Trump-Musk begrotingsinterventie: generale repetitie voor presidentiële dictatuur

De verkozen president Donald Trump en zijn miljardair-supporter Elon Musk, de rijkste man ter wereld, kwamen tussenbeide om een ​​begrotingsresolutie te torpederen die deze week door het Congres zou worden aangenomen en een gedeeltelijke sluiting van de federale overheid te voorkomen. De actie is de laatste in een reeks waarin Trump heeft geprobeerd alle beperkingen op de politieke autoriteit die hij zal uitoefenen als hij over een maand terugkeert naar het Witte Huis na zijn inauguratie, op te heffen.

Het gaat niet om de details van de “voortdurende resolutie” – een typisch rot compromis tussen de extreemrechtse Trump Republikeinen en hun Democratische tegenhangers – maar om het proces zelf waarmee deze werd aangenomen, via bipartisan dealmaking waarin de twee kapitalistische partijen samenwerkten aan een verlenging van de federale financiering met drie maanden. Trump en Musk verzetten zich niet alleen tegen een rol voor de Democraten, maar ook tegen de betrokkenheid van congres-Republikeinen.

Dit blijkt uit Trumps plotselinge verklaring dat hij een bepaling aan de resolutie wil toevoegen die het federale schuldenplafond tijdelijk of permanent zou opheffen. Donderdag dienden Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden een voorstel in om het federale schuldenplafond voor twee jaar op te schorten, wat Trump zei te steunen.

In voorgaande jaren zijn maatregelen om het schuldenplafond te verhogen door de partij die niet aan de macht is gebruikt om concessies van de partij in het Witte Huis te verkrijgen. Rechtse Republikeinen zijn de belangrijkste werkgevers van deze tactiek, meest recent in 2023, toen voorzitter Kevin McCarthy aanzienlijke bezuinigingen doorvoerde in een deal met de regering-Biden.

Trump wil deze potentiële controle op de acties van zijn inkomende regering verwijderen, wat gezien de smalle Republikeinse controlemarges, 220-215 in het Huis van Afgevaardigden en 53-47 in de Senaat, een aanzienlijk obstakel zou kunnen worden. Bovendien wil hij voldoende fiscale ruimte creëren om de verlenging van zijn belastingverlaging van meerdere biljoenen dollars voor de rijken mogelijk te maken.

Onder normale omstandigheden zou de verlenging van de bestedingsbevoegdheid met 90 dagen tot 14 maart 2025 als zeer gunstig voor de nieuwe regering worden beschouwd, aangezien alle belangrijke beslissingen over niet-militaire begrotingsposten tot die tijd worden uitgesteld, wanneer de Republikeinen de volledige controle over het Witte Huis en het Congres hebben. (Het is veelzeggend dat de National Defense Authorization Act, die de prioriteiten van het Pentagon vastlegt, al door het Congres is aangenomen en door president Biden is ondertekend.)

Maar dit zijn geen gewone tijden. Het is goed mogelijk dat Trump een federale shutdown wil, misschien wel tot zijn eigen inauguratie op 20 januari, om een ​​sfeer van crisis en disfunctioneren in Washington te creëren en de vraag naar presidentiële actie van ongekende aard aan te wakkeren. 

Dit zou betekenen dat er ofwel een Amerikaanse versie van de ‘Enabling Act’ moet worden aangenomen, die bondskanselier Adolf Hitler in 1933 de opperste macht in Duitsland gaf, ofwel dat er uitvoerende bevelen moeten worden uitgevaardigd zodra Trump weer in het Witte Huis komt, wat een gelijkwaardig effect zou hebben.

Sinds Trump de presidentsverkiezingen van 5 november heeft gewonnen, dankzij het politieke bankroet van de Democratische Partij en haar onverschilligheid voor de scherpe daling van de levensstandaard van de arbeidersklasse in de afgelopen vier jaar, heeft hij de overgang naar zijn nieuwe autoritaire regime langs twee parallelle sporen uitgevoerd.

De eerste is om elke oppositie binnen zijn eigen partij te identificeren en aan te pakken. Zijn genomineerden voor kabinets- en top-subkabinetsposities werden gekozen vanuit slechts één standpunt: absolute loyaliteit en bereidheid om zijn bevelen uit te voeren, ongeacht de wet of de grondwet. Nu waarschuwt hij voorzitter van het Huis Mike Johnson dat hij op 3 januari zal worden afgezet wanneer het nieuwe Huis bijeenkomt als hij zich niet aan de begrotingsresolutie houdt.

Tegelijkertijd onderzoekt Trump welke institutionele beperkingen er nog zijn voor ongecontroleerde uitoefening van presidentiële macht. Hij heeft gesuggereerd dat hij de Senaat zou kunnen bevelen om een ​​tijdje te schorsen, zodat hij zijn genomineerden kan installeren via ‘recess appointments’. Hij dringt aan op een militair panel dat de top zou beoordelen op ‘loyaliteit’ (aan de president, niet aan de grondwet) en degenen die die test niet doorstaan, zou verwijderen.

Door Speaker Johnson te ondermijnen, zet Trump het toneel klaar voor de meest extreme factie van fascisten, de zogenaamde House Freedom Caucus, om Johnsons herverkiezing te blokkeren en de weg te openen voor het opleggen van een nieuwe speaker die directer ondergeschikt is aan Trump. Sommige Republikeinen in het Huis en de Senaat hebben al gesuggereerd dat Musk de rekening zou kunnen invullen, aangezien de speaker geen lid van het Huis hoeft te zijn, maar alleen door het Huis gekozen kan worden. De oligarch heeft de suggestie niet verworpen.

Trump heeft verklaard dat hij zal optreden als een “dictator op dag één”, door een stortvloed aan uitvoerende bevelen uit te vaardigen, waaronder een algehele gratie voor de fascistische schurken die het Amerikaanse Capitool op 6 januari 2021 aanvielen, en massale razzia’s van illegale immigranten, waarbij miljoenen worden gearresteerd, vastgehouden in concentratiekampen en uitzetting uit het land. Voor die laatste actie is hij van plan het Amerikaanse leger in te zetten, ook al is het gebruik van het leger voor civiele rechtshandhaving verboden onder de Posse Comitatus Act.

Wat de gebeurtenissen de komende dagen en weken ook zullen doen, één ding is zeker: terwijl Trump en zijn aanhangers hun dictatoriale macht proberen te laten gelden, zullen zijn nominale tegenstanders in de regering-Biden en de Democratische Partij niets doen.

Witte Huis-woordvoerder Karine Jean-Pierre kon alleen maar klagen over het effectieve veto van Trump over de begrotingsresolutie. “Een deal is een deal”, jammerde ze. “Republikeinen moeten hun woord houden.” Leider van de meerderheid in de Senaat Chuck Schumer zei dat hij zou wachten tot het Huis een voortdurende resolutie zou aannemen, en voegde toe: “We hebben een deal met de Republikeinen en we houden ons daaraan.” Leider van de minderheid in het Huis Hakeem Jeffries zei: “De Republikeinen in het Huis zullen nu alle schade op zich nemen die het Amerikaanse volk wordt toegebracht als gevolg van een overheidssluiting, of erger.”

De Democraten willen alleen zoveel mogelijk geld vrijmaken voor de voortzetting van de oorlog tussen de VS en de NAVO tegen Rusland in Oekraïne en de Israëlische genocide in Gaza, en voor de voorbereiding op een bredere oorlog in het Midden-Oosten tegen Iran.