Indignatie redactie 
Gaza – Joden zeggen graag ‘Nooit meer’, verwijzend naar de Holocaust, maar het gebeurt opnieuw en de film zorgt ervoor dat we allemaal de lelijke waarheid onder ogen zien.
Gaza – The Zone of Interest is een film geregisseerd door Jonathan Glazer, die zei: “Dit gaat niet over het verleden, het gaat over nu”. Het verhaal van de film weerspiegelt het huidige verhaal in Gaza, ook al speelt de film zich af naast de gaskamers van Auschwitz in het WO II-tijdperk.
Een Duits gezin met kinderen woont in een prachtig huis en tuin direct aan de muren van Auschwitz. De vader van het gezin is een nazi-officier, en de vrouw en kinderen leiden een ogenschijnlijk normaal leven terwijl ze de dood van duizenden joden in de buurt negeren.
De Duitse vrouw draagt graag een mooie bontjas die is afgenomen van een rijke Jood die is vermoord door de militaire eenheid van haar man. Dit deed me denken aan Laila Jardali , een Palestijnse vluchtelinge in Fresno, Californië. Zij en haar gezin werden in 1948 uit hun huis in Palestina verdreven. Ze herinnerde zich dat ze Joodse immigranten had gezien die vers van de vluchtelingenboten uit Europa waren gekomen, in Palestijnse huizen woonden die ze in beslag hadden genomen en de kleding van de huiseigenaren droegen terwijl ze aten van hun Chinese serviesgoed.
Het hebben van een tuin speelt een belangrijke rol in het ouderlijk huis, aangezien de Duitse vader een aanhanger was van de Artaman League, een Duitse anti-stedelijke, terug-naar-het-land-beweging die pleitte voor familieboerderijen en het leven van het land. Veel Joden wonen in een kibboets in Israël, dit zijn gemeenschappelijke boerderijen. De boerderijen die op de muren van Gaza wonen, zitten vol met gezinnen die ervoor kozen om in het zicht van de Palestijnen in Gaza te wonen, omdat ze logen over de landbouw.
Joden in Europa werden door de nazi’s opgepakt en met geweld naar concentratiekampen, zoals Auschwitz, verdreven. De VN en andere mensenrechtenorganisaties hebben Gaza bestempeld als het grootste openluchtconcentratiekamp ter wereld, waar ongeveer 3 miljoen mensen woonden vóór de Israëlische aanval, waarbij ongeveer 28.000 mensen omkwamen, voornamelijk vrouwen en kinderen, en nog eens 65.000 gewond raakten.
De Joden leven in vrijheid op slechts enkele meters afstand van de 3 miljoen Palestijnen aan wie alle mensenrechten worden ontzegd. Gaza wordt sinds 2007 belegerd, en vóór de aanval van Hamas op Israël op 7 oktober was het leven daar verslechterd. Nu zitten de laatst overgebleven Palestijnen in Gaza ineengedoken in het uiterste zuidelijke deel van Gaza, waar ze zich nergens kunnen verstoppen. 1,2 miljoen mensen zijn slechts enkele uren verwijderd van de beloofde Israëlische grondinvasie van Rafah, die waarschijnlijk zal eindigen in een bloedbad onder burgers .
De Joodse boerenkinderen kunnen opgroeien met de mogelijkheid om naar een universiteit in het buitenland te gaan voor hogere graden, terwijl ze het recht hebben om naar Israël terug te keren en te werken. De Palestijnse kinderen hebben geen mogelijkheid om in het buitenland te studeren, of naar huis terug te keren als ze vertrekken . Studeren in het buitenland resulteert in een leven lang ballingschap.
In de film leefde de nazi-familie een normaal leven op slechts enkele meters afstand van de gaskamers, en toch waren ze zich schijnbaar niet bewust van het lijden van hun buren. Dit is een spiegelbeeld van Gaza; Aan twee kanten geconfronteerd met Israëlische huizen, scholen en boerderijen vol ogenschijnlijk goed opgeleide en ontwikkelde Joden die zich terdege bewust zijn van de benarde situatie van hun buren, maar ervoor kozen deze te negeren.
Hun zelfingenomenheid en zelfisolatie veranderen hen in gevoelloze narcisten , die hun eigen pijn alleen acuut voelen. Het onvermogen om de pijn van anderen te voelen is een teken van een psychische aandoening, aangezien het vermogen om empathie te voelen de basis is voor een gezonde geest.
