Indignatie redactie 
De topmannen van de vier tech- en internetreuzen Apple, Amazon, Facebook en Google hebben zich tijdens een hoorzitting van een speciale commissie van het Huis van Afgevaardigden kunnen verdedigen tegen beschuldigingen van marktdominantie en oneerlijke concurrentie. De verwachting is dat de hoorzitting de aanzet is tot het invoeren van nieuwe regels voor deze industrie-buitenbeentjes. Wij hebben er in ieder geval weinig vertrouwen in.
De CEO’s van vier van de hoogst gewaardeerde technologiebedrijven ter wereld – Google’s Sundar Pichai, Amazon’s Jeff Bezos, Facebook’s Mark Zuckerberg en Apple’s Tim Cook – hebben afgelopen woensdag “op afstand” getuigd in een onderzoek van het Huis van Afgevaardigden naar de vraag of ze een monopolie uitoefenen dat in strijd met de antitrustwet in de Verenigde Staten en of ze moeten worden opgedeeld of strakker worden gereguleerd.
Als u dit artikel verder niet wilt lezen en een korte samenvatting wilt, dan is het dit: iedereen die sprak is boos over een bepaald aspect van deze bedrijven, maar (en dit is nogal belangrijk) er is geen consensus over waarom zij boos zijn en de redenen voor hun woede zijn vaak tegenstrijdig. Het meest voor de hand liggende voorbeeld hiervan speelde zich af in de discussies die eerder deze week door YouTube en Facebook (en Twitter) naar voren werden gebracht over de beslissing om een discutabele Breitbart-video te verwijderen waarin een groep “artsen” gevaarlijke informatie verspreid over COVID-19 en hoe het te behandelen (en hoe het niet te behandelen). De video ging viraal en een heleboel mensen deelden het, ook al gelooft één van de hoofdrolspelers blijkbaar in “Alien DNA” en “sperma van demonen”. Toen Facebook de video verwijderde, werd ook gesteld dat God Facebook zou straffen door hun servers te laten crashen.
Amazon en Facebook kwamen tijdens de hoorzitting het zwaarst beschadigd in beeld, met bewijs verkregen door de House Judiciary’s Subcommittee on Antitrust, Commercial and Administrative Law, dat sterke aanwijzingen geeft dat ze zich schuldig hebben gemaakt aan illegaal, roofzuchtig gedrag. Er waren ook significante aanwijzingen dat Google en Apple praktijken gebruiken die de concurrentie onderdrukken en Amerika schaden. Er klinken stemmen dat boetes en nieuwe regelgevende wetgeving nodig zullen zijn om de misstanden te beteugelen.
Wat tijdens de hoorzitting ontbrak, was helaas de cruciale rol die Wall Street en de Securities and Exchange Commission (SEC) achter de schermen hebben gespeeld, waardoor deze technologiebedrijven zo machtig zijn geworden. We komen daar binnenkort op terug, maar laten we eerst eens kijken naar wat er tijdens de hoorzitting gebeurde.
Commissievoorzitter David Cicilline (D-RI) opende de hoorzitting met een gedetailleerde verklaring waarin werd uitgelegd dat de hoorzitting was bijeengeroepen na een jaar lang onderzoek waarin “miljoenen pagina’s aan bewijsmateriaal” waren verzameld, waaronder interne e-mails die later tijdens de hoorzitting werden voorgelezen, e-mails die wijzen op flagrant roofzuchtig gedrag jegens potentiële concurrenten. Cicilline zei ook dat de subcommissie “honderden uren aan interviews” had gehouden.
Cicilline zette de toon voor de hoorzitting met deze uitleg van elk van de vier techreuzen:
“Amazon heeft de grootste online marktplaats in Amerika en bereikt 70% van alle online marktplaatsverkopen. Het is actief in een groot aantal bedrijven – van cloud computing en filmproductie tot transportlogistiek en leningen voor kleine bedrijven. De marktwaarde van Amazon bereikte onlangs $ 1,5 biljoen, meer dan die van Walmart, Target, SalesForce, IBM, eBay en Etsy samen.
