Thierry Baudet, Geert Wilders en de bruine kleuren van de geschiedenis

Als het kwaakt, loopt en praat als een fascist, is het hoogstwaarschijnlijk een fascist.

Ik ben opgegroeid in Nederland in een tijd waarin tolerantie, diversiteit, rechtvaardigheid, vrijheid en gelijkheid onze belangrijkste en geaccepteerde waarden waren. Misschien worden vergezichten van vroeger mooier met de tijd, maar alles in het leven verandert in de loop van de tijd en ook het land is veranderd.

Ter toelichting: Nederland, met een BBP van $ 910 miljard, met een BBP per hoofd van $ 52.290 en een schuldgraad van 48,70%, is een rijk en beschaafd land met een uitstekende levenskwaliteit. Het is historisch gezien het best te omschrijven als een multiculturele liberale samenleving met een volwassen democratie. Het land heeft een bevolking van 17,1 miljoen mensen, van wie 25% christen, 6% moslim en 68% niet-gelieerd.

De geschiedenis van de religie in Nederland heeft altijd een grote diversiteit aan religieus denken en praktiseren met zich meegebracht. Het Verdrag van Westfalen in 1648 erkende de onafhankelijkheid van Nederland. Later in de zeventiende eeuw werd de Nederlandse Republiek getransformeerd tot een leidende politieke macht in Europa dankzij wereldwijde handelsbelangen.

In deze periode werd de Verenigde Oost-Indische Compagnie een van de eerste en belangrijkste nationale handelsondernemingen, de allereerste multinationale onderneming die met aandelen werd gefinancierd, waarmee de eerste moderne effectenbeurs werd opgericht. Het bedrijf werd in de 17e eeuw de grootste commerciële onderneming ter wereld. De Bank van Amsterdam werd in 1609 opgericht om de groeiende regionale handel te financieren. Het was namelijk de eerste nationale bank en bevestigde destijds Amsterdam als financieel centrum.

In de 17e en 18e eeuw bloeiden handel, industrie, kunst en wetenschappen, dankzij enkele van de grootste beroemdheden van het land, waaronder Rembrandt, Vermeer, Descartes en Spinoza. Nederland was misschien wel de economisch meest gezonde en wetenschappelijk geavanceerde van alle Europese landen.

Het land werd lang gevierd door anglicanen, protestanten en joden vanwege zijn religieuze tolerantie. De Nederlandse Republiek in de Gouden Eeuw was de enige samenleving die religieuze andersdenkenden van alle gezindten tolereerde in het vroegmoderne Europa, ondanks het feit dat ze toegewijd was aan een strikt calvinistische openbare kerk.

Deze tolerantie was vooral te zien in de westelijke en maritieme provincie Holland en varieerde. Zelfs binnen Nederland waren er duidelijke verschillen tussen het religieuze beleid van de verschillende steden, waarbij bijvoorbeeld Amsterdam en Rotterdam toleranter waren dan Haarlem en Leiden.

De religieuze orde van andere provincies, zoals Overijssel of Groningen, stond veel dichter bij het model van de Duitse Landeskirchen . In het zuiden werd een overwegend landelijke katholieke bevolking namens de Staten-Generaal bestuurd door een kleine elite van gereformeerde ambtsdragers.

Nederland werd een toevluchtsoord voor vervolgde religieuze gemeenschappen, zoals de Hugenoten uit Frankrijk en puriteinen uit Engeland, en een thuis voor veel van deze migranten. In de 17e en 18e eeuw was het aandeel eerste generatie immigranten in Amsterdam bijna 50%. De Joden hadden hun eigen wetten en vormden een aparte samenleving.

Maar naast artistieke innovatie en economische moderniteit, werden de Verenigde Nederlanden ook bekend om hun betrokkenheid bij slavernij en militaire repressie in Azië, Afrika en Amerika, wat aantoont dat het land nooit verlegen is geweest om prioriteit te geven aan winst.

Onze geschiedenis van tolerantie, diversiteit, rechtvaardigheid, vrijheid en gelijkheid beschouw ik als een ‘beschaafde’ samenleving. Het opvangen van vluchtelingen en bewegingsvrijheid horen daarbij. Deze twee kwesties staan ​​lijnrecht tegenover de extremistische opvattingen van onze nationale populisten, Thierry Baudet en Geert Wilders, die op hun fascistische surfplank uit de jaren dertig rijden.   