Maar de Joden staan niet alleen in hun gebrek aan empathie. De VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland en Italië hebben allemaal wapens naar Israël gestuurd om te gebruiken om genocide in Gaza te plegen.
In de Tweede Wereldoorlog namen de Duitsers land over en breidden de nazi-staat uit. Het waren deze expansie en bezetting die de Amerikaanse regering bij de oorlog brachten. Terwijl de nazi’s door Europa marcheerden, weigerde de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt tussenbeide te komen om de genocide op joden te stoppen.
Roosevelt negeerde het voor de hand liggende en liet de gaskamers blijven functioneren totdat de Britse premier Winston Churchill de FDR smeekte Groot-Brittannië te redden van invasie en bezetting. De holocaust had geen invloed op de FDR, het was alleen de landroof door het regime van Hitler die de VS ertoe bracht aan de oorlog deel te nemen.
Net zoals de Amerikaanse kranten in de Tweede Wereldoorlog de artikelen publiceerden over ongelooflijk lijden in Europa, en de Amerikaans-Joodse groepen zich uitsprak in een poging de Joden in de concentratiekampen te redden, dragen de Amerikaanse en Europese media en de sociale media vandaag de dag de boodschap over nieuws over de genocide die zich in Gaza afspeelt. De hele wereld is zich terdege bewust van de wreedheden die de IDF in Gaza begaat, maar vandaag de dag onderneemt niemand actie, en in de Tweede Wereldoorlog ondernam niemand actie totdat de VS in opstand kwamen tegen Hitler.
Alleen de Amerikaanse president Joe Biden kan de genocide in Gaza stoppen. Het smeken en smeken van Netanyahu, Ben Gvir en Smotrich om de oorlogsmisdaden te stoppen zal geen enkel effect hebben. Biden moet zijn hand spelen, aangezien hij alle aan Israël beloofde wapens en contant geld in zijn hand houdt. Biden hoeft alleen maar te zeggen: “Nu een staakt-het-vuren, of geen wapens en geld meer.”
De Duitse nazi-officier volgde een onvoorwaardelijke toewijding aan het nationaal-socialisme, waardoor het acceptabel werd om miljoenen joden te vermoorden. Dit loopt parallel met de Israëlische toewijding aan het zionisme, dat eveneens een politieke ideologie is, die het aanvaardbaar en noodzakelijk maakt om miljoenen Palestijnen te doden en te verdrijven. Israëlische ministers in de regering-Netanyahu,
De Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant zei op 9 oktober: “We vechten tegen menselijke dieren en we zullen dienovereenkomstig handelen”, en voegde eraan toe: “Er zal geen elektriciteit, geen voedsel, geen brandstof zijn. Alles is gesloten”.
“Mijn recht, dat van mijn vrouw en mijn kinderen, om over de wegen van Judea en Samaria te zwerven, is belangrijker dan het recht op beweging van de Arabieren”, zei de Israëlische minister van Nationale Veiligheid, Itamar Ben Gvir.
De Israëlische minister van Financiën Bezalel Smotrich zei dat er “niet zoiets bestaat als Palestijnen” en dat zij een “fictieve natie zijn die alleen is uitgevonden om tegen de zionistische beweging te strijden.”
De nazipartij was gebaseerd op de racistische opvatting dat Duits ‘Arisch’ bloed puur was en dat joden inferieur waren en het verdienden om uitgeroeid te worden vanwege hun ras. De zionistische politieke ideologie van de Joodse staat Israël is hetzelfde, maar met een twist. Volgens hen zijn joden het verheven ras, en zijn alle niet-joden inferieur en onmenselijk.
De recensies die over deze schokkende en huiveringwekkende film zijn geschreven, beschrijven het als een film die de kijker voor altijd zal veranderen. Er zijn films die je leven lang in je hoofd blijven hangen, en deze film wordt bestempeld als een film die moeilijk is om naar te kijken. Het heeft Oscar-nominaties opgeleverd in de categorie beste scenario, beste film, beste regisseur en andere.
Wat gebeurt er als je je buren hun mensenrechten ontzegt? Israëliërs, Amerikanen en Europeanen leven allemaal in vrijheid. De Palestijnen in Gaza en de bezette Westelijke Jordaanoever vragen om hun rechten die hen al 75 jaar zijn ontzegd. Joden verwijzen naar de Holocaust en zeggen graag: “Nooit meer”, maar het gebeurt opnieuw, en de Zone van Belang zorgt ervoor dat we allemaal de lelijke waarheid onder ogen zien.
