Te midden van de Israëlische genocide in Gaza bedreigt Washington Iran met een nucleaire oorlog
Indignatie redactie
6 min. lezen
Genocide Nadat miljoenen mensen wereldwijd dit weekend protesteerden tegen de Israëlische genocidale oorlog tegen Gaza, bracht de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken zondag een bezoek aan Bagdad. In de Iraakse hoofdstad hekelde hij pro-Iraanse milities die actief zijn in Irak sinds Washington het land illegaal binnenviel, de regering omver wierp en het van 2003 tot 2011 bezette.
Te midden van de Israëlische genocide in Gaza bedreigt Washington Iran met een nucleaire oorlog. Blinken beschuldigde deze milities ervan te schieten op Amerikaanse militaire bases in Irak en Syrië nadat de Gaza-oorlog was begonnen. Hij zei: “(T)o iedereen die misbruik zou willen maken van het conflict in Gaza om ons personeel hier of ergens anders in de regio te bedreigen: doe het niet. …
De dreigementen afkomstig van de militie die banden heeft met Iran zijn volkomen onaanvaardbaar, en we zullen alle noodzakelijke stappen ondernemen om ons volk te beschermen. We zijn niet uit op een conflict met Iran – dat hebben we heel duidelijk gemaakt – maar we zullen doen wat nodig is om ons personeel te beschermen…’
Het argument van Blinken is een politieke leugen: Iran is niet uit op oorlog met de Verenigde Staten, maar Washington zoekt op oorlog met Iran. Blinken bedreigt onmiskenbaar Iran of de pro-Iraanse strijdkrachten in Irak, Syrië en het hele Midden-Oosten.
De Palestijnse opstand tegen de illegale Israëlische blokkade van Gaza begon een maand geleden. Sindsdien zijn ruim 10.000 Palestijnen, voornamelijk vrouwen en kinderen, vermoord. Israël heeft de vluchtelingenkampen, ziekenhuizen en scholen van Gaza gebombardeerd; sluit zijn voedsel, water en elektriciteit af; en vernietigde de helft van zijn gebouwen.
Washington probeerde niet aan te dringen op terughoudendheid om de crisis te kalmeren, maar wakkerde de crisis aan en zette de koers uit naar oorlog. Terwijl het Iraanse regime waarschuwde dat het militair zou kunnen ingrijpen om te proberen de Palestijnen te beschermen tegen genocide als Israël Gaza zou binnenvallen, behandelde Washington de mondiale anti-oorlogsprotesten met minachting, omarmde het Israëlische genocidale beleid en beweerde dat Israël het ‘recht heeft om zichzelf te verdedigen’.
Het stuurde ook twee gevechtsgroepen op vliegdekschepen en antiraketbatterijen naar het Midden-Oosten, wapens die alleen nuttig waren tegen andere grootmachten zoals Iran.
De Amerikaanse dreigingen tegen Iran kwamen deze week duidelijk naar voren, met de ongebruikelijke publieke aankondiging van het sturen van een Amerikaanse kernraketonderzeeër naar het Centrale Commando, dat toezicht houdt op het Midden-Oosten. Zo’n schip kan 154 Tomahawk-kruisraketten met kernpunten of 20 nucleaire ballistische raketten aan boord hebben. Dit geeft het een totale vernietigende kracht van 23 of 28 miljoen ton TNT – ongeveer 1.900 of 2.300 maal de kracht van de atoombom die Hiroshima in 1945 verwoestte.
De Amerikaanse nieuwszender CNN merkte op: “De aankondiging is een duidelijke boodschap van afschrikking gericht tegen Iran en zijn bondgenoten in de regio.”
Laten we duidelijk zijn: Washington bedreigt Iran en zijn bondgenoten met een nucleaire oorlog. De steun van Washington en zijn Europese imperialistische bondgenoten voor Israëls genocidale oorlog tegen Gaza betrekt hen niet alleen bij Israëlische misdaden tegen de menselijkheid. Het is ook een waarschuwing: de imperialistische machten zullen niet aarzelen om soortgelijke actie te ondernemen tegen Iran of enige andere macht in de regio.
Amerikaanse functionarissen zien deze oorlog als onderdeel van een wereldconflict om de mondiale hegemonie en zullen er alles aan doen om het Midden-Oosten te domineren.
Een voorbeeld van de criminele oorlogshysterie genocide die imperialistische heersende kringen besmet is een artikel, “De China-Rusland-Iran As is een duidelijke bedreiging voor Amerika”, door Ariel Cohen van de invloedrijke Atlantic Council. Cohen hekelt de Russische en Chinese banden met Iran en beschouwt de oorlog van Israël tegen Gaza als een gouden kans om Iran te vernietigen en zo Rusland en China te intimideren: “De huidige crisis biedt een unieke kans voor Washington om een ondubbelzinnige boodschap naar Moskou en Peking te sturen: Terug weg – of we verliezen Iran.”
