de Belarussische kant houden. Laten we hier duidelijk maken dat dictator Lukashenko geen sociaal hart heeft. Hij gebruikt de vele vluchtelingen als wapen tegen de EU, met name tegen Litouwen dat onderdak geeft aan veel Belarussische dissidenten.
De Belarussische protesten van 2020 hebben niet geleid tot de val van de dictator. Ondanks dat zeker een grote meerderheid van alle Belarussen geen aanhanger is van Alexander Lukashenko, weet deze aan de macht te blijven. Hiervoor gebruikt hij wrede methodes uit de Sovjet periode. Het Comité voor Staatveiligheid van de Republiek Belarus is in feite nog steeds het oude Comité voor Staatsveiligheid van de Sovjet-Unie, de KGB. Agenten van de Belarussische KGB hebben al verschillende dissidenten opgepakt, gemarteld en (vermoedelijk) vermoord. De Militie van de Republiek Belarus functioneert op precies dezelfde wijze als de voormalige Sovjet Militie, deze Militie is de politiemacht van het Lukashenko regime sinds 1994.
Hoewel het land geen socialistische republiek voorstelt en vooral een staatskapitalistische economie bezit, ziet de Republiek Belarus zich als formele opvolger van de Belarussische Socialistische Sovjet Republiek (BSSR) uit 1919. De KGB, Militie en leger zijn nu steeds repressieve instrumenten, in dienst van een dictator. Alexander Lukashenko heeft veel elementen van het stalinisme behouden, behalve de communistische partij en de hamer en sikkel. Officieel is Belarus ook geen socialistische republiek. Wel zijn veel instanties die haar oorsprong hebben in de BSSR behouden en nooit veranderd. Dat is ook logisch, want de stalinistische bureaucratie is eigenlijk nooit afgezet.
Omdat de Europese Unie zich kritisch uitspreekt over het oppakken en onderdrukken van Belarussische activisten, heeft Lukashenko een nieuw wapen gevonden. Via Turkije laat hij vluchtelingen overvliegen. Die stuurt Belarus dan over de grens naar Polen en Litouwen. Door de rechtse politiek in die landen heerst het idee dat vluchtelingen en hun islamitische opvattingen zullen heersen. Rechtse haatpropaganda heeft enorme afkeer van moslims veroorzaakt, eigenlijk is dat al 20 jaar zo bezig. Lukashenko weet dat vluchtelingen geminacht worden dus stuurt hij mannen, vrouwen en kinderen over de grens om Polen en Litouwen te pesten.
Zo worden asielzoekers een speelbal in het imperialistische spel tussen de Europese Unie en de dictatuur van Alexander Lukashenko. Met het bouwen van de nieuwe Berlijnse Muur willen Polen en Litouwen zichzelf beschermen tegen de toestroom aan vluchtelingen. Het bouwen van zo’n muur zal natuurlijk verwelkomt worden door politiek rechts. Met haatteksten en leugens worden moslims neergezet alsof ze allemaal fundamentalistisch zijn en van Europa een islamitische theocratie willen maken. Realiteit is dat de meeste vluchtelingen juist vluchten voor het islamitisch fundamentalisme en het geweld dat de Europese Unie in landen zoals Afghanistan en Irak veroorzaakt hebben.
Onder de vluchtelingen ook veel etnische Albanezen uit Kosovo. De Europese Unie heeft de onafhankelijkheid van dit kleine Balkan land gesteund, vooral omdat de Serviërs fel tegen zijn. In het imperialistische machtsspel is het Europa tegen Servië dat alles in het werk stelt om Kosovo tegen te werken. De EU echter gebruikt Kosovo voor haar eigen neoliberale plannen. Ondanks dat dit land nu 13 jaar onafhankelijk is, heeft 35% geen werk en leeft in armoede. Het kapitalistische systeem geeft alleen rijkdom en macht aan een zeer kleine minderheid die de productiemiddelen in bezit heeft. Met Albanees nationalisme wordt dit verdoezelt door de overheid en de regeringspartijen.
De Europese Unie is zelf schuldig aan de vluchtelingenstroom. Europese landen hebben het Amerikaanse imperialisme in het midden oosten en in Afghanistan bewust ondersteunt. Imperialistische landen hebben de corrupte regeringen daar gesteund en het leven voor miljoenen onzeker gemaakt. Nu de Taliban weer aan de macht is gekomen, zullen nog meer Afghanen het land ontvluchten en hun heil zoeken in Europa. Wat deze Afghaanse vluchtelingen niet weten is dat veel Europeanen opgehitst worden door rechtse nationalisten. Deze nationalisten beweren dat moslims niet in Europa horen en dat ze ”gevaarlijk” zijn.
Een groot deel van de Europese arbeidersklasse laat zich vergiften met deze discriminerende opvattingen. Schuld hieraan is ook politiek links, dat geen socialistisch antwoord heeft op de anti-vluchtelingen retoriek van politiek rechts en extreemrechts. Links zit hulpeloos vast in sociaaldemocratische opvattingen en draagt hier en daar ook schuld door mee te werken aan het stigmatiseren en discrimineren van vluchtelingen. We praten hier dan wel over verrechtste sociaaldemocratische partijen zoals de PvdA in Nederland of de SPD in Duitsland. Probleem is dat veel arbeiders denken dat asielzoekers alles gratis van de overheid krijgen.
Spelen op de minachting voor buitenlanders is iets wat rechts al jaren doet. Door arbeiders van verschillende culturele achtergronden tegen elkaar op te zetten verzwakt de arbeidersklasse. Een verzwakte arbeidersklasse komt niet op voor haar rechten en is niet in staat om de kapitalistenklasse te bevechten in hun eeuwige drang naar winst. Die winst kan ook alleen behaald worden door arbeiders uit te buiten. Met het verdrag van Maastricht in 1992, mogen Europese bedrijven ook arbeiders uit andere lidstaten aannemen. Het resultaat is dat sinds de toetreding van Oost-Europese landen, veel arbeiders uit het oosten nu werken in het westen.
Die werken vaak voor minder loon en leven ook in de slechtste huizen. In sommige sectoren is er spraken van massieve uitbuiting omdat kapitalisten de arbeidsmigranten vaak minder dan het minimumloon betalen. De kapitalistische overheid doet niet eens moeite en beweert dat de markt de regels zelf moet naleven, alsof je tegen een pestkop zegt dat hij niet mag pesten, terwijl je hem niet in de gaten houdt op het schoolplein. Arbeidsmigranten zijn kwetsbaar omdat ze niet durven te strijden voor hun rechten. Ze komen uit landen waar vakbonden zwak zijn en onderdrukking en uitbuiting bij het dagelijkse leven horen.
Rechtse politici en regeringen geven hun de schuld. Ze hadden maar niet naar het westen moeten komen. Ze pikken het werk van (witte) arbeiders in. In werkelijkheid ligt de schuld bij de kapitalistenklasse. Die kiezen ervoor om arbeiders uit andere landen in dienst te nemen. Dat is de boodschap die politiek links aan de arbeidersklasse zou moeten geven. De vijand is niet de arbeider uit Polen of de vluchteling uit Afghanistan. Het is de imperialistische politiek van het westen en de eeuwige hebzucht van het kapitalisme dat leidt tot uitbuiting van arbeiders. Alexander Lukashenko weet dat het gif van vluchtelingenhaat zeer effectief is. Daarom laat hij vluchtelingen ophalen en dumpt ze aan de grens met de EU.
Polen en Litouwen zijn niet bepaald vluchtelingvriendelijke landen. Vooral de conservatieve regering van Polen is erg vijandig. Om hun neoliberaal wanbeleid te maskeren worden het etnisch nationalisme versterkt. Viktor Orban van Hongarije brult al jaren dat de Islam zijn land dreigt binnen te vallen. In werkelijkheid leven maar 20.000 moslims in Hongarije waarvan 70% etnisch Hongaars is. Er is dus geen spraken van een islamitische invasie, zeker omdat minder dan 1% van alle Oost-Europeanen zich islamitisch noemt. De angst voor de Islam is echter veel sterker dan de realiteit. Daarom wordt moslimhaat ook verspreid door types zoals Orban. Hij heeft een vijand nodig om zijn nationalisme te rechtvaardigen, net zoals Hitler de joden nodig had.
Wijstaan voor een beleid dat mensen voor winst en haat plaatst. Vluchtelingen die oorlogen ontvluchten moeten welkom zijn. We kunnen daarvoor kijken naar het beleid van de eerste Sovjet regering uit 1917. Die gaf elke vluchteling die oorlog en kapitalistische uitbuiting ontvlucht veiligheid. Natuurlijk heeft de opkomst van het stalinisme dit ideaal ten gronden gebracht. Ook tijdens de burgeroorlog waren de Sovjet landen niet in staat om vluchtelingen zomaar op te vangen. We kunnen in de toekomst een grote stroom Afghaanse vluchtelingen verwachten. Europese landen hebben de plicht om deze mensen op te vangen. Omdat het westen medeverantwoordelijk is voor de onrust in wereld (70% van alle dictaturen wordt door het westen gesteund), moet het ook open staan voor diens vluchtelingen.