Zowel Baudet als Wilders hebben dezelfde ambities als andere nationaal-populisten van extreemrechts die over de hele wereld aan de macht zijn gekomen (Narendra Modi in India, Jair Bolsonaro in Brazilië, Viktor Orbán in Hongarije, Vladimir Poetin in Rusland, Jarosław Kaczynski in Polen, en Recep Tayyip Erdoğan in Turkije.)

Dit doet denken aan de woorden die Adolf Hitler tot mede-nazi’s sprak, jaren voordat hij aantrad: “De grondwet brengt alleen de arena van de strijd in kaart, niet het doel. geschikt.”

Aan de periferie van dit verontrustende Europese politieke spectrum bevinden zich nationaal-populistische politici zoals Marine Le Pen in Frankrijk, Mateo Salvini in Italië en Nigel Farage in het VK, maar hun invloed en houdbaarheid is nog beperkt.

Al deze populisten, links of rechts, hebben allemaal gelovige stromannen met een laag intellect nodig om hen te volgen, mensen die niet in staat zijn de verdiensten en consequenties van hun ideeën of beleid te begrijpen. Ze hebben één enkele tegenstander nodig – zoals de ‘elites’ of de Europese Unie – en de problemen moeten worden vereenvoudigd. Feiten en waarheid zijn de grootste slachtoffers van de nationaal-populistische overlevering, aangezien ze de onderbuik van de samenleving uitbuiten met hun lege slogans die geen oplossingen bieden voor de ernstige problemen van vandaag en morgen.

Wie zijn deze mensen?

Thierry Baudet richtte in 2016 het Forum voor Democratie “FvD” op en werd in 2017 in het parlement gekozen als onze eigen mini-Trump. Hij is een voorstander van Dutch-first cultureel, sociaal en economisch beleid. Hij pleit voor minder immigratie, gesloten grenzen en voor Nederland uit de EU.

In schril contrast met de prestaties die in onze moderne samenleving zijn bereikt, gelooft Baudet in de terugkeer naar de traditionele door mannen gedomineerde samenleving en staat erom bekend dat hij heeft gezegd: “De realiteit is dat vrouwen overweldigd willen worden, gedomineerd, ja, ze willen overmeesterd worden. ”

Als een van de kleine dwergen van Vladimir Poetin in Europa heeft Baudet opgeroepen tot betere betrekkingen met Rusland, gekant tegen de EU-associatieovereenkomst met Oekraïne, heeft hij gesproken over “klimaatveranderingshysterie”. In zijn oneindige wijsheid heeft beweerd dat er “geen toename is in extreme weersomstandigheden”, en vergeleek de Corona-pandemie met de griep en zaait twijfel over de effectiviteit van de vaccins.

Baudet volgde Trump het retorische riool in. Hij gebruikt hetzelfde draaiboek en sociale media hebben zijn tweets ook misleidend genoemd of, beter nog, erop gewezen dat hij erom bekend staat onwaarheden en leugens te spreken.  

Na beweringen over antisemitisme in 2020 splitste de FvD zich en in de onrust verlieten veel senatoren de partij, waaronder alle leden van het Europees Parlement.

De FvD heeft 40.000 leden en probeert een jongere, meer intellectuele, hogere midden- tot hoogopgeleide en inkomenskiezer aan te trekken. Volgens de laatste verkiezingsuitslagen viel 25% van de FvD-stemmers in de leeftijdsgroep 18-34 jaar. Dit is in lijn met de 24% die is geregistreerd door de grootste partij van Nederland, de VVD.

Geert Wilders sloot zich eerst aan bij de liberale VVD, een partij die zich sinds de jaren negentig onder leiding van Frits Bolkestein verzette tegen multiculturalisme, immigratie en EU-integratie. Wilders was in 1997 de assistent van Frits Bolkestein, tegenwoordig een eminence grise bij de VVD die hem nog steeds steunt. Deze koerswijziging bij de VVD was voor veel liberalen aanleiding om de partij te verlaten en over te stappen naar D66, de liberale pro-Europese partij van het land.

