Indignatie redactie 
De Republikeinen zijn nog steeds hun verstand kwijt over de uitspraak van het Hooggerechtshof van Colorado en de 34 pagina’s tellende uitspraak van de minister van Buitenlandse Zaken van Maine dat de naam van voormalig president Donald Trump niet op de voorverkiezingen van die staten mag voorkomen omdat hij betrokken was bij een opstand tegen de Verenigde Staten.
Trump the Confederate – Een van de argumenten die de Republikeinen hiertegen aanvoeren is dat het gedeelte van het 14e Amendement dat spreekt over ambtenaren die hun ambtseed hebben gebroken alleen van toepassing zou moeten zijn op het tijdperk waarin het werd aangenomen.
Geen enkele Amerikaan mag ooit vergeten dat voor het eerst in onze geschiedenis een Zuidelijke vlag door het Amerikaanse Capitool werd gedragen door een lid van Trumps maffia.
Zelfs als je geen zogenaamde originalist of tekstualist bent (of laten we er gewoon een leuke nieuwe term van maken: wordualist ) bij het lezen van de Grondwet, wat alle conservatieve rechters in het Hooggerechtshof min of meer zijn, is er niets aan de hand. op het argument dat dit alleen van toepassing is op de verraderlijke mannen, voormalige officieren van de Verenigde Staten, die de Confederatie dienden. Het mag dan in de zomer van 1868 zijn geratificeerd om dergelijke daden van ambtenaren te verantwoorden, maar het werd aangenomen om het land en de afzonderlijke staten in de toekomst tegen dergelijk gedrag te beschermen.
Sectie III van het 14e amendement zegt precies nada over de Confederatie:
Niemand mag senator of vertegenwoordiger in het Congres zijn, of kiezer van president en vice-president, of enig ambt bekleden, civiel of militair, onder de Verenigde Staten of onder enige staat, die, nadat hij eerder een eed heeft afgelegd, als lid van Het Congres, of als ambtenaar van de Verenigde Staten, of als lid van een wetgevende macht van een staat, of als uitvoerende of rechterlijke ambtenaar van welke staat dan ook, ter ondersteuning van de grondwet van de Verenigde Staten, zal betrokken zijn geweest bij opstand of rebellie tegen dezelfde , of hulp of troost gegeven aan de vijanden ervan. Maar het Congres kan met een stemming van tweederde van elk Huis een dergelijke handicap opheffen.
Hoe je het ook leest of wat je politieke voorkeuren ook zijn (of wat je ook tegen opiniepeilers zegt), je weet dat Trump op zijn minst hulp en troost gaf aan de menigte die hij naar Washington DC had geroepen. Je weet ook dat hij urenlang weigerde ze af te roepen toen ze door de politielijnen heen braken, verwikkeld raakten in wrede man-tegen-man-gevechten met officieren van justitie en tekeer gingen in het Capitool.
Toen Trump eindelijk de menigte terugtrok (pas toen hij zag dat zijn opstand was mislukt), sprak hij over zijn liefde voor hen en hoe ‘speciaal’ ze waren (ook al schaamde hij zich naar verluidt voor hoe laagklasse en ‘rommelig’ ze eruitzagen). aangezien hij anders enorm genoot van het kijken naar de chaos op televisie). Door ze naar huis te sturen, zorgde hij ervoor dat hij zijn Grote Leugen over de verkiezingsresultaten herhaalde, die voor Trump en zijn bende de hele zaak rechtvaardigden.
Alle redelijke mensen in wat er nog over is van onze dis-Verenigde Staten en daarbuiten weten dat Trump, en anderen tijdens zijn bijeenkomst, die bende hebben opgehitst. Het was zijn laatste wanhopige poging om de verkiezingen van 2020 ongedaan te maken nadat al zijn andere plannen waren mislukt – waarbij geen bewijs van fraude werd geleverd in de tientallen verloren rechtszaken; als een maffiabaas leunend op staatsfunctionarissen van swing states, zoals Michigan en Georgia (waar hij eiste dat die 11.780 stemmen ‘gevonden’ zouden worden); de vice-president ertoe aanzetten geen ‘katje’ te zijn en vervolgens zijn leven echt in gevaar te brengen om de telling tegen te houden; het creëren van een stel nep-kiezers met valse documenten uit strijdtonelen.