Apple is een dominante aanbieder van smartphones, met alleen al in de Verenigde Staten meer dan 100 miljoen iPhone-gebruikers. Naast hardware verkoopt Apple services en apps, waaronder financiële services, media en games.
Facebook is ’s werelds grootste leverancier van diensten voor sociale netwerken, met een bedrijfsmodel dat digitale advertenties verkoopt. Ondanks een reeks privacyschandalen en recordboetes, blijft Facebook enorme winsten behalen – alleen al vorig jaar $ 18 miljard.
Google tenslotte is de grootste online zoekmachine ter wereld, met meer dan 90% van de online zoekopdrachten. Het beheert belangrijke technologieën in digitale advertentiemarkten en heeft meer dan een miljard gebruikers in zes producten, waaronder browsers, smartphones en digitale kaarten.”
Amazon’s ceo, Jeff Bezos, de rijkste man ter wereld, probeerde een hartverscheurend verhaal over zichzelf te vertellen over zijn vroege jaren (om toehoorders hun eventuele bezwaren te ontnemen over wat er zou komen aangaande hard bewijs tegen zijn bedrijf). Volgens tijdens de hoorzitting ingediend bewijs heeft Amazon, het bedrijf dat hij in zijn garage oprichtte, een reeks vuile, stiekeme trucs gebruikt om kleine bedrijven te verleiden hun waren te verkopen op Amazon.com waarbij Amazon vervolgens de interne verkoopgegevens van die bedrijven bespioneerde, verzamelde om de concurrenten te verpletteren en hun bedrijven te stelen.
CONgreslid Mary Gay Scanlon uit Pennsylvania richtte deze opmerkingen tot Bezos:
“Ons onderzoek leverde documenten op waaruit blijkt dat Amazon soms niet eerlijk speelt, waarbij het de grens overschrijdt van sterke concurrentie naar roofzuchtige beprijzingstechnieken om rivalen te vernietigen in plaats van ze te overtreffen. Laten we het voorbeeld nemen van Quidsi die vroeger eigenaar was van Diapers.com en online babyverzorgingsproducten leverde.
In 2009 zag uw team Diapers.com als de grootste en snelst groeiende online concurrent voor luiers van Amazon. Eén van de topmanagers van Amazon zei dat Diapers.com de prijsdruk op Amazon bleef houden, en de sterke concurrentie van Diapers.com betekende dat Amazon harder en harder moest werken om te voorkómen dat klanten Diapers.com niet verkozen boven Amazon. En de klanten waar we het over hebben, zijn hardwerkende gezinnen, alleenstaande ouders met baby’s en jonge kinderen.
Omdat Diapers.com zo succesvol was, zag Amazon het als een bedreiging. Uit de documenten die we hebben verkregen, blijkt dat Amazon-werknemers strategieën zijn gaan bedenken over manieren om dit bedrijf te verzwakken. En in 2010 bedacht Amazon een plan om achter Diapers.com aan te gaan en het uit te schakelen.
In een e-mail die ik heb gelezen en we hebben deze op de dia’s gekregen, stelde één van uw topmanagers u een “agressief plan om te winnen” voor tegen Diapers.com; een plan dat probeerde hun bedrijf te ondermijnen door de prijzen van Amazon tijdelijk te verlagen.
We hebben één van uw winst- en verliesrekeningen gezien en het lijkt erop dat Amazon alleen al in een maand tijd bereid was een verlies van meer dan $ 200 miljoen op luierwinst te nemen…
Uw eigen documenten maken duidelijk dat de prijzenoorlog tegen Diapers.com werkte en binnen een paar maanden kwam het bedrijf in de problemen, en dus kocht Amazon het. Na het kopen van uw hoofdconcurrent beëindigde Amazon promoties en de forse kortingen die het gebruikte om klanten weg te lokken van Diapers.com en verhoogde toen de prijzen van luiers voor nieuwe moeders en vaders….
