Trump en het Trumpisme vormen een gewelddadige bedreiging – en ze moeten worden gestopt
Indignatie redactie
7 min. lezen
Wij zijn niet onze eigen ergste vijanden. Trump is de ergste vijand van ieder van ons.
Trump – William Jacob Parsons werd onlangs in North Carolina gearresteerd op verdenking van het verschijnen bij een FEMA-kantoor met een semi-automatisch vuurwapen en het uiten van bedreigingen richting werknemers.
Volgens de Washington Post :
Parsons zei dat hij gemotiveerd werd door berichten op sociale media dat FEMA voorraden achterhield van slachtoffers van de orkaan in het westen van North Carolina. Zulke valse beweringen maken deel uit van een golf van misinformatie die de wederopbouw na de orkaan in het zuidoosten heeft belemmerd. ‘Ik zag het alsof onze mensen hier op Amerikaanse bodem zaten en weigerden onze mensen te helpen,’ vertelde Parsons aan FOX8.
Een ‘golf’. Het fenomeen klinkt alsof het buiten de menselijke controle ligt, net als de golven die door de orkaan zelf worden veroorzaakt.
Slechts een paar alinea’s verderop vermeldt het verhaal dat er hier sprake is van politiek: “Terwijl het land zich uitgraaft, hebben valse beweringen over de stormen de Republikeinse Partij verdeeld . Terwijl Donald Trump en zijn bondgenoten de leugens hebben verspreid, hebben andere GOP-wetgevers en -functionarissen geprobeerd deze geruchten te weerleggen zonder de voormalige president rechtstreeks te bekritiseren.”
Het blijkt dat het Trump en zijn bondgenoten waren die deze “golf” veroorzaakten. Zelfs hier moet de verslaggever benadrukken dat “andere GOP-wetgevers en -functionarissen hebben geprobeerd deze geruchten te weerleggen zonder de voormalige president rechtstreeks te bekritiseren.”
Wat niet gezegd wordt: deze functionarissen, net als Republikeinse ambtsdragers in het hele land, blijven Donald Trump steunen terwijl hij een campagne voert die draait om leugens, bedreigingen en beloften om dwang te gebruiken om immigranten, verdachte criminelen en verschillende “vijanden van binnenuit” aan te pakken – dezelfde types die hij nog maar een paar maanden geleden beschreef als “de communisten, marxisten, fascisten en de radicaal-linkse schurken die als ongedierte binnen de grenzen van ons land leven en liegen, stelen en bedriegen bij verkiezingen.”
Dit stuk richt zich op de eenzame wolf in plaats van op de dolle roedel wolven die door Trump wordt geleid en opgehitst. Ook wordt de mate waarin iemand binnen de Republikeinse Partij hem op welke manier dan ook beperkt, overdreven. Daarmee illustreert het de wijdverbreide neiging van veel journalisten en commentatoren om de dreiging die Trumps retoriek en beloften vormen voor zoveel mensen te bagatelliseren: federale ambtenaren, verkiezingsmedewerkers, Haïtianen, iedereen die van een misdaad wordt verdacht en eigenlijk alle mensen links van het politieke spectrum.
Robert Pape is een zeer gerespecteerde politicoloog aan de Universiteit van Chicago, en het Chicago Project on Security and Threats dat hij oprichtte en leidt, is een belangrijke bron van gegevens over politiek geweld. De afgelopen weken heeft hij zich uitgesproken over de huidige politieke situatie in de VS, in een essay van Foreign Affairs getiteld “Our Own Worst Enemies: The Violent Style in American Politics” en in een opiniestuk in de New York Times getiteld ” I Study Political Violence. I’m Worried About the Election “. Helaas voorziet Pape het bagatelliseren van Trumps geweld van een laagje “wetenschappelijke” geloofwaardigheid.
Pape begint met op te merken dat “nu de presidentsverkiezingen van volgende maand naderen, onze verkiezingslocaties en functionarissen in aanzienlijk fysiek gevaar kunnen verkeren.” Hij vervolgt met het noemen van de meest voor de hand liggende bron van bezorgdheid: “De afgelopen vier jaar is een alarmerend aantal verkiezingsfunctionarissen en -medewerkers in het hele land geïntimideerd of bedreigd door mensen die de wijdverbreide leugens over kiezersfraude en gemanipuleerde stemmachines lijken te geloven die naar verluidt hebben geholpen de presidentsverkiezingen van 2020 van Donald Trump te stelen.”
Maar als de empirische wetenschapper van de politiek die hij is, probeert hij verder te gaan dan het voor de hand liggende. En het punt van zijn interventies is om het “zorgwekkende bewijs” van het enquêteonderzoek van zijn centrum te delen: “we vonden verontrustend hoge niveaus van steun voor politiek geweld. Opvallend is dat deze houding bipartisan was. Bijna 6 procent van de respondenten was het ermee eens of sterk mee eens dat ‘het gebruik van geweld gerechtvaardigd is om Donald Trump weer president te maken.’
Iets meer dan 8 procent was het ermee eens of sterk mee eens dat ‘het gebruik van geweld gerechtvaardigd is om te voorkomen dat Donald Trump president wordt.’ Deze resultaten weerspiegelen een relatief stabiel patroon in het afgelopen jaar.”
De conclusie is duidelijk: beide zijden van de politieke kloof tonen verontrustende steun voor geweld, en we zijn, zoals zijn essay zegt, “onze eigen ergste vijanden.” Zijn aanbeveling: Republikeinse en Democratische gouverneurs, vooral in swing states, zouden een gezamenlijke publieke verklaring moeten afleggen waarin ze geweld veroordelen, en middelen moeten vrijmaken voor de veiligheid van de verkiezingen, zodat zowel verkiezingsfunctionarissen als het brede publiek zich veilig en vol vertrouwen kunnen voelen over de verkiezingen.
