Indignatie redactie 
Thanksgiving viert ook in toenemende mate een festival in Nederland waarvan maar weinig mensen weten dat het een miljoenvoudige inheemse genocide in de VS verheerlijkt. Noam Chomsky noemde dit ooit ‘de imperiale mentaliteit van de westerse cultuur’.
De vierde donderdag van november is geen goed moment om een kalkoen te zijn, vooral niet in de VS, maar in toenemende mate ook niet in Nederland. Want dan is het weer Thanksgiving: een Amerikaans-Amerikaans feest, de genocide van de werkelijke Amerikanen, de zogenaamde “Native Americans” viert, en de tweevoudige genocide (verwijst naar de tot voor kort volledig verzwegen Duitse genocide van de Herero en Nama en de bekendere joden) uit Europa worden steeds populairder. Zelfs in mijn persoonlijke Nederlandse kring is Thanksgiving plotseling gestegen tot een serieuze datum in de onofficiële vakantiekalender.
Waarom? Omdat de meeste mensen in dit land de werkelijke achtergrond van dit “volksfeest” niet kennen. En natuurlijk vanwege de specifieke West-Duitse Abart om de hele VS te ondermijnen, of het nu in de politiek is of zelfs in de eetkamer op een feestdag in de VS, wat geen enkele zou moeten zijn. Het feit dat Amerikanen genocide vieren, getuigt niet alleen van een zeer onwetend begrip van de geschiedenis, maar is ook een uitdrukking van wat Noam Chomsky in een andere context omschreef als de “imperiale mentaliteit van de westerse cultuur”.
De bereidheid om Thanksgiving in dit land te vieren is geen anomalie, maar maakt deel uit van een verontrustende trend om feesten te importeren die cultureel niets te doen hebben en die “toevallig” allemaal uit de VS komen: Valentijnsdag, Halloween, Santa Claus Kerstmis en ondertussen Thanksgiving, wat zoveel te maken heeft met het Duitse oogstfestival als alcoholvrij bier met een kater.
De dagen dat honderdduizenden nog steeds demonstreerden tegen de illegale en immorele woestijnoorlogen van Uncle Sam, schreeuwden een a capella van “Ami Go Home” en “No blood for oil” en spoten het op spandoeken en huismuren. Vandaag capituleerden we voor onze eigen post-democratische demonen, die in 14 jaar Merkelisme ons vermogen om kritisch te denken en te handelen volledig hebben geëlimineerd, en in 2019 kowtow we opnieuw naar de VS, onze Liberator voor het leven. Ook in de vorm van de ergernis van het vieren van zijn belangrijkste feestdagen.
Kerstmis, gesponsord door Coca-Cola
Een essentieel kenmerk van deze geïmporteerde Amerikaanse feestdagen is het overschaduwen van hun historische kernbelang door consumptie en handel. Zo worden traditionele festiviteiten vervangen door “Hallmark holidays” (vernoemd naar het Amerikaanse wenskaartbedrijf), waar grote bedrijven enorme inkomsten maken en blinde consumenten doen wat kapitalisme en de inherente neoliberale markt en groealogica hen briljant hebben geleerd: onbetwist geld kwestie.
De dag ter herdenking van de Sint-Valentijn van Terni werd dus uitgehard door alles dat zelfs op afstand als een hartsymbool lijkt of opzichtige romantiek suggereert, zoals boeketten en Belgische chocolade (die eigenlijk Ivoriaanse of Ghanese chocolade zou moeten worden genoemd: de cacao komt toch niet uit Wallonië, maar uit West-Afrika, daar is het weer, “imperiale mentaliteit” van Chomsky).
Het is bekend dat de opstanding van Jezus wordt gevierd met in massa geproduceerde chocoladekonijntjes en beschilderde paaseieren. Halloween, oorspronkelijk een Keltische traditie, is tegenwoordig de heilige graal van de zoetwarenindustrie. Het strategische hergebruik van Thanksgiving op de volgende Black Friday, de hoogste feestdag in de kapitalismekalender (toepasselijk genoemd, maar die dag worden de donkerste scholen van Homo Oeconomicus blootgesteld wanneer hij vroeg in de ochtend samenkomt met gelijkgestemde mensen om goedkope Mobs en de winkelcentra en Apple-winkels stormen te kopen ), is een uitkomst voor de detailhandel.
