Nu de vlaggen terug zwaaien vanaf de toppen van vlaggenmasten in het hele land, en de Maudlin pauzeert tot bijna 3000 levens verloren in de vliegtuigaanvallen op het World Trade Center en het Pentagon op 11 september 2001, het is tijd dat we gaven een gedachte aan de doden die werden genegeerd.
Volgens zeer conservatieve schattingen, zoals gemeld door het “Costs of War” -project van het Brown University Watson Institute on International and Public Affairs, zijn bijna 250.000 burgers gedood gedurende de 8 jaar sinds september 2001 in Irak, Afghanistan en Pakistan in oorlogen of aanslagen die werden aangespoord door de Verenigde Staten.
Dat zijn zeer conservatieve figuren die zorgvuldig zijn samengesteld door organisaties zoals Iraq Body Count, het Pakistan Institute for Peace Studies. Deze cijfers zijn mensen waarvan bekend is dat ze zijn omgekomen in het geweld van oorlog, meestal als zogenaamde ‘nevenschade’, maar vaak opzettelijk, zoals wanneer de VS een ziekenhuis, een bruiloft of een privé-woning bombardeert om een doelwit te doden beschouwd als een ‘vijandelijke strijder’, geen zorgen over de anderen in het gebied, vaak vrouwen en kinderen, die vrijwel zeker sterven of ernstig letsel oplopen als gevolg van een staking.
De cijfers omvatten niet de sterfgevallen die ook voortkomen uit Amerika’s post-9-11-oorlogen – dingen zoals honger, sterfgevallen door gebrek aan medische zorg, en vooral sterfgevallen door ziekten zoals tyfus of dysenterie veroorzaakt door gebrek aan toegang tot schoon water of adequate sanitaire voorzieningen.
Het is schandalig dat de Amerikaanse regering geen nauwkeurige informatie publiceert over de chaos en slachting die haar oorlogen hebben veroorzaakt, vooral omdat het juist is vanwege het Amerikaanse uitgebreide gebruik van luchtmacht, inclusief op afstand bestuurde drones als middel om politiek gevaarlijk Amerikaanse militairen te houden slachtoffers in de zogenaamde “War on Terror” op zijn minst die zoveel burgerslachtoffers veroorzaken.
Verslaggevers die meer willen weten over burgerslachtoffers van deze Amerikaanse oorlogen, moeten ofwel de gevaarlijke stap zetten om naar de slagzones te gaan zonder Amerikaanse officiële steun (wat inbedding met Amerikaanse troepen wordt genoemd – een opstelling die het leger de toegangscontrole houdt en bericht), of vertrouw op rapporten van NGO’s die dergelijke dingen controleren.
Volgens sommige berichten zou het aantal burgerslachtoffers als gevolg van de permanente oorlog van Amerika in het Midden-Oosten sinds 2001 meer dan een miljoen kunnen bedragen. En vergeet niet dat geen van die sterfgevallen , die plaatsvonden op plaatsen geregeerd door dictators, autoritaire regeringen of gewapende groepen in het geval van het grensgebied van Pakistan met Afghanistan, betrokken was bij aanvallen op de VS. Hun dood, direct of indirect veroorzaakt door het Amerikaanse leger, kan op geen enkele manier worden opgevat als ‘vergelding’ voor de aanslagen van 9-11.
Voeg daar de andere ongemakkelijke realiteit aan toe dat veel van de door de Amerikaanse troepen veroorzaakte sterfgevallen door strijders in plaatsen als Irak, Afghanistan, grensgebieden van Pakistan, Jemen, Somalië en Syrië, bestaan uit jagers die helemaal geen terroristen zijn, maar eerder de Viet Cong en Noord-Vietnamese troepen, evenals de Pathet Lao in Laos, die Amerikaanse troepen vochten en uiteindelijk versloegen in de tien jaar durende Indochina-oorlog van de jaren ’60 en ’70, zijn eigenlijk ‘vrijheidsstrijders’ die hun landen verdedigen van een Amerikaanse invasie en bezetting.
Natuurlijk, als we zouden erkennen dat de “War on Terror”, gelanceerd door de regering Bush / Cheney tegen Afghanistan en later Irak – twee landen waarvan geen van de mensen iets te maken had met de aanslagen van 9-11 – had geresulteerd in zoveel vermoorde burgers, het zou niet alleen de reputatie van ons land aantasten, maar ook die ‘helden’ in uniform die bevelen opvolgden en al het slachten deden.
Mensen in Irak Veteranen tegen de oorlog en Veterans for Peace zullen meteen uitleggen dat de hoge percentages van traumatische stress geleden door terugkerende Amerikaanse veteranen van deze niet-aangegeven en duidelijk illegale invasies en bezettingen door de VS, zoals die bij terugkerende Vietnam-oorlogsartsen van een vorige generatie van de Amerikaanse oorlog, en het huidige hoge zelfmoordpercentage onder veteranen heeft veel te maken met de missie, die volgens veel troepen niets te maken heeft gehad met ‘Amerika verdedigen’ of ‘vrijheid verdedigen’, en alles wat te maken heeft met het projecteren van macht en met het streven naar een mondiale dominantie van de VS in een wereld waar de VS in toenemende mate worden uitgedaagd als de ‘enige macht’ die George HW Bush’s ‘Nieuwe Wereldorde’ voor ogen had na de in 1991 door de VS gelanceerde Golfoorlog tegen Irak.
Het is tijd dat we als natie nadenken over en boete doen voor al die burgerslachtoffers en strijdersdoden zoals we ons herinneren 9-11.
We kunnen ook onze hoofden buigen in rouw om de vrijheden die we sinds die vreselijke dag hebben overgegeven aan de nationale veiligheidsstaat.