Tussen een miljoen en een miljoen en een half miljoen illegale immigranten in Frankrijk?

Dit is een explosieve vraag, aangezien de gevolgen van immigratie steeds meer wegen op een Frankrijk dat wordt geplaagd door toenemende identiteitsspanningen: hoeveel illegale immigranten zijn er? Frankrijk? Het antwoord is duidelijk onmogelijk voor de dichtstbijzijnde eenheid. Er zijn echter veel aanwijzingen om een ​​realistische schatting te geven. Dit is wat André Posokhow in de onderstaande regels heeft geprobeerd te doen, met de ernst en grondigheid die hem kenmerken. En het resultaat is nauwelijks geloofwaardig: er zijn tussen de een miljoen en een miljoen en een half miljoen illegale immigranten in Frankrijk. De beschikbare gegevens maken dit resultaat echter waarschijnlijk. Toch beweert deze schatting van André Posokow te worden bevestigd door overheidswerk. Maar op het gebied van immigratie

Vermelde stabiliteit en bedrieglijke voorzichtigheid

In 2006 heeft een onderzoekscommissie van de Senaat een rapport uitgebracht over illegale immigratie.

Het merkte op dat er weinig mensen waren die de commissie had gehoord die zich hadden gewaagd om een ​​gekwantificeerde beoordeling van het fenomeen te geven. De commissie betreurde dat, hoewel de meegedeelde cijfers waarschijnlijk leken, ze twijfelachtig bleven, gezien de tekortkomingen van het statistische systeem.

Dit rapport herinnerde aan eerdere schattingen.

Het vorige senaatsrapport

In juni 1998 werd in een rapport van de onderzoekscommissie van de Senaat over de regularisatie van illegale vreemdelingen onder voorzitterschap van Paul Masson geschreven dat ” een schatting van het aantal illegale immigranten  tussen 350.000 en 400.000 niet voorkomt ver van de realiteit  “

De cijfers naar voren gebracht door Nicolas Sarkozy

In 2005 waren er volgens Nicolas Sarkozy, toenmalig minister van Binnenlandse Zaken, tussen de 200.000 en 400.000 irreguliere vreemdelingen aanwezig op het nationale grondgebied en zouden tussen de 80.000 en 100.000 extra illegale migranten er elk jaar komen.

Tussen haakjes is de consistentie tussen de voorraad- en stroomcijfers alleen begrijpelijk als er massale aanpassingen zijn gedaan.

Het ministerie van juridische zaken van het ministerie van Binnenlandse Zaken

Volgens de Senaat legde tegelijkertijd het directoraat juridische zaken van het ministerie van Binnenlandse Zaken uit wat betreft de schatting van de “voorraad” dat ”  het minimaal het aantal (150.000) buitenlanders in een onregelmatige situatie neemt. die medische hulp van de staat ontvangen. Op basis hiervan, en door een percentage van de jaarlijkse stroom aan te passen (om enerzijds rekening te houden met regularisaties “aan het water” en, anderzijds, vrijwillig vertrek), kan dit redelijkerwijs worden geschat voorraad bij ongeveer 400.000 mensen . “

Een gedetailleerde en gedetailleerde evaluatie van Jean-Paul Gourévitch

Jean-Paul Gourévitch ging in zijn monografieën over immigratie en in het bijzonder nr. 25 van 2011 over de kosten van illegale immigratie over tot een zeer gedocumenteerde en beargumenteerde schatting van het aantal irreguliere migranten:  “De schattingen die officieel zijn uitgebracht tussen 2008 en 2009 van een aantal irreguliere migranten tussen 200.000 en 400.000 liggen daarom duidelijk onder de waarheid  ”.

Hij presenteert de volgende cijfers: ”  550.000 irreguliere migranten op het vasteland van Frankrijk, 131.500 in het buitenland Frankrijk”. Dat wil zeggen een totaal van 680.000 illegale  immigranten die JP Gourévitch heeft opgenomen in zijn monografie nr. 27 van 2012. Het is hetzelfde cijfer dat Polémia in zijn onderzoek naar de kosten van immigratie heeft aangehaald.

Voor zover wij weten, heeft niemand deze cijfers betwist, die duidelijk hoger zijn dan die van officiële oorsprong.

Een gekke schatting van Gérard Collomb.

