Terwijl de mist rond Brexit helder begint te worden, wat is de volgende stap voor Groot-Brittannië?

Wat is Boris Johnson’s visie na de Brexit, los van Europa en onzeker is hoe de relatie van het VK met de VS moet worden aangescherpt?

De week begon met een tragisch stuk mist in Californië, ging verder met de diplomatie van rook en spiegels van Donald Trump en Jared Kushner in het Midden-Oosten, en eindigt met Boris Johnson die het grote avontuur van zijn land in de nevels van de toekomst aftrapt , de grote onbekende. Wat is de voorspelling? Elf maanden van onverminderd en steeds dikker wordende politieke en economische mist, omdat de niet-onderhandelbare sluitingsdatum voor het aangaan van een nieuwe relatie met Europa is bepaald voor de laatste dag van het jaar.

Op zondag beloofde de helikopterpiloot van Kobe Bryant om op tijd naar de bestemming van de groep te komen voor een basketbalwedstrijd voor meisjes om 12 uur. Ze kwamen dikke mist tegen en, minuten voordat ze hun bestemming bereikten, kwamen negen mensen om. Het Britse volk hoopt dat hun nieuwe piloot – die de bewuste keuze heeft gemaakt om zijn voertuig in de mist van historische onzekerheid te vliegen om een ​​deadline van zijn eigen creatie te halen – meer geluk zal hebben.

Een week die begon met het overlijden van Kobe Bryant ging verder met de lang vertraagde, maar plotseling versnelde aankondiging van de ” deal van de eeuw ” van de Amerikaanse president Donald Trump voor het Midden-Oosten. Wat de meeste mensen opmerkten bij het ontdekken van de inhoud, was dat de voorwaarden, vereisten en aanbevelingen aantoonden dat de auteurs niet het meest mistige idee hadden van de geschiedenis en cultuur van de regio, om maar te zwijgen van hun veronachtzaming van het gezag van het internationale recht.

Met het doel de fouten uit het verleden te corrigeren en de mist van oorlog te vervangen door wat zij geloofden als de zonneschijn van vrede en voorspoed, vertellen de metingen van alle politieke meters ons dat het Trump-team op weg is naar een crash die lijkt op een diplomatieke remake van “Black Hawk Down.”

De week eindigt op vrijdag 31 januari om middernacht, met de Brexit-helikopter die uiteindelijk de komende 11 maanden vertrekt om over een onrustige zee van verhoopte transitie te zweven terwijl hij in die tijd een aantal mistbanken kruist.

Euronews vat het samen : “Johnson heeft duidelijk gemaakt dat hij zo snel mogelijk een langetermijnovereenkomst met de EU wil bereiken, maar EU-onderhandelaars hebben gewaarschuwd dat de deadline onrealistisch is.”

Hier is de 3D-definitie van vandaag:

onrealistische:

De ideale kwaliteit van een politiek programma dat de basis van een populistische politicus zal opwinden lang voordat de duidelijke gevolgen van het programma of beleid duidelijk kunnen worden.

Contextuele opmerking

Amerikanen ervaren de Slag om Mogadishu en het neerhalen van twee militaire helikopters in 1993 als een vernedering voor de regering en haar beleid. Maar Amerika is de natie waar er altijd een zilveren voering of een licht aan het einde van de tunnel is, het was ook een moment waarop individueel Amerikaans heldendom kon ontstaan ​​in een vorm die Hollywood met succes minder dan tien jaar later kon uitbuiten en Amerikanen nieuw leven inblazen ‘geloof in individuele moed en moed.

De oorlog en chaos van Somalië gaat nog steeds door, samen met de Amerikaanse militaire aanwezigheid. Volgens een ideologisch principe weigert de VS af te zien van wat zij beschouwen als een theater van de oorlog tegen het terrorisme, maar ondanks haar technologie, pure vuurkracht en vastberadenheid hebben de VS niet eens een glimp van stabiliteit kunnen bieden. Geen van de vier presidenten sinds die strijd heeft een manier gevonden om met de tegenstrijdigheden in de regio om te gaan. De mist van vrijwillig misverstand is te dik.

In een artikel van 2003, gepubliceerd door de Harvard Business Review waarin naar de film wordt verwezen, citeert Thomas W. Britt het werk van onderzoekers die ‘deze soldaten bestudeerden om de psychologische impact van werken in een situatie te begrijpen waarin de missie onduidelijk is en succes een verre mogelijkheid is. Uit hun studies blijkt dat de soldaten de dreiging van de strijd niet het moeilijkst konden verdragen. Wat ze zo ontmoedigend vonden, was dat ze niet het werk konden doen waarvoor ze waren opgeleid. “

Moet dit, als de strijd om Brexit op te lossen, dienen als een waarschuwing voor Boris Johnson? Hoe duidelijk is Boris over zijn missie? Is succes meer dan een mogelijkheid op afstand? Had hij zelfs een andere missie dan het vinden en exploiteren van een thema dat hem naar Downing Street 10 zou stuwen? Zijn verkiezingsslogan vóór de verkiezingen in december was “Brexit gedaan krijgen”. Zonder zicht op wat “gedaan” zou kunnen betekenen, navigeren in de mist van zijn eigen verlangen om zijn stempel op de geschiedenis te drukken, verminderde Johnson zijn beleid om eenvoudig twee deadlines te definiëren: de eerste, een kunstmatig opgelegde datum waarop hij, zoals George W. Bush in 2003, zijn vlag zou kunnen ontvouwen en aankondigen dat zijn missie was volbracht.

