Indignatie redactie 
AI Hoewel er tijdens de presidentscampagne niet veel over werd gesproken, heeft de vreemde humor van de geschiedenis ervoor gezorgd dat de moeilijkste wetenschappelijke vragen in verband worden gebracht met onze meest technologie-angstige en ongeorganiseerde nieuwe president.
Terwijl de kwesties rond kunstmatige intelligentie AI een economisch, militair en internationaal hoogtepunt bereiken, hebben we Donald Trump gekozen, die wetenschap, onderzoek, nauwkeurigheid en deskundige kennis met passie lijkt te verachten – tenzij het letterlijk of figuurlijk verkocht kan worden als een aanpak die hem persoonlijk dient.
De algehele alomtegenwoordigheid van AI in alles, van weersvoorspellingen tot cybertoekomsten, van leermachines tot medische vooruitgang, en de parallelle vooruitgang in militaire wapens en de mogelijkheden voor criminaliteit, komen inderdaad aan nu Trump kabinetsleden kiest die luidkeels een hekel hebben aan de expertise van de ‘deep state’ waarvan we zouden verwachten dat die betrokken zou zijn bij het vormgeven van AI-beleid en -regelgeving.
Wie weet? Met benoemingen in de gezondheidszorg die een hekel hebben aan vaccinonderzoek terwijl ze hoopvol ziektevrije toegang tot gezonder voedsel beloven, en benoemingen in defensie en inlichtingen die elke institutionele kennis die we hebben op die gebieden negeren, moeten we misschien gewoon helemaal voor machinale oplossingen gaan voor hoe te regeren.
Met Elon Musk, een zelfzuchtige miljardair-ontwikkelaar met bedrijfsplannen in overvloed voor zijn eigen AI-merk, die Trump in het oor fluistert, is het misschien dwaas om te denken dat er iets anders zal zijn dan een markt-roofzuchtige benadering van regulering, zelfs terwijl kunstmatige intelligentie ons huiverig maakt om te geloven wat we horen en zien als waar. Hmm, zou de presidentiële kring niet moeten zweren persoonlijke belangenconflicten af te zweren?
AI als internationale concurrentie
In de vier jaar sinds Trumps laatste presidentschap is AI in zijn verschillende vormen geëvolueerd van sciencefiction naar een hoeksteen voor het begrijpen van het wereldwijde economische en technologische leiderschap, zo zijn diverse bedrijfsrapporten van links, rechts en mainstream bronnen het erover eens.
De economische strijd tussen de Verenigde Staten en China kan AI wel eens het centrale thema maken bij het bepalen hoeveel regulering juist is en hoeveel druk er zal zijn op nationale controles voor het tempo van verandering. Het gaat niet om tarieven en belastingmacht, het gaat om het vinden van een balans tussen het soort intelligentie dat ontwikkelaars nodig hebben en het soort bescherming dat burgers nodig hebben.
Hoe groot is de kans dat Trump en Xi Jinping van China erachter komen hoe ze technische en ethische standaarden voor de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie kunnen delen, of dat Amerika en Europa of Israël, Rusland, India of Iran en Noord-Korea het eens worden over acceptabele limieten voor de meest destructieve aspecten van AI? We kunnen het nog niet eens worden over welke kernwapens we achter beschermende kooien moeten houden.
Nee, we kunnen in plaats daarvan luid, genationaliseerd geblaf voor leiderschap verwachten, met de meeste aandacht voor winst en de minste voor individuele rechten. Mocht u er nog niet over nagedacht hebben: AI is ingewikkeld. De Trump-aanpak schuwt het complexe over het algemeen.
Amerika en regelgeving
Subtiel en complex zijn twee kwaliteiten die niemand associeert met Trump — of zijn kabinetsselecties. In plaats daarvan worden die keuzes om dezelfde reden geprezen of gehaat, namelijk dat hun reden voor selectie gebaseerd is op persoonlijke politieke loyaliteit aan Trump zelf en aan het voorstel dat we het grootste deel van wat we als overheid beschouwen, moeten afbranden om opnieuw te beginnen.
De vooruitgang in AI is al zo breed dat het betere medicijnen belooft dan artsen nu kunnen voorspellen, nauwkeurigere weersvoorspellingen, betere leertechnieken voor bereidwillige studenten dan veel leraren kunnen bieden, enzovoort in veld na veld. Van alles wat ik over AI lees, zullen de komende vier jaar die vooruitgang met geometrische proporties versterken.
Het is niet ondenkbaar dat dezelfde Elon Musk die zichzelf de macht heeft gegeven om de overheid te hervormen, degene zal zijn die de National Oceanographic and Atmospheric Administration inruilt voor een AI-box (waarschijnlijk van Musks eigen bedrijf) om weerwaarschuwingen af te geven. En bij onze gezondheidsinstanties zullen Robert F. Kennedy Jr. en zijn anti-vax-bende aankondigen dat kunstmatige intelligentie grote hoeveelheden dataverzameling moet vervangen waarvoor we vertrouwen op de Centers for Disease Control.
Hier is een visie: Te midden van zelfopgelegde druk om ‘groei’ en winst dominant te maken boven de zorg voor het milieu, de kosten voor de consument en individuele rechten, zal de regering van Trump deregulering het AI-wachtwoord laten zijn. Bijna elke baan die we hebben, zal worden herschapen met de verleiding van automatisering en nooit vermoeiende robotarbeiders. Wat denk je dat het effect zal zijn op blauwe- en witteboordenbanen en op het gemiddelde, blijkbaar toch al boze Amerikaanse gezin?
Machines met geavanceerde zelflerende intelligentie — een leercurve die volgens de experts van de Big Tech-bedrijven voorloopt op hun begrip — zouden in onze echte wereld zowel briljant als bruut kunnen blijken. Gaan we machines laten beslissen wie we als ongerechtvaardigde en ongedocumenteerde migranten deporteren? Gaan we de politie, die nu al geen gezichtsherkenningssoftware goed kan gebruiken, laten vertrouwen op voorspellende kwaliteiten voor wie misdaden zou kunnen plegen? Zullen we machines laten beslissen of we een nationaal park of olieboringen willen?
We hebben geprobeerd om sociale media over te laten aan particuliere bedrijven en lijken ongelukkig met de algoritmische rommel die is ontstaan in een totaal gedereguleerde wereld. We kunnen niet eens met elkaar praten als gevolg, zelfmoorden nemen toe, ouders zijn boos en onze kinderen hebben de aandachtsspanne verloren die nodig is om een boek te lezen.
We hebben een set AI-tools gegeven aan een president die een hekel heeft aan alles wat ingewikkelder is dan een campagneslogan. Wat kan er misgaan?