In 1998 werd Wilders gekozen in het parlement voor de VVD, maar verliet de partij toen zijn extreme opvattingen niet werden gedeeld. Vervolgens richtte hij in 2004 zijn anti-islam/anti-immigranten/anti-EU-partij op, die hij later de Partij voor de Vrijheid, PVV, noemde. Het is in feite een eenmansshow zonder leden of democratische normen of lidmaatschap, die uitsluitend vertrouwt op donaties van buitenaf uit Amerikaanse, Israëlische en andere extreemrechtse conservatieve kringen.

De aanhangers van Wilders zijn vooral de ongeschoolde kiezers met een laag inkomen die alleen maar kijken naar de huid van de ballon die hij in felle kleuren heeft geschilderd. Maar in werkelijkheid lijkt Wilders op een versleten vinyl grammofoonplaat uit de jaren zestig, niet meer te beluisteren, eentje die we naar de zolder hebben verplaatst.

Net als bij Trump-aanhangers zou de basis van Wilders de sprookjes aan de kant moeten schuiven en eens onder de motorkap moeten kijken. Ze zouden zien wat een karikatuur Wilders is geworden van de ‘bruine’ jaren ’30-stijl kern, die niet te vertrouwen is.

De bruine rot

Zowel de FvD als de PVV hebben een gemeenschappelijke tegenstander, namelijk het linkse tot centrumlinkse establishment dat in hun giftige nationalistische opvatting het weefsel van de samenleving heeft beschadigd.

Toch zijn beide partijen racistisch en gebruiken ze vreemdelingenhaat, ophitsing en haat. Daarbij lijken ze op de NSB van Anton Mussert, die bij de verkiezingen van 1935 8% van de stemmen haalde en vervolgens tijdens de bezetting openlijk samenwerkte met de nazi’s.  

Het NSB-lidmaatschap groeide in die periode tot 100.000 en was goed vertegenwoordigd in de ambtenarenrangen. Burgemeesters die tijdens de bezetting door de Duitsers werden aangesteld, waren allemaal NSB-leden.

Het waren het soort burgemeesters dat tijdens de oorlog mijn geboortehuis in Soestduinen in beslag nam om zich de vele schilderijen, die de burgemeester aanspraken, toe te eigenen en een groep Duitse verpleegsters te huisvesten die zeker genoten van hun verblijf.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren Nederlandse bedrijven niet onwillig om samen te werken met Duitse bedrijven, en ze profiteerden er handig van. Als teken des tijds richtte de NSB in september 1940 de Nederlandsche SS (Department XI) op, het equivalent van de Allgemeine SS in Duitsland.

Tijdens de NSB-bijeenkomst van 27 juni 1941 in Amsterdam spraken Seyss-Inquart en Mussert over de noodzaak om de Sovjet-Unie binnen te vallen. Tussen de 20.000 en 25.000 Nederlanders dienden vrijwillig in de Heer en de Waffen-SS.

Tegelijkertijd werkte de grootste rechtse krant van vandaag, De Telegraaf , die tegenwoordig Thierry Baudet, Geert Wilders en andere extreemrechtse figuren normaliseert, samen met de Duitse bezetter en publiceerde in opdracht anti-joodse artikelen en pro-Duitse teksten van de Duitsers.

De meeste andere kranten in Nederland weigerden dit tijdens de oorlog. Als gevolg daarvan werd De Telegraaf na de oorlog veroordeeld tot een publicatieverbod van dertig jaar. Maar we zijn een land dat gelooft in het consensusmodel en dit verbod werd al in 1949 opgeheven, omdat de samenwerking met de Duitsers onder zware druk had plaatsgevonden.

De waarheid is niet altijd mooi, en ironie is niet dood. Vandaag was ieders familielid lid van het Nederlandse verzet. Maar de trieste waarheid is dat de Nederlandse regering jarenlang, met steun van de Nederlandse rechtbanken, oproepen negeerde om door Nederlandse collaborateurs gestolen joodse kunst en eigendommen terug te geven aan de rechtmatige erfgenamen.

Zowel FvD als PVV hebben op sommige vlakken overeenkomsten met de NSB. Het zijn beide populistische ultranationalistische partijen die de wil van het ‘volk’ aanbidden. Ze stimuleren wat ooit ‘gesundes Volksempfinden’ werd genoemd. Ze verheerlijken het verleden en schilderen onze samenleving af als in crisis door immigratie en het verlies van onze nationale (christelijke/blanke) identiteit.

