Indignatie redactie 
Michelle Goldberg heeft gelijk:
Het proces in de Senaat zal vrijwel zeker geen gerechtigheid brengen, omdat Republikeinse senatoren de helft van de jury vormen, en zelfs als velen van hen de opstandige pogingen van Trump om zich aan het ambt vast te houden, persoonlijk afkeuren, doet hun basis dat niet. Als dit proces zich voortzet, zal het dringende werk van het aannemen van een economisch reddingspakket vertragen, het menselijk leed vergroten en mogelijk de kans vergroten dat de partij van Marjorie Taylor Greene het Huis halverwege de zittingen zal heroveren.
Toch is het nog steeds cruciaal dat wanneer het proces in de Senaat deze week begint, de afzettingsmanagers van het Huis alle tijd nemen die ze nodig hebben om hun zaak te verdedigen.
Volgens Politico is er spanning tussen verschillende managers, die naar verluidt getuigen willen oproepen, en senior democraten die het proces gewoon willen beëindigen. De wens om te haasten is begrijpelijk, omdat democraten kostbare wetgevende tijd opofferen. Maar als ze de kans missen om het land een zo volledig mogelijk beeld te geven van Trumps verraad, zal dat offer tevergeefs zijn.
Het behoeft geen betoog dat de echte jury voor dit proces niet de senaat is, maar het publiek. De meeste Amerikanen hebben besloten over de schuld van Trump: volgens een recente peiling van ABC News / Ipsos zegt 56 procent dat Trump moet worden veroordeeld en dat hij opnieuw een ambts mag bekleden. Maar het is nog steeds belangrijk voor democraten om het uitgebreide verhaal te vertellen over hoe Trump probeerde de verkiezingen te stelen, en hoe die poging eindigde in dood en ontheiliging.
Dit is niet alleen nodig om de schande van Trump te versterken, maar ook omdat zijn verkiezingsleugens worden gebruikt om nieuwe stembeperkingen te rechtvaardigen . De aanval van Trump op de democratie begon niet op 6 januari, en hoewel hij niet op kantoor is, is het niet afgelopen.
[…]
Het argument voor een snel proces is simpel: er staat meer dan genoeg in de openbare registers om hem te veroordelen. “De belangrijkste getuige van wat er is gebeurd, is Donald Trump zelf, en of hij dat nu wil of niet, hij zal gedwongen worden te verschijnen omdat we de video hebben”, zei Eisen. “We hebben Donald Trump die de woorden zegt die, bovenop een lang patroon van opruiing, de opstand op 6 januari teweegbrachten.”
Maar als de grote lijnen van het misdrijf van Trump duidelijk zijn, zijn significante details dat niet. Op Fox News dit weekend sprak Liz Cheney, een van de slechts 10 huisrepublikeinen die voor afzetting stemden, over wat er zou kunnen worden ontdekt door het lopende strafrechtelijke onderzoek.
‘Mensen zullen precies willen weten wat de president aan het doen was,’ zei ze. “Ze zullen bijvoorbeeld willen weten of de tweet die hij uitzond, waarin hij vice-president Pence een lafaard noemde, terwijl de aanval gaande was, of die tweet bijvoorbeeld een poging was om geweld uit te lokken met voorbedachten rade.”
Mensen zullen dit inderdaad willen weten, en idealiter zouden ze het moeten weten voordat hun senatoren stemmen uitbrengen om vrij te spreken of te veroordelen.
Op dezelfde manier, in hun akte van beschuldiging , House impeachment managers schrijven dat zodra het geweld begon op 6 januari, Trump niet snel actie te ondernemen om het te stoppen: “Integendeel, terwijl vice-president Pence en het Congres vluchtte, en terwijl Capitol Politieagenten vochten opstandelingen , Was president Trump naar verluidt ‘opgetogen’ over de chaos die hij had ontketend, omdat het het Congres belette zijn verkiezingsverlies te bevestigen. ” De advocaten van Trump ontkennen dit en houden vol dat Trump “met afschuw vervuld” was en dat hij “onmiddellijk maatregelen nam om met de autoriteiten te coördineren om te voorzien in alles wat nodig was om de relschoppers tegen te gaan.”
Dit is het soort geschil dat empirisch kan worden opgelost. Het is waarschijnlijk waar, zoals [Norm] Eisen stelt, dat Trumps trawanten zouden vechten tegen dagvaardingen, en dat Democraten niet in een lange, frustrerende juridische strijd willen worden meegesleurd. Maar er zijn zeker nog steeds mensen werkzaam in de regering die de vertraging kunnen verklaren door hulp te sturen naar de belegerde Capitoolpolitie. En het zou goed zijn om te horen van enkele van die politieagenten zelf, van wie er meer dan 80 gewond zijn geraakt, samen met 65 politieagenten uit het District of Columbia.
Een van de nachtmerrieachtige kenmerken van onze tijd is hoe snel het ondraaglijke gewoon wordt. Iets meer dan een maand na 6 januari is de schok al aan het afnemen. Alexandria Ocasio-Cortez heeft er vorige week een deel van nieuw leven ingeblazen in haar opmerkelijke Instagram Live-account . Haar verhaal werd meegezogen in een deprimerend voorspelbaar debat over de vraag of een vrouw die een trauma vertelde, hysterisch was, maar het toonde nog steeds de ongeëvenaarde emotionele kracht van een eerste-persoonsgetuigenis.
De uitkomst van dit proces is misschien niet twijfelachtig, maar democraten hebben één kans om het land precies te laten zien wat de Republikeinen goedkeuren.
We weten niet of er ooit een commissie zal worden aangesteld of dat de verschillende vervolgingen meer zullen onthullen over wat er is gebeurd. Dit kan het zijn, zodat ze maar beter zoveel mogelijk in de plaat kunnen stoppen.
Het lijkt erop dat we, nadat dit proces voorbij is, de misdaden van Trump zullen vergeten en ‘verder gaan’. Dit betekent dat hij, of nog erger iemand, ze zal herhalen. Ze weten nu hoe ze het moeten doen.
