Ongeacht het lot van de vervolgingen van Trump, is de nieuwe aanklacht politiek van belang.
Trump – Speciaal aanklager Jack Smith onthulde in een woensdag openbaar gemaakt gerechtelijk document een waslijst aan belastende nieuwe beschuldigingen over de pogingen van voormalig president Donald Trump om de verkiezingen van 2020 te stelen. Deze details kunnen van invloed zijn op de nek-aan-nekrace tussen Trump en vicepresident Kamala Harris.
Na Trumps nederlaag bij de presidentsverkiezingen van 2020, “nam hij zijn toevlucht tot misdaden om te proberen in functie te blijven”, aldus de 165 pagina’s tellende motie die door rechter Tanya Chutkan openbaar werd gemaakt. “Met privé-samenzweerders lanceerde de verdachte een reeks steeds wanhopiger plannen om de legitieme verkiezingsresultaten in zeven staten die hij had verloren, ongedaan te maken.”
De indiening presenteert nieuw bewijs dat hij wist dat zijn beweringen over verkiezingsfraude vals waren, maar toch doorging met een plan om zogenaamde nepkiezers en externe druk te gebruiken om te voorkomen dat Joe Bidens verkiezingsoverwinning officieel werd gemaakt. Smiths motie bevat eerder niet gerapporteerde informatie over Trumps poging om voormalig vicepresident Mike Pence onder druk te zetten om illegaal te weigeren de verkiezingsresultaten op 6 januari 2021 te certificeren.
Het document verwijt hij direct dat hij de menigte aanhangers heeft opgehitst die het Congres op 6 januari aanviel als onderdeel van zijn poging om de certificeringsprocedure die dag te verstoren. En het beschrijft Trumps poging om de aanval te “exploiteren” in plaats van te stoppen, in de hoop dat het geweld een excuus zou creëren om de certificering uit te stellen.
In het licht geredigeerde dossier wordt betoogd dat Trumps plan om valse claims over verkiezingsfraude te gebruiken om Biden ervan te weerhouden zijn ambt te aanvaarden, “fundamenteel een privéplan” was en geen “officieel gedrag” inhield. Als de rechtbanken dat argument accepteren, zou de aanklacht de uitgebreide presidentiële “immuniteits”-norm kunnen overleven die door het Hooggerechtshof is bedacht in zijn controversiële beslissing van 1 juli .
Maar ongeacht het lot van Smiths rechtszaak, de motie is politiek van belang. Het versterkt het argument dat Trumps minachting voor de grondwet, democratie en de rechtsstaat hem ongeschikt maken om terug te keren naar zijn ambt. En het dient als een herinnering voor afleidbare kiezers over de ernst van de aanklachten tegen de eerste verkiezingsverliezer in de Amerikaanse geschiedenis om geweld aan te zetten in een poging om de macht te behouden.
Trumps advocaten vochten tevergeefs in de rechtbank om de vrijgave van de motie te blokkeren op basis van de bewering dat het de verkiezingen zou kunnen beïnvloeden, een argument dat Chutkan, die herhaaldelijk heeft gezegd dat ze Trumps status als presidentskandidaat relevant acht voor haar procedures, verwierp. Smith diende ook een bijlage in met FBI-interviews, getuigenissen van de grand jury en ander bewijsmateriaal, dat verzegeld blijft, hoewel delen daarvan ook openbaar kunnen worden gemaakt vóór de verkiezingsdag.
Trumps campagnewoordvoerder Steven Cheung beweerde woensdag zonder bewijs dat Smiths motie deel uitmaakte van een poging van de regering-Biden om het ministerie van Justitie als “wapen” in te zetten tegen Trump. “De hele zaak is een partijdige, ongrondwettelijke heksenjacht die volledig moet worden afgewezen, samen met ALLE resterende Democratische hoaxes”, zei Cheung in een verklaring.
De nieuwe indiening biedt een algemeen verhaal dat eerder door de media en het House January 6 Committee is geschetst. Maar het document bevat uitgebreide details die niet zijn gerapporteerd, samen met een scherpe nieuwe beschrijving van Trumps gedrag.
Er staat dat hij vóór de verkiezingsdag tegen drie adviseurs zei dat als hij op de verkiezingsavond een vroege voorsprong zou hebben in de stemmentelling vanwege een tragere telling van de poststemmen – waarvan werd verwacht dat ze in het voordeel van Biden zouden uitvallen – hij ‘gewoon de overwinning zou uitroepen voordat alle stemmen waren geteld en er een winnaar was voorspeld.’