Het bewijs dat we hebben verzameld, suggereert dat de roofpraktijken hier niet uniek waren. In 2013 werd gemeld dat u de Amazon-medewerkers de opdracht gaf om gesprekken met bepaalde zakenpartners aan te gaan, en ik citeer “de manier waarop een cheetah een ziekelijke Giselle zou nastreven”. Is het Giselle-project nog steeds van kracht en voert Amazon soortgelijke roofzuchtige campagnes uit met andere bedrijfsonderdelen?”
Bezos antwoordde wat politici ook vaak zeggen, namelijk dat hij geen herinnering had (aan deze campagne).
Scanlon zei dat tijdens de huidige pandemie één van de grootste behoeften die ze in haar district ziet tijdens de voedselbijeenkomsten die ze moeten houden, het de behoefte aan luiers is voor gezinnen die in moeilijkheden verkeren.
Congreslid Pramila Jayapal leverde bewijsmateriaal dat Facebook de producten van concurrenten had gekloond en vervolgens had gedreigd de concurrent over te nemen. Nadat Facebook haar eigen vergelijkbare product van Instagram had gebouwd, zei Jayapal, kreeg Instagram het gevoel dat Facebook van plan was in de “vernietigingsmodus” te gaan, tenzij de onderneming zichzelf aan Facebook verkocht, wat gebeurde.
Jayapal voegde eraan toe: “Facebook is naar mijn mening een casestudy met een monopoliepositie omdat uw bedrijf onze gegevens verzamelt en er inkomsten mee genereert, en vervolgens gebruikt uw bedrijf die gegevens om concurrenten te bespioneren en rivalen te kopiëren, over te nemen en de nek om te draaien.”
Congreslid Jerry Nadler van New York verklaarde dat “Facebook en Google de journalistiek in de Verenigde Staten ernstig hebben bedreigd. Er zijn verslaggevers ontslagen, lokale kranten zijn gesloten en nu horen we dat Google en Facebook geld verdienen met het nieuws dat ze het Amerikaanse volk laten zien. Dit is een zeer gevaarlijke situatie.”
De belangrijkste klacht tegen Apple was de dominantie van de App Store en of het een oneerlijk deel van de inkomsten neemt van de onafhankelijke app-ontwikkelaars die hun apps verkopen in de Apple App Store.
De hoorzitting werd gedomineerd door indringende vragen van Democraten in de subcommissie op basis van het bewijsmateriaal dat in het voorgaande jaar was verkregen.
Er waren meerdere Republikeinse wetgevers die woedend waren op Facebook en YouTube voor het verwijderen van inhoud en probeerden beloftes te onttrekken dat de platforms niet langer “zouden interfereren”. Amusant (of, niet echt): op een gegeven moment eiste Jim Sensenbrenner zelfs dat Mark Zuckerberg antwoordde waarom het account van Donald Trump Jr. was opgeschort wegens het delen van een specifieke video – wat nogal beschamend is omdat het Twitter was, niet Facebook , die Junior’s account tijdelijk opschortte (en het ging om het verspreiden van informatie over COVID-19). Ondertussen was Rep. Cicilline aan de andere kant van het gangpad positief woedend dat 20 miljoen mensen die video nog steeds zagen, en kon het niet geloven dat Facebook vijf volle uren nodig had om te besluiten de betreffende video te verwijderen. Er waren dus Republikeinen die eisten dat deze bedrijven die video’s online hielden, en Democraten die eisten dat ze de video’s sneller verwijderen. Wat moeten deze bedrijven nu precies doen?