Die eerste datum is vandaag, 31 januari. Hij arriveerde vanzelf, zonder enige inspanning. De klokken werken. De uren en minuten zijn aan het tikken, ook al is Big Ben – om redenen die geen verband houden met Brexit – stil geworden . Om middernacht Brusselse tijd kan Johnson genieten van de overwinning.

De tweede datum is 31 december 2020. De Britse premier heeft ervoor gezorgd dat er niet meer kan worden teruggekeerd, dat alles vóór die datum moet zijn voltooid. De helikopter is onderweg en het basketbalspel begint op de geplande tijd. Het is tijd om je te haasten, zelfs als het weer niet zo goed is.

Veel commentatoren hebben het verwachte succes van Brexit op zijn best gezien als slechts een mogelijkheid op afstand. En dat is alleen maar veronderstel dat er onderweg niet al te veel mistwaarschuwingen zijn. Erger nog, niemand heeft een idee van hoe succes eruit zou kunnen zien in geopolitieke termen. Hoe zullen mensen in het VK en in het buitenland de plaats van Groot-Brittannië in de wereld zien? Johnson leek op Trump te rekenen, wiens verkiezingssucces, en tot op zekere hoogte zijn persoonlijkheid, hij probeerde na te doen. Maar de mist van politieke onzekerheid is zo dik geworden in Washington dat als Trump het huidige beschuldigingsdrama overleeft, peilingen aangeven dat hij de verkiezingen van dit jaar gemakkelijk zou kunnen verliezen. Los van Europa, onzeker over hoe de relatie van het VK met de VS moet worden aangescherpt, wat is de visie van Johnson? 

Net als de soldaten van ‘Black Hawk Down’ zullen de niet-politieke actoren van de Britse economie dapper en moedig zijn. Maar als ze niet weten waar ze staan ​​in de mondiale economie en het energienetwerk, zullen ze dan een missie kunnen uitvoeren die ze niet langer begrijpen? Het is geen kwestie van lafheid of verwarring. Het gaat erom een ​​idee te krijgen waar dit allemaal toe leidt.

Hoe zit het met de voorgestelde massale hervorming van het ambtenarenapparaat door Dominic Cummings ? Zal het Verenigd Koninkrijk zijn hele overheid en sociale infrastructuur in een situatie vinden waarin de mensen die het systeem laten werken het gevoel hebben dat ze, net als de soldaten die in het bovengenoemde onderzoek zijn genoemd, niet ‘het werk kunnen doen waarvoor ze zijn opgeleid?’

Historische notitie

Boris Johnson kan deze noodlottige dag vieren gewoon omdat het officieel is aangekomen. Praktisch gezien is er niets veranderd. Alles moet nog worden bepaald, van grenzen en douaneprocedures tot de fijne details van een veelheid aan wet- en regelgeving. De mist van tegengestelde bedoelingen en niet in kaart gebrachte onderhandelingen zal de komende 11 maanden toenemen.

Maar net als de benadering van het Trump-Kushner-team ten aanzien van de “deal van de eeuw” in het Midden-Oosten, lijkt Johnson te geloven dat diepe problemen van identiteit en gemeenschap die het leven en de geest van mensen beheersen, kunnen worden opgelost door zich slim berekende afwegingen voor te stellen die gericht zijn op het eigenbelang van de onderhandelaars en de veronderstelde competentie van de technocraten.

Wanneer een militaire strateeg naar de kaart van het terrein kijkt, is alles duidelijk behalve de werkelijke omstandigheden op de grond. In het geval van Brexit vanaf 1 februari is er zelfs geen kaart. Wanneer de troepen voet op de grond zetten, ontdekken ze dat ze te maken hebben met wind, regen of zinderende hitte, waardoor de ervaring veel minder rationeel lijkt dan de vooraf geformuleerde theoretische strategie en tactieken. Wat nog belangrijker is, ze beginnen zich te realiseren dat ze ook te maken hebben met de mist van hun eigen misverstand en pure onwetendheid over een situatie waarin ze nog nooit zijn geweest op een terrein dat ze nog nooit hebben gezien. 

Boris beweert een student geschiedenis te zijn en heeft zelfs historische boeken geschreven. Afgezien van zijn verering van Winston Churchill, heeft hij serieus nagedacht over de gebeurtenissen van de 20 ^ste eeuw? De (voortdurende) keten van voortdurend tragische gebeurtenissen die de consequenties zijn van het meest monumentale invloedrijke Groot-Brittannië initiatief van de afgelopen eeuw, de Balfour-verklaring van 1917 – een gedoemde oefening in het tekenen van kaarten – had Boris moeten leren dat je meer nodig hebt dan een kaart in je hoofd of zelfs op papier om de politiek te laten werken.

De datum van vandaag, 31 januari, is puur symbolisch. 31 december is een echte uitdaging. Het bereiken van de echtscheidingsovereenkomst met Europa zal niet eenvoudig zijn. De Europeanen geloven dat het een doelstelling is die eind dit jaar niet kan worden bereikt. Maar de kaart die laat zien waar het VK na die datum in de wereldwijde gemeenschap zit, moet nog worden opgesteld. De grens door de Ierse Zee was een slimme uitvinding, maar zelfs dat zal vol nieuwe onvoorziene gevolgen zijn. Blijft het VK zelf intact? Niemand weet het.

De mist die zich al voordoet, zal zelfs de perceptie van de details die in de toekomstige Brexit-kaart moeten worden opgenomen, een ontmoedigende uitdaging maken. Ze moeten zichtbaar worden door de dampende damp voordat de kaart kan worden getekend. Het navigeren door het Britse staatsschip – of de helikopter van de staat, in zijn moderne versie – zal waarschijnlijk een onmogelijke taak blijken te zijn. Ga Boris! Dit is je kans. Doe het! En de mist is verdoemd!