Zowel Baudet als Wilders zijn anti-parlementair en tonen minachting voor de instellingen. Daarbij vallen ze de onafhankelijkheid van de rechtbanken aan en betreuren ze de mensenrechten. Met hun verzet tegen de Europese Unie proberen ze ‘Nederland terug te winnen’.

Baudets doel is om de samenleving te vernietigen en opnieuw vorm te geven. Hij gebruikt de term ‘Boreale wereld’ als een manier om de Noordse (Arische, Germaanse) cultuur te verheerlijken, in zijn woorden: ‘Omdat wij de partij van de wedergeboorte zijn. van de Renaissance.”

Na de jaren zestig te hebben meegemaakt en me bewust te zijn van de geschiedenis van het christendom, kan ik gerust zeggen dat ik zonder de bewondering van Baudet en Wilders voor “dominantie in de joods-christelijke traditie” kan. We hebben scheiding van kerk en staat en persoonlijk ben ik verheugd over de veranderingen die hebben geleid tot een veel opener samenleving en afnemende rol en invloed van de kerk. Sommige kerken worden zelfs omgebouwd tot boekwinkels.

Hetzelfde kan gezegd worden over onze multiculturele liberale samenleving, die meer voordelen dan nadelen heeft, ondanks enkele moeilijkheden op het gebied van integratie en onderwijs die moeten worden aangepakt.

Wat betreft de vluchtelingen uit Afghanistan, Irak of Syrië, laten we duidelijk zijn: elke vader, moeder, broer of zus in soortgelijke omstandigheden zou proberen hun kinderen, echtgenoot, echtgenote, zus of broer uit een oorlogsgebied in veiligheid te brengen en is verplicht om dat te doen.

Om dit in perspectief te plaatsen: vandaag zijn er 65,6 miljoen mensen die gedwongen zijn ontheemd, waarvan 50 % kinderen. Een derde is naar het buitenland gevlucht. Vluchtelingen uit Afghanistan, Syrië en Zuid-Soedan zijn goed voor 17,2 miljoen. Sinds het begin van de oorlog in Syrië zijn 5,5 miljoen mensen het land ontvlucht en zijn nog eens 6,3 miljoen intern ontheemd. Van dit totaal woont 12% van de Syrische vluchtelingen en 7% van de Afghanen in het Westen.

Tijdens de ambtstermijn van Angela Merkel, die binnenkort afloopt, toonde ze grote moed en moreel leiderschap door de vluchtelingen te verwelkomen tijdens een crisis die een goed voorbeeld is van onze globaliserende wereld.

Net als Duitsland hadden wij in Nederland vluchtelingen grootmoedig moeten verwelkomen en de lasten van de EU op gelijke wijze moeten delen als onze menselijke waardigheid vereist. Minister-president Mark Rutte gaat nu zijn vierde termijn in en is over het algemeen een teleurstelling geweest, net als zijn standpunt ten opzichte van de Europese Unie.

In tegenstelling tot de traditionele EU zijn er de laatste tijd autoritaire tendensen ontstaan ​​en genormaliseerd in Slowakije, Hongarije en Polen, een bewijs dat de Centraal-Europese post-communistische landen er niet in zijn geslaagd een levensvatbare vorm van democratie op te bouwen, met persvrijheid en een onafhankelijke rechterlijke macht. De kanker van autoritarisme voedt haat jegens vluchtelingen en minderheden en heeft de Tsjechische Republiek, Hongarije en Polen ertoe gebracht vluchtelingen te herplaatsen en te delen in de vluchtelingenlast.

De uitholling van democratische waarden, geïnstitutionaliseerde corruptie, haat jegens vluchtelingen en mensenrechtenschendingen roept ernstige vragen op over de wijsheid van de uitbreiding van de Europese Unie en de geldigheid van hun volledige EU-lidmaatschap.

De xenofobe uitingen en de aanvallen op de pers door premier Viktor Orbán, voormalig liberaal die autocraat is geworden, in Hongarije en de aanvallen op het Grondwettelijk Hof in Polen zijn zorgwekkend. Deze situaties tonen de cultuurverschillen tussen ’traditioneel’ Europa en ‘nieuw’ Europa en moeten aanleiding geven tot zelfreflectie en, indien nodig, tot een EU met twee snelheden.

