Trump, Netanyahu en Israël

Trump denkt nog steeds dat het Joodse volk hem iets verschuldigd is – en hij is boos dat Bibi de Grote Leugen in 2020 niet zou steunen.

Het lijkt nog maar gisteren dat de toenmalige president Donald Trump voor de Republikeinse Joodse Coalitie verscheen en Benjamin Netanyahu ‘uw premier’ noemde, ondanks het feit dat, per definitie, iedereen daar Amerikaans was en niet Israëlisch. Het was geen verspreking. 

Terwijl hij betreurde dat Amerikaanse joden vaker op de Democraten stemmen, verkondigde hij in dezelfde toespraak dat opnieuw stemmen op hen “ons land zou verlammen en Israël heel goed daar alleen zou kunnen laten” en suggereerde vervolgens dat “u dat misschien zou kunnen  uitleggen tegen sommigen van  uw mensen die zeggen: ‘Oh, we houden niet van tarieven.’”

Dit gebeurde op hetzelfde moment dat vertegenwoordiger Ilhan Omar, D-Minn.,  onder vuur lag  van rechts omdat hij suggereerde dat sommige Amerikaanse Joden hebben ‘dubbele loyaliteit’, maar op de een of andere manier hoorde Trump geen enkele veroordeling van zijn mede-Republikeinen.

Omar werd  gehekeld  omdat hij tweette dat de Israëlische lobby ‘helemaal over de Benjamins’ ging, maar toen Trump tijdens de campagne van 2016 tegen een joods publiek zei dat ‘je mij niet gaat steunen, omdat ik je geld niet wil’, “Dit heeft er niet voor gezorgd dat de Republikeinse partij van afgrijzen naar adem hapte. Zoals gewoonlijk moet het in orde zijn als Trump het zegt. (En laten we er rekening mee houden dat Omar zich in beide gevallen verontschuldigde. Trump heeft zich in zijn leven nog nooit ergens voor verontschuldigd.)

Het heeft Trump altijd gegriefd dat Joodse Amerikanen niet in grote aantallen op hem hebben gestemd, omdat hij gelooft dat hij meer voor hen heeft gepresteerd dan welke leider in de geschiedenis van de wereld dan ook. 

Hij had zijn schoonzoon, Jared Kushner, opgedragen alle problemen in het Midden-Oosten op te lossen, wat hij kennelijk dacht te hebben gedaan door de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen en de Abraham-akkoorden te ondertekenen, een diplomatieke normalisatieovereenkomst. tussen Israël, Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten. Maar in 2020 kozen bijna zeven op de tien Joodse kiezers voor Joe Biden.

Dat is geen grote verrassing; Joodse kiezers hebben de Democraten over het algemeen gesteund sinds opiniepeilers  in 1916 voor het eerst begonnen met het bijhouden van hun stemmen . Dat wil niet zeggen dat er niet veel zichtbare en invloedrijke Joodse Republikeinen zijn geweest, maar in termen van algemene stempatronen zijn de Democraten het politieke thuis geweest van de overgrote meerderheid van de Amerikaanse Joden.

Maar de afgelopen jaren is Israël een topprobleem geworden voor de Republikeinen – niet zozeer omdat zij diep begaan zijn met het lot van het Israëlische volk of de toekomst van het Midden-Oosten, hoewel sommigen dat ongetwijfeld wel doen. 

Ze zijn vooral in Israël geïnteresseerd omdat de meest loyale fractie van de Republikeinse kiezers, de conservatieve evangelische christenen, er door geobsedeerd is. Zoals Philip Bump van de Washington Post berichtte , bleek uit een opiniepeiling van LifeWay Research “dat 80 procent van de evangelicals geloofde dat de schepping van Israël in 1948 een vervulling was van bijbelse profetie die de wederkomst van Christus zou bewerkstelligen.” Pastor Nate Pyle legde in eenvoudige bewoordingen uit hoe dat zou moeten werken:

Wat de eindtijd in beweging zet, is dat Israëls politieke grenzen opnieuw worden vastgesteld op wat God de Israëlieten volgens de Bijbel heeft beloofd.

De evangelische basis houdt meer van Trump dan welke andere president dan ook, maar niet omdat hij hun overtuigingen deelt. Dat doet hij duidelijk niet. En dat is niet alleen omdat hij zijn handtekening heeft gezet onder de door de Federalist Society gesteunde rechters van het Hooggerechtshof die Roe v. Wade hebben vernietigd. Ze houden echt van hem omdat hij de ambassade naar Jeruzalem heeft verplaatst, wat zij zien als de eerste stap in de richting van de wederopbouw door Israël van de Joodse Tempel op de Tempelberg, die wordt gezien als een noodzakelijke voorloper van de Eindtijd, zoals geprofeteerd in het boek Openbaring.

Onnodig te zeggen dat Donald Trump daar niets van begrijpt, en er ook niets om geeft. Iemand vertelde hem dat andere presidenten niet het lef hadden om de ambassade te verhuizen, dus deed hij dat. Maar die stap, samen met de terugtrekking uit de nucleaire deal met Iran waarover Barack Obama had onderhandeld, gaf hem zeker geloofwaardigheid bij de rechtse Joden en de Israëlische regering, en Trump leek gedurende het grootste deel van zijn presidentschap een liefdesfeest met Netanyahu te hebben. Toen gingen de zaken uit de rails.

