Taylor Swift’s “Childless Cat Lady”-aanbeveling van Kamala Harris onthult wat MAGA-mannen het meest vrezen

Swift – Stemmen op Donald Trump zal er niet voor zorgen dat vrouwen jou leuk vinden, Elon Musk

Met liefde en hoop”, ondertekende Taylor Swift haar steunbetuiging aan vicepresident Kamala Harris , “Childless Cat Lady.”

Het grootste deel van de Instagram-post van de wereldster  waarin ze de Democratische presidentskandidaat en haar running mate, gouverneur Tim Walz van Minnesota, prees, was doordacht en oprecht. Ze legde op doordachte wijze haar frustraties uit over Donald Trump omdat hij ten onrechte beweerde dat ze hem steunde, en schreef direct na het debat van dinsdagavond: “Het bracht me tot de conclusie dat ik heel transparant moet zijn over mijn werkelijke plannen voor deze verkiezingen als kiezer.”

Taylor Swift trekt meer dan 330.000 bezoekers naar Amerikaanse kiezersinformatiesite

Swift prees Harris als “een standvastige, begaafde leider” en prees Walz omdat hij “al tientallen jaren opkomt voor LGBTQ+-rechten, IVF en het recht van een vrouw op haar eigen lichaam.” Ze voegde informatie toe voor haar jonge fans over hoe ze zich kunnen registreren om te stemmen. De General Services Administration maakte bekend dat meer dan 337.000 bezoekers Swifts link naar Vote.gov volgden tot 14:00 uur de dag na het debat. 

Hoewel de algemene opvatting al lang is dat steunbetuigingen van beroemdheden aan politieke kandidaten er niet toe doen, heeft Taylor Swift haar fans succesvol weten aan te moedigen om zich maatschappelijk te engageren en zich te registreren om te stemmen.

Het lijkt erop dat Swift een nieuwe kiezersregistratiecoup heeft uitgevoerd toen ze dinsdagavond op Instagram verscheen , na het strijdlustige presidentiële debat tussen Kamala Harris en Donald Trump. De popmegaster liet haar 283 miljoen volgers weten dat ze Democraat Harris steunde voor het presidentschap en haar running mate, Tim Walz, voor het vicepresidentschap. Ze moedigde haar volgers ook aan om ervoor te zorgen dat ze zich registreerden om te stemmen bij de presidentsverkiezingen op 5 november.

“Ik wil ook zeggen, vooral tegen degenen die voor het eerst stemmen: vergeet niet dat je geregistreerd moet zijn om te mogen stemmen!” schreef Swift, die naar verwachting woensdagavond zal verschijnen bij de MTV Video Awards , waar ze genomineerd is voor 12 prijzen, waarvan er acht zijn voor haar videoclip voor “Fortnight”.

“Ik vind het ook veel makkelijker om vroeg te stemmen,” vervolgde Swift. “Ik zal in mijn verhaal linken naar waar je je kunt registreren en waar je data en info voor vroeg stemmen kunt vinden.” Ze deelde een link op Instagram Story, die mensen doorverwees naar Vote.gov, de officiële bestemming van de Amerikaanse overheid voor informatie over stemmen, inclusief hoe je je kunt registreren om te stemmen of om je registratiestatus in je thuisstaat bij te werken.

Volgens een woordvoerder van de General Services Administration kwamen er in de daaropvolgende halve dag meer dan 337.000 bezoekers op de website Vote.gov terecht, via de URL die Swift deelde.

De meer dan 337.000 bezoekers vertegenwoordigen zeker een aanzienlijk aantal, hoewel het niet direct bekend was of die bezoeken zich vertaalden in registraties. Vote.gov verwijst kiezers naar hun staatsverkiezingswebsites voor staatsspecifieke steminformatie, en kiezers moeten zich rechtstreeks binnen hun staat registreren.

Toch laat dat aantal bezoekers zien dat de singer-songwriter, met haar wereldwijde aanhang en brede culturele aantrekkingskracht, enthousiasme kan opwekken over politieke betrokkenheid en over specifieke kandidaten.

“Taylor Swifts impact op de betrokkenheid van kiezers is onmiskenbaar”, aldus Andrea Hailey, CEO van de non-profitorganisatie Vote.org, een onpartijdig registratie- en stemplatform. “Het belangrijkste om te onthouden is dat Taylors werk dient als een model dat iedereen met een platform kan gebruiken om Amerikanen aan te moedigen deel te nemen aan maatschappelijke betrokkenheid. In wezen is elke Amerikaan een influencer en kan hij mensen om hem heen helpen zich te registreren, te stemmen en de toegang tot de stembus te beschermen.”