In plaats van muren om landen heen te bouwen, hebben we minder grenzen en meer bruggen nodig, omdat muren ons alleen maar gevangen houden. Een andere reden om ruimdenkend te zijn, is dat onze bevolking in Europa vergrijst en dat onze demografische piramide snel aan het omkeren is. Reden temeer dus om vluchtelingen op te vangen die veelal goed opgeleid zijn en op een open en positieve manier bijdragen aan onze samenleving.

Wilders’ intolerantie en afkeer van de islam, zijn xenofobe, anti-Europese opvattingen hebben internationale aandacht getrokken, evenals zijn peroxideblonde, bouffante haarstijl en zijn veroordeling door de rechtbanken wegens discriminatie gezien zijn haatzaaiende uitlatingen en ophitsing tijdens een bijeenkomst in Den Haag waarin werd opgeroepen tot “minder Marokkanen.”

Baudet en Wilders zijn beide een waarschuwing tegen de gevaren van extreemrechtse demagogie die een essentieel onderdeel is van de epidemie van nationalisme die onze liberale samenleving bedreigt. Deze krachten, die Baudet en Wilders aanmoedigen, zijn vervuld van haat en angst. Ze zijn als een kwaadaardige tumor en herinneren aan een andere demagoog uit het donkerste verleden van Europa in de jaren dertig.

John F. Kennedy zei ooit: “Te vaak genieten we van de troost van een mening zonder het ongemak van gedachten.” De enige conclusie die redelijke mensen over Wilders kunnen trekken, is dat zijn plannen discriminerend zijn en inbreuk maken op de grondrechten, met name zijn “de-islamisering”-maatregelen, waaronder het sluiten van moskeeën in Nederland, het verbieden van de koran, het sluiten van islamitische scholen en internering zonder proces . Deze maatregelen zijn gevaarlijk en verontrustend en, samen met het stoppen van immigratie uit moslimlanden, ook onlogisch gezien onze geschiedenis.

Deze maatregelen zijn bovendien in strijd met de vrijheid van onderwijs, de vrijheid van godsdienst, de vrijheid van meningsuiting, het recht op een eerlijk proces en gelijkheid voor de wet. Dit zijn allemaal fundamentele mensenrechten en zijn vastgelegd en gewaarborgd in de grondwet.

De opvattingen van zowel Baudet als Wilders zijn weerzinwekkend en ondermijnen onze instituties, onze vrijheid en de rechtsstaat. Het is niet verwonderlijk dat de Noorse massamoordenaar Breivik in zijn geschriften meer dan dertig keer naar Wilders verwees. Dit getuigt van Wilders’ populariteit in extreemrechtse en fascistische kringen.

Het lijkt erop dat Wilders’ kleine geest zo doordrenkt is van haat en onverdraagzaamheid jegens de islam dat hij geen onderscheid meer kan maken tussen de gematigde en de radicale islam. Maar de islam heeft vele gezichten, net als het christendom en andere religies.

Maar de opvattingen van Baudet en Wilders beperken zich niet tot de islam. Ze pleiten ook voor het verlaten van de Europese Unie en het verlaten van de euro en een terugkeer naar de Nederlandse gulden. “Een belangrijk uitgangspunt”, stellen ze, “is dat Nederland buiten de euro de vrijheid heeft om het gewenste beleidsstandpunt in te nemen.”

Het idee is utopisch. Hun nationalisme verblindt hen voor het feit dat Nederland sinds de jaren zeventig geen zelfstandig belangenbeleid heeft. De Nederlandse Gulden was altijd verbonden met de Duitse Mark en volgde het Duitse rentebeleid, met een korte uitzondering in 1983, toen de Guider werd gedevalueerd met verwoestende resultaten.

Maar beide stellingen zijn, voor een land als Nederland en de meeste voor EU-landen, een dwaalspoor. Dit onrealistische en gevaarlijke beleid zou het land isoleren en een negatief effect hebben op de economie, de concurrentie en de levensstandaard.

We leven in een geïntegreerde wereldmarkt, waarin alles is verbonden en gecontroleerd door de belangrijkste economische machtsstructuren. Globalisering en liberale samenlevingen zijn er om te blijven en hebben laten zien dat ze in staat zijn om barrières tussen landen te verminderen en een aantal van de problemen zoals werkloosheid en armoede aan te pakken. Ze creëren groei en banen en hebben grote voordelen voor ontwikkelingslanden.

