Trump rally is een grote afgang

Welke les zou Donald Trump hebben getrokken uit de teleurstellende opkomst bij de officiële start van zijn verkiezingscampagne? Er waren veel minder fans dan verwacht. Het sportpaleis in Tulsa, Oklahoma, was hooguit voor driekwart gevuld en een ander beoogd hoogtepunt van het festijn moest worden afgelast.

Wat denkt u? Zou hij gedacht hebben: dat valt tegen, slaat mijn verhaal nog wel genoeg aan en is de basis nog wel groot genoeg voor herverkiezing? Moet ik toch geen andere toon aanslaan? Of zou hij de lege plekken domweg ontkennen? Net als drie jaar geleden bij zijn inauguratie toen de opkomst ook tegenviel en Trump zichzelf wijs maakte dat er veel meer mensen waren dan destijds bij zijn voorganger Barack Obama.

Dat laatste zou geheel in stijl zijn. En indien nodig kunnen alle eventuele twijfels altijd nog weggewuifd worden met een verwijzing naar het virus. Duizenden door-dik-en-dun-aanhangers lieten zich mooi niet door corona afschrikken om hun idool toe te mogen juichen.

Zo’n bijeenkomst moet voor Trump zoiets zijn als therapie. Even geen kritiek van de ‘nepmedia’, geen aanvallen op zijn corona-, racisme- en economische beleid maar onverdunde adoratie die met emmers tegelijk wordt uitgestort. Het zal hem in de illusie hebben gesterkt dat hij ‘het’ nog steeds heeft, dat de chemie er nog steeds is. Wat dat betreft lijkt de president op een popster op zijn retour die steeds opnieuw bevestigd moet worden in zijn, tanende, populariteit .

Wat hij de fans voorschotelde was, om bij de vergelijking te blijven, een medley van zijn greatest hits. Schimpscheuten richting zijn Democratische tegenstander, ‘Slome’ Joe Biden, aanvallen op anti-racisme-activisten, ‘vandalen die plunderend’ door de steden trokken, en uiteraard zijn eigen ongeëvenaarde voortreffelijkheid. De fans vonden het prachtig, maar nogmaals, is het genoeg?

Want zelfs Trump kan het niet ontgaan dat zijn presidentschap met de dag verder afbrokkelt. In vrijwel alle peilingen staat hij tegenover Biden op achterstand, ook in de zogenaamde ‘swing states’, waar de verkiezingen in november in feite beslist worden.

Het was sowieso geen goede week voor de president. De rechter besliste dat de memoires van zijn voormalige veiligheidsadviseur toch mogen verschijnen hoewel Trump dat vanwege ‘geheime informatie’ die er in zou staan, had geprobeerd te verbieden.

John Bolton doet een weinig vleiend boekje open over de president. De meest saillante passages waren zoals gebruikelijk al uitgelekt. Ze werden met de eveneens gebruikelijke poeha gepresenteerd maar veel opzienbarend nieuws was er niet. Wat Bolton onthulde wisten we eigenlijk al. Hij kleurde het portret wat verder bij met een paar inderdaad smeuïge details.

Dus: Trump is een onbenul, laat zich in de luren leggen door ‘sterke mannen’ als Vladimir Poetin, Xi Jin Ping, Kim Jong Un en is voor zijn herverkiezing tot ongeveer alles bereid.

Hij zou de Chinese president gevraagd hebben sojabonen te kopen opdat de boeren in voor hem belangrijke staten toch op hem zouden stemmen. Met andere woorden of Xi maar even wilde vergeten dat Trump hem de handelsoorlog had verklaard. Dat was de ‘schokkendste’ onthulling. Naar Trump-maatstaven helemaal niet zo schokkend. Ook omdat niets wat de president doet, roept, of tweet, nog kan schokken.

Boltons boek zal in de campagne vermoedelijk geen rol van betekenis spelen. De Trump-fans zullen hun schouders ophalen en de Trump-haters zullen zeggen, zie je wel. De stellingen zijn allang betrokken. Hoe het in november uitpakt zal vooral afhangen van zaken die we nu mogelijk wel kunnen benoemen maar waarvan we de afloop onmogelijk kunnen voorzien.

Dooft het virus de komende maanden voldoende uit? Zal de economie voor november weer genoeg hersteld zijn om voor Trump weer een troefkaart te worden? Ontaarden de anti-racisme-betogingen in een ‘lange hete zomer’ met geweld, plunderingen en bloedvergieten? En zal Joe Biden tijdens de campagne zijn neiging tot uitglijders weten te bedwingen?

Zelfs als die vragen voor Trump positief beantwoord worden, en dat lijkt nu niet waarschijnlijk, bestaat de kans dat de meeste kiezers na vier jaar de buik vol hebben van de permanente hectiek, de corruptie en de incompetentie.

Voor dat laatste geval doet al een onheilspellend scenario de ronde. Trump zou een nederlaag niet accepteren en weigeren af te treden. Hoe realistisch dat is valt met geen mogelijkheid te zeggen. De president heeft verklaard bij een nederlaag te zullen op stappen. Hem op zijn woord geloven, zou wel erg naïef zijn, maar vooruit. Toch, alleen al het feit dat hier rekening mee wordt gehouden, onderstreept wat er in deze campagne op het spel staat.