Terwijl de fortuinen van de oligarchen stijgen: het pleidooi voor onteigening van de miljardairs

The  Wall Street Journal , een gezaghebbende stem van de kapitalistische miljardairs klasse, publiceerde woensdag op de voorpagina een rapport waaruit bleek dat de 19 rijkste huishoudens in Amerika hun vermogen met $1 biljoen hebben vergroot in het jaar 2024. Hun gezamenlijke vermogen steeg van $1,6 biljoen naar $2,6 biljoen, een duizelingwekkende stijging van 62,5 procent in één jaar. Het  kleinste vermogen in deze groep bedraagt ​​$45 miljard.

De meeste namen zijn bekend, vooral uit de technologiesector: miljardairs Elon Musk, Jeff Bezos, Mark Zuckerberg, Larry Ellison (Oracle), Bill Gates en Steve Ballmer (Microsoft), Sergey Brin en Larry Page (Google), Michael Dell. Zij worden vergezeld door Warren Buffett, Michael Bloomberg en Steven Schwarzman (Blackstone private equity). Er is één nieuwe techmagnaat, Jensen Huang van Nvidia, plus drie Waltons, erfgenamen van het Walmart-imperium, en twee Kochs, van de extreemrechtse oliefamilie.

De schattingen zijn opgesteld door professor Gabriel Zucman, een van de belangrijkste analisten van trends in vermogensopbouw, vergezeld van de hier gepubliceerde grafiek die de trend laat zien in het aandeel van het vermogen dat in handen is van de rijkste 0,00001 procent van de Amerikaanse huishoudens, oftewel één op de tien miljoen huishoudens, gedurende de afgelopen eeuw. Er was een gestage daling van 1913 tot 1982, gevolgd door een scherpe stijging na de belastingverlagingen van de regering-Reagan, die culmineerde in een piek in 1999, vlak voor de dotcomcrash, en een langzame daling tot aan de crash van Wall Street in 2008. Daarna sloeg een gestage toename van de ongelijkheid om in een explosieve stijging in 2023-24, de laatste twee jaar van de regering-Biden.

Het tijdschrift schreef:

Het duurde veertig jaar voordat het aandeel van de top 0,00001% van de Amerikanen in het totale vermogen van Amerikaanse huishoudens groeide van 0,1% in 1982 – toen 11 huishoudens die selecte groep vormden – naar 1,2% in 2023. … In één jaar tijd, eind 2024, steeg het aandeel van de moderne 0,00001% – die 19 huishoudens – in het totale vermogen van Amerikaanse huishoudens naar 1,8%, oftewel ongeveer 2,6 biljoen dollar. Dat is de grootste jaarlijkse stijging ooit, aldus Zucman.

De regering-Biden, die in het tweede jaar van de COVID-19-pandemie aan de macht kwam, maakte van de heropening van scholen en werkplekken haar belangrijkste binnenlandse prioriteit. Dit was gericht op het garanderen van een constante aanvoer van arbeidskrachten en dalende arbeidsprijzen voor Amerikaanse bedrijven, ondanks het stijgende dodental. Als gevolg van dit beleid, dat met steun van de vakbondsbureaucratie werd uitgevoerd, daalde het aandeel van werknemers in het nationale inkomen tot een historisch dieptepunt.

In januari, slechts enkele weken nadat Trump aantrad, verklaarde Biden dat er “een oligarchie vorm aan het krijgen is in Amerika”. Maar Zucmans cijfers tonen ten eerste aan dat het beleid van de Democraten de miljardairs heeft geholpen, en ten tweede dat ze Trump zo hebben geholpen de verkiezingen te winnen met zijn valse beloften van economisch herstel en lagere prijzen.

Zoals de WSWS heeft uitgelegd, vertegenwoordigde de tweede verkiezing van Trump “de gewelddadige herschikking van de Amerikaanse politieke bovenbouw om deze te laten aansluiten bij de werkelijke maatschappelijke verhoudingen in de Verenigde Staten.” Trump, zelf miljardair, staat aan het hoofd van een regering die bestaat uit, en voor, de financiële oligarchie, terwijl ’s werelds rijkste man, Elon Musk, toezicht houdt op maatregelen om 1 biljoen dollar te besparen door federale werknemers te ontslaan en de sociale voorzieningen van de federale overheid te korten.

