Wereldwijd stortte men zich op die sensationele berichten, en zette men zich aan het ‘profileren’ en ‘positioneren’ van de daders.
Publieke profielen werden verwijderd (LinkedIn), of kennelijk na de moordpartij gemodificeerd door onbekenden (MyLife). Het verwijderen wordt gemotiveerd als een handreiking naar familie, vrienden en kennissen die anders bij associatie de afgrond in worden getrokken. Maar het biedt daarnaast ook de mogelijkheid om het ‘verhaal’ te kunnen vertellen dat ‘men’ wil vertellen. De modificatie van een publiek profiel, waarbij de dader van ‘Democraat’ ineens ‘Republikein’ werd, en eraan werd toegevoegd dat hij gelooft in ‘complotten’, is een opzichtiger poging om de dader zijn identiteit af te nemen.
Je kunt lastig volhouden dat men de daders ‘demoniseert’, omdat de slachtingen die zij aanrichten demonisch zijn. Maar wel dat iedereen de neiging heeft er zijn eigen ‘demon’ van te maken, die past in een wereldbeschouwing en bijbehorende agenda. Het sluit naadloos aan bij de opdeling van de wereld in groepen met een ‘identiteit’ die elkaar bestrijden. Overigens kan het wijzigen van een publiek profiel van een weinig opvallende, ietwat lusteloze ‘Democraat’, in een door complotten geobsedeerde ‘Republikein’ ook de ‘conspiracy theory’ aanwakkeren dat er sprake is van een soort ‘programma’ waarbij gehypnotiseerde ‘drones’ gebruikt worden om dood en verderf te zaaien ten bate van het ‘Chaos-programma’, dat dan moet uitmonden in een schreeuw om ‘Law and Order’, en méér ‘Big Brother’.
Die ‘conspiracy theory’ dook op na de moord op Robert Kennedy, waarvoor Sirhan Sirhan werd veroordeeld. Sirhan Sirhan leek in trance, en claimde niet bij volle bewustzijn te hebben gehandeld. Daarbij zijn er auteurs die aan de hand van het forensische bewijs menen te mogen concluderen dat er meerdere schutters waren die het op Kennedy hadden voorzien. Zelfde verhaal bij zijn broer, die in Houston werd vermoord. Latere officiële onderzoeken bevestigden het bestaan van dergelijke programma’s. Ze werden formeel beëindigd, maar in brede ‘conspiracy’-kring denkt men dat ze gewoon doorgingen, maar beter werden verstopt.
Het achterhalen van de ware motivatie van een terrorist is niet eenvoudig. In eerdere bijdragen haalde ik al Israëlische onderzoeken aan die aantoonden dat de daders niet zelden uit ‘kwetsbare’ groepen kwamen. Homo, of een ander ‘groot geheim’, in een gemeenschap die daar afwijzend tegenover staat. En met de juiste ‘coaching’ en medicatie krijg je die mensen zo gek dat ze het ultieme offer brengen. Ze sterven vervolgens als slaaf.
De moordenaar die in Dayton negen mensen doodde, beroofde kennelijk ook zijn zus van het leven. Dat is een patroon dat door bepaalde achterdochtige onderzoekers wordt teruggevonden bij gebruikers van zekere anti-depressiva, die ook worden geassocieerd met andere erupties van extreem geweld. In elk geval werd zijn politieke affiniteit er in dat geval krampachtig buiten gehouden, omdat die ‘links leunend‘ was, en dat past niet in het ‘verhaal‘ dat ‘men‘ wil vertellen. Voor mensen die verknocht zijn aan hun wapens, en die bang zijn voor strengere wetgeving om het bezit van vuurwapens terug te dringen, is het onbegrijpelijk dat dáár niet meer aandacht voor is. Anderen menen zelfs dat achter de medicatie een plan (‘conspiracy’) schuil gaat om het wapenbezit terug te dringen.
Dat elke gruwelijke ontsporing gebruikt wordt voor politieke doeleinden, en het opzwepen van ‘Identiteit’ als bril om de problematiek in beeld te brengen, dat is kristalhelder. En ‘Big Brother’ knikt goedkeurend. Alhoewel er een grote kans is dat het finaal uit de klauw loopt als de overheid in de Verenigde Staten op jacht gaat naar vuurwapens in het bezit van particulieren. De Nederlandse situatie laat zien dat een verbod, en steeds hogere straffen, niet ‘zaligmakend’ is. Weliswaar kennen we tot nu toe nog ‘maar’ één volkomen zinloze ‘shooting’, waarbij eveneens medicatie in beeld verscheen als een ‘mogelijke verklaring’, maar er wordt gestrooid met handgranaten dat het een lieve lust is, en criminelen nemen het ook niet zo nauw bij een ‘afrekening’, waarbij het niet zelden de vraag is of je de moordpartij wel een ‘afrekening’ mag noemen. Dito met oprispingen van geweld met een achtergrond die politieke terreur doet vermoeden. Aan het eind van de dag kun je niet elk aardappelschilmesje verbieden, en zal je toch een keer moeten benoemen wat de oorzaak is: ‘Identity Politics’. ‘Them versus Us’. Naast ‘bijwerkingen’ van medicatie, en ‘ratten’ die uit zijn op het stichten van chaos om ‘Big Brother’ tot leven te wekken.