Bijna alle Afgevaardigden brachten het grootste deel van hun tijd door belangrijk te doen – maar zelden over kwesties in verband met antitrustzaken – en toonden vaak hun eigen technologische incompetentie. Greg Steube jammerde dat zijn campagne-e-mails werden gefilterd als spam, en voerde aan dat Gmail conservatieven bevoordeelde. Zijn “bewijs” hiervoor was dat het niet gebeurde voordat hij vorig jaar bij het Congres kwam en dat hij nog nooit van Democratensoorteglijke geluiden had gehoord (een paar Democraten merkten later op dat het hen ook overkomt). Ook zei hij dat zijn eigen vader zijn campagneadvertenties in de spambox vond, en dat was dus duidelijk niet omdat zijn vader ze als spam had gemarkeerd. Sundar Pichai moest Steube uitleggen dat (1) ze e-mails niet bespioneren, zodat ze niet kunnen weten dat het e-mails tussen een vader en zoon waren, en (2) dat e-mails naar spam gaan op basis van verschillende factoren, waaronder hoe andere gebruikers ze beoordelen. Met andere woorden, de eigen campagne van Steube is (1) slecht voor e-mail en (2) zijn kiezers vernietigen waarschijnlijk de e-mails. Het is geen anti-conservatieve vooringenomenheid.
Hoewel een paar Republikeinen oprecht bezorgd waren over de monopoliepositie van deze techreuzen, verspilde de meerderheid van de Republikeinen hun tijd met zeuren over een liberale vooringenomenheid bij de vier techbedrijven. Congreslid Jim Jordan, een Republikein uit Ohio, die zich uitsluitend op deze vermeende vooringenomenheid concentreerde, barstte los in een schreeuwwedstrijd met andere leden nadat congreslid Scanlon hem ervan beschuldigde van het antitrustonderwerp van de hoorzitting af te komen met “marginale samenzweringstheorieën”.
Voorzitter Cicilline van de subcommissie zei dat de volgende stap een gedetailleerd rapport zou zijn dat de subcommissie met hun bevindingen aan het publiek zal bekendmaken.
Al met al zullen sommigen zeggen dat het gewoon weer een typische hoorzitting van het CONgres was waarin het CONgres zijn technologische onwetendheid toont. Dat is een tegenvaller. Wat een nuttige en productieve discussie met deze vier belangrijke ceo’s had kunnen zijn, was allesbehalve dat. Wat een daadwerkelijke verkenning van vragen rond marktmacht en consumentenwelzijn had kunnen zijn, was het dat niet. Het was allemaal gewoon een groot toneelstuk – en dat is op meerdere niveaus teleurstellend. Het was tijdverspilling en zal worden gebruikt om verschillende politiek gekleurde verhalen te versterken.
Het enige dat wel duidelijk uit de hoorzitting naar voren kwam is dat het CONgres jammerlijk onwetend is over technologie en hoe deze bedrijven werken. En ze vertoonden weinig tekenen van nieuwsgierigheid om de waarheid te achterhalen en te begrijpen.
Wat tijdens de hoorzitting onbenoemd was, was de cruciale rol die banken van Wall Street, mogelijk illegaal, hebben gespeeld bij de totstandkoming van deze techreuzen. Ten eerste zijn het de grootste banken van Wall Street die voor deze bedrijven bergen schulden hebben onderschreven, waardoor ze aandelen hebben kunnen terugkopen, waardoor hun aandelenkoersen tot een onpeilbaar niveau zijn opgekrikt. Deze zelfde banken van Wall Street mogen, ondanks hun belangenconflicten, ook koopwaarderingen uitbrengen op de aandelen van de techreuzen, die de hordes brokers van dezelfde banken dramatisch beïnvloeden, waarbij die op hun beurt hun klanten aanmoedigen die betreffende aandelen te kopen.
En tenslotte hebben dezelfde banken van Wall Street de aandelen van deze technologiebedrijven verhandeld in hun eigen Dark Pools op niet-gereglementeerde effectenbeurzen die de SEC op bizarre wijze intern binnen deze Wall Street-banken laat opereren. Wat bijna niemand weet is dat deze banken een tweezijdige markt kunnen maken in deze aandelen. Maar het CONgres zal dat nooit kunnen achterhalen, omdat de Securities and Exchange Commission al jaren en jaren vruchteloos bezig is om haar deel voor een Consolidated Audit Trail (CAT) te voltooien, dat manipulaties van aandelenkoersen zou kunnen volgen en ondervangen.