Smith’s indiening citeert ook audio van 31 oktober 2020, voor het eerst onthuld door Mother Jones . Daarin zei Trump-strateeg Steve Bannon dat op de verkiezingsavond “Trump de overwinning gaat uitroepen. Maar dat betekent niet dat hij de winnaar is. Hij gaat gewoon zeggen dat hij de winnaar is.” Trump “deed precies dat” op de verkiezingsavond, de korte notities, bewerend dat hij had moeten winnen, maar het slachtoffer was geworden van kiezersfraude.
Smiths brief onthult dat kort na de verkiezingen een Trump-adviseur de president een “eerlijke beoordeling” gaf dat zijn fraudeclaims in de rechtbank zouden mislukken. “De details doen er niet toe,” antwoordde Trump,
“Het maakt niet uit of je de verkiezingen hebt gewonnen of verloren,” vertelde Trump op een ander moment aan familieleden, volgens het rapport. “Je moet nog steeds als de hel vechten.”
Smith beweert in het document dat hij een “verificatie van fraude” heeft ondertekend waarvan hij wist dat deze vals was als onderdeel van een rechtszaak die hij had aangespannen om zijn nederlaag in Georgia ongedaan te maken. De motie vermeldt dat advocaten, wier namen zijn geredigeerd, Trump hebben verteld dat het document onjuiste beweringen bevatte. Een advocaat vertelde de president dat elke advocaat die de klacht ondertekende die de verificatie ondersteunde “geroyeerd zou worden.” Trump heeft het hoe dan ook ondertekend.
Smith wijst er ook op dat hij , zelfs toen hij druk uitoefende op de verkiezingsfunctionarissen in staten waar hij nipt werd verslagen om te weigeren zijn verlies te certificeren, niet de moeite nam om bij hen te controleren of zijn beweringen geldig waren. “Deze functionarissen zouden de beste informatiebronnen zijn geweest om te bepalen of er enige grond was voor specifieke beschuldigingen van verkiezingsfraude in hun staten,” maar Trump “heeft nooit contact met een van hen opgenomen om ernaar te vragen,” aldus de motie.
In het dossier wordt ook gedetailleerd beschreven hoe Trump druk uitoefent op Pence om te weigeren de verkiezingen te certificeren, ondanks de protesten van de vicepresident dat hij die bevoegdheid niet heeft.
Pence, zo blijkt uit het dossier, drong er herhaaldelijk bij hem op aan om zijn nederlaag te accepteren. Tijdens een privélunch op 12 november stelde Pence voor dat Trump, zelfs als hij weigerde toe te geven, “moest erkennen dat het proces voorbij was.” Tijdens een andere privélunch op 21 december stelde Pence voor dat Trump, zodra zijn juridische inspanningen waren uitgeput, “een buiging moest maken,” wat betekent dat hij zijn nederlaag moest toegeven.
Pence’s weigering om de wet te overtreden leidde ertoe dat hij in zijn opmerkingen zinnen opnam waarin hij de vicepresident opriep om “het juiste te doen”, wat de woede op Pence aanwakkerde toen hij niet aan Trumps eisen voldeed. Volgens Smith zorgde Pence’s weigering ervoor dat de president vastbesloten was om de menigte die hij in Washington had verzameld te gebruiken als een laatste redmiddel om wetgevers onder druk te zetten om zijn verlies niet te erkennen.
Trump wist dat hij “slechts één laatste hoop had om Bidens certificering als president te voorkomen, de grote en boze menigte die voor hem stond,” aldus het dossier. “Dus hield de verdachte meer dan een uur lang een toespraak die bedoeld was om zijn aanhangers op te hitsen en hen te motiveren om naar het Capitool te marcheren.”
Uren later tweette Trump dat Pence “niet de moed had om te doen wat gedaan had moeten worden”, wat woedend maakte op relschoppers die de vicepresident opriepen om “op te hangen” terwijl ze het Capitool plunderden. Alleen in de eetkamer van het Witte Huis, “postte hij persoonlijk de tweet”, zeiden aanklagers, “op een moment dat hij al begreep dat het Capitool was binnengevallen.”
Enkele minuten later kwam een assistent de eetkamer binnen om Trump te informeren over de inspanningen om de veiligheid van Pence te waarborgen. In het dossier staat dat Trump naar de medewerker keek “en alleen zei: ‘Nou en?’”