Indignatie redactie 
Er woedt een oorlog in Oekraïne, in Kosovo, Irak en Nagorno-Karabach ontbreekt net een vonk om een vuurzee te ontsteken. In plaats van die branden te blussen, hebben de VS niets beters te doen dan olie op het vuur te blijven gooien – dit keer het smeulende conflict in Taiwan dat het potentieel heeft om te escaleren tot een derde wereldoorlog. Het bezoek vandaag van de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, Nancy Pelosi, is het hoogtepunt van een lange reeks provocaties waarmee de VS China in een militair conflict wil betrekken.
Het één-China-beleid is zelfs in de Verenigde Staten een van de hoekstenen van het buitenlands beleid. De VS erkennen Taiwan niet en onderhouden geen officiële diplomatieke betrekkingen met het eiland, dat de Volksrepubliek China beschouwt als een soort afgescheiden provincie die deel uitmaakt van zijn eigen grondgebied maar niet onder directe controle van Peking staat.
Het beleid tussen de VS en Taiwan is altijd geleid door de egoïstische machtsbelangen van de VS. Na de Chinese burgeroorlog zagen de VS de rechtse eenpartijdictatuur van de Kwomintang in Taiwan als de legitieme vertegenwoordiger van heel China en weigerden de communistische Volksrepubliek te erkennen. In de jaren zeventig keerde het tij en probeerden de VS de Volksrepubliek China op te bouwen als tegenstander van de Sovjet-Unie.
De VS erkenden nu de Volksrepubliek als de enige vertegenwoordiger van China, maar drongen tegelijkertijd aan op het handhaven van de status quo in het buitenlands beleid en onderhielden onofficiële banden met Taiwan. Enkele jaren geleden, in 2017, erkende de Amerikaanse president Donald Trump – ondanks zijn anti-Chinese retoriek – het één-China-beleid van de Volksrepubliek als een bindende richtlijn voor de VS.
Dit veranderde beetje bij beetje toen Joe Biden aantrad. Biden was de eerste Amerikaanse president sinds de omkering van het Amerikaans-China-beleid aan het eind van de jaren zeventig die bij zijn inauguratie formeel een gezant uit Taiwan ontving. Vorig jaar verklaarde hij dat de VS Taiwan militaire bijstand zou verlenen in het geval van een Chinese aanval – verrassend aangezien de officiële bijstandsovereenkomst in 1980 afliep en nooit werd verlengd. Met het aantreden van Biden gingen de Amerikaanse wapenleveringen aan Taiwan ook naadloos door, dat onder zijn voorgangers Obama en Trump al nieuwe recordaantallen had bereikt. Tegelijkertijd heeft de Amerikaanse marine sindsdien haar aanwezigheid in het zeegebied bij Taiwan vergroot.
Dit Amerikaanse beleid van escaleren – waarbij haar Europese vazalstaten gehoorzaam alles doen wat hen door Washington wordt opgedragen – vertoont duidelijke parallellen met andere knelpunten. Ook in Oekraïne werd het vuur aangewakkerd totdat Rusland verklaarde dat haar rode lijn, ondanks de vele waarschuwingn, was overschreden, en het is zeker niet onmogelijk dat deze benadering een soort blauwdruk vormt voor het conflict in Taiwan.
Met het bezoek van Pelosi is opnieuw een rode lijn overschreden. Een smeulend conflict wordt aangewakkerd door de VS – zonder noodzaak, zonder reden, zonder nadenken. De mogelijke gevolgen, variërend van een open oorlog of één tussen de twee kernmachten, zijn potentieel verwoestend. Het is te hopen dat China zijn kalmte weet te bewaren en dat de tegenreactie beperkt zal blijven tot het spannen van de sterke economische spieren in een tijd waarin stagnatie en inflatie op de wereldeconomie drukken.
De arrogantie van macht is vooral bedreigend en verachtelijk wanneer een leider veel levens riskeert om een provocerende zet te doen op het geopolitieke schaakbord van de wereld. Nancy Pelosi’s bezoek aan Taiwan valt in deze categorie. Dankzij haar is de kans op een militaire confrontatie tussen China en de Verenigde Staten enorm gestegen.
Er is maar één ding wat voor Pelosi ècht geldt: GELD. Haar obsessie wordt alleen geëvenaard door haar man die naar verluidt liegt, bedriegt en bedrog pleegt zonder schuldgevoel, geweten of gevolgen. Beide P’s zijn in de 80, hun leven staat op de rand van de afgrond, en toch willen ze méér!
“Reizend” naar het door oorlog verscheurde Kiev, deed Pelosi een politieke foto-shoot die deed denken aan de ‘stage set’ van het Witte Huis van Biden. Voor haar inspanningen werd ze waarschijnlijk rijkelijk beloond met haar deel van de Oekraïense fondsen. Taiwan is niet anders. Waarom?
