Indignatie redactie 
Het zat er al aan te komen, de VVD gooit haar lievelingskind met het badwater weg, natuurlijk gedwongen door de omstandigheden. Immers, de economie moet door kunnen, banen, inkomsten en daar belasting over heffen, daar draait het hele systeem op. Dus we gaan overdag terug naar 100 kilometer per uur op alle snelwegen, tussen zes uur ‘s ochtends en zeven uur ‘s avonds.
Dat moet voldoende milieu-ruimte scheppen om volgend jaar 75.000 huizen te kunnen bouwen. Het is een begin en een soort noodverband, om de rest van de economie te laten stomen zijn veel meer maatregelen nodig en daarbij zullen de boeren niet buiten schot kunnen blijven. Tegen het voorjaar zal het Malieveld wel helemaal omgeploegd zijn.
Maar de VVD heeft nog wat kunnen redden, in de avonduren blijven de oude snelheden van kracht, dus de liefhebbers kunnen dan nog even lekker 130 scheuren op de stukken waar dat nu mag. Een pleister op de wonde. Maar als je toch aan het draaien bent, waarom dan niet een beetje nadenken. In Engeland, veel Amerikaanse staten en grote delen van het Commonwealth geldt een maximum-snelheid van 70 mijl per uur, oftewel 113 kilometer.
Rond dat af op 110 en je hebt een snelheid die bewezen heeft de doorstroming te bevorderen, die niet te langzaam is om mensen op lange stukken te laten inslapen door verveling en je voorkomt dat mensen op het ene stuk weg opeens op de rem moeten en dan weer niet. Of op de klok moeten kijken om precies om zeven uur, als de avondspits nog volop bezig is, op de rem te kunnen trappen. Voor zo ver ze al 120 halen wat in het westen toch al vrijwel nooit lukt. En als je ‘s avonds met de vlam in de pijp over verlaten wegen in het oosten rijdt is de milieuschade dan opeens veel minder erg?
De firma die nu alle verkeersborden moet vervangen spint garen en over een paar jaar wordt het wellicht weer anders. Met eenmaal 110 ben je klaar. En dan de handhaving, de politie klaagt steen en been over de werkdruk, maar wedden dat er opeens wel genoeg personeel te vinden is om, naast de trajectcontroles, mobiele controles te bemannen. Veiliger dan je leven wagen in de strijd tegen de georganiseerde misdaad en je krijgt een lintje van de minister van Financiën omdat je de schatkist riant hebt helpen vullen. Want dat het boetes gaat regenen is wel zeker, zeker in het begin. De winst zit vermoedelijk alleen in minder verkeersslachtoffers, al is ook dat twijfelachtig omdat mensen uit verveling vermoedelijk meer gaan bellen en appen.
Voor grotere bouwprojecten is het onvoldoende dat we straks het gaspedaal loslaten, evenals voor veel andere economische activiteiten. Er zit dus nog meer aan te komen. Dat de boeren daarbij buiten schot blijven is uitgesloten. De veestapel halveren kan niet, dan ben je als kleine boer niet meer rendabel. De oplossing zal dan liggen in concentratie, kleine boeren moeten worden uitgekocht en alleen de grotere bedrijven kunnen blijven voortbestaan.
VVD-fractieleider Dijkhoff keek serieus en zette bij de aankondiging dat we naar 100 kilometer gaan een ernstig gezicht op. Natuurlijk, de VVD was van gas geven, maar nu moeten we met z’n allen een offer brengen omwille van de baan van de buurman. ‘Zo gaat het in het leven, soms komen er dingen van buiten op je pad waar je mee moet dealen’, aldus een bedrukte Dijkhoff.
Is dat nou electorale schade? Vermoedelijk valt dat wel mee, want de andere partijen kunnen ook niet anders. Daarom durfde de VVD dit aan. De kans dat een nieuwe Vrroem-partij opduikt die voldoende stemmen haalt is niet zo groot, de gemiddelde Nederlander begrijpt wel dat je eerst brood (en benzine) op de plank moet hebben om het gaspedaal in te kunnen drukken.
