De oudste zoon van koningin Elizabeth II, prins Charles, beschreef de corona-pandemie als een ‘gouden kans’. Dit maakt hem deel uit van de groep ‘globalisten’ die het tijdvenster van de Corona-crisis misbruiken om de democratie af te schaffen en de totalitair-dystopische Nieuwe Wereldorde te implementeren waarnaar ze streven. 

Wanneer ze hun doel hebben bereikt en of ze hun doel überhaupt zullen bereiken, is nog niet zeker. Maar ze voeren echt het tempo op en escaleren dagelijks hun dictatoriale regime van tirannie en terreur. Bovenal is één ding zeker: hun visie zal pas compleet zijn als ze de “oude orde” volledig hebben neergehaald en de volkeren aan hun “nieuwe normaal” hebben onderworpen. Tot die tijd zullen ze het proberen

verlies van vertrouwen

De jaarlijkse wereldwijde vertrouwensbarometer (trustbarometer) van Edelman – een van de grote pr-bureaus – uit januari 2021 levert recordwaarden op voor het algemene verlies van vertrouwen in alle relevante instellingen, overheden, media, bedrijven en niet-gouvernementele organisaties ( NGO’s). Zoals alle PR- en propagandabureaus leeft Edelmann van overheids- en bedrijfscontracten.

Edelmann onderzocht in totaal 28 landen. In westerse geïndustrialiseerde landen had de groeiende ongelijkheid tussen arm en rijk een enorme impact op het vertrouwen van het grote publiek in hun instellingen. De vertrouwensbarometer 2021 komt uit op de volgende verwoestende waarden en beoordelingen:

“Met de groeiende vertrouwenskloof en het verlies van vertrouwen over de hele wereld, zijn mensen op zoek naar begeleiding en oplossingen. Talking heads wijzen ze af omdat ze ze niet geloofwaardig vinden. In feite wordt geen van de leiders in de samenleving die we hebben ondervraagd – regeringsleiders, CEO’s, journalisten en zelfs religieuze leiders – erop vertrouwd dat ze het juiste doen, terwijl de vertrouwensscores voor iedereen kelderen.”

Edelmanns resultaat voor de 28 onderzochte landen: slechts 41 procent van de ondervraagden vertrouwt nog steeds hun regering, 42 procent de religieuze leiders, 45 procent de journalisten en 48 procent de CEO’s van grote bedrijven. 57 procent gelooft dat regeringsleiders en 56 procent gelooft dat bedrijfsleiders opzettelijk mensen proberen te misleiden door dingen te zeggen waarvan ze weten dat ze verkeerd zijn of door grove overdrijvingen.

trekkoord getrokken

Eind 2019 realiseerden de regeringen zich dat ze met iets moesten komen om het toenemende vertrouwensverlies tegen te gaan, en dus is sinds maart 2020 wat de mensheid te wachten staat als de Corona-crisis wereldwijd “gebeurd”.

Miljardairs, CEO’s van bedrijven, regeringen, geheime diensten en het leger besloten in 2019 aan het koord te trekken omdat het vorige kapitalistische accumulatiemodel en het bijbehorende buitensporige globaliseringsmodel van de afgelopen 50 jaar hun grenzen hadden bereikt. Vanwege de wereldwijde, natuurvernietigende effecten op de planeet, kon het niet doorgaan zoals het was.

Na verschillende testritten – de vogelgriep in 2006, de varkensgriep in 2009 – hebben de ‘globalisten’ en hun pandemische industrie de corona-pandemie uitgeroepen om uit het vorige kapitalistische model te komen en een even ambitieus project na te streven, namelijk de wereldbevolking te verminderen.

De grote zorg voor de “gezondheid van de volkeren” is de grootste hoax in de menselijke geschiedenis. Omdat het wereldmachtkartel zich de afgelopen decennia nooit om hen had bekommerd. Er is nooit een gecoördineerde wereldwijde inspanning geweest om hart- en vaatziekten, diabetes, zwaarlijvigheid, kanker en depressie aan te pakken – de belangrijkste populatiedoders van pandemische proporties. 

De verklaring voor dit “falen” is eenvoudig, omdat de internationale bedrijven geld verdienen aan de ziekteverwekkende mensen via fastfood, suikerdranken, additieven, vleesconsumptie, GGO-voedsel, geïndustrialiseerde landbouw, enz., en de politiek is hierin corrupt verstrikt. structuren.

De dramatische gevolgen van overmatige globalisering en westerse consumptiemodellen en een voortdurend groeiende wereldbevolking worden duidelijk wanneer men alleen al kijkt naar de ontwikkelingen sinds 1970:

Sindsdien zijn de populaties van zoogdieren, vogels, vissen, amfibieën en reptielen wereldwijd met een gemiddeld 68 procent en uitgesplitst naar regio, Europa met 24 procent, Noord-Amerika met 33 procent, Azië-Pacific met 45 procent, Afrika met 65 procent en Zuid-Amerika-Caribisch gebied met 94 procent. Deze afname van de biodiversiteit houdt rechtstreeks verband met de vernietiging van habitats. De reden hiervoor is de overexploitatie van de planeet door menselijke activiteiten.

“Dit rapport herinnert ons eraan dat we de planeet op eigen risico vernietigen – ook al is het ons thuis. Terwijl de voetafdruk van de mensheid zich uitbreidt naar ooit wilde gebieden, vernietigen we soortenpopulaties. Maar we verergeren ook de klimaatverandering en vergroten het risico op zoönotische ziekten zoals Covid-19. We kunnen de mensheid niet beschermen tegen de gevolgen van aantasting van het milieu. Het is tijd om onze disfunctionele relatie met de natuur te herstellen, in het voordeel van zowel soorten als mensen.”

Bijgevolg rijst de centrale vraag: wat hebben regeringen eigenlijk gedaan om deze verwoestende ontwikkelingen tegen te gaan of te stoppen? Het antwoord kan alleen maar zijn: weinig of niets. Integendeel, de regeringen hadden zich in dienst gesteld van het buitensporige kapitalistische model van globalisering en dit naar voren geschoven. 

Zij zijn dus grotendeels verantwoordelijk voor de huidige situatie. Terwijl ze als onderdeel van de Corona-crisis biljoenen dollars en euro’s in staatsschulden hebben omgezet, waren ze niet eens in staat om een ​​paar miljarden te verstrekken, bijvoorbeeld om een ​​vloot van speciale schepen te bouwen die de oceanen zouden kunnen ontdoen van hun plastic vervuilingsbelasting.

Maar de oneerlijkheid gaat onbeperkt door. Nu worden de 17 millenniumdoelen van de VN-agenda 2030 gebruikt om de totalitair-transhumanistische agenda van het World Economic Forum en zijn daders in gang te zetten als de “Vierde Industriële Revolutie” onder het label van de “Green New Deal”. In het officiële document van de VN: de AGENDA 2030 VOOR DUURZAME ONTWIKKELING: TRANSFORMING OUR WORLD van september 2015 komt de term “stakeholder” of “multi-stakeholder” 22 keer voor, “democratisch” schuw 1 keer.

Voor de ‘globalisten’ is democratie al lang geschiedenis. De ‘stakeholders’ – de grote belangengroepen – die willen bepalen hoe de wereld er in de toekomst uit moet zien, met uitsluiting van de publieke en democratische processen, moeten hun plaats innemen.

Maar ook de WHO, die een belangrijke rol speelt bij de uitvoering van de “Nieuwe Wereldorde”, gaat verder. Democratie is al lang geschiedenis in hun concepten. In haar publicaties spreekt ze uitsluitend over ‘governance’. Op 12 juli 2021 vermomde de WHO aanbevelingen over menselijke genetische manipulatie als “bevorderend voor de volksgezondheid” op haar website.