De afsluitende woorden van Pape’s opiniestuk benadrukken dat de bron van zijn dringende bezorgdheid objectief en niet partijdig is:
Als we onlangs niet getuige waren geweest van het ergste verkiezingsgerelateerde geweld in de moderne Amerikaanse geschiedenis — de rellen van 6 januari, de poging tot ontvoering van voorzitter Nancy Pelosi voor de midterms van 2022 en de twee pogingen tot moord op Trump — zou het zinvol zijn om bescheidener voorzorgsmaatregelen te nemen. Maar de afgelopen vier jaar hebben laten zien dat we in een gevaarlijke nieuwe wereld leven .
Helaas bagatelliseert Pape, de gevangene van zijn data, het Trumpistische gevaar net zo erg als de vele journalisten die zijn wetenschappelijke autoriteit missen. En het probleem zit niet in zijn data. Het zit in het gebrek aan politiek oordeel dat hij eraan toevoegt.
Het is immers overduidelijk dat geen enkel geval van geweld waar hij naar verwijst, iets met links te maken heeft.
De opstand van 6 januari, de aanvallen op Pelosi (en gewelddadige bedreigingen tegen vele anderen, van AOC tot generaal Mark Milley en de Republikein Brad Raffensperger uit Georgia), de bedreigingen aan het adres van verkiezingsfunctionarissen — al deze dingen, zoals de bedreiging aan FEMA, komen van rechts en worden inderdaad rechtstreeks gepromoot en aangewakkerd door Donald Trump.
Zelfs de twee moordpogingen op Trump hadden niets te maken met links — hoewel Trump en Vance hierover blijven liegen. De eerste beschuldigde moordenaar was een geregistreerde Republikein met duidelijke mentale problemen. De tweede was een ontevreden voormalige Trump-supporter die zelfs een boek schreef waarin hij zijn desillusie uitlegde en opriep tot de moord op Trump. Beide aanvallers waren producten van de geweldscultus die door Trump was geproduceerd (in een recent artikel in The Atlantic , ” The Gunman and the Would-Be Dictator ,” wijst David Frum erop dat Trump het slachtoffer was van zijn eigen retoriek).
Er is geen duidelijke reden om te twijfelen aan Papes enquêteresultaten. Er zijn mensen links die Trump net zo haten als mensen rechts Democraten haten, en veel van degenen links zijn misschien net zo bereid om “ja” te zeggen op een enquêtevraag over geweld als degenen rechts.
Maar alle bedreigingen en het daadwerkelijke geweld waar Pape het over heeft, en die nu zo duidelijk heel gevaarlijk zijn, komen van rechts.
Geen enkele Democratische leider heeft iets gedaan om geweld te rechtvaardigen of aan te zetten, of de legitimiteit van het kiesstelsel in twijfel te trekken, of J-6-opstandelingen te beschrijven als “wij” en de politie als de “zij” die wapens hadden in het Capitool. Slechts één van de twee grote partijen heeft onvoorwaardelijk een kandidaat gesteund wiens hele campagne gericht is op het verdedigen van de opstand en het beloven om een oppositie die hij beschrijft als “ongedierte” uit te roeien, en zelfs zover is gegaan om voor te stellen federale troepen in te zetten om hen te onderdrukken.
De gepensioneerde generaals Mark Milley en John Kelly – beiden voormalige Trump-benoemingen, en geen van beiden lid van Democratic Socialist of America – hebben publiekelijk verklaard dat Donald Trump een fascist is. Een fascist . Heeft een serieuze militaire functionaris buiten de gestoorde Michael Flynn zoiets gezegd over Joe Biden of Kamala Harris of een Democraat? Nee. Omdat geen enkele Democraat een fascist is .
Er kan enige symmetrie zijn in de manier waarop “extremisten” aan beide kanten van onze gepolariseerde politiek als “sympathiek voor geweld” worden beoordeeld.
Maar zoals serieuze politicologen al lang weten, is het invullen van vragenlijsten één ding, en politiek is iets anders. Alleen aan de Trumpistische rechterkant is er een georganiseerde campagne om tegenstanders te demoniseren en geweld aan te wakkeren en te rechtvaardigen, en alleen aan de Trumpistische rechterkant zijn er vele duizenden gewapende individuen – sommigen georganiseerd als “patriot” paramilitaire groepen, sommigen als eenzame wolven – die hebben gehandeld op basis van het aanzetten tot geweld.
Is er ook maar één verkiezingsfunctionaris, waar dan ook , die bang is dat er linkse activisten zijn die hen bedreigen omdat ze geloven dat de verkiezingen van 2020 zijn gestolen door Democraten, liberalen, progressieven en Marxisten, en dat “we ons land moeten terugnemen” van de “gekke communisten?”
“Er is geweld aan beide kanten,” of “we zijn onze eigen ergste vijanden” – zulke retoriek is dom en ernstig misleidend nu we een waarlijk keerpunt in de verkiezingen naderen waarin, om de woorden van Trump-criticus en conservatief Republikeins jurist J. Michael Luttig te gebruiken, de democratie zelf “op het scherp van de snede” staat.
Er is geen sprake van symmetrie als het gaat om het gevaar van politiek geweld.
Wij zijn niet onze eigen ergste vijanden. Trump is de ergste vijand van ieder van ons – van Liz Cheney tot Bernie Sanders – die om constitutionele democratie geeft, en hij maakt er geen geheim van dat hij dat zegt. Hij is vergelding. Hij is wraak.
Trumpisme is de bron van het geweld dat ons dreigt te overspoelen.
En de oplossing is simpel: stop Trump!
Wij hebben geen tijd te verliezen.