Hij was zich er naar verluidt heel goed van bewust dat velen die hij naar Washington DC had geroepen ( ‘Wees daar, zal wild zijn! om te zeggen over een ‘gestolen’ verkiezing en naar het Capitool te gaan om ‘als een gek te vechten’.
Wat zei hij over het uitschakelen van de detectoren? “Ze zijn hier niet om mij pijn te doen .”
Hij prijst nog steeds de leden van zijn opstandige leger, van wie velen terecht in de gevangenis zitten. Hij noemt binnenlandse terroristen ‘patriotten’ en zegt dat hij hen gratie zal verlenen als hij weer president wordt.
Hulp en troost.
Zoals anderen hebben opgemerkt, is sectie 3 van het 14e amendement geen straf, maar een diskwalificatie. Als u heeft bewezen een gevaar te zijn voor het voortbestaan van het land of een staat in onze unie, kunt u niet langer op een stembiljet verschijnen voor welke regeringsfunctie dan ook.
Dit alles is dus net zo duidelijk als bijvoorbeeld de feiten dat – oh, ik weet het niet; laten we een paar willekeurige kiezen. Zoals hoe Trump in 2016 de populaire stem van Hillary Clinton met bijna 3 miljoen stemmen verloor; hoe hij in 2020 zwaar verloor van Joe Biden, met meer dan 7 miljoen stemmen (en het Electoral College 306-232) en niet echt “het grootste deel van Amerika won” ; hoe de opkomst bij zijn inauguratie “American Carnage” voor de meeste waarnemers gering was en nauwkeurig werd gerapporteerd ; en dat grote jongens en meisjes blijven voor de inauguratie van hun opvolger en niet in paniek wegvliegen met uiterst geheime documenten.
Maar laten we, alleen ter wille van het argument, gezien het feit dat sommigen in het Hooggerechtshof het misschien willen beschouwen als een “uit” voor Trump, eens vergelijken wat de ex-president en zijn vele Lackeys of Bad Faith hebben gedaan, en nog steeds doen in termen van van het schaden van de federale regering en veel deelstaatregeringen, met de acties van de leiders van de Confederatie.
Trumpisten hebben zich misschien niet officieel van de natie afgescheiden om hun eigen regering met een nieuwe hoofdstad op te zetten, maar ze hebben een meedogenloze inside job aan onze regering en ons gevoel van nationale eenheid gewerkt, gedragsnormen vernietigd en politieke tegenstanders als vijanden beschouwd. en erger nog, meest recentelijk, ongedierte ), waarbij de vrije pers “de vijand van het volk” wordt genoemd en wordt aangedrongen op wat zij graag “alternatieve feiten” noemen om de kiezers te verwarren. Zij en hun media pushen op cynische wijze een verhaal over slachtofferschap om MAGA op gang te brengen.
Deze mensen hebben lang geleden de rest van het land verlaten. Trump heeft nooit geprobeerd president van het hele volk te zijn, alleen voor zijn ‘fans’. Ik veronderstel dat historici kunnen wijzen op T-shirts met de tekst ‘Ik ben liever een Rus dan een democraat’, of op ontmaskerde gezichten tijdens een dodelijke pandemie, of op bijvoorbeeld die valse verkiezingsdocumenten als de feitelijke afkondiging van de opvolging.
De leiders van de Confederatie schreven God in hun nieuwe grondwet en riepen een nieuwe ‘christelijke natie’ uit. Met de sluipende hulp van dominionistische evangelische leiders die ‘spirituele oorlogvoering’ aanmoedigden, richtte Trump zijn sekteleger op en spoorde hen aan gewelddadig op te treden. Op 6 januari 2021 stuurde hij de toch al opgewonden menigte naar het Capitool met deze verschrikkelijke woorden:
“We vechten als de hel. En als je niet keihard vecht, heb je geen land meer.”
