UAW Vrijdagochtend om middernacht beval Shawn Fain, president van United Auto Workers, bijna 95 procent van de autoarbeiders om te blijven werken. Hij riep slechts op tot stakingen in drie fabrieken: GM Wentzville Assembly in Missouri, Stellantis Toledo North Assembly in Ohio en Ford Michigan Assembly, waar alleen de eindassemblage- en schilderafdelingen staken.
Het zou het grootste gevaar voor de werknemers vormen als ze de bewering van Fain zouden aanvaarden dat de “stand-up staking” van de UAW een “nieuwe innovatie” is die “bedrijven in het ongewisse laat”. Deze zogenaamde ‘strategie’ werd ontwikkeld in nauwe samenwerking met de regering-Biden en de autobedrijven, en heeft tot doel ervoor te zorgen dat de drie grote autobedrijven slagen in hun oorlog tegen de arbeidersklasse. Het druist in tegen de wil van 97 procent van de beroepsbevolking, die vóór een staking stemde om de eisen van de arbeiders af te dwingen.
De Grote Drie (GM, Ford, Stellantis) en het netwerk van Wall Street-banken die hen ondersteunen reageren met openlijke boosaardigheid, terwijl de UAW de arbeiders dwingt de productie op peil te houden. De aandelen in twee van de Grote Drie stegen vrijdag: de aandelen van GM stegen met 0,83 procent en die van Stellantis met 2,18 procent, terwijl die van Ford naar het hoogste punt in één maand stegen voordat ze op 0,12 procent sloten.
Een kop op CNN luidde: “Auto-aandelen stijgen terwijl investeerders de staking negeren.” In het artikel stond dat beleggers zich op bepaalde punten niet al te veel zorgen leken te maken over de staking. Ratingbureau Fitch heeft vrijdag een verklaring uitgegeven waarin het feit wordt gevierd dat de staking “beperkte financiële gevolgen zal hebben voor de drie grote autofabrikanten”.
In een artikel in de Wall Street Journal stond dat de selectie van de Wentzville Assembly, Toledo North Assembly en een deel van de Michigan Assembly Plant opzettelijk was om de impact op de bedrijfswinsten te minimaliseren. De actie “had een grotere ontwrichting voor het bedrijf kunnen veroorzaken. Sommige analisten waren verbaasd dat de vakbond zich niet op meer planten richtte.”
Het lijdt geen twijfel dat deze fabrieken ruim van tevoren door de UAW in samenwerking met de bedrijven zijn geselecteerd. Investeringsbankier Louis Navellier vertelde CNN dat een beperkte staking eigenlijk goed zou zijn voor de Grote Drie, vooral omdat de UAW geen motorfabrieken selecteerde waarvan de stopzetting ertoe zou leiden dat meer fabrieken zouden uitvallen. “De UAW-aanval zal de Grote Drie helpen hun inventaris onder controle te krijgen”, zei Navellier vrijdag. “Een korte staking van ongeveer twee weken zou de Grote Drie kunnen helpen hun voorraden aan te scherpen en buitensporige kortingen te voorkomen.”
De Detroit Free Press , wijzend op L. Steven Platt, een arbeidsadvocaat bij het pro-business advocatenkantoor Howard en Howard, zei dat het plan van Fain de arbeiders zou verdelen om hun vastberadenheid te verzwakken en ‘spanningen zou creëren tussen degenen die staken en degenen die dat niet doen’. t toeslaan.”
Platt zei ook dat het besluit van de UAW om werknemers te dwingen te werken onder de voorwaarden van een verlopen collectieve arbeidsovereenkomst de Grote Drie een groot voordeel geeft. “In dit geval ging de vakbond er tijdens de onderhandelingen niet mee akkoord om het contract onder de bestaande voorwaarden te verlengen”, vertelde Platt aan de Detroit Free Press . “Meestal is het het management dat niet akkoord gaat met een verlenging. Ik begreep niet waarom de vakbond dit deed, gezien de invloed die het het management gaf.”
CNBC erkende dat de strategie van de UAW om werknemers zonder contract te laten werken bedrijven “veel meer mogelijkheden” geeft om werknemers buiten te sluiten en “het voor bedrijven gemakkelijker maakt om permanente vervangers aan te nemen.”
Vrijdag kwam president Joe Biden onmiddellijk tussenbeide in de staking en kondigde aan dat hij waarnemend minister van Arbeid Julie Su en de raadsman van het Witte Huis, Gene Sperling, naar Detroit zou sturen om ‘de partijen hun volledige steun te bieden bij het onderhandelen over een contract’ en om te voorkomen dat de staking zou plaatsvinden. verspreiden. ‘Laten we duidelijk zijn’, zei Biden, ‘niemand wil een staking. Ik zeg het nog een keer: niemand wil een staking.’