Aanjagers van de Nieuwe Wereldorde

Een gigantisch machtskartel bereidt zich voor om de wereld te ontmantelen onder het trefwoord “The Great Reset” en om een ​​”New World Order” te creëren uit het puin van de oude orde. De “Global Deep State” is de aanjager van de “New World Order”. Het bestaat uit Big Money, d.w.z. de rijken en superrijken, oligarchen en plutocraten, evenals kapitaalverzamelaars zoals BlackRock & Co., Big Corporations, waaronder Big Data en Big Pharma, het militair-industriële veiligheidscomplex, de geheime diensten, externe en interne geheime legers, de PR/propaganda-agentschappen en mediaconglomeraten evenals “Deep & Corrupt Governments”. 

En niet te vergeten de door de VS gecontroleerde instellingen zoals de FED, het IMF, de Wereldbank, de trans-Atlantische netwerken en denktanks, het World Economic Forum met zijn coördinator Klaus Schwab en aan boord de Europese “zij-vazallen”. De wereldspelers streven verschillende doelen na:

• de wereld over de “Grote Reset” in
• om de “Vierde Industriële Revolutie” over te brengen naar een volledig gedigitaliseerde wereld,
• om de wereldbevolking te verminderen en uiteindelijk tot slaaf te maken,
• om een ​​nieuw geformatteerd (“bogus green”) stakeholderkapitalisme te realiseren, erover
• de democratie afschaffen door middel van massale repressie en tot slot
• om de heerschappij van transhumanistische technocraten in een totalitaire centrale wereldstaat te realiseren op basis van een machtsarchitectuur van “global governance”.

Naast zijn langetermijnoriëntatie, heeft Mike Lofgren de belangrijkste kenmerken van de (Amerikaanse) “Deep State” geïdentificeerd als:

• hij opereert volgens zijn “eigen kompas”, ongeacht wie formeel de macht heeft,
• hij is noch selecteerbaar, noch gedeselecteerd en
• Delen van hem zijn zichtbaar, andere zijn onzichtbaar, of zijn handelingen vinden plaats achter gesloten deuren.

Voor de Corona-crisis was het nog mogelijk om te bezwijken voor de illusie om onderscheid te kunnen maken tussen de “deep state” en het officiële overheidsbeleid. Bij het begin van de Corona-crisis nam de “deep state” als actieve actor het heft in handen op wereldschaal als de “global deep state” en omvatte regeringen over de hele wereld als schijnbare subactoren. Binnen de “Global Deep State” veranderde de politiek in een transnationale vorm van misdaad.

Psyop — Psychologische operatie

Corona is een gigantische nepoperatie, een exit-, transitie- en disruptiescenario, omdat de ‘globalisten’ erkenden dat ze met hun oude model van kapitalisme de planeet tegen de muur zouden drijven. In Duitsland is de Stichting Corona Comité deze operatie op het spoor en, na ruim 100 experts te hebben gehoord, identificeerde de Corona-operatie als een hoax. Talloze rechtszaken ter waarde van miljarden lopen in de VS en Canada. Tijdens de 60e commissievergadering sprak dr. David Martin dat er tussen 2002 en 2019 al 120 corona-gerelateerde patenten, die uitgaan van een “nieuw” coronavirus, zijn geregistreerd.

In feite is de Corona-pandemie een transnationale, psyop-mind control counter-insurgency-operatie tegen de volkeren – een daad van het trainen van mensen die ongekend is in de menselijke geschiedenis.

Talloze “paniekpapieren” die aan het licht zijn gekomen, zijn hiervan het bewijs. De “globalisten” willen ook elke terugkeer naar het “oude normaal” volledig blokkeren. Na de “resultaten” van de beoogde economische en sociale vernietiging die tot nu toe zijn bereikt, is dit sowieso niet meer mogelijk.