Het was alsof hij een groep eropuit stuurde om een taak uit te voeren in ‘The Apprentice’, alleen diende deze oefening in teamwerk alleen voor hem, en hij wist dat zijn volgelingen gewapend waren en klaar om te ontploffen. En de taak was een staatsgreep tegen de regering van de Verenigde Staten van Amerika.
Trump zendt regelmatig soortgelijke ophitsingen uit, meestal in hoofdletters getypt op zijn mislukte sociale-mediaplatform dat cynisch naar de waarheid is vernoemd. (Als een vrolijke kerstboodschap – Kerstmis is zo’n cruciale feestdag voor de Republikeinen dat ze volhouden dat er al tientallen jaren een soort oorlog tegen is gevoerd – wenste hij dat onze huidige president en anderen “ ROT IN DE HEL. ”
Vergeleken met de aanhoudende staatsgreep in slow motion van Trump en zijn vele medestanders, lijkt wat de leiders van de Confederatie deden nogal openhartig en bijna vriendelijk (als een dergelijke term kan worden gebruikt om mannen te beschrijven wier huizen en dwaze levensstijl volkomen afhankelijk waren van de wreedheid van het bezitten, werken, slaan en verhandelen van mensen).
Zoals historicus Jill Lepore opmerkt in een essay in The New Yorker, hield Jefferson Davis in 1861 een afscheidsrede voor zijn collega-senatoren voordat hij president van de Confederatie werd. Ze waren verraders van hun land, maar ze waren duidelijk over hun bedoelingen, hoewel ze ook op cynische wijze religieuze overtuigingen gebruikten en zich op andere alternatieve feiten vertrouwden om hun zaak te propageren.
De burgeroorlog begon met de aanval op Fort Sumter op 12 april 1861, zes dagen nadat South Carolina zich had afgescheiden. Trumps oorlog tegen Amerika – het concept van de Verenigde Staten als een smeltkroes van immigranten – is terug te voeren op zijn racistische commentaar op de aanslagen van 11 september en zijn latere racistische vraagtekens bij de legitimiteit van een zittende president. Als politicus ging hij over tot een systematische vernedering van politieke normen.
Vervolgens escaleerde hij zijn gedegradeerde retoriek snel naar verschillende oproepen tot geweld – van het aanmoedigen van het slaan van demonstranten tijdens zijn bijeenkomsten tot het oproepen tot aanvallen op hoofdsteden van de staten, de laatste die resulteerde in de poging tot overname van het Michigan Capitol-gebouw en het complot om te ontvoeren en te executeren. de gouverneur .
Om het argument nog wat verder te brengen: wat was de Confederatie anders dan een duidelijk antidemocratische onderneming , een onderneming die probeerde een blank patriarchaat voor altijd te verankeren? Klinkt volkomen bekend, behalve dat de huidige leider van degenen die proberen het land te vernietigen en het minderheidsbewind voor altijd te verankeren, verschillende modellen van dictators heeft waar hij van kan leren – zoals Adolf Hitler, Vladimir Poetin en Victor Orban.
Men mag niet vergeten dat de nazi’s advocaten naar dit land hebben gestuurd om te leren van onze blanke supremacistische Jim Crow-wetten . Het zou niet onterecht zijn om je voor te stellen dat de Zuidelijke gevechtsvlag verandert in de swastika.
Trump is een held voor velen in het Zuiden en veel westerse staten, omdat de Republikeinse kiezers hem, hoe verwend New Yorkse rijke jongen ook , zien als een ruige collega-rebel.