En als laatste, maar daarom niet minder belangrijk, moeten we de geboorte van Jezus niet vergeten, waar vandaag het kerststalspel werd afgevlakt door Coca-Cola-vrachtwagenkonvooien, gestuurd door gesuikerde, dikbuikige grijnzende kerstmannen. Van alle dingen die als “Kerstmis” worden verkocht, is een cafeïnehoudende bruisende drank met een inhoud van negen stukjes suikerklontjes tot 0,25 liter (bron: Coca-Cola Duitsland) vrijwel het laatste wat men heeft in verband met religieuze contemplatie zou kunnen brengen. Maar in een mondiale consumptiemaatschappij worden de grenzen van het absurde waarschijnlijk nooit definitief afgebakend.
Duits-Amerikaans Stockholm-syndroom
Het is begrijpelijk dat een volk als de Amerikanen, die cultureel voeden met materialisme van de wieg tot het graf (en die deze twijfelachtige prestatie met succes hebben geëxporteerd naar de grote wijde wereld), deze feestdagen en evenementen op deze manier viert De burgers van de zelfbenoemde “Leider van de vrije wereld” worden geregeerd door plutocratische zakenelites en hun politieke handlangers in Washington, die samen de voormalige de onwetendheid van blinde massaconsumptie verkopen als de “Amerikaanse manier van leven”.
Als in Nederland deze culturele modes daarentegen worden geëmuleerd, is dit alleen maar jammerlijk. Maar heeft onze eindeloze dankbaarheid en de (typischdutch?) Cadaver-gehoorzaamheid aan alles anders dan de Verenigde Staten, die ons in de presentatie van vandaag bijna in zijn eentje bevrijd van het fascisme, betekenen dat “Americana” ondertussen onherroepelijk in onze culturele en psychologische DNA is erin gecodeerd. De zuivere cijfers ertegen spreken ertegen: het Sovjetaandeel in de onderdrukking van de nazi’s was veel groter: ongeveer elf miljoen (!) Sovjet soldaten verloren hun leven in de strijd tegen de Duitse indringers in de Tweede Wereldoorlog, terwijl het aantal omgekomen Amerikaanse soldaten bij minder dan een half miljoen. Een van deVolgens Washington Post ontvangt elke Sovjet-soldaat die stierf in de strijd tegen het Duitse Rijk 80 Sovjet.
Ook is de vrijwillige Nederlandse onderdanigheid aan het Amerikaanse culturele imperialisme, ongeacht in welke dwaze vorm het zich manifesteert, een trieste uitspraak over onze eigen positie binnen de hiërarchie van een globalistische en multipolaire wereldorde. En dit is, laten we eerlijk zijn, eigenlijk nog steeds een half intacte Amerikaans-Amerikaanse wereldorde. We zijn niets meer dan “gevangen geesten”, een term uit de postkoloniale theorie, het equivalent van de Indiase “bruine sahib” of de zwarte “oom tom” uit de zuidelijke staten: nuttige idioten van een hegemon die houden van hun ondergeschikte positie en hun imperiale gevangenbewaarder hebben geleerd. Stockholm syndroom.
Maar je hoeft geen sociale romanticus te zijn die de ‘plek in de zon’ eist: er zou immers een gezonde geopolitieke middelmatigheid moeten zijn voor de tweevoudige genocidale en tweevoudige dronkaard van de wereld tussen nationalistische megalomanie en een transatlantisch schoothondje, vooral voor de wereldvrede?
Genocide is cool
Wat heeft dit alles te maken met Thanksgiving en genocide? Veel. Want hoewel de opdracht voor Halloween vanuit humanistisch oogpunt onschadelijk is, is de viering van Thanksgiving ronduit sadistisch. Omdat het niets anders doet dan de uitwijzing en de georganiseerde massamoord op indianen verheerlijken. In het vaak discursieve Duitsland, wiens imago van inheemse volkeren van Noord-Amerika bijna uitsluitend wordt beïnvloed door het oriëntalisme van Karl May en de goedkope koloniale racistische “komedie” van films à la “The Shoe of Manitu”, zijn de inheemse bevolking volledig toegewijd aan het koloniale taalgebruik van de 18e eeuw , nog steeds aangeduid als “Indiërs”.