Ze misbruiken het infectieregime als een nieuw dominantiemiddel om oorlog te voeren tegen de volkeren. En ze zullen hun infectieregime voeden en vetmesten met corrupte politici, wetenschappers, PR-bureaus, dominante media en propaganda-huurlingen zolang ze hun totalitaire Nieuwe Wereldorde moeten implementeren.

Opvallend is dat dezelfde of bijna dezelfde acteurs die Rusland hebben opgebouwd als de nieuwe vijand van het Westen nu het publiek overspoelen met hun propaganda over de Corona-crisis. Dat is de reden waarom de dominante media strijders zijn van de “Global Deep State” en een oorlog die plaatsvindt op twee niveaus:

1. het geopolitieke niveau, inclusief de voorbereiding van de “grote oorlog” tegen Rusland en China, inclusief proxy-oorlogen, de productie van chaos, mislukte staten, “kleurrijke revoluties” enz. en
2. als een asymmetrische oorlog tegen de civiele samenlevingen van de wereld met als doel ontwrichting. Dat betekent dat het gaat om een ​​niet-verklaarde oorlog van de “Global Deep State” tegen het maatschappelijk middenveld. De Corona-crisis dient slechts als blauwdruk voor toekomstige operaties.

De Corona-crisis zet de systematische productie van angst als middel tot overheersing voort. Het vormt een aanvulling op en voltooit de terreur tegen het maatschappelijk middenveld, naadloos aansluitend op 9/11, de “nimmer eindigende oorlog tegen het terrorisme” en de valse vlag-terroristische aanslagen in Europa. Dit maakt het Corona-nummer tot een grotendeels succesvolle militaire “shock and awe” en “informatieoorlogvoering”.

Neoliberale contrarevolutie

De laatste “staatsgreep van bovenaf” – de doodsteek voor westerse democratieën in de vorm van de Corona-crisis – werd voorafgegaan door een 40-jarige sluipende neoliberale contrarevolutie in politiek, media, cultuur en onderwijs, die de weg vrijmaakte voor de Corona-dictatuur.

De privatisering van staatseigendommen is de belangrijkste drijfveer van de neoliberale contrarevolutionairen in de grote bedrijven, regeringen en (corrupte) partijapparaten. Hoewel deze “vermogensoverdracht” in gelegaliseerde vorm gebeurde, waren en zijn het nog steeds georganiseerde roof- en plundercampagnes, waarvan sommige met grote criminele energie werden nagestreefd. 

De privatiseringen zijn – althans in Nederland – grotendeels afgerond. Het grootste deel van het staatsvermogen werd in de monden van de internationaal opererende financiële sector gegooid, en de stroom van publieke middelen werd via publiek-private samenwerkingsmodellen naar de private sector gesluisd. Maar het proces van kapitaalconcentratie en privatisering liep/loopt door de hele EU en wereldwijd. 

De vestiging van het Europese bedrijfsleven is waarschijnlijk de belangrijkste functie van de Europese Unie en haar bureaucratie. De vernietiging van het idee van solidariteit in het algemeen welzijn en de transformatie van de staat tot een bestuurlijke autoriteit voor bedrijfsbelangen vormen de ideologische kern van het neoliberalisme. De EU biedt hiervan een uitstekend voorbeeld.

De neoliberale contrarevolutie creëerde ook de ideologische basisvoorwaarden voor de huidige gezondheidsdictatuur in het kader van het Corona-regime. Maar ook de effecten van deze contrarevolutie op het bewustzijn van het individu zijn van het grootste belang om het collectieve gedrag van de huidige massamaatschappij te begrijpen.

In dit opzicht was de contrarevolutie vooral een culturele revolutie die alle vormen van egoïsme, gierigheid (“gierigheid is cool”), gemeenheid, profiteren, buitensporige concurrentie en consumentisme omvatte, tot politieke stompzinnigheid en verregaande depolitisering.

