Indignatie redactie 
Terwijl wij ons al ruim maanden druk maken over de verwikkelingen rond het Forum voor Democratie is er een nieuwe wereld in de maak. Internationale fora vergaderen over plannen die The Great Reset, Transforming Our World en Building Back Better heten. Het World Economic Forum promoot: “You’ll own nothing and you will be happy“. Fraaie toekomstvisioenen als ‘Armoede de wereld uit’. Door welvaart eerlijk te delen, inkomensongelijkheid terug te dringen en zelfs particulier eigendom af te schaffen. Waar doet ons dat nou aan denken?
Goede doelen
Alle armoede moet de wereld uit, zo luidt een van de Sustainable Development-doelstellingen in Agenda 2030 van de VN: “We are determined to end poverty and hunger everywhere”. Dat is een mooi streven, waarmee iedereen vast onmiddellijk instemt. Maar net als met zoveel goede doelen – “vrede op aarde”, “weg met racisme” – zegt dat niet zoveel. Want wie is er nu vóór oorlog of racisme, of vóór armoede? Een lippendienst is snel bewezen, maar vaak betekent die niet meer dan het tonen van de eigen nobele intenties: je bekommert je om het welzijn van de héle wereld.
Waar het echt om gaat is de vraag hoe je denkt dit doel te gaan bereiken. En welke inzet je daar zelf voor gaat leveren. Dan wordt het al snel een stuk lastiger. Er zijn immers vele wegen die naar Rome leiden, elk met hun voor- en nadelen.
“VN-Agenda 2030: basisinkomen als collectivistisch ideaal.” Door @YorienvdH https://t.co/Jqfi7iauhW
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) November 18, 2020
Geen eigendom
Uit de wereld helpen van armoede: hoe doe je dat? In Agenda 2030 van de VN wordt melding gemaakt van de noodzaak om welvaart te delen: “Sustained, inclusive and sustainable economic growth is essential for prosperity. This will only be possible if wealth is shared and income inequality is addressed.” Eerlijk delen, iedereen dus even arm of rijk. Het World Economic Forum (WEF, de jaarlijkse bijeenkomst van de CEO’s van de grootste bedrijven ter wereld, internationale politici, intellectuelen en journalisten) bouwt voort op dit thema. Het WEF voorziet een toekomst zonder eigendom. Daarover verspreidt de organisatie prikkelende video’s zoals “You’ll own nothing and you will be happy”.
Je zult niets meer bezitten en toch gelukkig zijn, zo wordt ons voorgespiegeld. Zou het?
Huizenbezit mag niet
Waarschijnlijk mag je in dit Utopia nog wel je eigen ondergoed en tandenborstel behouden, maar het is niet de bedoeling dat je nog een huis bezit. Iedereen moet gaan huren.
Al sinds jaar en dag wordt in Nederland het huizenbezit van de burger gestimuleerd. Begrijpelijk, want dan zijn er minder schaarse (sociale) huurwoningen nodig, en dat is veel goedkoper voor de staat. Als iets je eigendom is, zorg je er bovendien vaak beter voor dan wanneer je het in ‘bruikleen’ hebt, al was het alleen maar omdat je de waarde van je eigendom wilt behouden of wilt vergroten. En omdat je blij bent met je bezit, soms moeizaam bij elkaar gespaard. En omdat je je huis graag zelf wilt beheren zonder van een ander afhankelijk te zijn, of van langdurige bureaucratie voordat het lekkende dak eens wordt gerepareerd. Voor de staat van het woningbezit is ‘allemaal huren’ dan ook een slechte zaak.
Communisme
Een volgende vraag die zich aandient is wie dan in dit Utopia al onze huizen bezit, als dat niet meer de gewone burgers mogen zijn. Want een huis is en blijft een materieel eigendom. Is de nieuwe eigenaar dan de overheid, die aldus grootgrondbezitter en groot huizenbezitter wordt? Wat een rijkdom! En de burgers zijn direct mooi gelijkgeschakeld, want allemaal huurders, allemaal even arm of rijk, allemaal gelijk. Alleen de één in een kapitale villa en de ander ergens drie hoog achter….
Waar doet dit ideaal ons toch aan denken? Waren er niet al eens samenlevingen waar dit in praktijk is gebracht, en die vervolgens allemaal jammerlijk zijn mislukt? Communistische maatschappijen, waarin ook iedereen hetzelfde inkomen verdiende of zich zelfs in dezelfde outfit moest kleden, of je nu man was of vrouw. Iedereen helemaal gelijk. Wat een zegen, alleen werden de mensen er niet vrolijk van en werkte het verder ook voor geen meter.
Demoraliserend
Je kon dat in de jaren tachtig zelf gaan vaststellen in bijvoorbeeld Roemenië. Een stoffig achtergebleven land met half lege schappen in de winkels. Ongeïnteresseerd personeel, want waarom zou je je best doen als je daar zelf niet beter van werd, nee, erger nog, werd misbruikt door de anderen die het wel mooi vonden als jij een stapje harder liep, want dan hoefden zij minder te doen. Dus niemand deed zijn best, en dat was te zien. Troosteloos en demoraliserend.
