Indignatie redactie 
Voor de verandering slaagde president Trump erin deze week het Amerikaanse congres te verenigen – door een brede veroordeling uit te lokken van zijn verrassende aankondiging om Amerikaanse troepen terug te trekken uit het noordoosten van Syrië.
Temeer omdat zijn ad hoc deal met de Turkse president Recep Tayyip Erdogan snel uit de hand is gelopen en een Turk-offensief tegen Koerden in Noordoost-Syrië heeft gelanceerd.
Turkije bestempelt Koerdische militanten als ’terroristen’, terwijl de VS zich met hen hebben verbonden en hen als proxy’s hebben gebruikt om schijnbaar jihadistische terreurgroepen te bestrijden. (De VS hebben ook heimelijk de jihadistische terreurbendes gesponsord, zoals de Islamitische Staat, of ISIS, wat aangeeft dat de echte rol van de Koerden voor de Amerikanen was delen van Syrië te annexeren.)
Trump werd aangevallen door Democraten en Republikeinen voor zijn “verraad” van de Koerden en voor “destabilisatie van het Midden-Oosten”. Zelfs politieke bondgenoten zoals de Republikeinse leider Mitch McConnell en de havikse adviseurs Lindsey Graham en Marco Rubio sloten zich aan bij de strijd tegen Trump over zijn schijnbare beleidswijziging.
Wacht even. De reactie is ongetwijfeld hyperventilerende overreactie, wat Trump veel te veel eer geeft bij het nemen van een “strategische beslissing”.
Dichter bij de waarheid is dat deze president, op een typisch losse manier, gewoon in een belangrijke beleidsverandering terechtkwam, terwijl hij in werkelijkheid een goedkope PR-boost voor herverkiezing volgend jaar was.
We zitten tenslotte in de Amerikaanse presidentscampagne. Dat is de reden waarom de Democraten jagen op beschuldiging op basis van dun ‘bewijs’ van Trump’s vermeende collusie met Oekraïne tegen Democratische rivaal Joe Biden.
Van zijn kant is Trump natuurlijk op zoek naar een beetje glorie bij de kiezers, en dat verklaart hoogstwaarschijnlijk zijn aankondiging afgelopen weekend waarin hij Amerikaanse troepen beval zich terug te trekken uit het noordoosten van Syrië. Dat volgde op een telefoongesprek met de Turkse Erdogan op zondag waarin Trump blijkbaar gehoor gaf aan de eis om Turkije de vrije hand te geven om een invasie te doen in het noordoosten van Syrië om Koerdische jagers terug te dringen.
Erdogan leek Trump te verzekeren dat de Turkse troepen de verantwoordelijkheid zouden nemen voor het leiden van gevangenissen met duizenden ISIS-terroristen. Dat is ongeloofwaardig gezien de geheime contacten van Turkije met deze jihadisten, maar voor Trump’s oor dat waarschijnlijk een geweldig idee leek om Amerika geld te besparen.
Alles over hoe Trump de aankondiging deed, geeft aan dat zijn voornaamste doel was om stemmen te winnen, zonder zorg te dragen voor de gevolgen in Syrië. Het was een klassiek Trump-beleid op de hoef en zonder planning vooraf. Het ging erom dat hij er als overwinnaar uitzag en “onze troepen naar huis bracht”. Hij vermeldde hoe hij werd gekozen om een einde te maken aan “belachelijke, eindeloze oorlogen”, en dat is wat hij naar verluidt deed met zijn nieuwste initiatief in het noordoosten van Syrië.
Het is duidelijk dat Trump niet eens over de gevolgen had nagedacht. Zijn enige doel was om zichzelf een schouderklopje te geven voor het “verslaan van ISIS 100 procent”, en het overhandigen van veiligheidskwesties aan Turkije, om Amerikaanse troepen naar huis te krijgen (zoals drie jaar geleden beloofd!) En om Amerikaanse belastingbetalers te redden heel veel geld. Het was transactionele Trump die de weg van de laagste kosten koos.
Om kritiek op het verraden van de Koerden af te weren, zei hij later in de week onheilspellend dat de Koerden sowieso geen belangrijke bondgenoten waren met de VS, omdat ze ‘ons in de Landingen in Normandië tijdens de Tweede Wereldoorlog’ niet hadden geholpen.
Na het zondagse telefoontje met Erdogan, gaf het Witte Huis maandag een verklaring af met de woorden: “Turkije gaat binnenkort vooruit met zijn lang geplande operatie in Noord-Syrië. De strijdkrachten van de Verenigde Staten zullen de operatie niet ondersteunen of erbij betrokken zijn en de Amerikaanse strijdkrachten, die het territoriale ‘kalifaat’ van ISIS hebben verslagen, zullen niet langer in de directe omgeving zijn. ”
Die verklaring is in tegenspraak met beweringen die later zijn gedaan door zowel Trump als Mike Pompeo, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat de VS Turkije geen groen licht hadden gegeven voor een offensief.
Trump was waarschijnlijk zonder idee vergeten, of over het hoofd gezien, dat de Turken de VS terugtrekken als een “groen licht” om een invasie in Syrië te maken om de Koerden te slaan. Hij dacht dat zijn deal met Erdogan ging over het uitbesteden van veiligheid aan Turkije en het besparen van Amerika geld.