Natuurlijk hekelde hij de verwijdering van de vele standbeelden van verraders die in de eerste decennia van de 20e eeuw in het oude Zuiden door de United Daughters of the Confederacy waren opgericht als een public relations-sopje voor de ‘Lost Cause’ – mythe . Terugkeren naar het presidentschap en het afmaken van het zware werk dat hij begon op de fundamenten van de democratie is zijn zaak. Hij heeft bewezen dat hij bereid is alles te doen of te zeggen om bij deze inspanning niet te verliezen.
Het motto van de Confederatie was Deo Vindice , Latijn voor ‘God zal beschermen, verdedigen of wreken’. Klinkt bekend?
Is het dus democratisch om de naam van Trump van het stembiljet te verwijderen? Zoals anderen al hebben opgemerkt : ja, dat is zo. Rechtbanken nemen voortdurend beslissingen, gebaseerd op de Grondwet, waar kiezers geen inspraak in hebben. En de oproep om ‘het aan de kiezers over te laten’ betekent niets voor Trump, aangezien hij de verkiezingsresultaten van 2016 voor en na betwistte, en nog steeds voortduurt. zijn grote leugen over de verkiezingen van 2020.
Zoals Sabrina Haake, een federale procesadvocaat met diepgaande expertise in zaken over het eerste en veertiende amendement, in Salon schrijft :
De orkestratie van het geweld in de Amerikaanse hoofdstad op 6 januari was in essentie de poging van Trump om de meer dan 81 miljoen Amerikanen die op Joe Biden stemden hun kiesrecht te ontnemen, net zoals separatisten probeerden Lincoln-aanhangers hun kiesrecht te ontnemen.
De waarheid is dat 6 januari niet eens het hoogtepunt was van Trumps opstand tegen onze regering. Hij is er nog steeds mee bezig, zijn publiek ophitsend met de Grote Leugen en zich bezighouden met agitprop tegen Amerikaanse leiders, kritische overheidsinstellingen, individuele rechters, opiniepeilers, journalisten – iedereen die zich tegen hem durft uit te spreken. (Zijn laatste bewijs dat er met de verkiezingen van 2020 is geknoeid is een niet-ondertekend document van 32 pagina’s dat ongegronde beweringen doet die ‘verwijzen’ naar een aantal andere ongegronde beweringen, een beetje zoals een Russische nestpop.)
Over Rusland gesproken, zoals ik al zei voorheen, als hij niet rechtstreeks voor Poetin werkt, zou hij dat net zo goed kunnen zijn. En er is een lange lijst van Trumps collega-opstandelingen die zich ook nooit meer kandidaat zouden mogen stellen voor een openbaar ambt.
Dus laat me het Hooggerechtshof hierop wijzen: hoe graag Trump ook op performatieve wijze de Amerikaanse vlag betast, hij had net zo goed op 6 januari 2021 in de Confederate vlag kunnen zijn gewikkeld en Dixie kunnen zingen als zijn gewelddadige bende. vertrok van zijn toneel van duizend misdaden en vele ernstige verwondingen, waarvan sommige fataal. De diskwalificatie van het 14e Amendement is hier van toepassing, hoe je het ook bekijkt.
Geen enkele Amerikaan mag ooit vergeten dat voor het eerst in onze geschiedenis een Zuidelijke vlag door het Amerikaanse Capitool werd gedragen door een lid van Trumps maffia. (En ja, de oorlog die we nog steeds lijken te voeren ging over slavernij , niet over de rechten van staten of ‘vrijheden’, wat dat ook mag betekenen in de context van slavernij.) En dus, zoals Peniel E. Joseph schrijft in The Atlantic moet het werk van de wederopbouw doorgaan.
Zelfs als de door de FedSoc gesponsorde conservatieven in het Hooggerechtshof zichzelf in de knoop zouden brengen om de diskwalificatieregel op de een of andere manier in historische context te lezen, zouden ze tot dezelfde conclusie moeten komen ( of ze nu wel of niet op die manier regeren ): Trump staat, grijnzend, niet alleen tegenover de Russische Poetin, maar ook bij de Redemptionistische Lost Cause Confederates.