In de ontwikkeling van het Europese kapitalisme na de Tweede Wereldoorlog zijn vier fasen te onderscheiden:

1. De eerste fase van het ‘Rijnse kapitalisme’ was een tijd van een zeker evenwicht tussen arbeid en kapitaal. In deze fase had de beroepsbevolking deelgenomen aan de productiviteitsstijging, was goed georganiseerd in vakbonden, bereikte dus hogere lonen met een stijgende levensstandaard en functioneerde de partijgebaseerde parlementaire democratie redelijk.
2. Kenmerkend voor de neoliberale fase van rond het einde van de jaren zeventig is de verzwakking of de geleidelijke afschaffing van de op het algemeen welzijn gerichte staat, de verlaging van de hoogste belastingtarieven voor de rijken en superrijken, de privatisering van staatseigendommen door regeringen en de verdere divergentie in welvaart. Reagonomics in de VS en Thatcherism in het VK in het begin van de jaren tachtig waren de belangrijkste drijfveren van dit beleid. In Duitsland heeft de regering-Kohl in 1984 de neoliberale fase in gang gezet en voor iedereen ‘lagere klasse televisie’ van particuliere bronnen ingesteld. Na de val van het communisme in 1989 gingen de zaken in snel tempo achter elkaar door en realiseerde de Treuhand met vertegenwoordigers van McKinsey, Berger, KPMG en PriceWaterhouseCooper de privatisering van de gehele DDR-economie. Toen, in de jaren 1990 en 2000, kwam de snelle privatisering van Telekom, Post, Postbank en de ondersteunende activiteiten van de federale autobahnen, om er maar een paar te noemen. Grensoverschrijdende leasing en PPS-modellen, de privatisering van openbare banken, waterbedrijven, elektriciteits-, gas- en woningbouwbedrijven maakten de zeer corrupte orgieën van beroving en plundering compleet. Bovenal diende EU-Europa om de politieke en economische beslissingsbevoegdheden te verschuiven van het nationale niveau “naar Brussel” om van daaruit de gewenste “orders” te laten uitvaardigen, die nooit nationaal zouden kunnen worden afgedwongen als democratische beginselen waren ingevoerd. opgemerkt. De afschaffing van het gescheiden banksysteem waartoe in 1999 in de VS werd besloten, de bloeiende financiële speculatie, de ineenstorting van de democratische cultuur valt allemaal in deze fase. Deze tweede fase wordt gekenmerkt door het naar elkaar toe groeien van de gevestigde partijen onder de paraplu van uniform economisch beleid – en NAVO-gemedieerd – ook concepten voor buitenlands en veiligheidsbeleid. Het basisprincipe van de parlementaire democratie stortte in als gevolg van de neoliberale afstemming van de partijen: concurrentie tussen de partijen vanwege verschillende economische en sociale concepten.
3. In de radicale marktfase van rond 2007/2008 vond de radicalisering van de neoliberale fase plaats. Zo namen nationale overheden de bankschulden over die door speculatie waren ontstaan. In plaats van het financiële casino, inclusief zijn criminele machinaties, te liquideren door middel van een ordelijke insolventieprocedure, droegen de politieke gokkers de speculatieve schulden over aan de belastingbetalers: “Too big to fail” was de rechtvaardiging. Daardoor groeide de ongelijkheid tussen arm en rijk. Tijdens de radicale marktfase degenereerde de parlementaire democratie tot een farce, de restanten van de economie gericht op het algemeen welzijn, de idee van het algemeen welzijn als leidend principe van de politiek viel volledig onder de wielen.
4. We bevinden ons momenteel in de vierde fase van de transformatie van het kapitalisme. Dit is gericht op het op grote schaal liquideren van kleine en middelgrote bedrijven om de bruikbare resten te laten incorporeren in monopolie kapitalistische structuren zoals Amazon, Big Data, Big Tech, etc. De Corona-crisis dient als een tijdvenster van overgang – “window of opportunity” – in een democratievrij, dictatoriaal stakeholderkapitalisme = hyperkapitalisme van de neofeodale fase op basis van een nieuw winstregime, de afschaffing van burgerlijke vrijheden en de afschaffing van de “openbare ruimte” als ontmoetingsplaats voor vrije burgers. Het opkomende regime is een hybride van oligarchische heerschappij, kleptocratie, dictatuur, de heerschappij van technocraten, Realpolitik Machiavellisten, politieke opportunisten, Zowel psychopaten als trans-Atlantische militaire fascisten en ideologen voor wereldverovering. Hun doel is de totale vernietiging van alle ‘oude structuren’, de natiestaat, de economie, het gezin, alle tradities, het humanisme, de kunsten en het bloeiend samenleven van menselijke gemeenschappen. Deze nieuwe vorm van heerschappij omvat ook injectieregimes – vermomd als vaccinaties – met als doel de wereldbevolking massaal te verminderen en/of haar onder een regime van totale controle te dwingen. Grote delen van links hopen op nieuwe carrièremogelijkheden of op zijn minst een basisinkomen van deze nieuwe machtsarchitectuur, van ‘global governance’, de centrale wereldstaat. de economie, het gezin, alle tradities, het humanisme, de kunsten en het bloeiend samenleven van menselijke gemeenschappen. Deze nieuwe vorm van heerschappij omvat ook injectieregimes – vermomd als vaccinaties – met als doel de wereldbevolking massaal te verminderen en/of haar onder een regime van totale controle te dwingen. Grote delen van links hopen op nieuwe carrièremogelijkheden of op zijn minst een basisinkomen van deze nieuwe machtsarchitectuur, van ‘global governance’, de centrale wereldstaat. de economie, het gezin, alle tradities, het humanisme, de kunsten en het bloeiend samenleven van menselijke gemeenschappen. Deze nieuwe vorm van heerschappij omvat ook injectieregimes – vermomd als vaccinaties – met als doel de wereldbevolking massaal te verminderen en/of haar onder een regime van totale controle te dwingen. Grote delen van links hopen op nieuwe carrièremogelijkheden of op zijn minst een basisinkomen van deze nieuwe machtsarchitectuur, van ‘global governance’, de centrale wereldstaat. om ofwel de wereldbevolking massaal te verminderen en/of haar onder een regime van totale controle te dwingen. Grote delen van links hopen op nieuwe carrièremogelijkheden of op zijn minst een basisinkomen van deze nieuwe machtsarchitectuur, van ‘global governance’, de centrale wereldstaat. om ofwel de wereldbevolking massaal te verminderen en/of haar onder een regime van totale controle te dwingen. Grote delen van links hopen op nieuwe carrièremogelijkheden of op zijn minst een basisinkomen van deze nieuwe machtsarchitectuur, van ‘global governance’, de centrale wereldstaat.

