TCC – Het Global Fascist Project: Crisis, Controle en de Strijd van Onderop
Indignatie redactie
5 min. lezen
De transnationale kapitalistische klasse (TCC). Het uitgangspunt voor elke analyse van de schokkende samenloop van gebeurtenissen die de wereld momenteel teisteren – handelsoorlogen, genocide, fascisme – is de ongekende crisis van het wereldwijde kapitalisme .
De transnationale kapitalistische klasse (TCC). Er zijn vier met elkaar verweven dimensies: 1) economie, met overaccumulatie en chronische stagnatie; 2) sociale reproductie en wijdverbreide maatschappelijke desintegratie; 3) een crisis van staatslegitimiteit en kapitalistische hegemonie nu de internationale orde na de Tweede Wereldoorlog uiteenvalt; 4) een ecologische crisis die de biosfeer dreigt uit te putten. Wat volgt is een poging om in de breedst mogelijke zin – in 1000 woorden – het “grote plaatje” van de historische conjunctuur te schetsen.
Het systeem ondergaat een radicale nieuwe ronde van herstructurering en transformatie gebaseerd op de digitale revolutie , met name op kunstmatige intelligentie (AI), die de productiekrachten revolutioneert en ook de relatie tussen transnationaal kapitaal, arbeid en de staat verandert. Het opkomende hegemonische blok verenigt technologie met financiën en het militair-industrieel-veiligheidscomplex. De hele wereldeconomie en -samenleving worden steeds afhankelijker van digitale technologieën.
AI is nu in staat om onmeetbare hoeveelheden data onmiddellijk te verwerken en haar eigen algoritmen te genereren. Bedrijven, staten, politieke en militaire instellingen kunnen nu niet functioneren zonder digitale technologieën, wat de wereldsamenleving extreem afhankelijk maakt van de gigantische technologiebedrijven die deze technologieën beheren en controleren, en van de kennis om ze te ontwikkelen en toe te passen.
De wereldmarkten zijn verzadigd. Er is een enorme industriële overcapaciteit. De winstvoet daalt sinds de eeuwwisseling. De transnationale kapitalistische klasse (TCC) is wanhopig op zoek naar plekken om overschotten af te stoten en nieuwe accumulatieruimtes te openen. Roofzuchtige extractivistische expansie gaat gepaard met golven van ontheemding. Staten zijn verwikkeld in een intense concurrentiestrijd om markten en grondstoffen, terwijl ze elk proberen TCC-investeringen aan te trekken en de grondstoffen te verzekeren die accumulatie vereist binnen het nationale grondgebied.
De drang om grondstoffen in beslag te nemen staat centraal in de gebeurtenissen in Palestina, Congo, Soedan, Mexico, Colombia en elders, evenals in Trumps aanspraak op de mineralen van Groenland, Canada en Oekraïne. De meedogenloze druk om te expanderen vergroot instabiliteit en conflicten. De verdeeldheid tussen politieke en economische elites neemt toe naarmate het wereldwijde kapitalistische historische blok dat zich eind twintigste eeuw vormde, afbrokkelt.
Nieuwe politieke dispensaties
De instellingen van de burgerlijke democratie kunnen de crisis niet aan en vormen obstakels voor kapitalistische expansie. Het nieuwe autoritarisme, het fascisme van de 21e eeuw en het extreemrechtse populisme brengen nieuwe vormen van controle over de burgermaatschappij met zich mee, naarmate nieuwe staatsvormen ontstaan. De Amerikaanse president Donald Trump, de Argentijnse president Javier Milei, de Salvadoraanse president Nayib Bukele, de Ecuadoraanse president Daniel Noboa, de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, de Turkse president Recep Erdogan – deze en andere soortgelijke figuren vertegenwoordigen nieuwe politieke dispensaties die de afbraak van de rechtsstaat zoals die tot stand is gekomen, bespoedigen.
Deze dispensaties sluiten nauw aan bij de economische transformaties die hebben plaatsgevonden, met name de ongekende concentratie van macht en rijkdom op wereldschaal in de miljardairskliek van de TCC.