Alli Joseph, een lid van de Shinnecock Indian Nation-stam in Long Island, New York, viert Thanksgiving:
Thanksgiving herinnert ons aan de genocide van miljoenen van onze broeders en zusters, de afschaffing van onze cultuur en tradities en de diefstal van onze ongerepte landen.
Een beschuldiging dat Amy Goodman, mede-oprichter van de Democratie Nu persbericht , zegt: Thanksgiving is niets meer dan “een grootschalige witwassen van de koloniale genocide op de inheemse bevolking van Noord-Amerika.”
Dat men zo’n snode gebeurtenis wil vieren als de genocide op de inheemse bevolking van Noord-Amerika, niet vermanend, maar verheerlijkend, heeft iets te maken met wat de psycholoog Yaacov Trope ‘psychologische afstand’ noemt: hoe groter de afstand tot een evenement, ongeacht geografisch of tijdelijk, des te abstracter zijn mentale beeld in het menselijk brein.
De Dalits van Noord-Amerika
Het is niet verwonderlijk dat Amerikanen deze koloniale feestdag vieren, de VS is tenslotte een land waar zwarte mensen nog steeds een eerlijke wedstrijd zijn voor racistische politieagenten en een racistisch gerechtelijk systeem en inheemse bevolking ondanks de afschaffing van de slavernij en burgerrechten Inwoners binnen het Amerikaanse kastenstelsel behoren nog steeds tot de laagste (Afro-Amerikanen en moslims). Ze zijn de Dalits (laagste niveau binnen het Indiase kastenstelsel) van Noord-Amerika, systematisch beroofd van hun rechten en ontmenselijkt, ook symbolisch: terwijl het vervelende N-woord ondertussen taboe is en de Afro-Amerikaanse geschiedenis eenmaal per jaar wordt geëerd met Black History Month en Martin Luther King Day, is Columbus Day, ter ere van een van de grootste genociden in de wereldgeschiedenis,
Als de door de VS verblinde Nederlanders echter een Thanksgiving van de Derde Staat met Thanksgiving beginnen te vieren in hun schijnbare fabriekshouding van vrijwillige onderdanigheid aan een nominaal transatlantisch partnerschap, wat eigenlijk niets meer is dan een hiërarchische machtsverhouding tussen keizer en dienaar, dan is dat gewoon beschamend ,
Na de vraag waarom, kan ik het volgende vermoeden niet uit de weg gaan: dat de Nederlanders, de overblown uit de twintigste eeuw met zijn twee genociden en twee wereldoorlogen, een soort overcompenserende opluchting voelt, niet het enige monopolie op de ergste misdaden in de menselijke geschiedenis en soms om een genocide te kunnen vieren die je niet hebt begaan. De Armeense resolutie van de Nederlands kabinetag kan ook worden geïnterpreteerd tegen deze “reliëfachtergrond”.
En als ik verder ga met het plezier en dan de Thanksgiving-madig maak voor de meestal blinde Nederlanders in de VS, dan kan hij met opgeheven handen en een onschuldige uitdrukking verkondigen: “Wij waren het niet, dat waren de Amerikanen! waarom zijn we niet toegestaan? ” Volgens het motto: als zelfs iemand met de naam Hamed Abdel Samad denkt dat de islam shit is, dan moet er een waarheid in zitten.
Iedereen die na het lezen van deze regels nog steeds denkt dat hij genoegen moet nemen met een militaristische en antidemocratische wereldmacht – laten we kijken naar de Amerikaanse interventie in Guatemala, Chili en Iran, waar democratisch gekozen regeringen werden omvergeworpen door de zelf uitgeroepen Wereldpolitie Thanksgiving Day is om de bloedige geschiedenis en bittere aanwezigheid van inheemse Amerikanen, geïnitieerd door “illegale immigranten” uit Europa, te spotten met een kalkoen. Eén ding is zeker: zou hij de vernietiging van Europese Joden vieren met een speenvarken?