Vanaf het begin van de neoliberale fase was het voor kritische waarnemers duidelijk dat het einde van de democratie was ingeluid. De erosie van de staat gericht op het algemeen welzijn en de overname van de staat door de financiële sector en het bedrijfsleven, die uiterlijk sinds de Corona-crisis duidelijk is geworden, waren nooit verenigbaar met democratie. De talloze critici van het neoliberalisme hebben gelijk gehad: neoliberalisme was en is onverenigbaar met democratie!

De logische voltooiing van de heerschappij in het neoliberalisme is de autoritaire of totalitaire supercentrale staat, waarbij de politiek muteert tot een integrale speler van de “Global Deep State”, terwijl elke resterende democratische functie wordt opgegeven.

“Het parlement is niet langer het soevereine orgaan met exclusieve bevoegdheid om wetten uit te vaardigen over burgers: het is beperkt tot het ratificeren van decreten die zijn uitgevaardigd door de uitvoerende macht. Technisch gezien is de republiek niet langer parlementair maar bestuurlijk.”

Het is waar dat de erosie van politieke en burgerrechten, de centralisatie van de macht, de militarisering van de politie en het op één lijn brengen van de media al tientallen jaren aan de gang is. Maar de Coronacrisis heeft dit proces een enorme boost gegeven.