Tijdens een korte persconferentie waarin de interventie werd aangekondigd, gaf Biden toe: “Ik heb hier de afgelopen weken met beide partijen over gesproken.” Dit is een erkenning dat het Witte Huis en de bedrijven hebben geholpen bij het verzinnen van de ‘selectieve staking’ als een mechanisme om het moreel van de arbeiders te verzwakken. Dat is ook de reden waarom Biden vorige week zei dat hij wist dat er geen staking zou komen. Dit was vanaf het begin het plan.
De snelle interventie van de regering-Biden maakt duidelijk dat strategische geopolitieke kwesties op het spel staan voor Wall Street en het Amerikaanse imperialisme. De transitie naar elektrische voertuigen is een geopolitieke prioriteit van de eerste orde, noodzakelijk om de rivalen van de heersende klasse in China het hoofd te bieden. Maar de interventie van Biden is er ook op gericht ervoor te zorgen dat de oorlogseconomie over laagbetaalde en onderdanige arbeidskrachten beschikt nu de oorlog tegen Rusland escaleert tot een steeds directer conflict.
Het politieke establishment en de reguliere media zijn zich ervan bewust dat de stap van Fain enorme woede heeft veroorzaakt onder arbeiders en bedienden.
Politico merkte op dat de UAW-bureaucratie ‘getemperd was om te temmen’, en de Wall Street Journal waarschuwde dat ‘leden ook boos zijn’. Merrick Masters, hoogleraar arbeidsverhoudingen aan de Wayne State University, zei tegen de Detroit Free Press : “Je kunt er niet van uitgaan dat de andere werknemers die zich hierover niet uitspreken, hier grote steun voor zullen hebben.” Arbeidsadvocaat voegde de Free Press eraan toe dat de stap van Fain “minachting onder de arbeiders zou kunnen uitlokken”.
Deze nerveuze uitspraken vertegenwoordigen een erkenning van het feit dat autowerkers een enorm machtspotentieel hebben. Deze macht wordt ingeperkt door de UAW-bureaucratie, die samenwerkt met het Witte Huis en bedrijven om werknemers te verraden.
Er vormt zich een krachtige beweging onder het autopersoneel in de Verenigde Staten en over de hele wereld. 1.100 UAW-leden zijn in staking bij zorgverzekeraar Blue Cross Blue Shield uit Michigan en ruim 100 bij autoleverancier Dometic in Pottstown, Pennsylvania. De komende weken lopen de contracten van tienduizenden UAW-werknemers af, onder meer bij Las Vegas Casinos, Yangfeng, General Dynamics, Allison Transmission, Flex-N-Gate, Mayco en Mack Trucks.
Amerikaanse autoarbeiders maken deel uit van een internationale arbeidersbeweging. De contracten van 20.000 Canadese autoarbeiders lopen deze maandag af, en de contracten van 150.000 auto- en metaalarbeiders in Turkije en 30.000 autoarbeiders in Zuid-Korea lopen deze maand ook af. Ondertussen roepen autoarbeiders in GM-fabrieken in Mexico hun collega’s op om de productie te verlagen om de staking in de Verenigde Staten te steunen. In Duitsland strijden autoarbeiders ook tegen fabriekssluitingen die moeten worden afgedwongen als onderdeel van de transitie naar elektrische voertuigen.
Autowerkers hebben sterke bondgenoten in alle sectoren. Ruim 100.000 acteurs en schrijvers zijn momenteel in staking, en 85.000 gezondheidswerkers bij Kaiser Permanente hebben net 98 procent voor staking gestemd. Autoarbeiders bij Lear in Hammond, Indiana, en werknemers bij voedselfabrikant Hormel in Austin, Minnesota, hebben onlangs collectieve arbeidsovereenkomsten afgewezen die de omstandigheden aanzienlijk zouden hebben verslechterd.
Decennia lang hebben vakbondsbureaucraten in elk land deze strijd gescheiden gehouden om de arbeidersklasse te verzwakken, maar vandaag de dag is er een dringende noodzaak om deze strijd te verenigen in een krachtige beweging voor sociale gelijkheid.
Dit vereist nieuwe gevechtsmethoden. In elke fabriek en tijdens elke ploegendienst moeten autoarbeiders met elkaar beginnen te praten en zichzelf organiseren in commissies die tot doel hebben Fain’s bevel in te trekken om ‘aan te werken’ en een volledige aanval te lanceren tegen elk van de Grote Drie. De bureaucratie heeft geen plannen om alle 150.000 Grote Drie-arbeiders tot staking op te roepen, dus moeten de arbeiders dat zelf doen. Dit vereist de oprichting van alternatieve machtsstructuren om de controle weg te nemen van de bureaucraten en de beslissingsmacht in handen te leggen van de werknemers in de bedrijven.
Een volledige staking is noodzakelijk, maar er moet voor gevochten worden. Een dergelijke staking is van cruciaal belang, niet alleen als het gaat om het winnen van de strijd tegen de Grote Drie, maar ook als het gaat om het op gang brengen van een beweging die tientallen jaren van aanvallen op de rechten en de levensstandaard van werknemers over de hele wereld zal terugdraaien.