Cui bono?

Het spreekt voor zich dat de-islamisering en anti-Europa standpunten “Wilders en Baudet persoonlijk, financieel en politiek ten goede komen. Wilders maakt misbruik van zijn politiebescherming door het slachtoffer te spelen van dezelfde krachten die hij met opzet tegenwerkt en krijgt tegelijkertijd financiële steun uit extreemrechtse kringen.

In 2017 voldeed Wilders’ belofte van een “ populistische lente ” in Europa opnieuw niet aan zijn eigen verwachtingen. Wilders implodeert meestal voor de verkiezingsdag. Zijn ballon knapte in 2018 en in 2021 ging hij niet eens op vanwege gebrek aan schone zuurstof. Er is een zwijgende meerderheid die de gevaren begrijpt die Baudet en Wilders vertegenwoordigen voor onze samenleving.

Toch vormen Wilders, Baudet en hun stromannen, gezien hun kijk op de coronapandemie, een gevaar voor onze volksgezondheid. Voor onze democratie in Nederland en Europa zijn ze een destructieve politieke kracht, een kracht die niet genormaliseerd maar serieus genomen en op alle niveaus bestreden moet worden.

De nieuwe leider van D66, Sigrid AM Kaag, begrijpt dat en was ondubbelzinnig in haar verkiezingsdebat met Geert Wilders. Ze hield welsprekend haar mannetje en verwierp alle regeringsallianties waar FvD en PVV bij betrokken waren, en creëerde zo een de facto cordon sanitaire.

Premier Mark Rutte deed hetzelfde en bleef op koers, maar hij duwde het centrum ook weer meer naar rechts en schoof weer dichter naar zijn posities van Wilders. In het verleden heeft hij gebruikt wat hij ” goed populisme ” noemt, maar er is geen ” goed populisme”  of ” goed nationalisme “, ze zijn allebei betreurenswaardig en lijken op een kwaadaardige kanker. Maar populisme en nationalisme gebruiken is niets nieuws voor de VVD, onze belangrijkste liberale partij.

De uitslag van de Nederlandse verkiezingen van 2021, waarbij 82,6% van de kiezers de hoogste opkomst sinds 1986 stemden, laat zien dat de rechtse fanatici van Wilders PVV en Baudet FVD door 87 % van de kiezers werden afgewezen en deze uitkomst vertegenwoordigt de keuze voor reden tegen angstpolitiek en waanzin.

Maar desalniettemin is Wilders, die in 2006 met zijn eenkoppige PVV-partij in het parlement kwam, op grond van zijn vijandigheid tegenover de islam, nog steeds een van de drie grote partijen en heeft hij nu na 15 jaar 17 zetels in het parlement, zijnde 11% van de stemmen , wat een aanzienlijk percentage is in een land met meerdere (18) politieke partijen in het parlement.

Beide populistische partijen samengenomen, kregen Baudet en Wilders nog steeds een redelijk percentage kiezers (17%,) gelijk aan 25 zetels in het parlement. Een onaanvaardbaar en beschamend resultaat gezien de geschiedenislessen uit de jaren dertig, een tijd waarin de ‘bruine’ en ‘zwarte’ overhemden onze straten regeerden.

Om Baudet en Wilders uit te sluiten van enige overheidsdeelname en steun door middel van ac ordon sanitaire is de logische en verstandige beslissing voor nu en de toekomst.

Maar vergis u niet: dit resultaat past bij Baudet en Wilders aangezien zij zich alleen kunnen beperken tot oppositie in het parlement. Overheidsparticipatie en de noodzaak om echt de leiding te nemen zou niet in hun belang zijn, gezien het risico hun steun van de bevolking te verliezen en niet de organisatie of de gekwalificeerde mensen te hebben om deel te nemen aan een serieuze en verantwoordelijke regering.

Dus het gezond verstand zegevierde Nederland en het land trok zich terug van de rand met betrekking tot de EU. Het hele plaatje moet ook worden gezien in het licht van de recente ervaringen met het autoritarisme van Donald J. Trump en de repressie van Recep Tayyip Erdoğan in Turkije. Beide mannen probeerden de persvrijheid en de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht in te perken.

