Trump wil terug trekken van de Iran Crisis die hij heeft gecreëerd met ernstige Amerikaanse sancties

De oorlogszuigers van het nationale veiligheidsteam van Trump hebben hem er blijkbaar van overtuigd om een ​​luchtaanval op te zetten tegen Iran donderdag als vergelding voor het neerhalen van een Amerikaanse drone over wateren opgeëist door Iran.

Toen op het laatste moment, Michael D. Shear, Eric Schmitt, Michael Crowley en Maggie Haberman bij het NYT-rapport, leek Trump te hebben geluisterd naar generaals die hem hadden gewaarschuwd dat dingen uit de hand konden lopen, zelfs in oorlog. Hij gaf een wachtvolgorde uit. Tenminste voor nu.

Het is zelfs niet duidelijk dat er een casus belli was. Wat binnenlandse aangelegenheden betreft, zit de Amerikaanse pers vast aan de ene kant, aan de andere kant aan de rampzalige manier van vertellen van verhalen die enorm heeft geprofiteerd van degenen die leugens duwen, zoals dat sigaretten geen kanker veroorzaken of broeikasgassen in de atmosfeer brengen, niet algemene opwarming veroorzaken.

Bron: New York Times

Maar als het gaat om rapportage over internationale beveiligingsaangelegenheden, valt de meeste Amerikaanse rapportage niet meer dan een centimeter van de Pentagon-lijn van de dag (vaak is deze oneerlijkheid het werk van redacteuren en uitgever-eigenaren in plaats van de schuld van nieuwsvergaring verslaggevers, zoals we zagen tijdens McClatchy tijdens de oorlog in Irak).

We hoorden alles over de manier waarop Trump zijn stoere praat probeerde te maken en zei dat hij er zeker van was dat Iran de Amerikaanse drone per ongeluk had neergeschoten. De verklaring is, net als zijn latere volgorde, een duidelijk teken van de verdeeldheid tussen hem en zijn oorlogszuchtige aangestelden, zoals staatssecretaris Mike Pompeo en nationale veiligheidsadviseur John Bolton.

Trump creëerde deze crisis door de nucleaire deal van 2015 met Iran te schenden. Iran heeft 80 procent van zijn uraniumverrijkingsprogramma in de ban van Iraans mottenballen en sloeg daarmee de zwaarste sancties die ooit tegen Iran tegen Iran zijn gepleegd, eenzijdig en in de schaduw van de oppositie van NAVO-bondgenoten en de permanente leden van de VN-Veiligheidsraad. Met andere woorden, hij genas Iran. Europa kan de Amerikaanse sancties niet stoppen, omdat het sancties van derden zijn en Europese bedrijven die zaken doen, zowel in de VS als in Iran, een boete van miljarden dollars krijgen voor hun transacties met Teheran.

Dus de pogingen van Trump om terug te trappelen van zijn harde liners zijn nutteloos zolang de VS een financiële blokkade tegen Iran hebben waardoor het zijn petroleum niet kan verkopen. Een zeeblokkade die verhindert dat een land een belangrijke grondstof exporteert, wordt in het internationale recht beschouwd als een oorlogshandeling. Het is moeilijk om het verschil tussen dat en een effectieve financiële blokkade te zien. Hetzelfde resultaat.

De Amerikaanse pers interviewt bijna nooit niet-Amerikaanse wereldleiders, met name degenen aan wie Washington vijandig is. Het is bijna alsof de nationale nieuwsverslagen in de oorlogspropaganda komen te staan ​​als het gaat om rapportage over de nationale veiligheid. Oorlogsmisdadigers in een hoge functie weten alles van dit fenomeen en gebruiken het om de oorlogen te krijgen waar ze naar verlangen.

Dus met betrekking tot het neerhalen van de Amerikaanse drone door Iran, vind ik het belangrijk om de Iraanse kant van het verhaal te horen. Het kan onjuist zijn, het kan Iraanse oorlogspropaganda zijn. We kunnen beslissen dat zodra we het hebben gehoord.

BBC Monitoring vertaalde vanuit een Perzische website de verklaring van het Iraanse Revolutionaire Garde Korps:

“De Global Hawk surveillance-drone vertrok op een van de Amerikaanse bases in het zuiden van de Perzische Golf omstreeks 0014 [1944 gmt] en maakte zijn identificatiesysteem onbruikbaar in een beweging die de luchtvaartvoorschriften overtreden. Het vloog heimelijk van de Straat van Hormuz naar Chabahar en op de terugweg in westelijke richting, schond het onbemande luchtvoertuig het grondgebied van de Islamitische Republiek Iran in de regio van de Straat van Hormuz en begon informatie en spionage te verzamelen, “verklaarde de verklaring van IRGC. . Op 0405 [2335 gmt] en terwijl het opdringerige vliegtuig zich in onze gebieden bevond, schoot de luchtverdedigingseenheid van de Guard hem neer. “

Bron: website Fars News Agency, Teheran, in het Perzisch 0919 gmt 20 juni 19

In een ander rapport zei de nieuwsdienst van Iran dat een 3 Khordad luchtdoelraket werd ingezet tegen de drone.

Als Iran gelijk heeft, vloog de drone het Iraanse grondgebied binnen, het incident is nog steeds een ongelukkige toename van spanningen. Maar als het over internationale wateren ging, zoals de VS beweren, had Iran het mis.

Een probleem voor deze definities is dat de VS, in overeenstemming met het Zeerechtverdrag van de Verenigde Naties van 1982, slechts 12 zeemijlen buiten de kust erkent als behorend tot het land, terwijl veel landen een veel groter deel van de zee claimen langs hun kusten dan dat. De Amerikaanse luchtmacht zegt dat de drone nooit dichter bij de Iraanse kust was dan 21 zeemijl. Een van de ongelukkige gevolgen van de vijandigheid van Trump en zijn capos als John Bolton tegen de VN en de internationale wetgeving is dat het het voor de VS moeilijker maakt om met een oprecht gezicht te eisen dat andere landen deze dingen serieus nemen. Bolton ontkende ooit dat de VN zelfs bestaat.

Bij gebrek aan overeenstemming over de VN-definitie van territoriale wateren, zou een soort bilaterale onderhandelingen in de VS met Iran de voorkeur verdienen boven cowboying.

Nogmaals, deze crisis is van het maken van Trump. Zijn overtuiging dat hij Iran zonder gevolgen kon stijf maken, allemaal met het oog op het stoer lijken met zijn MAGA-basis, was een ernstige misrekening. Het is het probleem met het hebben van een onwetende en toch eigenzinnige man aan het roer van de Amerikaanse regering. Hij is zeker van het maken van basisfouten die de VS op oorlogsvoeten zetten, ook al lijkt dat het laatste wat Trump wil.

Helaas zal Iran opnieuw provoceren en de volgende keer dat de Amerikaanse oorlogszuigers het argument kunnen winnen.

*

Opmerking voor lezers: klik op de deelknoppen hierboven of hieronder. Stuur dit artikel door naar uw e-maillijsten. Crosspost op je blogsite, internetforums. enz.