Eerder werd gemeld dat Trump geloofde dat Netanyahu  hem op het podium had gezet  tijdens een evenement in het Witte Huis en van de gelegenheid gebruik had gemaakt om voor zichzelf campagne te voeren. Maar hij was  buitengewoon boos  omdat Bibi Joe Biden feliciteerde met diens verkiezingsoverwinning in 2020, waarbij hij naar verluidt zei dat Netanyahu “heel vroeg was – eerder dan de meeste anderen.

Ik heb hem sindsdien niet meer gesproken. F**k hem.” Trump geloofde dat hij een belangrijke rol had gespeeld bij de verkiezingsoverwinning van Netanyahu (Israël heeft de afgelopen tijd zoveel verkiezingen gehad dat het moeilijk bij te houden is) en wilde dat hij weigerde te erkennen dat Biden had gewonnen. 

Later vertelde Trump aan Barak Ravid, wiens boek ‘ Trump’s Peace: The Abraham Accords and the Reshaping of the Middle East ’ de relatie tussen Trump en Netanyahu beschrijft, dat de felicitatievideo de belangrijkste reden was dat Netanyahu zijn volgende verkiezingen verloor: ‘Dat deed hem ernstig pijn. met het volk van Israël”, zei Trump. ‘Zoals je weet ben ik erg populair in Israël. Ik denk dat het hem heel veel pijn heeft gedaan.’

Het is dus misschien geen verrassing dat   de ex-president deze week tijdens een Trump-bijeenkomst in Florida zijn grieven tegen Netanyahu uitte in de onmiddellijke nasleep van de catastrofale Hamas-aanval op Israël en de vroege stadia van wat waarschijnlijk een langdurige oorlog in Gaza zal worden . 

Het is niet zo dat we de afgelopen dagen geen schokkend oorlogszuchtige retoriek van Amerikaanse politieke leiders hebben gezien, maar in ieder geval hun opmerkingen die betrekking hadden op cruciale zaken die voorhanden waren, waarbij duizenden mensen aan beide kanten werden gedood en nieuws over wreedheden en oorlogsmisdaden op televisie te zien was. /7.

In het begin van zijn toespraak in Florida riep Trump “Barack HUSSEIN Obama!” ongeveer een half dozijn keer zonder specifieke reden. Het is een oudje, maar een goedje, denk ik. Hij deelde een eerder onvertelde anekdote, waarvan hij  toegaf  dat het geheime informatie zou kunnen zijn, over de moord op de Iraanse generaal Qasem Soleimani in januari 2020, en zei: “Ik zal nooit vergeten dat Bibi Netanyahu ons in de steek heeft gelaten.” 

Hij bekritiseerde Israël vanwege zijn tekortkomingen op het gebied van de inlichtingendiensten en noemde de Israëlische minister van Defensie een ‘eikel’ omdat hij Hezbollah, de door Iran gesteunde militie in Libanon, had gewaarschuwd Israël niet vanuit het noorden aan te vallen. Hezbollah was ‘erg slim’, zei hij, en dat zou erop duiden (Gezien hun geschiedenis lijkt het uiterst waarschijnlijk dat Israël en Hezbollah veel over elkaars sterke en zwakke punten weten.)

Vervolgens hergebruikte hij zijn zinloze woede jegens Netanyahu omdat hij Biden feliciteerde en verklaarde feitelijk: “Als de verkiezingen niet vervalst waren, zou niemand er zelfs maar aan denken om Israël binnen te gaan.” De Israëlische regering was hier niet blij mee. Minister van Communicatie Shlomo Karhi  zei:  “We hoeven ons geen zorgen te maken over hem en de onzin die hij uitkraam.” Was dat hier maar ook waar.

In het Congres, waar de Republikeinen de Amerikaanse regering in een belachelijk en disfunctioneel schouwspel blijven veranderen door de ene driftbui na de andere te organiseren, kwam er niet veel terugslag op de bizarre en slecht getimede opmerkingen van Trump. Het waren allemaal een stelletje lafaards, zoals gewoonlijk.

Cavuto: Trump said yesterday that Hezbollah is very smart. He linked the Israel attack to the “rigged” Election… Also he mentioned Barack Obama several times. Without getting in to the particulars of that, do you think that's the right tone? pic.twitter.com/JYBNt6Qa1H

— Acyn (@Acyn) October 12, 2023

Er zijn binnen beide partijen breuklijnen op dit gebied en we zullen zien dat deze zich de komende dagen en weken zullen ontwikkelen. Maar de opvatting van Donald Trump dat iedereen dom en ontrouw jegens hem is, en dat als hij maar president was, dit allemaal niet zou gebeuren, is niet wat ieder serieus persoon gelooft. 

Dat is ongeveer zo kinderachtig en onwetend als je maar kunt krijgen, en die man zal sowieso vrijwel zeker de Republikeinse kandidaat voor het presidentschap zijn bij de verkiezingen van volgend jaar. Als we iemand van de straat zouden pakken om de gruwelijke gebeurtenissen van de afgelopen week te bespreken, kun je je moeilijk voorstellen dat hij minder geïnformeerd zou klinken dan deze voormalige en mogelijk toekomstige president.