Het is tragisch om te zien hoe de democratie in Turkije, ontworpen en ontwikkeld door Mustafa Kemal Atatürk, wordt vernietigd door Erdoğan. Vreemd genoeg zijn de woorden van Atatürk vandaag de dag nog net zo waar als toen ze werden uitgesproken.

Deze aanvallen op de democratie worden nog verergerd door de Brexit-waanzin van Nigel Farage die nu wordt gerealiseerd door Boris Johnson, wat een zeer negatieve impact zal hebben op jongere generaties.

Brexit is een nogal grotesk experiment waarbij de klok meer dan 40 jaar wordt teruggedraaid in een wereld die enorm is veranderd. De beslissing om ermee door te gaan, is al een splitsing van het land. Er zijn tekenen van economische verslechtering: de prijzen stijgen sneller dan de lonen, de status van de economie daalt en het pond verliest aan waarde.

Zoals Lord Heseltine destijds zei: “ Met de Brexit heeft Groot-Brittannië meer macht en invloed verloren dan op enige andere dag van mijn leven in vredestijd. ”

Het is duidelijk dat de laatste vier jaar met Trump in het Witte Huis een wake-up call waren voor Europa. Zijn draaiboek faalde. De positieve trend zette zich voort toen in Frankrijk de fascistische Marine Le Pen in 2017 stevig werd verslagen door Emmanuel Macron, die het vrijemarktbeleid omarmt en de dringende noodzaak van de strategische autonomie van de Europese Unie inziet.

Het is de moeite waard om te onthouden hoe haar vader, Jean-Marie Le Pen, de term espace boreal in 2005 omarmde, net zoals Baudet dat vandaag doet

“Une Europe fermée au tiers-monde, qui par sa démographie va nous submerger. Un espace en harmonie, parce que chrétien, humaniste, au niveau de vie plus haut qu’ailleurs.

(“Een Europa gesloten voor de Derde Wereld, dat ons door zijn demografie zal onderdompelen. Een ruimte in harmonie, omdat christelijk, humanistisch, met een hogere levensstandaard dan elders.”)

Het is dezelfde Jean-Marie Le Pen, bewonderd door Baudet, die verklaarde dat Hitler democratisch was gekozen en dat de Holocaust slechts een detail van de geschiedenis was. Hij werd veroordeeld voor die verklaring. Het is duidelijk dat opvoeding, of het gebrek daaraan, zijn sporen nalaat. Maar al het samenzijn met Vladimir Poetin en Trump hielp Poetins dwergen Le Pen of Wilders niet.

Een tweede termijn voor Emmanuel Macron in 2022 zal hopelijk leiden tot de langverwachte hervorming van de arbeidsmarktregelgeving, belastingtarieven en vaste ongelijkheden in het pensioenstelsel. Het moet ook de Europese integratie intensiveren en de Europese autonomie vergroten.

De herverkiezing in Duitsland van Angela Merkel in 2019 heeft de Duits-Franse samenwerking, die de integratie en de strategische autonomie van de Europese Unie stimuleert, verder versterkt.

De resultaten van de recente verkiezingen laten ook zien dat het socialisme moeite heeft om zijn invloed in Europa te behouden. De oude vermoeide ideeën werken niet meer, het is gewoon oude wijn in nieuwe zakken. In het VK is Jeremy Corbyn, die onlangs het leiderschap van Labour opgaf, dit type prehistorische politieke leider die Groot-Brittannië terug wilde brengen naar het stenen tijdperk met zijn hoge belastingen en dromen van grootschalige nationalisatie.

Het goede gevecht

Ondanks de positieve resultaten bij het op afstand houden van nationalisme en extreemrechts is het nog maar net begonnen en moet het als structureel worden gezien. De strijd tussen autoritarisme en democratie vindt op verschillende continenten plaats. Het feit blijft echter: deze autocraten en demagogen hebben geen antwoorden of kunnen geen oplossing bieden voor de problemen waarmee ze worden geconfronteerd. In Europa is hun doel om de verdere integratie van de EU te beperken met als voornaamste doel de Europese Unie te verdelen en te vernietigen.