Actie van Iran, zo benadrukt Cohen, zou moeten leiden tot de vernietiging van zijn strijdkrachten, grote industrieën en regeringen. “Als Iran geen acht slaat op de waarschuwingen van Washington en onaanvaardbare schade toebrengt aan Israëlische burgers, moet het land zwaar worden gestraft en moeten zijn nucleaire programma, zijn militaire houding en mogelijk zijn olieterminals worden vernietigd. Het is onwaarschijnlijk dat de kleptocratische sjiitische jihadistische dictatuur dit zal overleven. Dat zal de boodschap zijn die Moskou en Peking niet kunnen negeren.”
Hoewel dit beleid krankzinnig en crimineel is, beschrijft het niettemin de koers die Washington en zijn Europese imperialistische bondgenoten volgen, evenals hun fascinatie voor kernwapens. Dit is geworteld in de diepe crisis van het Amerikaanse en mondiale imperialisme die zich decennialang heeft ontwikkeld sinds de stalinistische ontbinding van de Sovjet-Unie in 1991.
Door naar Bagdad te gaan om Iran te bedreigen, bewandelde Blinken het platgetreden pad van de Amerikaanse imperialistische diplomatie. Na de Iraanse revolutie van 1979 reisden Amerikaanse functionarissen herhaaldelijk naar Irak om de Iraakse president Saddam Hoessein aan te moedigen oorlog te voeren tegen Iran. Donald Rumsfeld, de toekomstige Amerikaanse minister van Defensie tijdens de invasie van Irak in 2003, ging in 1983-84 als Amerikaans gezant naar Irak om Hussein aan te moedigen gifgas te gebruiken tegen Koerdische troepen die in de oorlog tussen Iran en Irak van 1980-88 met Iran verbonden waren.
Tegenwoordig worden het Amerikaanse imperialisme en zijn Europese bondgenoten echter geconfronteerd met heel andere omstandigheden dan tijdens die oorlog of de door de VS geleide Golfoorlog tegen Irak in 1991. In de tussenliggende decennia, bevrijd van het militaire en politieke obstakel dat het bestaan van de Sovjet-Unie vormde, lanceerden ze oorlogen om het regime te veranderen in deze hulpbronnenrijke regio – in Irak, Afghanistan, Libië, Syrië, Oekraïne en daarbuiten.
Maar ondanks de dood genocide van miljoenen mensen en de besteding van biljoenen dollars ondermijnden deze impopulaire oorlogen uiteindelijk de positie van Washington.
In de eerste plaats bevindt Washington zich momenteel in een wanhopige militaire crisis. Zijn Oekraïense bondgenoten hebben een nederlaag geleden in de oorlog tegen Rusland in Oekraïne.
De Amerikaanse strijdkrachten in het Midden-Oosten worden geconfronteerd met een netwerk van honderden bases die Iran, Rusland of hun bondgenoten in Syrië en in de hele regio hebben gebouwd – toen Moskou en Teheran tussenbeide kwamen tegen de oorlog voor regimeverandering die de NAVO in 2011 in Syrië lanceerde. Het 400 miljard dollar kostende verdrag en infrastructuurplan met Iran in 2021 biedt Iran naar verluidt ook een militair bondgenootschap.
De militaire crisis op zichzelf veroorzaakt echter alleen maar meer roekeloosheid in Washington. Met nog 40.000 troepen in het Midden-Oosten, ver verwijderd van de 200.000 die Irak in 2003 binnenvielen, kan Washington voorlopig niet Iran binnenvallen en bezetten, een land dat vier keer zo groot is als Irak, of in conventionele oorlogen vechten tegen Iraanse, Russische en Chinese strijdkrachten. Dit ligt ten grondslag aan de politiek criminele toevlucht van Washington tot dreigementen met een kernoorlog, ook al dreigt dit een vuurzee tussen de wereldmachten uit te lokken.
De beslissende kwestie is dat het imperialisme te maken krijgt met een snelgroeiende mondiale beweging van arbeiders en jongeren tegen de oorlog en de genocide van Israël in Gaza. In de weken sinds het begin van de Israëlische aanval hebben miljoenen mensen op elk continent geprotesteerd. De belangrijkste vraag is vanuit welk perspectief deze enorme beweging verenigd en politiek bewapend kan worden om de genocide en de opkomende Derde Wereldoorlog te stoppen voordat deze escaleert in een nucleair Armageddon.
Amerikaanse dreigementen tegen Iran laten zien hoe het bombardement op Gaza deel uitmaakt van een mondiale oorlog, geleid door de imperialistische machten, om de hulpbronnen en markten van de wereld opnieuw te verdelen en te plunderen. Deze oorlogen kunnen niet gestopt worden door een beroep te doen op een of andere kapitalistische regering of politicus. Het probleem is geworteld in het mondiale kapitalistische systeem zelf.
De genocide in Gaza kan worden gestopt, evenals de dreiging van een mondiale brand. Maar dat vereist de ontwikkeling van een bewust verenigde, internationale beweging om de macht over te dragen aan de arbeidersklasse, het kapitalisme af te schaffen en te vervangen door socialisme.
