De administratie van Trump maakt een ernstige fout. Laat op zondagavond publiceerde het een verklaring waarin stond dat Turkije “vooruit zou gaan met zijn lang geplande operatie in Noord-Syrië” en dat Amerikaanse troepen “niet langer in de directe omgeving zullen zijn.” Het praktische resultaat van deze verklaring is duidelijk: Turkije heeft nu een Amerikaans toestemmingsformulier om een invasie in Koerdisch grondgebied uit te voeren, Amerikaanse bondgenoten te doden en een dominante zone uit te delen die een van de gevaarlijkste regio’s van de wereld verder zal ontsteken en compliceren.
BREAKING: In an extraordinary Sunday night statement, the White House announces that the US "will no longer be in the immediate area" of Northern Syria, allow Turkey to launch an invasion in the region and give Turkey responsibility for captured ISIS fighters in the area. pic.twitter.com/Ytu8t3BLUg
— NBC News (@NBCNews) October 7, 2019
Er zijn geen gemakkelijke antwoorden in Syrië. Hoewel het ISIS-kalifaat in puin ligt, is ISIS zelf nog steeds krachtig en actief in zowel Syrië als Irak. De Syrische burgeroorlog blijft doorgaan en het conflict tussen de Turken en de Koerden is al tientallen jaren aan het wankelen. Amerikaanse troepen bevinden zich op een gevaarlijke plek, maar hun aanwezigheid helpt niet alleen het momentum in de strijd tegen ISIS te behouden, het schrikt ook verder genocidaal bloedvergieten in Noord-Syrië af. De Verenigde Staten moeten een exit-strategie hebben, maar een strategie die onze tactische winst tegen ISIS niet verspilt noch onze bondgenoten blootstelt aan onaanvaardbare vergelding.
De actie van Trump verhoogt helaas het risico op beide slechte resultaten. Terwijl Koerden zich verplaatsen om een mogelijke Turkse invasie te confronteren, zullen ze zich steevast terugtrekken uit de strijd tegen ISIS, en terwijl Trump lijkt te geloven (gebaseerd op de verklaring van zondagavond) dat “Turkije nu verantwoordelijk zal zijn voor alle ISIS-jagers in het gevangen gebied in de afgelopen twee jaar in de nasleep van de nederlaag van het territoriale “kalifaat” door de Verenigde Staten, “is de meest waarschijnlijke uitkomst een verlies van controle over ISIS-detentiekampen.
In augustus bracht de inspecteur-generaal van het ministerie van Defensie een rapport uit waarin gedetailleerd werd beschreven hoe Amerikaanse en geallieerde troepen worstelden om de ISIS-opstand te beheersen, waarbij hij opmerkte dat ISIS tussen de 14.000 en 18.000 troepen in het veld had. Als Koerdische strijdkrachten voor hun leven vechten tegen een Turkse invasie, dan creëert dat een machtsvacuüm dat ISIS kan benutten – met lang niet voldoende Amerikaanse strijdkrachten in de regio om het verschil te maken.
Bovendien zijn er kosten verbonden aan het toestaan dat bondgenoten kanonnenvoer worden. Het schrikt toekomstige allianties af, en lokale allianties zijn vooral belangrijk als Amerika hoopt jihadisten te bestrijden zonder grootschalige troepeninzet. Erger nog, rapporten geven aan dat Koerdische troepen op Amerikaanse aandrang daadwerkelijk defensief fort hadden ontmanteld – blijkbaar in de hoop de spanningen met Turkije op te heffen. We maakten onze bondgenoot kwetsbaarder en lieten het toen achter in een superieure militaire strijdmacht.
Het is belangrijk op te merken dat Trump op geen enkele manier een einde maakt aan de militaire betrokkenheid van Amerika in Syrië door Amerikaanse troepen te verplaatsen en de Koerden bloot te stellen aan aanvallen. Onze troepen zullen er nog steeds zijn. We zullen ze gewoon verplaatsen om een aanval op onze bondgenoot mogelijk te maken.
Trump stond voor onmiddellijke, tweeledige kritiek op zijn beslissing. Staunch Trump-bondgenoot Lindsey Graham tweette dat hij met de Democratische senator Chris Van Hollen had gesproken en van plan was om “tweeslachtige sancties tegen Turkije in te voeren als ze Syrië binnenvallen en zullen opheffing van de NAVO eisen als ze de Koerdische troepen aanvallen die de VS hebben geholpen bij de vernietiging van het ISIS-kalifaat. ”Hoewel congresactie misschien nodig is, is de beste manier van handelen dat Trump zijn besluit terugdraait en Amerikaanse macht en invloed blijft gebruiken om de ongemakkelijke vrede langs de grens tussen Syrië en Turkije te handhaven.
Laat maandagochtend tweette Trump: “Als Turkije iets doet dat ik, in mijn grote en ongeëvenaarde wijsheid, als verboden terrein beschouw, zal ik de economie van Turkije volledig vernietigen en vernietigen (ik heb het eerder gedaan!).” Maar deze tweet zou niemand geruststellen. Het kondigt geen beleid aan, noch kondigt het aan welke acties Trump denkt dat het ‘verboden terrein’ zou zijn. In feite waren er vanaf maandagmiddag al berichten over Turkse stakingen op Koerdisch grondgebied.
Zelfs als Trump de koers omkeert, zal dat het Amerikaanse beleid in Syrië niet “repareren”. Amerikaanse troepen bezetten momenteel grondgebied in een soevereine natie zonder een duidelijk congresmandaat, de ISIS-opstand gaat door en er is geen permanente regeling van de Syrische burgeroorlog. Er is veel werk te doen, en zoals zo vaak in het Midden-Oosten, is er geen duidelijk juiste weg vooruit.
Soms zijn er echter duidelijk onjuiste beslissingen. Trump heeft zondagavond zo’n beslissing genomen en als Turkse militaire actie al aan de gang is, kan het moeilijk zijn om dit te corrigeren. Hij zou het moeten proberen. Koerdische troepen hebben gevochten en stierven naast Amerikanen, waarbij ze onze gemeenschappelijke jihadistische vijand bestreed. Morele fatsoen en strategische wijsheid dicteren dat we dat nu niet opgeven. De Koerden verdienen beter dan nog meer dood, dit keer door toedoen van het autoritaire regime van Turkije.