De brutaliteit kwam pas aan het einde van Swifts goedkeuring, met een kernachtige “kinderloze kattenvrouw”-terugroepactie. Nou ja, dat en Swifts foto van haar terwijl ze een van haar benijdenswaardig schattige katten knuffelt. 

Voor de weinigen die zalig onwetend blijven van waar Swift naar verwees, is het een sneer naar Donald Trumps running mate, senator JD Vance van Ohio . Op dit punt is het onmogelijk om bij te houden hoeveel clips er zijn opgegraven van Vance die lyrisch is over hoezeer hij kinderloze vrouwen haat en vreest , die hij, in typische MAGA-projectie, “ellendig” en “sociopathisch” noemt.

Vance heeft erop aangedrongen dat zulke vrouwen kinderen haten en dat ze te schande moeten worden gemaakt om ze op het rechte pad te zetten. (In werkelijkheid steunen kinderloze vrouwen meer pro-gezinsbeleid en zijn ze gelukkiger dan de gemiddelde kiezer.) Met haar handtekening trolde Swift Vance en alle verdrietige MAGA-mannen die willen geloven dat het noemen van vrouwen “kattenvrouwtjes” frisse humor is. 

Daarentegen was Swifts terugkeer naar de term “kinderloze kattenvrouw” een zieke belediging. Ze bespotte behendig wat MAGA-mannen het meest bang en woedend maakt: vrouwen die niet geven om wat ze denken.

Ondanks Trumps voorspelling dat “ze er waarschijnlijk een prijs voor zal betalen op de markt,” gaat Swift haar ding doen, de muziek schrijven die ze wil, daten met de mannen die ze leuk vindt en haar leven leiden zoals ze dat wil. Als mannen het niet leuk vinden, nou, jammer dan. Ze kunnen er online over huilen en man, ze lijken nooit te stoppen. Maar hun flauwe beledigingen doen er niet toe voor haar. 

Uiteraard gaat de woede van MAGA niet echt over Swift, die slechts één persoon is. Ze is een symbool van een veel grotere maatschappelijke verandering. Er zijn statistieken die we kunnen gebruiken om de bevrijding van vrouwen te meten, van het dichten van de loonkloof tussen mannen en vrouwen tot hogere niveaus van onderwijs voor vrouwen tot hogere huwelijks- en moederschapsleeftijden.

Swift geeft echter een gezicht aan de veranderende sociale dynamiek tussen mannen en vrouwen die deze tastbare winsten mogelijk hebben gemaakt. Simpel gezegd, miljoenen vrouwen zijn bevrijd van de zorg die ze moeten hebben over wat domme mannen van hen denken — en man, wat zijn veel mannen daar boos over. 

Vance’s landgenoot in de club van rijke mannen die de stank van seksuele onzekerheid niet lijken te kunnen overwinnen, Elon Musk, maakte zichzelf tot de avatar van deze impotente MAGA-woede. Nadat hij Twitter voor 44 miljard dollar had gekocht, zodat mensen naar zijn tweets zouden kijken, gebruikte de CEO van Tesla het platform om Swift seksueel te intimideren omdat hij een mening had. Hij tweette  als reactie op haar steunbetuiging van Harris: “Prima Taylor … jij wint … ik zal je een kind geven en je katten met mijn leven bewaken.”

This may be the most embarrassing thing he's ever written, while also being uniquely nasty pic.twitter.com/JFr0R5C7bd

— Ed Zitron (@edzitron) September 11, 2024

Het is pijnlijk om aandacht te besteden aan deze zielige trolling, maar het is nodig omdat het zo perfect een cruciaal punt illustreert. Musk belichaamt wat vaak “giftige mannelijkheid” wordt genoemd. Zoals zijn tweet aantoont, is het vaak te zielig om een ​​woord te rechtvaardigen dat zo krachtig is als “giftig”. Andere Trump-aanhangers, zoals podcaster Dave Rubin , namen hun toevlucht tot de bekendere rechtse angstzaaierij: “Het is net als Taylor Swift, je bent een jong, knap meisje. Weet je wat de bendeleden uit Venezuela doen met jonge, knappe meisjes? Het is niet mooi.”

What a genuinely deranged thing to say. Taylor Swift's endorsement made both Rubin and Megyn Kelly lose their minds…or maybe this is just the latest GRU talking point? https://t.co/e5vmoB6MsB

— Tommy Vietor (@TVietor08) September 11, 2024

Er zit een fladderende kwaliteit in dit gedrag van mannen die uithalen omdat ze vrouwen niet kunnen dwingen om te geven om wat ze denken. Swift zal vrijwel zeker haar neus optrekken en zeggen, “bah,” natuurlijk. Maar dat geldt ook voor de meeste andere vrouwen. 