Nadat Soros de vruchten had geplukt van de kolonisatie van China, was er een hanengevecht tussen Xi Jinping en de Soros-clan over wie op de bank moest zitten, wie moest worden geëlimineerd en wie in de ivoren toren mocht zitten. Xi wilde de ivoren toren en Soros gaf hem de bank. Xi weigerde en Soros riep op tot een staatsgreep: “Voor degenen die in een open samenleving geloven, is Xi Jinping de gevaarlijkste vijand”.
Voor de VS geldt dat bondgenoten vijanden worden als hun bruikbaarheid afneemt.
De voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en haar delegatie stapten vandaag uit het vliegtuig van de Amerikaanse luchtmacht en werden begroet door de Taiwanese minister van Buitenlandse Zaken Joseph Wu en Sandra Oudkrik, de hoogste Amerikaanse vertegenwoordiger in Taiwan.
De wereld zet zich nu schrap voor de reactie van China nadat de Chinese leider Xi Jinping de Amerikaanse president Joe Biden vorige week tijdens een oproep waarschuwde dat “wie met vuur speelt, zich zal verbranden” als ze Pelosi toestaan in Taiwan te landen. China heeft Pelosi herhaaldelijk gewaarschuwd om de reis niet te maken, terwijl de VS Peking hebben gewaarschuwd om van het moment geen militaire crisis te maken.
Het kan maar zo zijn dat de actie van Pelosi de druppel is die de emmer doet overlopen. Ze zit sinds 1987 in het Amerikaanse Congres en is een nationaal symbool geworden van alles wat er mis is met Washington. Als historici ooit praten over het verval en de ondergang van de Verenigde Staten, zal ze één van de meest prominente figuren zijn die ze bespreken. De Amerikaanse federale regering neemt al tientallen jaren buitengewoon dwaze beslissingen en ze heeft de hele tijd in het middelpunt van de acties gestaan.
Zelfs nu de Amerikaanse strategie duidelijk is, om de belangrijkste concurrent van de Amerikaanse grootmacht in bedwang te houden, wat ook het doel is van de oorlog in Oekraïne (waarbij het Westen de kernmacht Rusland als partner van de kernmacht China denkt te verzwakken, lijkt het ons dat Washington waarschijnlijk wil vermijden tegelijkertijd betrokken zijn bij twee conflicten met kernmachten.
Hoewel Washington een directe oorlog (van de vazalstaten) met Rusland middels de NAVO probeert te vermijden, om het te verzwakken door Oekraïne te steunen in een proxy-oorlog en Rusland als concurrent uit te schakelen, vergroot de constante stroom van wapenleveranties het risico dat de oorlog zich ook naar de NAVO zal uitbreiden. Tenslotte worden met de langeafstandswapens uit het Westen doelen ver achter het front en ook burgerdoelen aangevallen. Als de Krim, de Krimbrug of doelen in Rusland worden aangevallen, zal de oorlog waarschijnlijk escaleren, en komt WOIII sowieso een stap dichterbij.
Pelosi heeft van de Amerikaanse strijdkrachten de garantie gekregen dat haar leven behouden zal blijven als Xi zijn dreigement doorzet. Als zodanig bevindt het vliegdekschip, USS Reagan, zich in de Zuid-Chinese Zee op weg naar ‘noorden’. Hoewel The Economist heeft bevestigd dat Pelosi dinsdag in Taiwan zal landen (wat inmiddels is gebeurd), heeft haar bezoek geen enkel doel. De laatste keer dat een hooggeplaatste Amerikaanse functionaris Taiwan bezocht, was in 1997…. Newt Gingrich.
Het is duidelijk dat het bezoek van Pelosi geen andere waarde heeft dan het houden van een hanengevecht met China. En de haviken in Washington keurden het goed. Het idee dat Pelosi een show van Amerikaanse kracht is, terwijl defensiechef Lumpy Austin en Blinken zich in hun kelders verbergen, roept nauwelijks het beeld van een sterke VS op. In feite is het dezelfde truc die werd gebruikt om WOI uit te buiten via de moord op aartshertog Ferdinand van Hongarije. Na de moord verklaarde Oostenrijk-Hongarije Servië de oorlog – waarbij partij werd gekozen.
Maar de betrokken partijen worden niet routinematig aangehaald: de bondgenoten van WOI omvatten o.a. China, Rusland, VS, VK, Japan en Frankrijk. De strijdende partijen waren o.a.: Hongarije-Oostenrijk, Duitsland, het Ottomaanse Rijk en Bulgarije. Mocht het bezoek van Pelosi tot een oorlog in de Zuid-Chinese Zee leiden, dan zijn Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, Maleisië, Vietnam, Singapore en de Filippijnen de grootste risicolanden. De huidige excursie van Pelosi omvat stops in Maleisië, Singapore, Zuid-Korea en Hawaï. Waarschijnlijk door hen te verzekeren dat in het geval van WO III, de VS deze mooie landen zullen helpen nadat ze tot in de vergetelheid zijn gebombardeerd… als gevolg van de oorlog die is begonnen door de westerse heersende elite.
