Trumps plan om Gaza te annexeren en de terugkeer van het kolonialisme

De Amerikaanse president Donald Trump presenteerde dinsdag een plan voor etnische zuivering, ontvolking en annexatie van de Gazastrook door het Amerikaanse imperialisme.

Volgens Trumps plan zou de resterende bevolking van Gaza worden verwijderd uit hun voorouderlijke thuislanden en verspreid worden over kampen in de woestijn of op afgelegen landen en eilanden, om in ellende te leven en te sterven. De tienduizenden onbegraven lijken in het puin, de meesten van hen vrouwen, kinderen en ouderen, zouden worden omgeploegd onder de verbrijzelde stukken van hun huizen.

Bovenop de rottende lijken zouden Trump en zijn vazal Benjamin Netanyahu hotels en casino’s bouwen, waar de fortuinen van hun vriendjes zouden worden verdiend. We gaan “die plek overnemen en we gaan het ontwikkelen,” verkondigde Trump.

Trumps plannen zijn een duidelijke en directe schending van het internationaal recht en de verboden op agressieve oorlog, territoriale annexatie, genocide en massamoord. Het zijn het soort misdaden waarvoor de nazi’s na de Tweede Wereldoorlog werden vervolgd.

Trumps buitenlandse beleid is een terugkeer naar het type van naakte imperialistische agressie dat voor het laatst werd beoefend in de kanselarij van nazi-Duitsland. Canada, Groenland, Panama en Gaza moeten worden veroverd als de nieuwe kroonjuwelen van het Amerikaanse rijk. De modellen van deze nieuwe wereldorde zijn niet alleen Adolf Hitler en zijn Gauleiters, maar ook Leopold II van België, die miljoenen Congolezen martelde, verminkte en afslachtte om zijn rubber te krijgen.

In 1991 legde het Internationale Comité van de Vierde Internationale uit dat de invasie van Irak dat jaar “het begin markeert van een nieuwe verdeling van de wereld door de imperialisten. De koloniën van gisteren moeten opnieuw worden onderworpen. De veroveringen en annexaties die volgens de opportunistische apologeten van het imperialisme tot een vervlogen tijdperk behoorden, zijn opnieuw aan de orde van de dag.”

De ontbinding van de Sovjet-Unie, die eind 1991 werd voltooid, werd gevolgd door meer dan drie decennia van eindeloze en uitbreidende oorlog. De imperialistische machten, onder leiding van de Verenigde Staten, probeerden de wereld te creëren zoals zij dachten dat die zou zijn als er geen Oktoberrevolutie van 1917 en geen massale antikoloniale opstanden in de 20e eeuw waren geweest. De eerste en tweede Golfoorlog, de ontbinding van Joegoslavië, de invasie van Afghanistan, de regimeveranderingsoperaties in Syrië en Libië en de oorlog tegen Rusland in Oekraïne zijn allemaal onderdeel van dit proces.

Met de machtsovername van Trump laat het Amerikaanse imperialisme elke schijn varen dat zijn buitenlandse beleid wordt beheerst door het internationale recht. Het moet worden vervangen door de wet van de jungle, waarin de sterken doen wat ze willen en de zwakken lijden wat ze moeten lijden.

De omarming van imperialistische “regime change” en territoriale annexatie die volgde op de ontbinding van de USSR, gingen gepaard met de omarming van criminaliteit. Na de terroristische aanslagen van 11 september 2001 verklaarde vicepresident Dick Cheney: “We moeten aan de duistere kant werken … We gaan tijd doorbrengen in de schaduw.”

Cheney bedoelde dat het Amerikaanse buitenlandse beleid criminaliteit en de schending van het internationale recht zou omarmen. Marteling, moord, ontvoering en illegale surveillance zouden worden gelegitimeerd, eerst tegen buitenlanders, dan tegen Amerikanen.

Een kwart eeuw later heeft “de donkere kant” Amerika “bewerkt”. Criminele acties, gerechtvaardigd als de staat van uitzondering als reactie op buitengewone omstandigheden, zijn de norm geworden. De criminele activiteiten van de staat zijn zo groot geworden dat ze de “legitieme” democratische en wettelijke functies hebben verdrongen. Trump, die etnische zuiveringen in Gaza omarmt, probeert het raamwerk van een dictatuur binnen de Verenigde Staten op te richten.

De ‘liberale’ verdedigers van het Amerikaanse imperialisme beweren dat Trumps plan een soort afwijking is van het eerdere Amerikaanse buitenlandse beleid, of, in de woorden van Elizabeth Warren, ‘in strijd is met de Amerikaanse waarden’.