In 2017 heeft de minister van Binnenlandse Zaken, Gérard Collomb, voor de Nationale Vergadering een schatting van onregelmatige immigratie gedaan, die uiteraard geruststellend wilde zijn en die hij niet nuttig achtte om te rechtvaardigen: 300 000 , dat wil zeggen minder dan de schatting van het Ministerie van Juridische Zaken van het ministerie van Binnenlandse Zaken in 2004 en minder dan het aantal begunstigden van de AME, wat een slechte grap is.

We worden in twijfel gehouden en waarschijnlijk onwetend over de realiteit van de kwantificering van de clandestiene invasie

Officiële zwakke punten

Eerste opmerking: een officieel document zoals verslagen aan het Parlement over buitenlanders in Frankrijk kondigt duidelijk aan het begin van het hoofdstuk over illegale immigratie aan dat het geen beoordeling kan meedelen. Dus onwetendheid bevestigd of zelfs beweerd.

Tweede opmerking: de voorgestelde schattingen, behalve die van JP Gourévitch, in het bijzonder gestructureerd, zijn niet gedocumenteerd, uitgelegd, gerechtvaardigd en lijken vaag en niet overtuigend.

Sterke protesten door demograaf Michèle Tribalat

De demograaf Michèle Tribalat klaagde herhaaldelijk van ”  benaderingen van hoektafeltje berekeningen  ,” in het bijzonder in een recent artikel in Le Figaro:
”  TheDe statistische verzameling, als deze sinds het begin van de jaren negentig is gevorderd, is nog niet voldoende toegankelijk, begrijpelijk en consistent. INSEE is verantwoordelijk voor de coördinatie van de activiteiten van officiële statistieken en, volgens de code van goede praktijk voor Europese statistieken online op haar website, is het onder andere verantwoordelijk voor betrouwbaarheid, consistentie, vergelijkbaarheid, toegankelijkheid en duidelijkheid van openbare statistieken. De tabellen over immigratie die Franse officiële statistieken aan Eurostat overdragen, zijn echter niet altijd consistent, wat soms de indruk wekt dat niemand ze ooit echt in detail heeft bekeken  “.

Ze voegde eraan toe dat transparantie en beschikbaarheid voor het publiek niet is wat het zou kunnen zijn.

Stabiliteit van de aan het publiek gepresenteerde beoordelingen die hun betrouwbaarheid ondermijnen

De officiële cijfers lijken bijzonder stabiel te zijn en veranderen weinig: tussen 350.000 en 400.000 in 1998 en 300.000 volgens Collomb in 2017. Bovendien zijn de geciteerde schattingen van meer dan 10 jaar oud en lijken ze oud.
Aan de andere kant zijn de cijfers voor de AME (State Medical Aid) verviervoudigd over een identieke periode: 79.361 in 2000, 226.611 in 2010 en het aantal begunstigden van de AME zal in 2019 toenemen tot 346.000.

Immigratie is van aard veranderd en heeft – onder druk van gediversifieerde en steeds overvloediger migratiekanalen onder waakzame bescherming van de overheid, een aantal rechters en Brussel – het karakter van een grote historische invasie . In deze context kan een dergelijke stabiliteit van cijfers voor illegale immigratie belachelijk lijken en als een pure nepcalculator als er geen geloofwaardige verklaringen en rechtvaardigingen worden geleverd.

We zullen een Franse burger van gemiddelde intelligentie en begiftigd met gezond verstand niet laten geloven dat politici en statistici geen idee hebben, niet een figuur, maar een bereik dat een idee. Dit is wat we vóór de tekortkomingen in de betrouwbaarheid van officiële cijfers willen doen.

Onze voorstellen voor het schatten van de voorraad onregelmatige indringers

Uit stromen sinds 2011

Voorgesteld wordt om uit te gaan van de schatting van JP Gourévitch in zijn monografie nr. 25 van 2011 van de voorraad illegale immigranten eind 2010: 680.000.

Aan dit cijfer zijn voor de jaren 2011 tot en met 2018 de afgewezen asielzoekers toegevoegd: totaal 481.952.
Zijn ook clandestiene binnenkomsten buiten de grenzen toegevoegd: 325.000. De huidige voorraad van geïsoleerde buitenlandse minderjarigen (UAM) – 40.000 minimum – wordt beschouwd als onderdeel van de illegale binnenkomst.

Kaart van Le Figaro op illegale binnenkomsten in Frankrijk

Het totaal van verwijderingen, gedwongen of vrijwillig: 235.763, en aanpassingen: 236.439, worden in mindering gebracht.

Uiteindelijk is het aantal illegalen waar deze methode toe leidt ongeveer  1.015.000 .

Tabel met een samenvatting van de berekening van het aantal illegale immigranten in Frankrijk

Het informatierapport van de Nationale Vergadering (AN) over staatsactie in Seine Saint Denis (2018)

In mei 2018 werd een informatierapport ingediend door het evaluatie- en controlecomité van het overheidsbeleid van de Nationale Vergadering over de actie van de staat in Seine-Saint-Denis. Binnen dit verdoemende, zelfs beangstigende rapport omdat deze afdeling nu aan het staatsgezag ontsnapt, moeten twee belangrijke en onthullende passages worden opgemerkt:

“Het departement is een toegangspoort tot Frankrijk via de luchthaven Roissy-Charles-de-Gaulle”

“De instroom van mensen omvat mensen die in Frankrijk willen blijven maar geen verblijfsvergunning hebben die hen machtigt”

“Deze mannen, vrouwen en kinderen zijn een demografische realiteit waarmee de overheid rekening moet houden. Laatstgenoemde slagen er echter niet in ze te tellen. Volgens de schattingen van de gesprekspartners die de rapporteurs hebben ontmoet, zijn deze mensen in een onregelmatige situatie tussen 150.000, 250.000 mensen of zelfs 400.000  “

De enige zekerheid is de onzekerheid waarin de staat is ondergedompeld over het aantal buitenlanders in een onregelmatige situatie in Seine-Saint-Denis

Onzekerheid weerspiegeld in de schattingen erkend als “officieel”, gegeven door de directeur van immigratie van het ministerie van Binnenlandse Zaken, gehoord door de rapporteurs: “het cijfer van 150 tot 200.000 mensen is geloofwaardig, als we vertrouwen op de berekening die bestaat uit het vermenigvuldigen met drie van de 56.000 of 57.000 begunstigden van de AME, een cijfer dat al is verlaagd in vergelijking met het potentieel betrokken publiek, omdat het alle buitenlanders uitsluit die niet aan een van de twee toelatingscriteria voldoen aan deze hulp. ” Deze schatting, ook overgenomen door de heer Pierre-André Durand, prefect van Seine-Saint-Denis, tijdens zijn hoorzitting door de rapporteurs, en beschreven als “geloofwaardig” laat een foutenmarge van 33% … “

Tussen haakjes was deze coëfficiënt van 3 al bekend in 2005 en blijkbaar heeft niemand er publiekelijk rekening mee gehouden. (Zie hierboven de uitleg van de juridische afdeling van het ministerie van Binnenlandse Zaken op dat moment)

We tekenen twee evaluatiemogelijkheden.

Geschat door de verhouding met de bevolking van de afdelingen die het meest getroffen zijn door de massale invasie

Als we het rapport van de Nationale Assemblee van 2018 geloven (zie de eerste passage hierboven), is de verhouding tussen het aantal illegale immigranten (lage versie): 150.000 en de bevolking van 93: 1.646.105 inwoners d ‘ongeveer 9%.

Deze methode bestaat uit het toepassen van deze verhouding op de populaties van de departementen die waarschijnlijk hetzelfde fenomeen van illegale immigranten ervaren als de 93: Oise, Val d’Oise, Essonne, Yvelines, Hauts-de-Seine, Parijs, Val-de-Marne, Haute-Garonne, Bouches-du-Rhône, Alpes-Maritimes, Rhône. Dit leidt tot een aantal illegale immigranten van ongeveer 1.600.000 .

Deze methode heeft aspecten die kunnen worden besproken: de lijst met afdelingen, de 9% -ratio uniform toegepast op alle afdelingen.
Aan de andere kant is het de onderkant van het bereik van schattingen van het aantal illegale immigranten, d.w.z. 150.000, dat wordt behouden terwijl het bereik van dit cijfer naar 400.000 gaat. wees voorzichtig met onze aanpak omdat we kunnen inschatten dat dit verbazingwekkende verschil tussen de twee cijfers overeenkomt met de specifieke situatie van de 93.

De vraag is om te weten of een dergelijke situatie niet zou worden gevonden in andere afdelingen en of we onthullingen van andere onbekende of verborgen figuren kunnen verwachten na soortgelijke onderzoeken die nog moeten worden gestart.

Het is daarom aan de parlementsleden om het werk aan de 93 uit te breiden en het onderwerp in zijn geheel serieus te nemen. Ze hebben hiervoor aanzienlijke middelen: onderzoekscommissies en, bij gebreke daarvan, of voor niet-leden zoals de afgevaardigden van de RN door de lancering van batterijen met schriftelijke vragen. Dit is wat senator Nathalie Goulet met succes heeft gedaan voor sociale fraude.