Ze proberen de democratie van binnenuit te gebruiken en fascisme te creëren, dus we moeten ophouden politiek correct te zijn, maar moeten alternatieve feiten, namelijk leugens, en dit populisme bij zijn rechtmatige naam noemen, dat wil zeggen, demagogie of beschaafd fascisme.

Het is ook de moeite waard om onszelf eraan te herinneren dat de EU ons zestig jaar lang vrijheid, tolerantie, solidariteit en rechtsstaat heeft gebracht, wat volgens mij economische voordelen, vrede en stabiliteit heeft opgeleverd. Dit is onze gemeenschappelijke toekomst. Door economisch, politiek en militair samen te werken staan ​​we sterker.

Tot aan de recente verkiezing van Joe Biden tot 46e ^president van de VS werd ons politieke klimaat sterk beïnvloed door Donald J. Trump, die de internationale orde in twijfel trok en de democratie ondermijnde door de Amerikaanse regering van binnenuit aan te vallen. Vier jaar lang hebben hij en zijn regering en begeleiders hun best gedaan om de instelling van het voorzitterschap uit te hollen. Dit bedreigde niet alleen de stabiliteit van de VS, maar ook de transatlantische relatie, de Europese Unie en de NAVO. De alliantie, die tientallen jaren heeft geduurd om op te bouwen en ons de afgelopen 70 jaar vrede en stabiliteit heeft gebracht, is ernstig ondermijnd door zijn acties.

Het is niet de eerste keer dat de wegen van Europa en de VS uit elkaar lopen. Onder George W. Bush werd de trans-Atlantische relatie zwaar op de proef gesteld met de meningsverschillen over de invasie van Irak. Maar, cruciaal, de gedeelde waarden werden nooit in twijfel getrokken.

Angela Merkel was een opmerkelijke politieke figuur in de storm. Ze formuleerde de enig mogelijke conclusie toen ze zei: “Wij Europeanen moeten ons lot echt in eigen handen nemen.” In 2017 merkte ze ook in 2017 op: “De tijden dat we volledig op anderen konden vertrouwen, zijn tot op zekere hoogte voorbij.”

De laatste stelling was in feite een streep in het zand. De wereldorde behoort tot het verleden en de toekomst van het Amerikaanse leiderschap staat ter discussie. Het was een keerpunt dat suggereerde dat de dagen van misleidende EU-onderdanigheid aan de VS en optreden als een Amerikaanse dochteronderneming voorbij zijn. Ondanks onze gedeelde waarden met de VS vandaag, zou het het beste zijn om de mantra te volgen “samenwerken wanneer we het erover eens zijn, onafhankelijk zijn wanneer we moeten.”

Een wig drijven in de trans-Atlantische relatie is sinds 1945 het hoogste doel van de Sovjet-Unie en haar opvolger. Trump maakte de strategie van Vladimir Poetin mogelijk om de cohesie van de westerse liberale samenleving te ondermijnen.

Wij, de mensen van de EU, moeten onze liberale samenleving versterken en beschermen en onze afhankelijkheid van de VS minimaliseren. Na verloop van tijd zal het gezond verstand misschien terugkeren en zullen de VS weer klaar zijn voor hun leidende rol, die nodig is voor een stabiele wereldorde. Ondertussen zijn China en Rusland echter klaar om te profiteren en het vacuüm te vullen dat is ontstaan.

In het traditionele Europa, dat aan de basis lag van de Europese Unie, moeten we deze historische kans aangrijpen om de EU-integratie opnieuw in evenwicht te brengen en nieuw leven in te blazen door middel van een nauwere coördinatie van het financiële, economische, defensie-, sociale en gezondheidsbeleid in de lidstaten, om de structurele onevenwichtigheden binnen de gemeenschappelijke ruimte.

Om deze onevenwichtigheden te corrigeren, moet een einde worden gemaakt aan de illusie van voortdurende nationale soevereiniteit door het beginsel van collectieve verantwoordelijkheid vast te stellen. Dit zal het integratie- en consolidatieproces vooruit helpen. Het moet een overdracht van soevereiniteit aan Europese instellingen omvatten om een ​​effectieve fiscale discipline op te leggen en een stabiel financieel systeem te garanderen.

Een volledige politieke, monetaire en fiscale unie is het tegengif voor verderfelijk nationalisme.

William JJ Houtzager 
Redacteur indignatie

waarnaar wordt verwezen: