The Essence of Evil: seks met kinderen iss Big Business geworden in Amerika

“Kinderen worden elke dag het doelwit van en verkocht voor seks in Amerika.” – John Ryan, National Center for Missing & Exploited Children

Kinderen, jonge meisjes – sommigen nog maar 9 jaar oud – worden in Amerika gekocht en verkocht voor seks. De gemiddelde leeftijd voor een verkochte jonge vrouw voor seks is nu 13 jaar oud.

Dit is Amerika’s vuile geheimpje.

Sekshandel – vooral als het gaat om het kopen en verkopen van jonge meisjes – is in Amerika big business geworden, het  snelst groeiende bedrijf  in de georganiseerde misdaad en het op een  na meest lucratieve handelswaar dat  illegaal wordt verhandeld na drugs en wapens.

Onderzoeksjournalist Amy Fine Collins merkt op: ‘Het is  lucratiever en veiliger geworden om kneedbare tieners te verkopen dan drugs of wapens . Een pond heroïne of een AK-47 kan één keer in de winkel worden verkocht, maar een jong meisje kan tien tot vijftien keer per dag worden verkocht – en een ‘rechtvaardige’ pooier neemt 100 procent van haar verdiensten in beslag. ‘

Denk hier eens over na:  elke twee minuten wordt een kind uitgebuit in de seksindustrie .

Volgens USA Today  kopen volwassenen  in de Verenigde Staten minstens 2,5 miljoen keer per jaar kinderen voor seks .

Wie koopt een kind voor seks? Anders gewone mannen  van alle rangen en standen.

‘ Ze kunnen je collega, dokter, voorganger of echtgenoot zijn’, schrijft journalist Tim Swarens, die meer dan een jaar lang onderzoek deed naar de sekshandel in Amerika.

Alleen al in Georgië wordt geschat dat  7.200 mannen (de helft van de dertigers) elke maand seks willen kopen met adolescente meisjes , gemiddeld ongeveer 300 per dag.

Gemiddeld wordt een kind  gedurende vijf jaar van dienstbaarheid door zesduizend mannen verkracht .

Naar schatting  worden in de VS elk jaar ten minste 100.000 kinderen – meisjes en jongens – gekocht en verkocht voor seks , en elk jaar dreigen maar liefst 300.000 kinderen te worden verhandeld. Sommige van deze kinderen worden met geweld ontvoerd, andere zijn weggelopen en weer andere worden door familieleden en kennissen in het systeem verkocht.

“Mensenhandel – de commerciële seksuele uitbuiting van Amerikaanse kinderen en vrouwen, via internet, stripclubs, escortservices of straatprostitutie – is op weg om  een van de ergste misdaden in de VS te worden”, aldus aanklager Krishna Patel.

Dit is een industrie die draait om goedkope seks tijdens de vlucht, met jonge meisjes en vrouwen die elke dag voor $ 25 worden  verkocht aan 50 mannen , terwijl hun  handlers  elk jaar $ 150.000 tot $ 200.000 verdienen .

Dit probleem is niet alleen in de grote steden te vinden.

Het gebeurt overal, recht onder onze neus, in buitenwijken, steden en dorpen in het hele land.

Zoals Ernie Allen van het National Center for Missing and Exploited Children opmerkt: ‘ De enige manier om dit in geen enkele Amerikaanse stad te vinden, is er gewoon niet naar te zoeken .’

Houd jezelf niet voor de gek door te geloven dat dit alleen een zorg is voor gemeenschappen met een laag inkomen of immigranten.

Dat is het niet .

Er zijn naar schatting  100.000 tot 150.000 minderjarige kindsekswerkers in de Verenigde Staten.  Deze meisjes doen geen vrijwilligerswerk als seksslaven. Ze worden erin gelokt – gedwongen – verhandeld. In de meeste gevallen hebben ze geen keus.

Om detectie te voorkomen (in sommige gevallen  geholpen en gesteund door de politie ) en om tegemoet te komen aan de vraag van mannelijke kopers naar seks met verschillende vrouwen, hebben pooiers en de bendes en misdaadsyndicaten waarvoor ze werken, van sekshandel een zeer mobiele onderneming gemaakt, met verhandelde meisjes, jongens en vrouwen die voortdurend van stad naar stad, van staat naar staat en van land naar land worden verplaatst.

Zo is het Baltimore-Washington-gebied, ook wel  The Circuit genoemd , met zijn I-95-corridor bezaaid met rustplaatsen, busstations en truckstops, een knooppunt voor de sekshandel.

Geen twijfel mogelijk: dit is een zeer winstgevende, goed georganiseerde en zeer geavanceerde sekshandel die actief is in grote en kleine steden en  alleen al in de VS meer dan 9,5 miljard dollar per jaar  binnenhaalt door jonge meisjes te ontvoeren en te verkopen voor seks.

Elk jaar worden de meisjes die worden gekocht en verkocht steeds jonger.

De gemiddelde leeftijd van mensen die worden verhandeld, is 13. Maar, zoals het hoofd van een groep die mensenhandel bestrijdt, opmerkte: ‘Laten we eens nadenken over wat gemiddelde betekent. Dat betekent dat er kinderen jonger dan 13 jaar zijn.  Dat betekent 8-, 9-, 10-jarigen. ‘

“Voor elke 10 geredde vrouwen zijn er 50 tot 100 meer vrouwen die door de mensenhandelaren worden binnengebracht. Helaas zijn ze geen 18- of 20-jarigen meer ”, merkte een 25-jarig slachtoffer van mensenhandel op. ‘ Het zijn minderjarigen vanaf 13 jaar die worden verhandeld.  Het zijn kleine meisjes. ‘

Waar komt deze eetlust voor jonge meisjes vandaan?

Kijk om je heen.

Jonge meisjes worden al jaren geseksualiseerd in muziekvideo’s, op billboards, in televisiereclame en in kledingwinkels. Marketeers hebben een vraag naar jong vlees gecreëerd en een ruim aanbod van overgeseksualiseerde kinderen.

“Het enige dat nodig is, is één blik op MySpace-foto’s van tieners om voorbeelden te zien – als ze geen porno imiteren die ze daadwerkelijk hebben gezien, imiteren ze de op porno geïnspireerde beelden en poses die ze elders hebben geabsorbeerd”,  schrijft Jessica Bennett voor Newsweek . “Latex, korsetten en stripperhakken, ooit de mode van pornosterren, hebben hun weg gevonden naar de middelbare en middelbare school.”

Dit is wat Bennett de ‘ pornificatie van een generatie ‘ noemt .

“In een markt die hoge hakken verkoopt voor baby’s en strings voor tweens, is er geen genie voor nodig om te zien dat  seks, zo niet porno, ons leven is binnengedrongen “, besluit Bennett. “Of we het nu verwelkomen of niet, televisie brengt het in onze huiskamers en het internet brengt het in onze slaapkamers. Volgens een onderzoek uit 2007 van de Universiteit van Alberta heeft maar liefst 90 procent van de jongens en 70 procent van de meisjes van 13 tot 14 jaar ten minste één keer toegang gehad tot seksueel expliciete inhoud. ”

Met andere woorden, de cultuur zorgt ervoor dat deze jonge mensen worden aangevallen door seksuele roofdieren. En dan vragen we ons af waarom er op onze jonge vrouwen wordt gejaagd, verhandeld en misbruikt?

Sociale media maken het allemaal te gemakkelijk. Zoals een nieuwscentrum meldde: ‘Meisjes vinden is gemakkelijk voor pooiers. Ze kijken op MySpace, Facebook en andere sociale netwerken.  Zij en hun assistenten cruisen winkelcentra, middelbare scholen en middelbare scholen. Ze halen ze op bij bushaltes. Op de trolley. Girl-to-girl rekrutering gebeurt soms. ‘ Pleeggezinnen en jeugdverblijven zijn ook een belangrijk doelwit geworden  voor mensenhandelaars.

Zelden gaan deze meisjes vrijwillig de prostitutie in. Velen beginnen als weglopers of wegwerpsters, om vervolgens opgepikt te worden door pooiers of grotere geslachtsringen. Anderen, die overgehaald waren om een ​​vreemde te ontmoeten na online interactie via een van de vele sociale netwerksites, merkten dat ze snel werden ingewijd in hun nieuwe leven als seksslaven.

Debbie , een heteroseksuele student die behoorde tot een hechte luchtmachtfamilie die in Phoenix, Arizona, woonde, is een voorbeeld van deze handel in vlees. Debbie was 15 toen ze door een kennisvriend van haar oprit werd weggerukt. Gedwongen in een auto werd Debbie vastgebonden en meegenomen naar een onbekende locatie, onder schot gehouden en verkracht door meerdere mannen. Ze werd vervolgens gepropt in een kleine hondenkennel en gedwongen hondenkoekjes te eten. De ontvoerders van Debbie maakten reclame voor haar diensten op Craigslist. Degenen die reageerden waren vaak getrouwd met kinderen en het geld dat Debbie ‘verdiende’ voor seks werd aan haar ontvoerders gegeven. De groepsverkrachting ging door. Na het doorzoeken van het appartement waar Debbie gevangen werd gehouden, vond de politie uiteindelijk Debbie gevuld in een la onder een bed. Haar schrijnende beproeving duurde 40 dagen.

Terwijl Debbie het geluk had gered te worden, hebben anderen niet zoveel geluk. Volgens het National Center for Missing and Exploited Children worden  jaarlijks bijna 800.000 kinderen vermist  (ongeveer 2.185 kinderen per dag).

Met een groeiende vraag naar seksuele slavernij en een eindeloos aanbod van meisjes en vrouwen die het doelwit kunnen zijn van ontvoering, is dit geen probleem dat snel zal verdwijnen.

Voor degenen die worden verhandeld, is het een nachtmerrie van begin tot eind.

Degenen die worden verkocht voor seks hebben een  gemiddelde levensverwachting van zeven jaar en die jaren zijn een levende nachtmerrie van eindeloze verkrachting, gedwongen drugsgebruik, vernedering, degradatie, bedreigingen, ziekte, zwangerschap, abortus, miskramen, marteling, pijn en altijd de constante angst om gedood te worden of, erger nog, dat degenen van wie je houdt gekwetst of gedood worden.

Peter Landesman schetst de volledige gruwelen van het leven voor de slachtoffers van de sekshandel in zijn New York Times-artikel ” The Girls Next Door “:

Andrea vertelde me dat zij en de andere kinderen waarmee ze werd vastgehouden, vaak werden geslagen om ze uit balans en gehoorzaam te houden. Soms werden ze op video opgenomen terwijl ze gedwongen werden seks te hebben met volwassenen of met elkaar. Vaak, zei ze, werd haar gevraagd om rollen te spelen: de therapeut-patiënt of de gehoorzame dochter. Haar cel van sekshandelaren bood drie leeftijdsgroepen van sekspartners – peuter tot 4, 5 tot 12 jaar en tieners – evenals wat zij een ‘schadegroep’ noemde. ‘In de schadegroep kunnen ze je slaan of alles doen wat ze willen’, legde ze uit. “Hoewel seks altijd pijn doet als je klein bent, dus het is altijd gewelddadig, alles was veel pijnlijker toen je in de schadegroep werd geplaatst.”

Wat Andrea hierna  beschreef,  laat zien hoe verdorven sommige delen van de Amerikaanse samenleving zijn geworden. ‘Dan krijg je honger om je te trainen’ om orale seks te hebben. ‘Ze hebben honing op een man gedaan. Voor de allerkleinste kinderen moest je leren niet te kokhalzen. En ze duwden dingen in je zodat je je beter zou openen. We leerden reacties. Alsof ze wilden dat we zwoel of sexy of bang waren. De meesten wilden dat je bang was. Toen ik ouder werd, leerde ik de jongere kinderen hoe ze weg moesten drijven, zodat het geen pijn deed. ‘

Immigratie- en douanehandhavers in het Cyber ​​Crimes Center in Fairfax, Virginia, melden dat als het op seks aankomt, de eetlust van veel Amerikanen nu is veranderd. Wat ooit als abnormaal werd beschouwd, is nu de norm. Deze agenten volgen een  duidelijke piek in de vraag naar hardere porno op internet . Zoals een agent opmerkte: ‘We zijn ongevoelig geworden voor de zachte dingen; nu hebben we een harder en harder hit nodig. ‘

Deze trend komt tot uiting in de behandeling die veel meisjes krijgen door toedoen van de drugshandelaren en de mannen die ze kopen. Peter Landesman interviewde  Rosario , een Mexicaanse vrouw die naar New York was verhandeld en een aantal jaren gevangen was gehouden. Ze zei: ‘In Amerika hadden we’ speciale banen ‘. Orale seks, anale seks, vaak met veel mannen. Seks is nu avontuurlijker, moeilijker. ‘

Een rode draad door de ervaringen van de meeste overlevenden wordt  gedwongen om zonder slaap of eten te gaan totdat ze hun seksquotum van ten minste 40 mannen hebben bereikt . Een vrouw vertelt hoe haar handelaar haar met haar gezicht op de grond liet liggen toen ze zwanger was en daarna letterlijk op haar rug sprong, waardoor ze gedwongen werd een miskraam te krijgen.

Holly Austin Smith  werd ontvoerd toen ze 14 jaar oud was, verkracht en vervolgens gedwongen om zichzelf te prostitueren. Toen haar pooier voor de rechter werd gebracht, werd ze alleen gemaakt om een ​​jaar in de gevangenis te dienen.

Barbara Amaya  werd herhaaldelijk verkocht tussen mensenhandelaars, misbruikt, neergeschoten, neergestoken, verkracht, ontvoerd, verhandeld, geslagen en gevangen gezet voordat ze 18 jaar oud was. ‘Ik had een quotum dat ik elke avond moest invullen. En als ik niet zoveel geld had, zou ik verslagen worden en van de trap worden gegooid. Hij sloeg me een keer met kledinghangers van draad, zoals je kleren ophangt, hij streek het recht en mijn hele rug bloedde. ‘

David McSwane vertelt in een  huiveringwekkend stuk voor de Herald-Tribune : “In Oakland Park, een industriële buitenwijk van Fort Lauderdale, kwamen federale agenten in 2011 een bordeel tegen dat werd beheerd door een echtpaar. In ‘The Boom Boom Room’, zoals het bekend was, betaalden klanten een vergoeding en kregen ze een condoom en een timer en werden ze alleen gelaten met een van de acht tieners van het bordeel, kinderen vanaf 13 jaar. Een 16-jarig pleegkind getuigde dat hij als bewaker optrad, terwijl een 17-jarig meisje een federale rechter vertelde dat ze gedwongen was seks te hebben met maar liefst 20 mannen per nacht. ‘

Een bepaalde ring van sekshandel richtte zich specifiek op migrerende werknemers die seizoensarbeid hadden op boerderijen in de zuidoostelijke staten, met  name de Carolinas en Georgië , hoewel het een bloeiende onderneming is in elke staat van het land. Mensenhandelaren vervoeren de vrouwen van boer naar boer, waar arbeidsmigranten maar liefst 30 keer per week buiten hutten gaan staan  om seks met ze te hebben voordat ze naar een andere boerderij worden vervoerd, waar het proces opnieuw zou beginnen.

Dit groeiende kwaad is, in alle opzichten en doeleinden, in de open lucht.

Vrouwen en kinderen die worden verhandeld, worden op internet geadverteerd, over de interstate vervoerd en gekocht en verkocht in chique hotels.

Zoals ik in mijn boek Battlefield America: The War on the American People duidelijk maak  , is de oorlog tegen sekshandel van de regering – net als de oorlog tegen terrorisme, drugs en misdaad van de regering –  een perfect excuus geworden voor het toepassen van meer politietactiek ( politiecontrolepunten, huiszoekingen, bewaking en verhoogde beveiliging) bij een kwetsbaar publiek , terwijl ze weinig doen om onze gemeenschappen veiliger te maken.

Dus wat kan je doen?

Informeer uzelf en uw kinderen over deze groeiende dreiging in onze gemeenschappen.

Stop met het voeden van het monster: sekshandel maakt deel uit van een groter continuüm in Amerika dat zich uitstrekt van problemen met dakloosheid, armoede en zelfrespect tot geseksualiseerde televisie, de verheerlijking van een pooier / ho-cultuur – wat vaak pornificatie wordt genoemd van Amerika – en een miljardenindustrie voor seks, gebouwd op de rug van pornografie, muziek, entertainment, enz.

Deze epidemie is grotendeels een van onze eigen oorzaak, vooral in een bedrijfstijd waarin de waarde die aan het menselijk leven wordt gehecht, op de achterbank komt te staan ​​om te profiteren. Naar schatting levert de  porno-industrie meer geld op dan Amazon, Microsoft, Google, Apple en Yahoo .

Doe een beroep op uw gemeenteraden, verkozen functionarissen en politiediensten om de strijd tegen sekshandel een topprioriteit te maken, meer nog dan de zogenaamde oorlog tegen terreur en drugs en de militarisering van wetshandhaving.

Stop met het vervolgen van volwassenen voor slachtofferloze “misdaden”, zoals het verbouwen van sla in hun voortuin, en richt u op het opbergen van pooiers en kopers die deze jonge vrouwen tot slachtoffer maken.

Ten slotte moet de politie beter trainen, deze problemen opsporen en erop reageren; gemeenschappen en sociale diensten moeten de weglopers, de belangrijkste doelwitten van mensenhandelaars, beter beschermen. wetgevers moeten wetgeving aannemen die gericht is op de vervolging van mensenhandelaars en “onderbroek”, de kopers die de vraag naar seksslaven stimuleren; en hotels moeten stoppen met het inschakelen van deze handelaars door hen kamers en dekking te bieden voor hun vuile daden.

Dat zoveel vrouwen en kinderen nog steeds slachtoffer, meedogenloos en als menselijke lading worden behandeld, is te wijten aan drie dingen: ten eerste een consumentenvraag die steeds lucratiever wordt voor alle betrokkenen – behalve voor de slachtoffers; ten tweede, een niveau van corruptie dat zo invasief is op zowel lokale als internationale schaal dat er weinig hoop is om via gevestigde kanalen voor verandering te werken; en drie, een griezelige stilte van individuen die zich niet uitspreken tegen dergelijke gruweldaden.

Maar de waarheid is dat we allemaal schuldig zijn aan het bijdragen aan dit menselijk lijden. De handelaars zijn schuldig. De consumenten zijn schuldig. De corrupte wetshandhavers zijn schuldig. De vrouwengroepen die niets doen, zijn schuldig. De buitenlandse vredeshandhavers en hulpverleners die bijdragen aan de vraag naar seksslaven zijn schuldig. Bovenal is ieder individu dat geen flauwekul geeft en huilt over de gruweldaden die worden gepleegd tegen vrouwen en kinderen in bijna elk land over de hele wereld – inclusief de Verenigde Staten – schuldig.