Dat was niet altijd zo. Zelfs mensen die nog maar een decennium ouder zijn dan Swift kunnen zich nog herinneren hoezeer het in de hoofden van vrouwen werd gedrild dat we alleen maar om de mening van mannen moesten geven, vaak met weinig onderscheidingsvermogen over wat de man die mening gaf. Als een man, welke man dan ook, zich verwaardigde om een ​​oordeel te vellen over je uiterlijk, je gedrag, je tailleomvang, je levensstijl of de toon van je stem, dan werd er van jou, als vrouw, verwacht dat je zijn mening serieus nam.

Vrouwebladen waren een eindeloze stroom artikelen over wat mannen zogenaamd “leuk” vonden en strategieën om jezelf in die vorm te vormen. Mannen in prestigieuze publicaties en tv-programma’s kregen de bevoegdheid om hun gedragsvoorschriften voor alle vrouwen aan te bieden, en van vrouwen werd verwacht dat ze zich verontschuldigden voor hun falen om de mannelijke blik te behagen. 

Het moment dat ik voelde dat het tij keerde, was waarschijnlijk de Grote Vocal Fry Wars van 2013. Het begon met de standaardpraktijk van mannen die in het openbaar van mening waren dat vrouwen, als groep, het verkeerd doen en onmiddellijk moeten veranderen. Vocal fry is een normale vocale affectatie — gebruikt door zowel mannen als vrouwen — waarbij je je stem laat zakken om nadruk te leggen. ( Ira Glass van NPR doet het vaak. )

In de jaren 90 werden vrouwen bekritiseerd omdat ze hun stemmen “te” hoog lieten klinken om nadruk te leggen. In de jaren 2000 gingen veel vrouwen echter juist laag. Mannen werden daar ook boos over. Ze schreeuwden op sociale media. Ze schreven boze e-mails. Ze maakten zelfs podcasts waarin ze vrouwen die lage registers gebruikten om nadruk te leggen “weerzinwekkend”  noemden .

In plaats van simpelweg hun hoofd te buigen en om vergiffenis te smeken, kwamen jonge vrouwen in opstand. Ze wezen er terecht op dat het hen voorheen verboden was om hoog te gaan en dat ze nu niet meer laag mogen gaan. Ze merkten op dat er geen manier is waarop een vrouw kan praten zonder dat ze de woede van mannen opwekt. Ze concludeerden dat deze mannen helemaal niet willen dat vrouwen praten. En er begon een massale consensus onder vrouwen te groeien: niemand zou zich druk moeten maken om wat mannen denken. Praat zoals je wilt en stop met je zorgen te maken over de meningen van willekeurige mannen. 

De jaren 2010 kenden veel voorbeelden, zoals de modeblog “Man Repeller” die weigerde de mannelijke blik op te nemen in zijn analyse van kledingtrends. Of Gamergate, een online intimidatiecampagne die explodeerde toen mannelijke videogamefans woedend werden over vrouwen die zich niet aan mannelijke voorschriften hielden over met wie ze naar bed moesten, welke games ze leuk moesten vinden of hoe ze hun werk moesten doen. Woorden als “mansplaining” werden bedacht om opdringerige mannen te bespotten. Vrouwen voelden zich steeds meer op hun gemak om hun eigen mening te houden. Sommige mannen voelden zich steeds meer op hun gemak om vrouwen gewoon met rust te laten.

Taylor Swifts succes is grotendeels te danken aan deze grote maatschappelijke verschuiving, die meer ruimte creëerde voor vrouwelijke fans om te houden wat ze leuk vonden, ongeacht de mannelijke mening. Zelfs de #MeToo-beweging is hier onderdeel van, omdat vrouwen zich veiliger begonnen te voelen om te praten over seksueel misbruik en intimidatie, zonder bang te hoeven zijn dat mannen hen zouden vertellen dat ze “erom vroegen”. 

Het “cat lady”-discours weerspiegelt deze diepgaande, zij het onmeetbare, verandering. Vance en zijn verbitterde mannelijke kameraden blijven naar de term “cat lady” grijpen omdat ze een blijvende herinnering hebben aan de tijd dat die uitdrukking macht had. Maar tegenwoordig zegt het meer over de man die ermee gooit dan over de vrouw die zo wordt gelabeld. Het beeld van een eenzame oude vrijster die zichzelf troost met katten is vervangen door, nou ja, Taylor Swift: een sexy en succesvolle vrouw die katten heeft omdat ze ze leuk vindt en omdat geen man haar anders kan vertellen. En het maakt MAGA-mannen woedend.