Vanuit het standpunt van de arbeidersklasse zou het veel logischer zijn om zich tegen de bezuinigingen van Trump en Musk te verzetten met de eis om de 1 biljoen dollar aan extra rijkdom die slechts 19 supermiljardairs alleen al in 2024 hebben opgebouwd, in beslag te nemen. Fundamenteler is dat de volledige rijkdom van de kapitalistische klasse, de biljoenen die door de arbeid van de arbeidersklasse zijn geproduceerd, geconfisqueerd moet worden om de basis te vormen voor de socialistische reorganisatie van het economische leven onder een arbeidersregering.

Een arbeidersregering in de Verenigde Staten zou, door simpelweg de hand te leggen op de $1 biljoen aan welvaartsgroei voor 19 huishoudens, armoede, honger en dakloosheid kunnen uitbannen. Ze zou elke Amerikaanse werknemer een loonsverhoging van $7.000 kunnen geven. Ze zou het budget voor het openbaar basis- en voortgezet onderwijs meer dan kunnen verdubbelen. 

Er is echter een nog belangrijkere reden om de rijkdom van de oligarchie in beslag te nemen, niet alleen van de 19 aan de top, maar van alle miljardairs, waarvan er nu bijna 2000 in de Verenigde Staten zijn. Deze rijkdom is niet alleen een volkomen verspillende verspilling van maatschappelijk geproduceerde middelen die beter besteed zouden kunnen worden. Bovendien geeft het bezit ervan de financiële heersers een ongeëvenaarde maatschappelijke macht. Deze kleine parasitaire laag domineert elk aspect van de Amerikaanse samenleving: economie, politiek, media.

Het kapitalistische systeem bepaalt de levensstandaard van de arbeidersklasse, die het overgrote deel van de bevolking vormt. De bedrijfselite beslist over banen, lonen en arbeidsomstandigheden en oefent een effectieve dictatuur uit op de werkvloer, versterkt door de betaalde industriële politie in de vakbondsbureaucratieën. 

De miljardairs controleren de belangrijkste onderwijsinstellingen, zoals blijkt uit het bericht in de  New York Times  dat grote donoren aan Harvard druk uitoefenen op de universiteit om een ​​’compromis’ te sluiten met de eisen van de regering-Trump voor een rechtse overname en zuivering van docenten, studenten en het curriculum. 

Ze bezitten de grote kranten, de televisienetwerken en de filmstudio’s. En ze proberen steeds vaker zowel de zakelijke als de sociale media te censureren. Miljardair Rupert Murdoch heeft de fascistische transformatie van de Republikeinse Partij aangevoerd, Jeff Bezos van Amazon heeft de  Washington Post nieuw leven ingeblazen en miljardair Shari Redstone heeft zojuist de producent van 60 Minutes gedwongen te vertrekken om haar verkoop van Paramount/CBS aan de zoon van Larry Ellison, een van Trumps belangrijkste geldschieters, mogelijk te maken.

De miljardairs kopen en verkopen politici van zowel de Democratische als de Republikeinse Partij en genieten zo een onbetwist monopolie in de officiële politiek. Wanneer de fundamentele belangen van de financiële aristocratie in het geding zijn, springen congresleden, senatoren en presidenten in de houding. De Democratische leider in de Senaat, Charles Schumer, liet abrupt zijn verzet tegen de begrotingswet van de Trump-regering varen en verzekerde zich van de stemmen om deze aan te nemen toen het nodig werd de financiële markten gerust te stellen. Trump zelf liet zijn intimiderende dreigementen aan het adres van Federal Reserve-voorzitter Jerome Powell varen toen Wall Street aangaf dat het ontslag van de hoogste centrale bankier een beurscrash zou kunnen veroorzaken.