Er is sprake van een herconfiguratie van het machtsblok in de staat. De oude vormen van legitimatie werken niet. De burgerlijke democratie vormt een belemmering voor de wederopbouw van de kapitalistische orde onder de directe controle van het opkomende hegemonische blok dat alternatieve vormen van legitimiteit nastreeft, heerschappij door geweld en decreet, en de normalisering van maffiapraktijken.
Elementen binnen het Trump-regime, gesteund door machtige tech- en financiële kapitalisten en geadviseerd door een kliek van schimmige politieke en intellectuele figuren zoals Curtis Yarvin, met zijn idee van de ” duistere verlichting” , willen dat de constitutioneel gevestigde (“administratieve”) staat instort en geplunderd wordt – vandaar Milei’s kettingzaagmetafoor .
De drang om de Amerikaanse staat massaal te comprimeren is een frontale aanval op de arbeidersklasse, inclusief de meest gesyndiceerde sector (ambtenaren). Het doel is om de restanten van de regelgevende en sociale verzorgingsstaat te vernietigen. Decennia van neoliberalisme hebben geleid tot voortdurende privatisering van de staat, van oorlog en inlichtingenvergaring tot sociale voorzieningen, gevangenissen en infrastructuur. Het doel is nu niet alleen om de staat te privatiseren, maar ook om private maffiastaten te creëren. De eerste hiervan, Próspera in Honduras , dient als voorbeeld.
Overtollige mensheid
De digitale revolutie veroorzaakt een snelle uitbreiding van de overbevolking – miljarden mensen zijn verdreven en moeten gecontroleerd en zelfs uitgeroeid worden . Nachtmerrieachtige inperkingsstrategieën omvatten de Gaza-optie van regelrechte genocide, de Salvadoraanse optie van mega-gevangenisstraf en een radicale uitbreiding van de wereldwijde politiestaat , waarbij nieuwe technologieën voor massasurveillance, sociale controle en repressie worden toegepast.
Een andere manier om met de overbevolking om te gaan is simpelweg in de steek laten, zoals in het geval van het landelijke Amerika, waar opioïden gemakkelijk hele gemeenschappen uitroeien. Trump heeft een budget van 1 biljoen dollar voor het Pentagon voorgesteld , terwijl de militaire uitgaven wereldwijd escaleren. Gemilitariseerde accumulatie en accumulatie door repressie zijn cruciaal voor het in stand houden van de wereldwijde accumulatie en het beheersen van rebellie van onderaf.
Deze repressie heeft een cruciale symbolische dimensie. Overtollige menselijkheid moet op alle mogelijke manieren worden gecriminaliseerd, ontmenselijkt en tot zondebok worden gemaakt. Dit verklaart de onuitsprekelijke wreedheid waarmee gevangenen in de goelag van El Salvador voor de camera’s van de wereld worden mishandeld en vernederd.
In de Verenigde Staten zijn de wreedheden van de oorlog tegen immigranten, met willekeurige, vaak gewelddadige arrestaties en publieke ontvoeringen, bedoeld als krachtige schouwspelen van de macht van de opkomende fascistische staat en als een algemenere waarschuwing dat politieke dissidentie en klassenstrijd van onderop niet zullen worden getolereerd.
Fascistische klassenstrijd van bovenaf probeert de last van de crisis af te wentelen op de werkende massa’s: de arbeidersklasse verdelen en desorganiseren, de lonen verpulveren, vakbonden aanvallen, de uitbuiting intensiveren en uitzonderingstoestanden instellen. Het is geen verrassing dat de aanvallen op immigranten specifiek gericht zijn op vakbondsleden en vakbondsorganisatoren die gearresteerd en gedeporteerd moeten worden. De fascistische staat streeft ernaar angst te zaaien en de ontwikkeling van de subjectieve omstandigheden die nodig zijn voor massaal verzet te belemmeren.
Alles wat in deze analyse wordt uiteengezet, vereist een dringende waarschuwing: er gaapt een enorme kloof tussen intentie en vermogen. Het wereldwijde fascistische project zit vol tegenstrijdigheden! Massaal verzet van onderop moet die tegenstrijdigheden identificeren en uitbuiten. Er is momenteel een gunstige krachtsverhouding voor het fascistische project. Onze taak is om die verhouding te herstellen door middel van massale strijd.
