Indignatie redactie 
Trump Doen alsof je nog steeds opperbevelhebber bent, en je door anderen als zodanig laten behandelen, is een van de favoriete bezigheden van Donald Trump.
Vrijdag ging Donald Trump opnieuw in gesprek met een andere autoritair persoon: dit keer de Hongaarse president Viktor Orbán. Dat is op zichzelf niet al te nieuwswaardig. Trump is jaloers op de enorme macht waarover dictators als de Russische Vladimir Poetin en de Noord-Koreaanse Kim Jong Un beschikken. En hij is niet verlegen om het toe te geven… of misschien is hij gewoon te dom om zijn eigen autoritaire fantasieën geheim te houden.
Hoe dan ook, wat interessant was aan de bijeenkomst – en hoe Trump zich gedroeg sinds het verliezen van de verkiezingen van 2020 – is de manier waarop hij de president blijft cosplayen… en dat zoveel journalisten meespelen.
Voor degenen die niet bekend zijn met de term: ‘cosplay’ verwijst naar het verkleden als een bepaald personage. Je kunt bijvoorbeeld veel cosplayen (afkorting van ‘kostuum spelen’) zien op Star Trek-conventies.
Trump is echter de enige persoon die de Amerikaanse president cosplayt: doen alsof hij nog steeds opperbevelhebber is, en zich door anderen als zodanig laten behandelen, is een van zijn favoriete dingen.
Hij reist met een vliegtuig dat hij pretentieus ‘Trump Force One’ noemt. Hij rijdt rond in enorme autocolonnes, en de meeste Republikeinen noemen hem steeds ‘Mr. President.”
De ontmoeting met Orbán is een mooi voorbeeld van hoe die cosplay eruit ziet.
Fotocredit: Bill Abbott / Wikimedia (CC BY-SA 2.0 akte)
De Trump-campagne heeft een ‘uitlezing’ van de bijeenkomst vrijgegeven, compleet met een paar foto’s die er precies uitzien alsof twee staatshoofden samenkomen – compleet met meerdere vlaggen van elk land die het paar flankeren terwijl ze voor de foto’s poseerden.
Dit was echter geen bijeenkomst van twee staatshoofden. Het was een ontmoeting tussen de president van een land en een kerel die graag doet alsof hij nog steeds een land leidt.
De bedoeling van de Trump-campagne is duidelijk: ze willen de voormalige president legitimiteit geven, zodat mensen vergeten dat hij op dit moment gewoon een gewone burger is. (Natuurlijk is hij niet zomaar een particulier; hij is iemand die te maken krijgt met meer dan 90 aanklachten wegens misdrijven in vier verschillende strafzaken en ongeveer 500 miljoen dollar verschuldigd is als gevolg van zijn recente verliezen in twee civiele zaken – één wegens fraude en één wegens smaad na zijn arrestatie. aanranding van schrijver E. Jean Carroll in de jaren negentig.)
Trump is de enige voormalige opperbevelhebber die zich graag voordoet als president.
Totdat hij te oud werd, bouwde Jimmy Carter huizen en gaf les in zondagsschool, George W. Bush schilderde, richtte Bill Clinton een stichting op en Barack Obama houdt ervan om geld te verdienen. Zeker, ze worden ‘president’ genoemd als journalisten over hen schrijven, maar het punt is dat journalisten niet vaak over hen schrijven… en het zou raar zijn als ze elke beweging zouden volgen zoals ze dat bij Trump doen.
De reden is simpel: ze zijn niet langer in functie.
Met andere woorden: de media gaan graag mee in de cosplay van Trump, die (opzettelijk of niet) meer geloofwaardigheid geeft aan zijn bewering dat hij verkiezingen heeft gewonnen waarvan ieder weldenkend mens weet dat hij die heeft verloren.
We zien veel te veel berichtgeving over de landing van het vliegtuig van Trump, zijn buitensporige colonne die naar plaatsen gaat en zijn ontmoeting met echte wereldleiders.
Ook hier is de bijeenkomst van gisteren een mooi voorbeeld. Nieuwsmedia berichtten erover alsof het een bijeenkomst was van twee staatshoofden. Neem Reuters , ’s werelds op een na grootste nieuwsdienst.
In de tweede paragraaf van een verhaal over de bijeenkomst kopieerden ze simpelweg de ‘uitlezing’ die Trumps campagne vrijgaf, maar daar stond feitelijk niets in:
President Donald J. Trump en premier Viktor Orbán kwamen vandaag bijeen in Mar-a-Lago om een breed scala aan kwesties te bespreken die Hongarije en de Verenigde Staten aangaan, waaronder het allergrootste belang van sterke en veilige grenzen om de soevereiniteit van elke natie te beschermen.
Meestal is een uitlezing gedetailleerder en bevat deze specifieke plannen die worden besproken. Dat is in dit geval natuurlijk niet mogelijk omdat Trump. Is. Niet. President.
Toegegeven, een eerlijk punt is dat hij de vermoedelijke kandidaat voor de Republikeinse Partij is. De media die in zijn cosplay meegaan, zijn echter geen recent fenomeen. Het begon kort nadat Joe Biden, de feitelijke president, was beëdigd (en al het tumult na de opstand van 6 januari was een beetje geluwd).
En door hem te bedekken zoals ze dat destijds deden, als een legitieme politicus die doet alsof hij nog steeds in functie is (in plaats van de man die een staatsgreep probeerde te plegen), hebben reguliere journalisten de heropleving van Trump gefaciliteerd.
Veel journalisten lijken – of doen alsof – verbijsterd over waarom Trump de Republikeinse Partij blijft domineren op de manier waarop hij dat doet. Hoe is het mogelijk geweest dat iemand die de volksstemming met zeven miljoen mensen had verloren, weg kon komen door zijn sekte-achtige volgers ervan te overtuigen dat hij daadwerkelijk had gewonnen en het verdiende om aan de macht te komen?
Nou ja, misschien is de eerste plaats waar ze moeten gaan kijken in de spiegel. Omdat het niet alleen de propagandakanalen van Trump zijn die dit doen; het zijn ook de reguliere media als geheel.
In plaats van Trump te behandelen als de democratiebedreigende, verkiezingsverliezende en (eerlijk gezegd) gekke persoon die hij is, bleven ze al zijn bewegingen in de gaten houden alsof hij nog steeds president was.
Dat is misschien goed voor de kliks en kijkcijfers, maar als hij in november wint, is dat slecht voor de hele wereld.
Nou ja, misschien niet voor mensen als Poetin, Kim Jong Un en Orbán.
