Trump schaart zich in financieel verantwoord rijk

Het is leuk om eindelijk een Amerikaanse president te hebben die geen carrièrepoliticus is. Er is enige waarheid in de Republikeinse / Libertarische trope dat levenslange politici die niets anders weten dan politiek misschien niet de beste mensen zijn om beslissingen te nemen over het leger, medicijnen of onderwijs, omdat ze niets meer weten over het leven dan herkiesbaar worden en ‘werken’ met lobbyisten. De zakelijke achtergrond van Trump heeft hem ertoe gebracht een belangrijke beleidswijziging door te voeren die de Mainstream Media verrassend heeft genegeerd en die eigenlijk heel goed zou kunnen zijn voor de toekomst van Amerika.

Als we terugdenken aan de presidentiële campagne van Trump, beloofde hij nogal brutaal dat hij De Muur zou bouwen en de Mexicanen op de een of andere manier “ervoor zou betalen”. Trump beweerde later dat hij door het heronderhandelen van handelsovereenkomsten (NAFTA) zijn belofte uiteindelijk waarmaakte, hoewel sommigen dit zouden bespreken . Het interessante aan dit moment in de geschiedenis van Trump is dat hij een heel andere, bedrijfsgerichte manier van denken heeft getoond die niet van andere Republikeinen / Democraten in Washington zou zijn gekomen.

Kandidaat Trump was ook zeer uitgesproken over de NAVO-uitgaven en de uitgaven van belastingbetaler voor de vele luxeoorlogen in de VS. President Trump heeft het militaire industriële complex niet beëindigd, maar hij heeft de NAVO-leden gedwongen hun contributie te betalen , die op het gebied van tientallen miljarden dollars ligt.

Dit is een veel meer “realistische” perceptie van de NAVO door Trump. Officieel is de organisatie een groep bondgenoten voor zelfverdediging, maar zoals we feitelijk weten, werkt het als een middel voor de Amerikaanse kolonisatie van Europa. Het Amerikaanse leger doet bijna al het werk, ze projecteren hun bases op de Europeanen (nooit andersom) en met de recente uitzondering van Turkije buigen alle NAVO-leden in wezen voor alle eisen van Washington, maar in het verleden is dit gekomen tegen een prijs. Empire is niet goedkoop en we weten allemaal wie uiteindelijk heeft betaald voor het Marshall-plan en de wederopbouw van Japan na de Tweede Wereldoorlog – Amerikaanse belastingbetalers. De VS hebben de farce van de NAVO gefinancierd, maar Trump wil dit veranderen.

Nu breekt Trump met meer dan een halve eeuw van een bepaalde traditie 3000 Amerikaanse troepen toe om naar Saoedi-Arabië te gaan op het dubbeltje van Saudi . Nu biedt Trump aan om de NAVO-verdediging te bieden aan vazallen en “ze ervoor te laten betalen”. Dit winstgedreven beleid is een radicale afwijking van de status-quo en om eerlijk te zijn is het een veel wijdere, verstandigere manier om dingen op de lange termijn te doen, met één grote uitzondering, afhankelijk van uw mening.

Als Amerikaanse troepen moeten worden gebruikt onder invloed van ‘marktvraag’, kan dat de schijnbaar eindeloze staatsschuld echt ondermijnen. De VS heeft veruit het grootste duurste leger ter wereld en de vazallen van Washington hebben op dit moment geen andere keuze dan de meester te betalen voor bescherming, waardoor het handhaven van de Amerikaanse militaire dominantie veel goedkoper wordt. Het enige nadeel (afhankelijk van uw mening) is dat als Trump streeft naar winstgevendheid als een sleutelfactor in militaire beslissingen / beleid, we nooit een ander Vietnam kunnen hebben.

De Zuid-Vietnamezen hadden de Amerikaanse veiligheid op geen enkele manier kunnen betalen. Hun middelen zouden binnen enkele weken of dagen op zijn. Als Trump wil dat de VS zich houden aan een beleid “geen geld geen honing”, dan is interventie in een op Vietnam lijkend scenario uiteindelijk onmogelijk. Dit is goed voor degenen onder ons die een krachtig maar respectabel Amerika willen, maar voor de warhawks is dit een nachtmerrie. Financiële levensvatbaarheid als een belangrijk aandachtspunt in militaire beslissingen kan ondergang betekenen voor de partijen van de oorlog, tenminste terwijl Trump of een gelijkgestemd individu aan de macht is.

De Russen hebben ook een belangrijke verschuiving in het defensiebeleid aangebracht. De Sovjet-Unie met minder geld en een duidelijk gebrek aan de reservevaluta van de wereld, gespeeld door vergelijkbare regels tijdens de Koude Oorlog – we zullen geld, mannen en middelen gooien naar elk conflict dat wij geschikt achten om uiteindelijk te winnen. Maar het Rusland van vandaag is anders en toen ze Syrië binnengingen, hebben ze Assad duidelijk gemaakt dat ze er zijn om te ‘helpen’ en dat het leger van Assad zijn eigen gevechten zal moeten voeren met zijn eigen mankracht en middelen.

Als Rusland een langdurig duur militair conflict zou aangaan, zou het mogelijk de hele economie kunnen laten zinken of de schuldenvrije status van Moskou voor generaties kunnen elimineren. Officieel uitgenodigde adviseurs sturen en eersteklas apparatuur verkopen – heeft geen negatieve langetermijneffecten. Trump is niet de enige die de waarde ziet om geopolitiek te spelen met een strikt budget.

Dit besluit van Trump om troepen te sturen om Saoedi-Arabië te verdedigen tegen kostprijs of zelfs voor winst zou een veel grotere resonantie kunnen hebben dan het op het eerste gezicht lijkt. En hopelijk, eindelijk, kan de last van Empire van de schouders van de Amerikaanse belastingbetalers worden gehaald, zodat ze kunnen genieten van de vruchten van datgene wat ze decennia lang hebben gefinancierd.