Indignatie redactie 
Wie ‘marktanalisten‘ aan het woord laat, hoort exact het tegenovergestelde verhaal. Voor hen was een Apple-computer in het begin een véél te duur apparaat, met té beperkte mogelijkheden. Leuk voor grafici en muzikanten, maar ‘Windows‘ had de ‘market-cap‘ en de ‘games‘. Na mij er in verdiept te hebben, en met advies van een goede vriend die werkzaam was in de ‘IT‘, opteerde ik voor een Apple, na mijn onvermijdelijke ‘Commodore 64‘ en ‘Sinclair‘, en ik heb er nooit spijt van gehad. Zij het dat de graaicultuur daar nu ook belangrijker lijkt dan het ontwikkelen van geweldige computers.
Inmiddels weten we dat Gates weliswaar stoeide met computers, maar dat het besturingssysteem ‘Windows‘ niet zijn uitvinding was. De oorspronkelijke ontwikkelaar was echter een ‘nerd‘ die niet ‘presentabel‘ was voor IBM. Die ‘presentabele‘ verkoper werd Bill Gates, door de goede contacten die zijn moeder had met de man bij IBM die op zoek was naar een alternatief voor de ‘nerd‘. Je kunt dat verhaal ook anders vertellen.
Omdat de oprichters van Apple meenden dat een superieur product zichzelf verkocht, leek het er lange tijd op dat Apple het niet zou gaan redden. De wederopstanding kwam toen Steve Jobs als een soort ‘Jezus‘ de passie ging preken, en Apple als ‘merk‘ op de kaart zette. Waar ‘Microsoft‘-gebruikers overstapten, was dat inderdaad in de meeste gevallen omdat ze ‘erbij wilden horen‘, en Apple zijn producten herkenbaar was gaan ‘stylen‘, met een groeiend aantal ‘gadgets‘ en ‘iTunes‘. Pas nadat ze waren overgestapt, ontdekten ze dat die Apples niet voor niets duurder waren. Dat waren échte computers, en geen bak met bouten en moeren, een verouderde ‘interface‘, en cursussen die je eerst moest volgen voordat je er iets mee kon.
In 2002 stapte Gates over naar de farmaceutische industrie, met verhalen. Verhalen over het verbeteren van de wereld, waarvoor de ‘Bill and Melinda Gates Foundation‘ het vehikel werd. Miljarden klotsten er rond in die ‘Foundation‘, en meneer en mevrouw Gates gingen de boer op om andere extreem rijke lieden die goed verhalen konden verkopen te interesseren voor hun missie. Achteraf stelt Bill dat hij misschien toch beter niet nauw met Epstein had kunnen samenwerken, en het gerucht gaat dat Melinda scheiding aanvroeg toen dat in de openbaarheid kwam. Maar ik houd mijn twijfels over dat aspect van het verhaal. En eigenlijk kan het héle verhaal mij gestolen worden.
Het beeld dat ze geschapen hebben, de heer en mevrouw Gates, is van extreem rijke mensen die ‘iets terug willen doen‘. Niet anders dan George Soros. In uiteenlopende interviews hebben ze kenbaar gemaakt dat ze bezorgd zijn over de toekomst van de mensheid. Er zijn teveel mensen op aarde, en ze vervuilen onze habitat. Anderzijds is het traditionele idee achter medische zorg, en de farmaceutische industrie als de ‘pillenfabriek‘ voor die zorg, dat die er naar streeft mensen langer te laten leven, en de kwaliteit van dat leven te verhogen. De ‘Foundation‘ bezit niet slechts forse pakketten aandelen in die ‘pillenfabrieken‘, maar ze zijn ook de geldschieters voor de Amerikaanse ‘FDA‘ en de Britse ‘MHRA‘, die als ‘toezichthouders‘ de ‘pillenfabrieken‘ moeten controleren. En de WHO hangt ook aan het infuus.