Was de moord op Ferdinand gewoon weer een JFK? Waarom zouden de VS ook maar iets geven om aartshertog Ferdinand? Denk aan Khashoggi… Zijn moord was ook niet van belang voor de westerse wereld – maar ondanks dit triviale persoon is Saoedi-Arabië veroordeeld en vervreemd door àlle westerse leiders. Dezelfde Young Global Leaders die pleiten voor het probleemloos uitroeien van 7,5 miljard mensen wereldwijd.
We moeten niet vergeten dat de WHO & Co. slechts twee jaar geleden grote kritiek hadden op China voor hun restrictieve reactie op CoVid. Vervolgens bekritiseert de WHO dit jaar China voor zijn Covid-reactie. In 2010 prees Soros China nog, het “heeft een beter functionerende regering dan de VS”. De econoom Milton Friedman, samen met zijn vrouw Rose in Peking, prees de rol van kleine bedrijven in de Chinese economie – viel in 2018 nog te lezen in de New York Times. The Economist, twee jaar geleden: “China is meer dan ooit de fabriek van de wereld!”
Het is slechts een kwestie van tijd voordat het Westen zich keert tegen degenen die eerder werden geprezen. Neem de ondergang van Assad, een toegewijde spion van de VS voordat hij een krijgsheer en dictator werd wiens land moest worden vernietigd. Saoedi-Arabië was een bondgenoot voordat Trump zich aansloot bij Prins Bin Salman die Al Waleed, de portemonnee van Clinton, verdreef. Nu is Bin Salman een terroristische, moordende dictator. En een hechte alliantie wordt een vijand. Maar evengoed worden nu weer de banden met deze machtswellusteling aangehaald, want het Westen verkeert in een ernstige energiecrisis…. principes zijn gemakkelijk inwisselbaar.
Het neerschieten van aartshertog Ferdinand werd toegeschreven aan een 19-jarige Servische student die zijn leven had doorgebracht als boerenjongen. Is het verhaal feitelijker dan het gekunstelde verhaal dat leidde tot de veroordeling van Lee Harvey Oswald? En waarom zou het islamitische Ottomaanse rijk de kant van de ‘oorlogvoerende partijen’ van WOI kiezen in alliantie met de aartshertog toen hij hun verachtelijke vijand vertegenwoordigde? Waarom was dan het eindresultaat van WOI de nederlaag van het Ottomaanse Rijk door hun allianties – Duitsland, Oostenrijk en Hongarije?
Het lijkt erop dat de geschiedenis is herschreven. Slordig.
In feite was WOI niet het resultaat van een boerenjongen en een impopulaire aartshertog, het was het hanengevecht binnen de vorming van allianties – elke groep was bezorgd over de ander. Pestkoppen op een speelplaats en de jongens die een kant moeten kiezen. WOI ging over kliekjes die hun krachten bundelden en hanenstandpunten ontwikkelden tegen hun vermeende vijanden. Het ging over imperiums! De moord op de aartshertog werd gewoon een fantasieroman. In feite had Ferdinand een enorme hekel aan vijanden en bondgenoten, een brullende woedende man zonder waardigheid of eer, hij haatte iedereen, en iedereen deelde op zijn beurt die mening.
Rusland en Groot-Brittannië boden vredesvoorstellen aan toen de loyaliteiten verstevigd werden – Oostenrijk verwierp ze, omdat ze oorlog ‘wilde’. Duitsland stuurde Rusland een ultimatum van oorlog, aangezien Rusland zich bij Servië had aangesloten. Duitsland verklaarde toen de oorlog aan België. Duitsland verklaarde toen de oorlog aan Frankrijk. En uiteindelijk werden invasies geïnitieerd Duitsland. Géén van deze strijdende partijen gaf iets om Ferdinand. WOI was in werkelijkheid een Duitse invasie om macht te krijgen over zowel het Britse als het Ottomaanse rijk.
Vandaag zien we dezelfde praktijken van allianties tegen allianties. De westerse wereldwijde instigaties gaan over het winnen van Macht. Het demoniseren van de landen die niet aan boord van de NAVO-alliantie zijn. De bedreiging. De chantage. Maar zelfs wanneer een land wordt verleid en uitgelokt tot een vals gevoel van loyaliteit zoals in – China, waren ze nooit een echte persona grata van de Ivoren Toren. Dus toen Xi ‘de bank’ weigerde, werd China de paria.
Net als WOI is het enige doel om imperiums te vernietigen om een nieuwe te creëren via de bondgenoten versus de oorlogvoerende partijen. In deze wereldwijde staatsgreep die zich heeft ontwikkeld, zal het NAVO versus BRICS zijn. Al het andere is precies hetzelfde – Pelosi is Ferdinand, hoewel ze gelooft dat ze niet de lokvogel of het geslachte varken zal zijn, gelooft ze misschien wel dat ‘zij’ een kruistocht voert. Een kruistocht van bejaarde Amerikaanse machthebbers voor het wanhopig vasthouden aan een afbrokkelende machtsstatus…..