Wat ook niet hielp in deze communistische landen was dat alle burgers weliswaar gelijk moesten zijn, maar de bazen niet. Die zaten in de hotels aan de beste tafels en lieten zich heerlijke gerechten voorzetten, die door de overige gasten niet konden worden besteld. Zij moesten het doen met wat de pot schafte, meestal een armoedige pot vol uien en waterige aardappelen met een grondsmaak. Zoals George Orwell al schreef in Animal Farm: “Alle dieren zijn gelijk, maar sommige zijn meer gelijk dan andere”.
Iedereen gelijk
Willen mensen eigenlijk wel gelijk zijn? Mensen willen zich juist onderscheiden van de ander, individueel en groepsgewijs. In communistisch China, waar vrouwen tijdens het Mao-bewind hetzelfde saaie en vormloze uniform als mannen moesten dragen, naaide een enkele durfal soms een piepklein lapje gebloemde stof aan de binnenkant van haar jasje, om ietsje meer zichzelf te zijn. Toch een eigen identiteit, hoe klein en verborgen dan ook…
Jezelf kunnen zijn omvat ook eigen bezittingen, eigendom. Waar je je best voor doet en waar je blij mee bent. Alleen mensen met heel veel bezit komen op het malle idee dat afschaffen van het eigendom het heil van de mensheid dient. Misschien om zich te verexcuseren voor hun eigen excessieve rijkdom? In het veilige bewustzijn dat zij in dat bezitloze Utopia die dans wel zullen ontspringen? Want kent u één voorbeeld van zo’n prediker voor ‘geen eigendom’ die alvast het goede voorbeeld geeft?
Boeren onteigenen
Vraag aan mensen met geen of weinig bezittingen of zij voorstander zijn van het afschaffen van eigendom. Nooit. Ze koesteren het minimale dat ze bezitten en willen dat graag vermeerderen, om zichzelf maar vooral hun kinderen een beter leven te kunnen geven. Ze willen de mogelijkheid hebben om van een dubbeltje een kwartje te worden, of daar op zijn minst over kunnen dromen. Ze willen een steuntje in de rug als ze dat zelf niet redden door onoverkomelijke achterstanden.
Is het misschien zo dat vooral luie en jaloerse mensen het afschaffen van eigendom een goed idee vinden? Dan hoeven zij zich niet in te spannen en hebben de rijken ook evenveel of -weinig als zijzelf. Net goed voor die vreselijke kapitalisten. In Nederland vindt het WEF alvast Bij1 aan hun zijde, die willen beginnen met het onteigenen van boeren.
Ik lees nu dat BIJ1 boerenbedrijven wil nationaliseren en herverdelen. Die smerige rotcommunist'n motten met hun klauwen van mien erf bliev'n en zo is 't.
— Annemarieke Graveland✒ (@AnSophEls) November 15, 2020
Landbezit
Succesvolle armoedebestrijding in ontwikkelingslanden begint juist met het invoeren van een landregistratie en daarmee het invoeren van landbezit, zoals het Kadaster laat zien. De trotse eigenaren van een stukje grond gaan vervolgens hard aan de slag met het verbouwen van voedsel. Die landbewerking heeft geen enkele zin als je buurman je bezit betwist en je oogst vervolgens binnenhaalt, of wanneer de plaatselijke hoofdman die rooft met zijn dominante clan.
Zouden al die hoog opgeleide mensen bij het World Economic Forum dat niet weten? Zouden ze zó dom zijn?
Of is The Great Reset complot-denken, zoals de New York Times meent?
The baseless ‘Great Reset’ conspiracy theory rises again. https://t.co/zDuMZDK9vB
— Anna Brees (@BreesAnna) November 18, 2020
Geen dromen
We zullen er volgend jaar meer over horen, in de jaarlijkse bijeenkomst van het WEF. Ditmaal vanwege corona in mei en niet in het mondaine Davos, maar in het luxe kuuroord Lucerne-Bürgenstock. Thema: The Great Reset. Wat zullen hun aanbevelingen zijn over wat we moeten doen met ons bezit: onze E-bike, smartphone, pc, pony of motorboot en de trouwring van oma? Om over hun jachten en privé-vliegtuigen maar te zwijgen.
Het zijn geen dromen meer en geen complotten: het is nu out in the open.
Hersenspoeling
Dat afzweren van eigendom wordt een hele lastige om aan de bevolking te verkopen. Daar komt nog aardig wat hersenspoeling, controle en dwang aan te pas. Gelukkig hebben wij geen marxistische regering en wordt eigendom gekoesterd, vooral eigendom van boeren. O nee, dat laatste klopt niet. Onze boeren wordt het leven behoorlijk zuur gemaakt en de overheid stimuleert ze om met het boeren te stoppen. Maar daarvoor zijn hele andere redenen, toch? Zoals natuurbescherming, inperken van stikstofvervuiling en ‘landbouwgif’, voor een duurzame toekomst..
Het is op zijn minst opmerkelijk dat het streven naar duurzaamheid – dus ‘overtollige’ boeren weg – naadloos overeenkomt met het streven naar collectief landbezit. Want wie koopt die vrijkomende landbouwgrond? De overheid, mede of vooral voor huizenbouw. Misschien heeft de hele duurzaamheids-ideologie wel dezelfde wortels als Transform Our World, The Great Reset en Build Back Better. En komt het eigenlijk op hetzelfde neer en levert het identieke resultaten op.
We zouden het er eens over moeten hebben.