Maar we waren na vele jaren net lekker uit de ergste financiële crisis ooit en dan komt dit allemaal. Mogelijk is het hoogtepunt van het feest al weer voorbij en moet de broekriem worden aangehaald. Er is weer een hoop onzekerheid gecreëerd en de consument heeft in dat soort situaties onderhand een Pavlov-reactie ontwikkeld, hand op de knip.
Dat moet voldoende milieu-ruimte scheppen om volgend jaar 75.000 huizen te kunnen bouwen. Het is een begin en een soort noodverband, om de rest van de economie te laten stomen zijn veel meer maatregelen nodig en daarbij zullen de boeren niet buiten schot kunnen blijven. Tegen het voorjaar zal het Malieveld wel helemaal omgeploegd zijn.
Maar de VVD heeft nog wat kunnen redden, in de avonduren blijven de oude snelheden van kracht, dus de liefhebbers kunnen dan nog even lekker 130 scheuren op de stukken waar dat nu mag. Een pleister op de wonde. Maar als je toch aan het draaien bent, waarom dan niet een beetje nadenken. In Engeland, veel Amerikaanse staten en grote delen van het Commonwealth geldt een maximum-snelheid van 70 mijl per uur, oftewel 113 kilometer.
Rond dat af op 110 en je hebt een snelheid die bewezen heeft de doorstroming te bevorderen, die niet te langzaam is om mensen op lange stukken te laten inslapen door verveling en je voorkomt dat mensen op het ene stuk weg opeens op de rem moeten en dan weer niet. Of op de klok moeten kijken om precies om zeven uur, als de avondspits nog volop bezig is, op de rem te kunnen trappen. Voor zo ver ze al 120 halen wat in het westen toch al vrijwel nooit lukt. En als je ‘s avonds met de vlam in de pijp over verlaten wegen in het oosten rijdt is de milieuschade dan opeens veel minder erg?
De firma die nu alle verkeersborden moet vervangen spint garen en over een paar jaar wordt het wellicht weer anders. Met eenmaal 110 ben je klaar. En dan de handhaving, de politie klaagt steen en been over de werkdruk, maar wedden dat er opeens wel genoeg personeel te vinden is om, naast de trajectcontroles, mobiele controles te bemannen. Veiliger dan je leven wagen in de strijd tegen de georganiseerde misdaad en je krijgt een lintje van de minister van Financiën omdat je de schatkist riant hebt helpen vullen. Want dat het boetes gaat regenen is wel zeker, zeker in het begin. De winst zit vermoedelijk alleen in minder verkeersslachtoffers, al is ook dat twijfelachtig omdat mensen uit verveling vermoedelijk meer gaan bellen en appen.
Voor grotere bouwprojecten is het onvoldoende dat we straks het gaspedaal loslaten, evenals voor veel andere economische activiteiten. Er zit dus nog meer aan te komen. Dat de boeren daarbij buiten schot blijven is uitgesloten. De veestapel halveren kan niet, dan ben je als kleine boer niet meer rendabel. De oplossing zal dan liggen in concentratie, kleine boeren moeten worden uitgekocht en alleen de grotere bedrijven kunnen blijven voortbestaan.
VVD-fractieleider Dijkhoff keek serieus en zette bij de aankondiging dat we naar 100 kilometer gaan een ernstig gezicht op. Natuurlijk, de VVD was van gas geven, maar nu moeten we met z’n allen een offer brengen omwille van de baan van de buurman. ‘Zo gaat het in het leven, soms komen er dingen van buiten op je pad waar je mee moet dealen’, aldus een bedrukte Dijkhoff.
Is dat nou electorale schade? Vermoedelijk valt dat wel mee, want de andere partijen kunnen ook niet anders. Daarom durfde de VVD dit aan. De kans dat een nieuwe Vrroem-partij opduikt die voldoende stemmen haalt is niet zo groot, de gemiddelde Nederlander begrijpt wel dat je eerst brood (en benzine) op de plank moet hebben om het gaspedaal in te kunnen drukken.
Maar we waren na vele jaren net lekker uit de ergste financiële crisis ooit en dan komt dit allemaal. Mogelijk is het hoogtepunt van het feest al weer voorbij en moet de broekriem worden aangehaald. Er is weer een hoop onzekerheid gecreëerd en de consument heeft in dat soort situaties onderhand een Pavlov-reactie ontwikkeld, hand op de knip.