Schatting op basis van AME

We kunnen het aantal begunstigden van de AME in 2019 op ongeveer 346.000 schatten. Volgens de Senaat was het aantal begunstigden eind 2017 inderdaad 315.835 en de regering verwacht een jaarlijkse groei van dit aantal van 4 , 7% rapporteert Huidige waarden.

Als we de extensiecoëfficiënt 3 toepassen die wordt aangehaald in de hierboven aangehaalde passage, komen we uit op 346.000 * 3 = 1.038.000 .

Maar, zoals aangegeven door de directeur van immigratie van het ministerie van Binnenlandse Zaken, die moet weten waar hij het over heeft, het cijfer van de MEA is verlaagd in vergelijking met het potentieel betrokken publiek. Ondertussen nam de prefect van 93, die noodzakelijkerwijs een glimp opvangt van de realiteit van zijn afdeling, tijdens zijn hoorzitting deze schattingsmethode op, gekwalificeerd als geloofwaardig met een foutenmarge van 33%.

Dit is de reden waarom deze foutenmarge die voortvloeit uit de verlaging van het AME-cijfer zich moet vertalen in een toename van de vermenigvuldigingscoëfficiënt.

Het bovenste uiteinde van het bereik dat met deze methode wordt verkregen, zou dus 1.038.000 * 1,33 = 1.380.000 zijn.

Of een middellange termijn van 1.200.000.

conclusie

De illegale immigratiecijfers die we aanbieden, liggen tussen 1.015.000 en 1.600.000 . Deze volgorde van ideeën lijkt duidelijk verre van de gebruikelijke schattingen die de bijzonderheid hebben dat ze niet worden uitgelegd en gerechtvaardigd, behalve die opgesteld door Jean Paul Gourévitch in 2011.

De gemaakte keuzes en de gepresenteerde berekeningen zullen waarschijnlijk het onderwerp zijn van geschillen en controverses. Opgemerkt moet worden dat we maar al te vaak een ondoorzichtigheid tegenkomen die ook Madame Tribalat onderstreept.

Wat beslissend is in deze poging om de voorraad illegale immigranten te kwantificeren, is uiteraard het informatierapport van de Nationale Vergadering dat een verbluffend aantal illegale immigranten biedt tussen 150.000 en 400.000 illegale immigranten in 93 en dat publieke opinie. Evenzo waren de twee gecontroleerde hoge ambtenaren verplicht om publiekelijk de coëfficiënt 3 weer te geven die moest worden toegewezen aan het aantal begunstigden van de MEA. Het lijkt betreurenswaardig dat de letterlijke inhoud van de hoorzittingen van de evaluatiecommissie niet in de bijlage bij het rapport staat om de inhoud van de geciteerde passages verder te rechtvaardigen.

Uiteindelijk duiden de onnauwkeurigheid van immigratiestatistieken en de grenzen aan de kennis van belangrijke figuren eenvoudigweg op minachting voor de publieke opinie en zijn ze politici, administratie onwaardig, en statistici die, net als Hervé Le Bras, zichzelf onteren door te beweren dat de ‘buitenlandse oorsprong van de Fransen’ een gebied is dat van wetenschappelijk onderzoek moet worden uitgesloten.

Evenzo zal ons op een dag moeten worden verteld wat er in Frankrijk gebeurt met afgewezen asielzoekers die niet worden uitgezet, UAM’s na drie jaar van ontvangst, houders van een kort visum of toerisme dat niet naar huis terugkeert, buitenlandse studenten die hun studie al dan niet hebben afgerond en niet terugkeren naar hun land van herkomst, beoefenaars van medisch toerisme, enz … Uiteraard voor het grootste deel , keren ze niet wijs terug naar huis en verdampen in de mist van opzettelijke blindheid en verzaking.

We kunnen worden bekritiseerd omdat we berekeningen hebben gemaakt op de hoek van de tafel. Het is echter aan degenen die verantwoordelijk worden geacht – politici, parlementariërs, ambtenaren die hiervoor worden betaald – dat het erop aankomt illegale immigratie beoordelen en rechtvaardigen zoals wordt gedaan voor sociale fraude. Zij zijn degenen die het moeten communiceren en aan het publiek moeten uitleggen.

Laat ze de getallen geven en rechtvaardigen.