Vanuit dit standpunt heeft de  World Socialist Web Site  de frauduleuze campagne “Fighting Oligarchy” van senator Bernie Sanders en afgevaardigde Alexandria Ocasio-Cortez aan de kaak gesteld. De grote opkomst bij hun bijeenkomsten, evenals de massale deelname aan de protesten van 5 en 19 april tegen de regering-Trump, drukken de sociale woede uit onder miljoenen werkende mensen en hun verlangen om terug te vechten. Maar Sanders en Ocasio-Cortez veroordelen het kapitalisme als systeem nooit en roepen niet op tot een strijd ertegen. En ze steunden en prezen de regering-Biden, zelfs toen deze de leiding had over de grootste vermogensaccumulatie ooit door de financiële aristocratie.

Ondanks al hun geschreeuw tegen de oligarchie vermijden ze zorgvuldig elke eis die de miljardairs van hun onrechtmatig verkregen rijkdommen zou beroven. Ze doen alsof de maatschappij kan veranderen zonder een drastische herverdeling van de rijkdom, waarvoor de onteigening van de miljardairs nodig is.

De WSWS heeft de afgelopen weken verschillende belangrijke commentaren gepubliceerd over de Amerikaanse Revolutie en de Burgeroorlog. Deze commentaren zijn ontstaan ​​door herdenkingen, maar hebben een fundamentelere betekenis. Arbeiders in de Verenigde Staten moeten de lessen uit de geschiedenis leren. De eerste Amerikaanse Revolutie van 1775-1783 verkondigde de gelijkheid van de mens. De Burgeroorlog, de tweede Amerikaanse Revolutie, handelde volgens dat principe door een einde te maken aan de slavernij. Dit betekende in de praktijk dat de slavenhouders hun eigendommen werden ontnomen, oftewel hun revolutionaire onteigening.

Zonder onteigening van de miljardairs kunnen de grote maatschappelijke problemen van de Verenigde Staten van vandaag niet worden opgelost.

Sanders en Ocasio-Cortez weten dat hun precaire hervormingsvoorstellen, zoals het vernietigen van de beruchte Citizens United- uitspraak van het Hooggerechtshof of het licht verhogen van de inkomstenbelasting voor de rijken, niet kunnen worden uitgevoerd ondanks de tegenstand van miljardairs en hoe dan ook geen noemenswaardig effect zouden hebben. Ze doen dergelijke voorstellen omdat ze politieke charlatans zijn die de groeiende golf van woede en militantie van de arbeidersklasse gevangen willen houden binnen het verrotte kader van de Democratische Partij.

Deze Socialistische Partij voor Gelijkheid roept op tot een breuk met de twee partijen van de kapitalistische oligarchie, die gezamenlijk de overheersing van de heersende klasse over de maatschappij garanderen.

Werknemers moeten het keurslijf doorbreken dat hen door de vakbonden is opgelegd, dat elke strijd isoleert per werkplek en industrie en elke strijd ondergeschikt maakt aan de beperkingen van contracten en wetten die door de bazen zijn opgesteld. Ze moeten de pogingen, met name die van pseudo-links en de Democratische Partij, om hen te verdelen op basis van ras, geslacht en seksuele geaardheid, verwerpen. Bovenal moet de arbeidersklasse het nationalisme verwerpen, dat Amerikaanse arbeiders verdeelt van hun klassenbroeders en -zusters in Canada, Mexico, China, Europa en de rest van de wereld. Dit betekent, met name nu, dat we de verdediging op ons moeten nemen van immigrantenarbeiders in elk land en hun recht om vrij en zonder beperkingen te leven en te werken.

In de strijd om banen, levensstandaard en democratische rechten te verdedigen en de dreiging van een imperialistische wereldoorlog te stoppen, spoort de wereldwijde trotskistische beweging arbeiders aan om nieuwe, onafhankelijke klassenorganisaties en basiscomités te vormen. Deze organisaties zijn gebaseerd op de verwerping van het winstsysteem en de kapitalistische natiestaat, en streven er in plaats daarvan naar om arbeiders over nationale grenzen heen te verenigen op basis van hun gemeenschappelijke klassenbelangen.