Het is de spanning die er is tussen de publieke missie van de ‘Foundation‘, de omgang met lieden met een bedenkelijke signature zoals Epstein, en het ‘zakelijke belang‘ dat de complot-theorieën voedt. Zoals nu ook blijkt uit de afwikkeling van de zaak rond ‘oxycontin‘, waarbij het bedrijf ‘Purdue‘ een faillissement in wordt gejaagd, de mensen die daar werkten hun baan kwijt zijn, het geld dat vrijkomt naar de overheid gaat, en slachtoffers en hun nabestaanden achter het net vissen, terwijl de daders onaantastbaar blijken te zijn. Dat de ‘vaccins‘ die geen vaccins blijken te zijn een goedkeuring kregen op basis van wetgeving die betrekking heeft op een acute, levensbedreigende epidemie, houdt onder andere in dat de overheden die die ‘vaccins‘ goedkeuren opdraaien voor de schade, en niet de producenten, die er echter wel schatrijk van worden. Voorwaarde voor zo’n goedkeuring is dat er geen alternatieve, reeds goedgekeurde medicatie op de markt mag zijn, en dat is autonoom de reden dat de ‘Gevestigde Belangen‘ als leeuwen vechten om de werking van ivermectine en andere, vergelijkbare medicatie, buiten beeld te houden. Anders heb ik er geen verklaring voor.
Je kunt niet in het hoofd van iemand kijken om te zien of het verhaal dat hij vertelt, en de boodschap die erin is vervat, ook exact dat is wat men oprecht meent. Van verkopers verwacht eigelijk iedereen dat het verhaal niet deugt. ‘Van een oud vrouwtje geweest’. ‘U kunt 500 kilometer rijden op een volle accu.’ ‘De evacuatie uit Kabul was een groot succes!‘ Michael Every heeft een eigen lijstje met ongeloofwaardige verhalen die echter voor zoete koek geslikt worden.
Dat grote bedrijven zoals IBM ervoor opteren een ‘presentabele‘ verkoper van een product de plaats in te laten nemen van een ‘nerd‘, en die ‘nerd‘ uitkopen, of ‘rippen‘, om vervolgens ‘hun mannetje‘ of ‘hun vrouwtje‘ op het podium te hijsen, dat begrijp ik. Dat ‘mannetje‘ of ‘vrouwtje‘ weet dat het bedrog is, maar stemt er in toe de toebedachte rol te spelen. En het bedrijf, de ‘sponsor‘, heeft er geen moeite mee als hun ‘mannetje‘ of ‘vrouwtjes‘ Godsgruwelijk rijk wordt door die ‘deal‘. Waar het spannend wordt, is waar het ‘mannetje‘ of ‘vrouwtje‘ kapsones krijgt en de baas begint te bijten. Dergelijke ‘mannetjes‘ en ‘vrouwtjes‘ zijn geen plakplaatjes. Ze hebben wel degelijk capaciteiten. Maar eerder schreef ik al een bijdrage over mensen die opgaan in een rol, om vervolgens zichzelf volledig kwijt te raken, en op enig moment wordt het verhaal de werkelijkheid, en de werkelijkheid bedreigend.
Toegegeven, het is een verhaal over Bill Gates gebaseerd op verhalen van anderen, en suggesties aangaande zijn bedoelingen die ik niet hard kan maken. Zoals steeds als er ‘complot-theorieën‘ voorbij komen zwaai ik met mijn crucifix, en roep ik dat er geen ‘Groot Complot‘ is, maar dat het wemelt van de pyromanen. Dat Bill en zijn vrouw een netwerk hebben opgebouwd in de ‘zorg‘ dat wereldomspannend is, en zowel de organisaties van artsen, wetenschappers en toezichthouders omvat, naast de producenten van pillen en poeiers, onderzoekscentra en modellenbouwers die ‘wargames‘ uitwerken voor pandemieën en de invoering van ‘gezondheidspassen‘, is helemaal niet geheim. De politici die wij hebben gekozen hebben het toegestaan, en ervan geprofiteerd. Of die glimmende, met allerlei ‘gimmicks‘ uitgeruste zorg, met weinig kilometers op de klok, die in de showroom staat, écht van een oud vrouwtje geweest is, daar geloof ik echter helemaal niets van.