Omdat toen de stortvloed van veroordeling door Amerikaanse wetgevers de komende uren uitbarstte, Trump gedwongen werd een spectaculaire U-bocht te maken. Te midden van belediging voor het verraden van de Koerden, maakte de president vervolgens een wilde dreiging tegen Turkije en zei dat hij zijn economie zou ‘vernietigen’ als het de Koerden zou aanvallen. (Tot nu toe lijkt Turkije de dreigingen van Trump te hebben genegeerd.)
Trump tweeted: “Zoals ik al eerder sterk heb gezegd, en alleen maar wil herhalen, als Turkije iets doet dat ik, in mijn grote en ongeëvenaarde wijsheid, als verboden terrein beschouw, zal ik de economie van Turkije volledig vernietigen en vernietigen (ik heb eerder gedaan!)…”
Je kunt aan zijn egoïstische, verbijsterende woorden zien dat Trump ver weg is van zijn diepte met wat hij dacht dat hij met Erdogan had afgesproken.
In daaropvolgende opmerkingen was het zelfs nog duidelijker dat Trump rommelde over wat een ‘grote beleidswijziging’ moest zijn en ook dingen verzon om zichzelf uit een gat te klauteren dat hij zojuist voor zichzelf had gegraven.
Toen hij maandag vanuit het Witte Huis sprak, zei hij: “We zijn daar vele, vele, vele jaren geweest voorbij wat we zouden moeten zijn.” Niet vechten. Alleen daar. Alleen daar. En het is tijd om terug naar huis te komen.
Trump ging verder met waanvoorstellingen: “Mensen zijn enorm blij omdat ze zeggen dat het tijd is om onze mensen terug naar huis te brengen. We zijn geen politie. Ze houden het gebied in de gaten. We zijn geen politie. Het VK was erg enthousiast over deze beslissing … veel mensen zijn het daar zeer mee eens. “
Gevraagd of hij de Amerikaanse stafchefs had geraadpleegd, zei hij: “Ik heb met iedereen overleg gehad. Ik overleg altijd met iedereen. ‘
Uit media-berichten bleek dat Trump niet met “iedereen” had geraadpleegd. Het Pentagon leek verblind te zijn door zijn spontane overeenkomst met Erdogan. De Britse regering was niet “opgewonden”; Downing Street waarschuwde voor elke Turkse inval in Syrië en zei dat het een gevaarlijk conflict zou verergeren.
De manier waarop Democraten en Republikeinen hebben geprofiteerd van de slordige besluitvorming van Trump is even verachtelijk. Alle kritiek op Trump draait om de valse, verwaande notie dat het Amerikaanse leger in Syrië voorgoed een kracht is in een vermeende strijd tegen het terrorisme. De uitstorting van misleidende Amerikaanse claims over zijn troepen in Syrië is misselijkmakend. Amerikaanse troepen zijn illegaal in Syrië, maken zich schuldig aan oorlogsmisdaden en moeten onmiddellijk in schande worden verwijderd.
Als Trump daadwerkelijk Amerikaanse troepen uit Syrië zou verwijderen, dan zou dat een absoluut goede zaak zijn, zodat het verwoeste land zijn territorium en soevereiniteit zou kunnen beginnen te herstellen na acht jaar door de VS gesponsorde geheime oorlog voor regime-verandering met behulp van terroristische proxy’s.
Maar de hullabaloo over Trump’s verkiezingsgimmick is volledig buiten proportie.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Pentagon zouden hebben gemeld dat het aantal Amerikaanse troepen dat zich terugtrekt uit het noordoosten van Syrië slechts 50 personen bedroeg. Er zijn in totaal ongeveer 2.000 Amerikaanse troepen in Syrië. Ze komen niet met duizenden naar huis om ticker-tape te verwelkomen in Main Street. Dat was gewoon Trump’s stemmende spin. Het was tenslotte een jaar geleden dat hij voor het eerst melding maakte van Amerikaanse troepen die zich terugtrokken uit Syrië. Ze zijn er nog steeds.
De Turkse Erdogan opschept graag over militaire actie. Het is niet duidelijk of er een massale grondinvasie zal plaatsvinden na zware beschietingen tegen Koerdische posities in de provincies Hasakah en Raqqa ten oosten van de rivier de Eufraat. Volgens de Koerdische Rode Halve Maan en het SANA-station van Syrië zijn verschillende burgers gedood. Er is misschien nog meer grensoverschrijdende schermutselingen, maar Erdogan weet dat de risico’s van vastlopen in Syrië groot zijn.
Pas vorige maand tijdens een trilaterale top in Ankara, ondertekende Erdogan een gezamenlijke verklaring met de Russische Vladimir Poetin en de Iranese Hassan Rouhani, waarin de drie leiders beloofden de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Syrië te respecteren. We kunnen er zeker van zijn dat Moskou en Teheran Ankara stevig hebben herinnerd aan zijn toezeggingen en niet vriendelijk zullen terugvallen als Turkije noordoost Syrië zou annexeren.
Om verschillende redenen heeft Trump’s Syrië “terugtrekking” aangekondigd deze week niets belangrijks, behalve een bijziende PR-gimmick die veel gekke veren in Washington heeft verstoord.
Tragisch genoeg echter kan zijn ham-vuist PR-gimmick ertoe leiden dat veel onschuldige levens verloren gaan vanwege het groene licht dat hij onhandig naar Turkije flitste, denkend dat hij een “goede deal” kreeg voor het stimuleren van zijn kiezers.