In welk Amerika heeft senator Warren de afgelopen driekwart eeuw geleefd? Barack Obama, die zij steunde, veranderde moord in een soort bureaucratisch ritueel dat bekendstaat als “Terror Tuesday.” Biden, die zij ook steunde, financierde, bewapende en verdedigde de slachting van ten minste 70.000 mannen, vrouwen en kinderen in Gaza.

Trumps plan is geen afwijking van het Amerikaanse buitenlandse beleid. Trump komt, in de woorden van Netanyahu, “tot de kern.” De Amerikaanse president heeft afgerekend met de eindeloze heilige leugens die het imperialisme gebruikt om zijn acties te rechtvaardigen, die iedereen zou moeten herhalen maar niemand gelooft.

Trump heeft gezegd wat de werkelijke doelen van de Amerikaans-Israëlische oorlog zijn: het doden van de Palestijnen en het stelen van hun land als onderdeel van een bredere wereldwijde imperialistische oorlog, in het Midden-Oosten en daarbuiten.

Netanyahu maakte Biden in duidelijke bewoordingen duidelijk dat zijn doel was om 7 oktober te gebruiken als voorwendsel om elk gebouw in Gaza te slopen en zoveel mogelijk burgers te doden. Na zijn ontmoetingen met Netanyahu mompelde Biden voorbereide toespraken over een “tweestatenoplossing” en een “staakt-het-vuren”, terwijl hij de Amerikaanse arsenalen leeghaalde van zijn grootste, 2.000-ponds bommen, waarvan het enige doel is om stadsblokken te slopen en kinderen bij de dozijn te doden.

De onderdanige Amerikaanse pers, bemand door CIA-agenten en voormalige IDF-soldaten, zou krantenkoppen produceren over hoe “woedend” en “gefrustreerd” Biden was over Netanyahu, terwijl ze ondertussen de volledige goedkeuring en medeplichtigheid van de president aan de genocide die met Amerikaanse wapens werd uitgevoerd, verdoezelden.

Nu heeft Trump, twee weken nadat hij door Amerika’s ultramiljardairs in het Witte Huis is geplaatst, Bidens humanitaire voorwendsels laten varen en de zaken gewoon bij hun echte naam genoemd. Hij zegt in feite: “De Palestijnen hebben land, maar ze hebben geen leger, dus we gaan ze verdrijven en nemen wat we willen.”

De afgelopen 15 maanden hebben miljoenen mensen deelgenomen aan massaprotesten tegen de genocide in Gaza. Deze protesten zijn mislukt, niet door gebrek aan inspanning, maar door gebrek aan perspectief. Degenen die ze organiseerden, deden een beroep op de imperialistische machten om hun fouten in te zien en “Netanyahu te arresteren.” Maar waarom zouden de imperialisten hun vazal moeten “arresteren”?

De onderliggende aanname van de protestorganisatoren was dat de genocide in Gaza een soort aberratie markeerde, dat het een beleidsfout was. Nee, het was geen fout. Het drukt het meest essentiële kenmerk uit van de kapitalistische sociale orde onder extreme crisisomstandigheden.

“Monopolies, oligarchie, het streven naar overheersing en niet naar vrijheid, de uitbuiting van een toenemend aantal kleine of zwakke naties door een handvol van de rijkste of machtigste naties” zijn, zoals Lenin uitlegde, essentiële kenmerken van “imperialisme, de hoogste vorm van kapitalisme.”

De arbeidersklasse moet een les trekken uit Trumps plannen voor Gaza. Imperialistisch geweld in het buitenland heeft zijn tegenhanger in kapitalistisch barbarisme in eigen land. De oligarchie wendt zich tot fascisme en dictatuur om haar rijkdom te verdedigen en alle oppositie te onderdrukken.

Om deze reden is het lot van het Palestijnse volk onvermijdelijk verbonden met de arbeiders van Amerika en de wereld. De Palestijnen hebben geen andere redding dan de wereldwijde arbeidersklasse. Amerikaanse arbeiders moeten de banier van anti-imperialisme en verzet tegen de genocide in Gaza omhoog houden, naast hun strijd om hun democratische rechten, hun recht op banen, een leefbaar loon en een veilig pensioen te verdedigen.

Het Amerikaanse imperialisme, heeft een “rendez-vous met een ramp”. Trump en de heersende klasse die hij vertegenwoordigt, zullen massaal verzet van de arbeiders van Amerika en de wereld ontmoeten. Maar de enige manier om een ​​einde te maken aan oorlog, dictatuur en ongelijkheid is door het kapitalistische systeem dat deze plagen creëert af te schaffen en te vervangen door socialisme.